26 jan Aangepaste plannen 2020

Uit allerlei stemmingen is gebleken dat het gros van de liefhebbers het niet uitmaakt of men 100 of 500 duiven inkorft. Daarnaast is de meerderheid niet geïnteresseerd in het jonge duivenprogramma en mogen er gewoon weer jonge duiven op de nalijn worden gespeeld.

Op social media komen toch vaak andere verhalen naar voren, maar op vergaderingen zijn er dus maar weinig die op komen dagen om hun stem te laten gelden.

Het nieuwe NPO-bestuur (ik neem aan dat Maurice de eer aan zichzelf zal houden na de motie van wantrouwen) heeft de taak om te beginnen met een digitale stemming, zodat elk lid in kan loggen met zijn of haar lidnummer en een stem uit kan brengen.

Van eerlijkheid is geen sprake meer nu de kiesmannen hun gang kunnen blijven gaan. Ik vind dat de leden de baas moeten zijn en de mogelijkheid moeten krijgen om hun digitale stemmen uit te brengen. Vervolgens gelden de meeste stemmen.

Zelf ga ik mijn plannen voor 2020 iets bijstellen en ga ik een groot deel van mijn jonge duiven alleen op de nalijn spelen, omdat daar de deelname het grootst is.

24 jan Ze willen naar buiten

De eerste ronde jonge duiven staat te trappelen om naar buiten te mogen. Gisteren kregen ze een bad in de ren. Vanaf volgende week ga ik ze loslaten, maar eerst moeten ze naar de signalen dat ze naar binnen moeten leren luisteren. Ik gebruik daar een sportfluitje voor. Elke keer dat ze gevoerd worden, fluit ik en dat hebben ze snel door.

De laatste jaren worden de jongen die het vertikken om binnen te komen vaak gegrepen door de roofvogel. Nu zijn dat niet gelijk de slechtste, maar vaak de avontuurlijkste duiven die alles willen verkennen zonder de omgeving goed in de gaten te houden.

De eerste weken blijf ik in de buurt, daarna niet meer. Het hele dagen op dak slenteren wat ik vroeger wel deed en nog graag zou willen, is niet meer mogelijk. Je trekt er die rovers gewoon mee aan en die lijken ook ieder jaar eerder te starten met broeden. Het komt niet aan op een duif meer of minder, maar selecteren doe ik liever zelf. Daar heb ik geen kromsnavel voor nodig die de duiven in de stress jaagt.

De vliegduiven zijn na de koppeling niet los geweest. Het blijft miezerig weer, maar het is ook nog lang geen half april.

Veiling Van Brandenburg

Verder loopt er nog een veiling van Jan van Brandenburg. Jan heeft hier wat duiven gehaald, maar moet helaas wegens gezondheidsredenen stoppen. Eén duivin is uit de veiling genomen, omdat zij klem zat tussen een deur. Laat dat nu net een dochter van Fast Rocket zijn, de beste volgens mij. In deel twee zijn er nog vijf kinderen van haar te koop, gekoppeld aan een zoon van Geeloger van Koen Minderhoud. Een kans dus om voor weinig aan iets goeds te komen.

22 jan Je kan ze ook te lang bewaren

Het is een feit dat er niet veel goede duiven zijn. De meeste goede duiven zijn mooi gebouwd en gepluimd, vandaar dat de betere liefhebber ze iets makkelijker onderscheidt. Daarnaast worden goede duiven alsmaar mooier door hun prestaties.

De valkuil is dat er ook een hoop mooie duiven zijn die er niets van bakken. In april starten de meeste vluchten weer. De favorieten zijn dan binnen enkele weken weer op hun plaats van voorgaande jaren en dezelfde hokken zakken wederom door het ijs.

Waar ligt dit dan aan? Stilstand, overbevolking, teveel of te weinig medicatie, te lang met dezelfde duiven doorgaan die al lang verwijderd hadden moeten worden, wie zal het zeggen… Een duif die één keer per jaar een kopprijs pakt is nu eenmaal geen goede en zal ook vaak soortgelijke duiven voortbrengen.

De meeste minder presterende hokken zitten overvol: 24 of meer weduwnaars, 18 kweekkoppels en noem maar op. Het is beter om de helft te verwijderen en alleen met je beste duiven door te gaan. Die enkele goede duif zal zich anders aan de slechte optrekken in plaats van andersom.

Ben je niet zo zeker over je duiven? Laat ze beoordelen door een liefhebber die beter speelt of één van de duivenkeurders die menen er verstand van te hebben. Samen zie je meer dan alleen. Overbevolking schaadt, hier zijn de hokken nooit overbevolkt. Ik heb daar een hekel aan en wil al mijn duiven kennen.

Na enkele vluchten vliegen er hier al duiven uit. Ik ben daar nooit slechter van geworden en geloof niet in verhalen als ‘dan is de sfeer weg’.

Zo werd ik ergens in de jaren ’90 2^e hokkampioen midfond in de afdeling achter de in die tijd onklopbare Wijnings uit Sprundel. Zij vlogen met dertig duiven, ik nog met zes weduwnaars. Ik startte dat seizoen met achttien duiven, de rest was al verwijderd omdat ze niet goed genoeg waren.

Hier koppel ik voor mijn gevoel de minste aan elkaar zodat het gehele koppel in één keer kan verdwijnen. Mocht één van de twee alsnog boven verwachting presteren, dan heeft de partner geluk maar zal hij wel zijn chipring verliezen en als thuisblijver door het seizoen gaan.

Minder duiven kosten minder geld en zijn makkelijker gezond en gemotiveerd te houden, vooral als je over weinig tijd beschikt. Ook bij de jongen werd vroeger na vijf vluchten 30% verwijderd om alleen met de beste naar de NPO-vluchten te gaan. Nu heeft iedereen slapeloze nachten als 30% verspeeld wordt.

De tijden na de poulejaren zijn veranderd en dat is niet ten goede van de duivensport. Er worden nu veel meer kansloze duiven aangehouden dan vroeger en ook is de spanning eraf. Vroeger kon er wat gewonnen worden. Als nu de 1^e prijs weg is, valt het gewoon tegen.

18 jan Met goede duiven wordt u sneller een topmelker!

Ik las de bovenstaande titel in de column van Piet de Vogel. Waarheid als een koe natuurlijk, maar er is nog wel iets meer nodig dan alleen goede duiven.

Ik heb veel kampioenen in krabbers zien veranderen nadat ze door hun goede duiven heen waren, bijvoorbeeld na een totale verkoop. Toen ze over goede duiven beschikten, wisten ze alles en nu opeens niets meer.

Het eerste wat ik Jan aanleerde toen ik hem ging begeleiden, is standvastigheid. Je moet één verzorgingssysteem uitwerken dat bij jouw persoonlijke situatie en werk past. En nog veel belangrijker: jezelf daaraan houden.

Als je naar Jan en alleman luistert en voortdurend van systeem, product of voer verandert, kom je niet verder. Hetzelfde geldt voor ruilen met mensen die op hetzelfde niveau spelen als jezelf.

Niets gaat vanzelf in de duivensport. Wanneer je de lat hoog legt, zijn de verwachtingen van anderen en jezelf hoog. Gaat het niet zoals het moet, dan ga je dingen tackelen. Zijn je duiven gezond, bijvoorbeeld? Ga eens op controle bij een duivenarts. Vindt hij niets, dan is dat alvast duidelijk. Vaak moet je gewoon je geduld bewaren en zeker niets onnodig veranderen.

Bij het ene hok gaat het vanaf het begin super, terwijl een ander hok net wat meer natuurlijke warmte nodig heeft en iets later in het seizoen op gang komt. Zelf blindelings met medicijnen gaan knoeien terwijl ze niets mankeren, raad ik af. Vaak stop je je duiven daarmee in een steeds dieper dal.

Een duivenarts ziet dagelijks duiven en ziet snel wat er aan schort. Ik twijfel in het seizoen ook wel eens en raadpleeg dan Jan van Wanrooij van Belgica de Weerd om te horen wat hij ervan vindt. Soms doe ik daar iets mee, soms ook niet. Dat is een kwestie van aanvoelen.

Verder vertrouw ik op natuurlijke producten, kwaliteitsvoeding en goede duiven op een ruim en goed verlucht hok. Mankeren mijn duiven iets, dan zie ik dat snel en ga ik zeker op onderzoek uit. Moet er medicinaal worden ingegrepen, dan doe ik dat. Uitzieken moet je aan de concurrentie overlaten!