Wat een weekend, weer. De straten in Parijs stonden blank toen onze duiven daar doorheen moesten. De midfond werd veel te laat gelost om 13.45u. Middaglossingen zijn altijd slechte vluchten, wat ook aan de mpm te zien was.

De reden van de late lossing was dat enkele onsportieve verenigingen amper 20 duiven in de manden hadden gedaan, waardoor ze de duiven niet konden houden en alles over moest worden gezet in de verzamelloods. Wat mij betreft mogen ze hier flinke boetes voor uitdelen, want iedereen is hier de dupe van.

De dagfond dan. Een hoog Embregts-Theunis gehalte, alleen niet bij mijzelf. De 1e NPO werd gewonnen door John Rockx uit Zegge met een 50% Embregts-Theunis duif en de 7e NPO door Rene Roks met een 100% Embregts-Theunis duif. In de 2e NPO van Andre vd Linde stroomt ook Embregts-Theunis bloed.

Duiven die uit conditie geraken, krijg je er niet zomaar meer bij. Ik speel nog wel de 1e in de vereniging en de 25e NPO met Fighter Daisy uit de Verkerk doffer x een dochter van Super Rossi. De 51e NPO won ik met een dochter uit National Rossi x Olympic Millennium en de derde arriverende duif won de 101e NPO. Deze komt uit Mister Gold x Super Daisy.

Team Eijerkamp won alweer een NPO-concours, het is ongekend wat een topjaar zij hebben in een verder voor iedereen moeilijk seizoen.

De NPO heeft besloten dit jaar de dopingcontroles weer in te voeren. Schijnbaar waren mijn prestaties van dien aard dat ik voor de 6e keer in mijn duivencarrière aan de beurt was.

Ik heb daar geen moeite mee, ze hebben dat al vaker aan huis gedaan en eenmaal in de verzamelloods. Net als bij de voorgaande vijf keren hebben ze niets gevonden. De controle zelf werd netjes en professioneel uitgevoerd door de daarvoor bevoegde personen.

Doping en bedrog horen niet thuis in de duivensport en zijn slecht voor ons imago. Vandaar dat ik blij ben dat de NPO de controles weer heeft opgepakt en ik de primeur had om als eerste van het land aan de beurt te zijn.

Tevens een mooi bewijsstuk dat al onze bijproducten vrij zijn van verboden middelen, maar dat kon ook niet anders, want deze worden gecertificeerd geproduceerd door DHP Cultura.

uitslag-dopingcontrole

Natuurlijk zijn het keuzes, maar duidelijk is wel dat wie alleen voor het vitesse en midfond spel kiest, sterker staat dan degene die alle vluchten vliegen.

Midfond is geen dagfond. Duiven die bij zwaar weer met gemak 450 km op de midfond aankunnen, zakken soms eenvoudig door het ijs op de dagfond, amper 100 km verder.

De midfondspeler kan zijn gehele hok inschakelen, terwijl de programmaspeler keuzes moet maken en zijn beste duiven moet verdelen in een weekend met twee vluchten. Vandaar dat ik een groot voorstander ben van het spel van vorig jaar; één vlucht per weekend, midfond dan wel dagfond.

Hier en bij vele anderen zitten die duiven op een gezamenlijk hok. Ik toon de duiven niet, maar wanneer je de helft er op donderdagavond uitpakt, zie je dat op vrijdag gelijk aan de mest van de thuisblijvende duiven. Ze zijn immers niet gek.

Dan wordt er nog vaak gezegd en geschreven dat je de duiven totaal geen medicatie moet geven of dat bijproducten geen nut hebben, maar dat wordt bijna altijd geroepen door spelers die niet deelnemen aan het dagfond spel.

Midfond duiven met vaak één nacht mand hebben inderdaad minder nodig, maar als ze zoals twee weken terug 300 km vliegen, moeten de dagfond duiven diezelfde dag nog eens 300 km verder. Zulke personen denken daar vaak niet bij na.

Hier gaan er toch 14 mee op de dagfond. Het weer lijkt wederom niet zo mooi te worden, maar we zullen zien. Dat het weer dit seizoen voor iedereen zwaar maakt, is duidelijk.

De jonge duiven zijn vanochtend weer op 30 km gelost. Ditmaal mand voor mand in verband met het drukkende weer. Ik loste ze om de 2 minuten in vijf groepen. Niet één groep heeft elkaar ingehaald aan het constateersysteem te zien en alles zat binnen toen ik thuiskwam. Ze vertrokken ook als een speer; één rondje en weg de goede richting in. Al zegt dat niet altijd alles.

Frappant is wel dat ze gelijk heel hoog de lucht in gingen toen ze vertrokken. Ze zijn goed geconditioneerd, zodra ze aankomen duiken ze als een speer naar binnen.

De vitesse ging als vanouds met zowel in 2018, 2019, 2020 als in 2021 1e provinciaal hokkampioen. Verder 3e aangewezen en 3e provinciaal Asduif met Athena´s Warrior. Zij komt uit Warrior (1e provinciaal en 2e nationaal Asduif) x Athena’s Rossi (dochter Super Rossi en 1e provinciaal Asduif en 5e nationaal Asduif) en heeft het dus niet van een vreemde.

Daarna kwam de eerste drie nachten mand vlucht, waarvan mijn duiven eerlijk gezegd nog steeds aan het herstellen zijn.

Pontoise is vrijdag inmanden, dus een extra rustdag voor de midfond duiven. Op Montluçon gaan er maar 10 mee. Ik verwacht sowieso niet veel duiven op de dagfond, want links en rechts hoor ik dat ze bij vele een flink jasje hebben uitgedaan.

Afgelopen weekend kregen de duiven hier 551 km voor de kiezen met alweer drie nachten mand. Voor mijn gevoel hadden ze ook op zaterdag kunnen lossen, zoals Afdeling Zeeland ’96 deed.

In principe geen probleem, maar als de duiven met warm weer twee of drie nachten mand hebben gehad, komen ze telkens uitgedroogd thuis. Ik hoor dat van meerdere liefhebbers, dus dat kan geen toeval zijn.

Dit kan diverse oorzaken hebben. Is het water wel vers? Zijn de watertanks voor vertrek gereinigd of zit daar nog water in van de week ervoor? Kunnen ze nabij de losplaats water laden? Een filmpje van hoe het eraan toegaat onderweg zou duidelijkheid geven. De manden die ik afgelopen week na terugkomst schoonmaakte, zagen er in ieder geval niet best uit.

Voor alle duidelijkheid; ik zeg niet dat het hier aan ligt, maar enige opheldering is soms op zijn plaats. Dit kan dus bijvoorbeeld met een filmpje van de verzorging, zoals het verversen van het water enkele uren voor de lossing. De duiven kunnen zo vers water tot zich nemen voor vertrek.

In voorgaande jaren kwamen ze met dit warme weer ook verrot thuis na enkele dagen mand. Ik hoor dit van meerdere liefhebbers in onze afdeling. Met normale temperaturen zie je er niets aan. De duiven van ZLU Agen kwamen vorig jaar nog fitter thuis.

Oude duiven

Afgelopen week moest ik tot donderdag kuren met een cocktail voor de luchtwegen. Normaal weet je dan niet wat je kan verwachten. Ik ben geen voorstander van vermoeide duiven kuren met warm weer. Deze week krijgen ze alle dagen water en alleen de bijproducten over het voer, verder niets.

Het seizoen verloopt grillig en de tophokken steken er dit jaar nog niet bovenuit. Althans, niet in Brabant 2000. De meeste pakken enkele vroege duiven, maar verder valt het tegen. Ook in België zie je dat er hokken zijn die een vrachtwagen duiven meegeven, waarvan slechts enkele op tijd komen en amper 50% prijs. Vaak nog 1:3.

Alleen familie Eijerkamp raast als voorheen door de uitslagen heen en walst wekelijks de concurrentie plat. Daar staat wel een team topverzorgers en duiven aan het roer die in de gaten worden gehouden door nestor Hans met al zijn ervaring.

Hier won John van Dongen een welverdiende 1e prijs in Brabant 2000. Comb. Oomen pakte ze ook super. John is trouwens één van de weinige liefhebbers die het een ander ook gunt.

Op eigen hok kwam ik niet verder dan de 13e NPO met Millennium Boy, die vorig jaar de 7e NPO won van deze vlucht. Hij is een zoon uit het Millennium koppel. Verder had ik samen met Danny van de Vrede als eerste vijf duiven in de top 100 NPO. De rest van de aansluiting was nog lang niet wat ik ervan verwacht.

Jonge duiven

De jonge duiven zijn wel in orde aan het geraken. Vanochtend om 8.30u heb ik ze één voor één op 30 km gelost met een lichte O/ZO wind. Ik was halverwege met lossen toen BENZING Live! de eerste meldde.

Bij thuiskomst was alles thuis en waren de meeste zo goed als één voor één gearriveerd met tussenpozen van amper 1 minuut. Dat betekent dat ze gelijk op huis zijn aangegaan.

De jonge duiven krijgen elke dinsdag en vrijdag Prestavit, net als de kweekduiven. Verder dagelijks Origanum Red en een pikpot Champions Mineralenmix op iedere kilogram voer. Ze zien er top uit en de mest is perfect.

Ze zijn goed bekomen van de adeno aanval. Doordat de meeste zwakkelingen zijn achtergebleven door het spartaans opleren, zijn ze inmiddels klaar voor de vluchten.

Ontwikkelingen duivensport

Duivensport is en blijft een afvalrace. Zo’n 30 jaar terug hadden we op de concoursen haast dezelfde aantallen duiven, alleen werden die ingemand door 10x zoveel liefhebbers. Het poulesysteem verviel, het aantal liefhebbers slonk drastisch, maar de aantallen duiven zijn nu nog nagenoeg gelijk.

We houden met zijn allen dus teveel duiven aan die 30 jaar geleden in de pot waren beland. Tegenwoordig mopperen we dat ze gemakkelijker wat mankeren of wegblijven. Ik denk echter dat de gemiddelde kwaliteit van vroeger gewoon 10x beter was door de harde selectie destijds.

Zo ben ik nog steeds voorstander van op vrijdag inmanden na een dagfondvlucht en daarbij is 350 km de max. Gelijktijdig met de dagfond zou men op donderdag kunnen inmanden voor een zwaardere midfondvlucht. Zoals het nu verloopt, slopen we onze duiven stelselmatig.

In Brabant hebben we de mogelijkheid om tot begin juni ook op zondag in te manden. Verder kan men ook elke vrijdag in Hank inmanden voor 400 km, met als gevolg steeds kleinere concoursen in Brabant 2000. Allemaal zaken die aan de ondergang van de sport bijdragen, net als de invliegduiven.

In Rayon 1 zien we bijvoorbeeld dat een liefhebber uit Hoogerheide alle duiven in het afdeling concours heeft staan en maar 10 duiven in het concours waaruit de nationale kampioenschapspunten worden gepakt. Hij doet niets wat niet mag, dit is immers een gevolg van een bestuur dat beter over zulke zaken had moeten nadenken.

Om de duivensport enigszins te redden, moet er eerst en vooral goed worden nagedacht over beslissingen. Beter was bijvoorbeeld om wereldwijd aansprekende vluchten zoals Orléans terug op het programma te krijgen met dezelfde prijzen per sectie als in het verleden. Misschien is dat trekken aan een dood paard, maar goed, een beetje dagdromen moet kunnen.