Ik hoor dat er hier en daar toch nogal wat jongen zijn nagekomen op zondag, gelukkig valt de schade enigszins mee. Ca. 20% verliezen moet je voor lief nemen bij de eerste keer grote mand. Hier zijn er zeven weg en enkele hadden wat draden geraakt.

Voor aankomende zaterdag wordt een noordenwind voorspeld. Ik zeg je nu al dat er dan veel minder verliezen zijn dan bij wind mee.

Hier begint het echte werk eigenlijk pas in augustus wanneer de vier rayons gezamenlijk los gaan. Tot die tijd is het rustig blijven en de duiven voorbereiden op de aankomende vluchten die tellen.

De oude duiven vliegen zaterdag La Souterraine (634 km). Eigenlijk zou 650 km de maximale afstand voor de verste afstanden moeten zijn op het einde van het seizoen, dan zou de deelname groter zijn. Nu zijn de duiven overal vermoeid en de mensen geloven het wel.

Over 14 dagen staat Ruffec nog op het programma (695 km). Ik geloof niet dat er dan meer dan 700 duiven weg gaan in Brabant. Dat is veel te beladen voor de dagfond. Vijf vluchten is genoeg.

Bij de jonge duiven lijken het elk jaar minder en kortere vluchten te worden. Bij de oude duiven daarentegen brengen ze er juist een dag- en overnachtvlucht bij waar zo goed als geen deelname op is. Wie dat begrijpt, mag het mij uitleggen.

Daarbij start de nalijn hier 14 augustus, dus de duiven die afgelopen weekend hun laatste midfondvlucht hebben gehad, zitten dan 5 weken stil en beginnen volop te ruien. Maar goed, het zal wel aan mij liggen.

Dat er beter over het vliegprogramma nagedacht moet worden, staat vast. Dat degene die het voor dit jaar in elkaar hebben geknutseld het voor volgend jaar beter aan mensen met een andere visie over kunnen laten, lijkt me op zijn plaats.

Gisteren hadden we de eerste jonge duivenvlucht met hier een goed resultaat. Ruim 20 jongen kwamen tegelijkertijd aan, maar bleven minutenlang vliegen. Daardoor in het samenspel tegen 1.643 duiven 2e t/m 20e en 23-24-25-26-27-31-32-33-34-36-39-40 enz. Mijn eerste is een dochter uit Olympic Millennium x zoon Uranus van De Bruijn.

Hier dus geen klagen met op het moment van schrijven nog acht duiven weg. Bij sommige liefhebbers is echter het hok al half leeg. Eén van de oorzaken is een uiterst onsportieve lossing van Noord-Holland in Roosendaal om 11u. Rond dat tijdstip gingen onze duiven vallen en Roosendaal ligt op 5 km hiervandaan. Over miscommunicatie gesproken. Tegen zulke praktijken helpt geen kweken.

Mijn jonge duiven waren al stevig afgehard door de leerschool die ik ze zelf heb gegeven. Wie daar te licht over dacht, heeft het nu zwaar te verduren gehad.

Ik roep al jaren dat we in Brabant net als vroeger 23 juni moeten starten met de prijsvluchten, dan zijn we al een eind op weg voordat andere afdelingen aan de grens gaan lossen. Maar nee, hier maakt men liever werk van het opleren van overnachtduiven en aandacht voor jonge duiven is er niet.

Bijvoorbeeld begin juni tweemaal per week starten met oefenvluchten van 30 km voor jongen, zou een goede oplossing zijn voor de verliezen. Als de liefhebbers dan zelf ook nog wat moeite zouden nemen om op tijd met hun duiven te gaan rijden, heb je een hoop problemen opgelost.

Nu is het elk jaar op de blaren zitten en ik ben benieuwd hoe lang de meeste dat nog volhouden. Je moet echter wel bij jezelf de wil vinden om er iets voor te doen. Inderdaad, veel liefhebbers werken er nog bij, maar rijd dan bijvoorbeeld zaterdag- of zondagochtend vroeg met je jongen.

De oude duiven vlogen gisteren Melun (351 km) met voor mij een 3e en 4e NPO tegen 5.016 duiven. Mijn eerste duif is Warior’s Best, die won vorig jaar een 6e NPO Châteaudun. Hij komt uit Warior (2e nationaal Asduif) x Millennia (dochter Millennium koppel). Beide ouders wonnen zelf top 10 NPO.

Mijn tweede is Mathieu, die kwam eigenlijk als eerste aan, maar zat zo hoog dat hij veel tijd verloor. Hij heeft al 3x de 1e gewonnen en is een zoon van het Millennium koppel.

Vorige week op de dagfond won ik de 1e en 3e in het samenspel en de week daarvoor van de terugvlucht de eerste drie in het rayon. Ze komen dus uit hun dal, zij het te laat, want het seizoen is voorbij.

Dax is nu ook los en daar heb ik negen duiven op mee. Alle jonge duiven zijn naar Bierges (93 km) gegaan. Het is hier alles of niets. Een half hok inmanden doe ik niet, al was dat misschien slimmer geweest.

Zo hoorde ik van de week dat er bij 30 graden geen dieren meer vervoerd mogen worden. Misschien wordt het daarom tijd voor de NPO om na te denken over het invoegen van een zomerstop. De laatste decennia wijzen namelijk uit dat het in de tweede helft van juli geregeld boven de 30 graden is.

Ik denk dan aan tot juli alle oude duivenvluchten afwerken en in juni/juli starten met opleervluchten van amper 30 km voor alleen jonge duiven. Vanaf augustus tot eind september of de eerste week oktober de wedvluchten met de jongen en daarbij de nalijn geheel laten vervallen voor oud en jong.

Ze moeten ook vaker flexibel zijn. Als er in het weekend geen kansen zijn, wijk dan uit naar de vrijdag. Het weer wordt steeds grilliger en we moeten daarop inspelen om de duivensport te behouden.

De Grand Prix vluchten hebben ook geen schijn van kans, want de afdelingen nemen toch ieder hun eigen beslissing. Hoe mooi dit ook had kunnen zijn, de NPO heeft nu eenmaal onvoldoende macht of daadkracht om het waar te maken.

Ik lees veel mails over verliezen overal, ook van duiven die vaak zijn opgeleerd. Nu kan je niet bij een ander op het hok kijken, maar in de meeste van die mails komt het woord ‘adeno’ voor.

Kwaliteit, voorbereiding, gezondheid, stress van de eerste keer vrachtwagen, atmosferische storingen? Niemand weet wat de exacte reden is.

Of je nu in mei, juni, juli of augustus begint, je ontkomt niet aan verliezen op de eerste vluchten. Na enkele keren grote mand lijkt het mee te gaan vallen, zelfs van de verdere vluchten.

Eén ding is zeker: hoe later je de jongen ‘s ochtends lost, hoe groter de problemen zijn. Wat hiervan de reden is weet ik niet, maar ik heb het te vaak zien gebeuren om toeval te zijn.

In België steekt one eye cold al de kop op, dit zal in eigen land binnen enkele weken ook het geval zijn. Zalven, druppelen of donker zetten helpt niet. Verergeren is de beste methode. Des te sneller en massaler ze het krijgen, des te eerder je er vanaf bent.

Adeno kan je ook maar beter zo snel mogelijk krijgen, dan ben je na een gedegen kuur van een week van de meeste ellende verlost. Ook hiervoor geldt dat triggeren de oplossing is. Vroeg stresssituaties creëren door een pokkenenting met het kwastje of vroeg beginnen met opleren. Vaak zie je na een slechte opleervlucht dat adeno toeslaat.

De rota-enting helpt zeker tegen sterfte – althans, op eigen hok – maar voorkomt adeno niet. Dit heb ik inmiddels zelf wel ondervonden.

Het vliegprogramma is alweer aangepast, over een falend beleid gesproken. Telkens als er enkele duiven worden verspeeld door ondoordachte lossingen, moet alles worden aangepast. Men wacht nu eerst af hoe alles in Afdeling 7 verloopt, voordat ze een lossingsbeslissing durven te nemen.

Het NPO-bestuur zou hiernaar moeten kijken, ons werd toch een nationaal vliegprogramma beloofd dat voor iedereen gelijke kansen biedt? Treed op of stap af, is de gedachte die nu bij vele in het hoofd zit. Dadendrang is waar de leden op zitten te wachten.

In Nederland en België zijn veel jonge duiven verspeeld, maar wat is onze eigen rol hierin? Mijn enige graadmeter is het eigen hok en dat van mijn buurman waarmee ik alles samen doe.

Wij zijn vroeg met de jongen gaan rijden na een handselectie waarbij meer dan 20 duiven zijn verwijderd. Ze werden één voor één gelost met zo goed als geen verliezen. Toen kregen we adeno na de pokkenenting. Het was dom om te snel weer op pad te gaan, waardoor we in één klap 20% kwijtraakten. Het weer was die dag niet best, maar daar kijken we nooit naar. We hebben ze zelfs in de regen en met een potdichte lucht één voor één gelost.

Het opmerkelijke is dat op de dag van onze verliezen die duiven op enkele kilometers van de losplaats waren binnengelopen. Een dikke 25 duiven haalden we op en die kregen een herkenningsring om. Hier is niet één duif meer van aanwezig. Vandaar dat ik zelden duiven terughaal, hoe mooi ze ook zijn of uit welk topkoppel ze ook komen.

Mijn 85-jarige schoonvader heeft zijn jonge duiven zelf tienmaal weggebracht en is daar ook op tijd mee begonnen. Hij heeft er niet één verloren. Zijn jongen zijn wel allemaal in één keer gespeend, waarna niets meer is bijgezet.

Mijn conclusie na deze bevindingen: bijzetten is niet goed en een vroege selectie kan geen kwaad. Start vroeg met opleren en wacht daar minstens 3 weken mee nadat ze van adeno zijn genezen. Besef verder dat ondanks ze uit een koppel komen dat in het verleden goede gaf, er nog altijd meer slechte dan goede duiven worden geboren. Hoe mooi ze ook zijn, het blijft een afvalrace en dat is duivensport.

Reacties

Als gevolg van mijn eerdere blogs ontving ik tal van mails van mensen die het vliegprogramma ook graag anders willen zien. Enkele daarvan wil ik u niet onthouden. De onderstaande is van iemand die jaarlijks tot de Beste Liefhebbers van Nederland behoort met kijk en visie op duiven, gekoppeld aan topprestaties:

300% eens jouw visie !!!! Minimaal 4x 400 km plus tot 550 km met 2 nachten mand. Ze moeten het op landelijk gebied regelen, kaders maken door ervaren topspelers die adviesgroep vormen en spelprogramma bepalen wanneer welke vluchten overal in Nederland hetzelfde en dit bij de Afdelingen weghalen!

Deze mail ontving ik van een bestuurslid van een vereniging in Brabant 2000:

Peter, ik denk wel eens na over wat er anders (ik zeg al niet beter) zou kunnen in de duivensport. Wat ik op dit moment signaleer is een overvloed aan vluchten. Kijk, ik speel graag midfond en dagfond, maar zijn 6 dagfondvluchten niet een beetje teveel van het goede. Daarnaast ben ik van mening dat je spelcategorie voor spelcategorie moet afwerken.

Hierbij zend ik jou een hersenspinsel van mij waarin ik een concept vliegprogramma heb opgesteld. Voornaamste gedachtegangen: vitesse eerst afwerken en dan de midfond en de dagfond.

Verre midfond en dagfond beiden op donderdagavond inkorven en dan vind ik dat er gezegd moet worden minimaal 100 duiven samen, want de kosten van zowel vrijdag als donderdag ophalen worden nu gehalveerd. Gevolg: liefhebbers kunnen meer in hun eigen vereniging terecht en dan komen er toch per saldo meer duiven. Daarnaast in de tussenweken een Pont Max zodat degenen die dat willen tussendoor de duiven kunnen spelen.

1 dagfondvlucht en 1 overnachtvlucht eraf. 

De mogelijkheid om een dagfondvlucht te spelen enkele weken voor de eerste overnachtvlucht.

Dagfondvluchten tussen de 500 en 600 kilometer. Willen ze toch per se een Ruffec en een Limoges, zie dan een deal te sluiten met de ZLU. Maar op vluchten als een Bourges en een Tours kan de gemiddelde liefhebber met midfond duiven ook nog aan zijn trekken komen.

Een weekje langer door (21 september) en op die datum Orléans. Zou ook nog geswitcht kunnen worden met Sens.

Ten tijde van de eerste en derde jonge duivenvlucht kun je kiezen: om je ouden in conditie te houden op die Nijvel en Quiévrain (x-vlucht).

Een jonge duivenprogramma dat 2 weken later begint en mijns inziens gunstiger is dan die altijd moeilijke junimaand. Maar uiteindelijk toch 10 vluchten (en inclusief de tussen natourvluchten 12 vluchten).

Zoals je ziet ben ik een voorstander van het oplopen in afstand dan de ene week 400 en de andere week 100 kilometer. Zomaar een pennenvrucht, maar ik was benieuwd wat jij er van vindt.

Tenslotte nog een mail van een jonge herintreder in Brabant 2000:

Peter, met erg veel belangstelling en interesse lees ik trouw jouw blogs. Ik ben een na 25 jaar eruit te zijn geweest pas weer gestarte liefhebber. Ik ben van de jongere generatie (37 jaar). Veel informatie haal ik uit de blogs, waarvoor dank.

Verder verbaas ik me enorm over de manier hoe men omgaat met het jonge duivenprogramma. Mijn jonge duiven zijn er al een tijdje klaar voor en steeds wijzigen ze weer het programma… Zo ook vandaag weer…

Ik voel me enorm gesteund dat jij je in de blogs ook kritisch uit op dit beleid. Er is toch als liefhebber geen enkele planning te maken op deze manier… Bij deze dank dat jij verwoord wat ik (en vele liefhebbers met mij) denken, maar nergens kunnen uiten.