Hier is het lang niet zoals vorig jaar. Toen was het hele oude duivenseizoen zwaar met veel oost en noordoost in de wind. Zo maakten John van Dongen en ik grote sier in Brabant 2000 en mannen als Leideman in afd. 10. Toen de wind op de langste dag naar het westen ging en daar bleef, was Willem ongenaakbaar met de jonge duiven.

Bas is en blijft een uitzondering. Wat hij met duiven kan is onmogelijk voor ieder ander. Men kon dit ook afgelopen weekend weer zien. De hokken om hem heen zaten ook vroeg, dus ook daar waren de wind en de ligging een metgezel.

De wind is en blijft bepalend. Waait hij in het begin uit het oosten, dan blijft de trek van de duiven daar zitten. Dit zien we vooral bij de jonge duiven. Andersom is natuurlijk ook het geval.

Zo werd ik gewezen op een stukje op een site. Enkele grote hokken zouden nu hun tol betalen voor vermeend antibioticagebruik. Wie men daarmee bedoelt weet ik niet, maar ik vind het bekrompen om zoiets te schrijven. Hield iedereen eerst zijn eigen tuintje maar eens onkruidvrij.

In Nederland en België kijk ik altijd verder dan een veredeld samenspel. Zit ik in het samenspel niet bij de eerste 15, dan is er slecht gespeeld. Vaak liggen de afstanden daar binnen de 10 km van elkaar. In Brabant heb je hokken met dezelfde afstand als mij, maar die wonen dik 30 km oostwaarts. De wind speelt dan altijd een rol.

Zaterdag pakte ik een erg vroege duif, die kwam al uit het oosten. Hier zaten zoals verwacht 11 hokken voor, die geheel oostwaarts wonen. Daar is niets mis mee, zo was het in de vroegere ZNB ook. Het ene jaar meer oosten, het andere meer westen. Toch kan men beter afdelingen samen lossen om een betere spreiding van de duiven te krijgen. Zit men nu op de rand, dan kan er met een gunstige wind worden uitgepakt.

Superduiven in topconditie lijken zich daar echter weinig van aan te trekken, maar hoeveel bezitten we er daar van… Zelf had ik Super Rossi, Olympic Millennium en Olympic Dragon. Zij waren er altijd, hoe de wind ook stond.

Super Rossi en Olympic Millennium kweken inmiddels in vijf generaties goede duiven en dat kan alleen met duiven die over een goede basisgezondheid beschikken en zeker niet met duiven waar veel aan geprutst is.

Dit jaar lijkt een ommezwaai van vorig jaar, toen alles meezat. Veel duiven zijn reeds verspeeld en dus moeten we roeien met de riemen die we hebben. In eigen vereniging (de grootste van Brabant 2000) werden er tot nu toe 8 van de 11 vluchten gewonnen. Voor vele zou dat een succesjaar zijn, maar voor mij niet. We hebben nog wat vluchten te gaan alvorens het jonge duivenseizoen begint, daar probeer ik het beste van te maken.

Het was een rotweekend hier. Op de snelheid had ik 12 duiven mee, waarvan 11 in de prijzen. Op drie na waren dat mijn minste duiven. De beste 25 zaten op Châteauroux.

Van Châteauroux begon ik met de 1e prijs in de vereniging en de 2e en 6e in het rayon. Daarnaast een 12e NPO, dat viel dus niet tegen, maar de aansluiting was waardeloos. Alle duiven zaten mijlenver om met die zuidwesterstorm.

Mijn beste duif arriveerde laat in de avond en had een draad geraakt. Een andere duif zat onder de olie, die heb ik meteen met Dreft ontvet. Er zijn nog drie duiven achter, allen van 2022 met top 10 NPO-overwinningen op zak. Die hebben toch genoeg ervaring, zou je zeggen.

Een zuidwestenwind, daar heb ik nooit iets mee gehad. Toch moeten we hiermee om leren gaan. Afgelopen jaar was het meer oostenwind en leek het hier vanzelf te gaan. Het oude duivenseizoen lijkt me verder dan ook verloren moeite, ik ga me richten op de jonge duiven.

Jan Timmermans daarentegen won de 3e, 14e en 23e NPO Langres in afd. 11, maar woont daar ook meer oostelijk dan ik hier in Brabant. Beide zijn het kleinkinderen van Super Rossi, evenals mijn eerste twee duiven.

We zitten aan de tweede dagfondvlucht, de eerste ging niet door. Ook nu lijkt het wisselvallig op de vlieglijn, maar een buitje met een zuidwestenwind hoeft geen probleem te zijn.

De kou is wel funest voor de duiven wanneer ze uit een warme vrachtwagen komen, maar zoals gezegd minder erg met een wind in de staart dan met een wind op kop.

Gewicht

Heel wat liefhebbers klagen dat ze geen vlees op de duiven krijgen, bij oud én jong. Dit heeft ook met de kou te maken, al kan tricho ook op de loer liggen. Vaak gaat dat samen met problemen aan de luchtwegen, zowel de bovenste als de onderste.

Je ziet de duiven dan opvallend vaak aan hun kop krabben of niezen. Met het stijgen van de temperatuur lijken veel van die problemen te verdwijnen, maar helaas lijkt het de rest van deze maand wisselvallig te blijven.

De oude Koudijs rookblokken verrichtten wonderen voor de luchtwegen. De nieuwe daarentegen… Ik wilde die vorig jaar gebruiken, maar na ontbranding kwam er gitzwarte rook vanaf. Ik geloof niet dat dit goed kan zijn, daarom heb ik ze maar weggegooid.

Deze week werden de jonge duiven gewoon in de regen gelost, want als ze eenmaal in de auto zitten, gaan ze hier altijd los. Ook ditmaal waren ze gelijk met mij thuis.

Regen zegt dus niet altijd wat. Sterker nog, bewolkt weer kent vaak een beter verloop dan wanneer de zon hoog aan de hemel staat, net zoals een wind op kop meestal een kortere prijsduur heeft dan een wind vanachter.

Een goede tip is trouwens om de duiven zo’n 3 dagen binnen te houden met de ramen wat meer gesloten. Als ze verder niets mankeren, zal hun gewicht snel iets toenemen.

Aankomend weekend

Hier gaan 10 duiven naar de snelheid en 40 duiven naar Châteauroux. Veel jaarlingen kwamen vorig jaar niet verder dan 350 km. Laat ze nu maar eens wat kilometers maken, dat is goed voor hun conditie.

Een goede liefhebber vertelde me ooit dat je ze een vuurdoop moet geven en enkele keren diep moet laten gaan om in conditie te geraken. Wie het niet in zich heeft, valt dan zeker af. Daarom krijgen ze nu 420, 570, 455 en 640 km. Als ze het daarna nog niet snappen, kan ik ze maar beter uit de ploeg nemen.

Vanochtend werden de jonge duiven weer weggebracht. Amper gelost en het begon weer eens te regenen, de gehele terugweg lang. Nu weten ze daar gelukkig al goed mee om te gaan, want ze waren gelijk met mij thuis. Maar of het goed is, al die regen op de duiven elke week, dat betwijfel ik.

Zo ziet het er voor aankomend weekend ook weer wisselvallig uit. Dit betekent ook bijna altijd een zuidwestenwind. Of en wanneer ze kunnen lossen, is nu nog niet te zien. Het wordt vast een veredelde midfond vlucht in plaats van dagfond.

Hier wordt de ploeg opgedeeld; de helft gaat naar Châteauroux, de andere helft naar de snelheid. Wie waar op meegaat, zie ik donderdag pas. De oostelijk gelegen hokken zitten waarschijnlijk weer voordelig, maar een goede, fitte duif kan natuurlijk overal vroeg vallen.

In de duivensport blijven er weinig echte uitdagingen over wanneer je al het een en ander hebt gewonnen. Toch vind ik het altijd weer een uitdaging om top 10 NPO te spelen, in dit geval was het ook een Grand Prix vlucht.

De meer westelijk gelegen hokken waren deze keer in het nadeel. Hier was het haast onmogelijk om een vroege te pakken. Des te blijer was ik om toch top 10 NPO te spelen. In het rayon en samenspel Oost was de uitslag gewoon goed, dus geen reden tot grote zorgen. Team de Weerd werd met een knalvroege duif de winnaar in Brabant 2000.

Het verloop van Fontenay in Brabant en Zeeland was allesbehalve vlekkeloos. Meerdere vroege duiven, maar haast iedereen moest een poos wachten op hun tweede duif. Hier is alles gelukkig weer thuis, inclusief de tweede getekende die vorige week achterbleef.

Combinatie van Wanrooij haalde in Oost-Brabant hun gram na een lange periode van ellende, jammer genoeg niet alleen op het duivenhok. Team GPS wil ik ook feliciteren met hun overwinning.

Richard van de Haterd plaatste ook twee duiven in de top 10 in Oost-Brabant. Zijn tweede is een 75% Embregts-Theunis duif en komt uit een zoon van Uranus Willem de Bruijn x Witbuiks Blue, die hier de 1e NPO won van een zware La Souterraine.

Deze duivin lijkt een topkweker te worden bij Richard, omdat ze met meerdere doffers al drie top 10 NPO-winnaars heeft gegeven. Ook Richard kocht deze duivin uit ons kweekhok, net als Derycke-Schieman die vorige week de 2e NPO won (via PIPA).

Dat de wind de prijzen bepaalt, was te zien in Afdeling 5. Van de Merwe vloog zowat de gehele Drechtstede op één hoop, maar toen kwamen de tijden uit het gunstiger gelegen Reeuwijk binnen. De twee kanonnen aldaar vernederden de uitslag van Van de Merwe.

Jan Hooymans flikte het ook weer door een knappe 1e nationaal van Argenton te winnen in België. Uiteraard met een Nederlandse duif.

Jonge duiven

Met de jonge duiven gaat het tot nu toe super. Ze zijn kerngezond en gaan nog steeds de gehele dag los. Natuurlijk kan de ellende om de hoek liggen, maar laten we hopen van niet. Ze kunnen zo mee als het moet.

Over 2 weken is het gedaan met open hok, dan gaat het regime erop. Tot nu toe om de dag Naturaline, een paar keer per week Sedochol en elke dag Origanum Red en Champions Mineralenmix over de Championsmix/NPO-mix (verhouding 4:1). Tweemaal per week gaat er nog een schep Prestavit op 1 kg voer. Zo doe ik het al jaren en ik ben niet zo van het veranderen.