We hadden gisteren een vroege lossing met een normaal verlopen concours. John van Dongen heeft een superjaar en won maar weer eens de 1e prijs.

Ikzelf won de 10e NPO tegen 7.126 duiven met Witbuiks Queen uit New Witbuik (3e nationaal Asduif) x dochter Super Rossi. Witbuiks Queen is een jaarling en won tot nu toe:

  • 1e Orléans 1.681 d.
  • 2e NPO Orléans 4.532 d.
  • 7e provinciaal Morlincourt 18.082 d.
  • 10e NPO Pont-Sainte-Maxence 7.126 d.

 

Jan won in Friesland de 7e NPO Arlon tegen 8.536 duiven met een dochter van Olympic Turbo (Turbo Rossi Eijerkamp x Olympic Millennium) x Athena’s Rossi (5e nationaal Asduif en dochter Super Rossi). Uit dit koppel wonnen nu drie van de vier vorig jaar gekweekte jongen top 10 NPO.

Ik had 18 duiven mee, de rest kreeg rust. De duiven die er erg aan toe waren van de middaglossing vorig weekend, hebben het uiteindelijk helaas niet overleefd. Het oude duivenseizoen moet ik dus met een ontregelde ploeg zien af te ronden. Maar goed, mocht ik slechts van één goede duif afhankelijk zijn, dan had ik pas echt een probleem.

Brabant 2000 en Zeeland zijn een onderzoek gestart. Ze moeten wat, maar of ze hier iets mee opschieten…? Het water en voer worden bekeken. Nou, ik kan je vertellen dat ongekoeld water binnen enkele uren erg slecht is met dit weer. Met het voer zal weinig mis zijn, mits dat droog lag.

Op eigen hok is de helft van de vliegduiven uitgeschakeld. Zij lijken verbrand en hun eten komt er nog steeds onverteerd uit. Sommige duiven gaf ik enkele dagen een adeno pil met Belgasol, maar dat gaf geen verbetering. Ik zie weinig aan de duiven die per tiental vlogen, maar die waren binnen een half uur na de eerste thuis. Zij hebben natuurlijk ook in die container gegeten en gedronken.

Alle laatkomers zijn cru gezegd naar de klote en komen hier niet meer bovenop, vrees ik. Ik denk dat de werkelijke gevolgen pas over enkele weken zichtbaar zijn, omdat ik vermoed dat de duiven die er doorheen geraken, straks alsnog verspeeld worden.

Je hoeft niet gestudeerd te hebben om te weten dat ’s middags met 30+ graden lossen de enige oorzaak is. Om te voorkomen dat dit nogmaals gebeurt, moet je het dus meer zoeken in een ‘functie elders’ voor de lossingsverantwoordelijke, denk ik. Het lijkt er echter op dat ze deze persoon willen ontzien.

Het plezier is bij veel liefhebbers weggevaagd, ook mijn hok is fiks door elkaar gehusseld. Een half hok is leeg, die duiven zitten apart. Niet iedereen heeft de ruimte of middelen om 100+ duiven te houden, al valt tegen zulke beslissingen ook niet te kweken, natuurlijk.

Zoals met elke rampvlucht zijn er ook hokken die de dans ontspringen. Zij hadden hun duiven vrij snel thuis en daar mankeerde amper iets aan. Het is zoals ik pas geleden schreef, de hokken in forme ontvangen vaak de grootste klappen bij een slecht verlopen vlucht.

Hier is het dus puinruimen en kijken hoe we een vervolg kunnen geven aan dit seizoen. Er gaan nu in ieder geval 18 duiven naar Pont-Sainte-Maxence, 19 duiven krijgen een week rust en 10 duiven zijn definitief uitgeschakeld voor dit jaar. Mijn aandacht verschuift grotendeels naar de jonge duiven, daar word ik langzaamaan strenger wat betreft de selectie.

Het is dus inderdaad een kwestie van continu opbouwen en daarvoor is een sterk kweekhok een must. Ook in dat kweekhok moeten elk jaar duiven vervangen worden. Bijhalen of samenkweken ben ik nu niet meer van plan. Ook al kwamen die uit superduiven, de meeste vielen door de mand.

De dagfond duiven braken nu (donderdag!) nog steeds en vermageren hierdoor. Ik hoor van meerdere liefhebbers dat iets in het lichaam verbrand is. Deze duiven kunnen dit jaar niet meer worden gespeeld. De dagfond zit er voor de meeste liefhebbers van Brabant 2000 en Zeeland dus op, tenzij je nog andere duiven hebt om mee te spelen.

Ik ben dan ook benieuwd naar wat het bestuur van Brabant 2000 concludeert inzake de lossingsverantwoordelijke die dit op zijn geweten heeft. Dat duiven van een vlucht van 143 km meer hebben afgezien dan duiven die ‘s ochtends boven de 500 km zijn gelost, kan normaal gesproken natuurlijk niet.

Zo’n 28 graden en een oost/noordoostenwind, dit zorgde ervoor dat ik de jonge duiven vanmorgen al vroeg heb weggebracht (30 km). De gehele ploeg was voor mij thuis en zat grotendeels al binnen.

Ze werden om 07.00u gelost, er zat voldoende zuurstof in de lucht en de wind waaide nog niet zo hard. Ik stond op een westelijke losplaats, dus ze hadden wind op kop.

Maar goed, je kan ze 10x wegbrengen met een fantastisch verloop en ze bij de 11e keer alsnog kwijtraken, het zegt allemaal weinig. Mij zal je straks echter niet horen klagen dat ik ze niet heb kunnen opleren. Hier zijn ze al 10x weggeweest, in principe zijn ze er al klaar voor.

Je moet je wekker vroeg zetten, dat klopt, maar dat heb ik er graag voor over. Ik zou de jonge duiven met deze temperaturen niet meer na 09.00u lossen, dat lijkt me onverstandig.

De desbetreffende losplaats hangt vol draden, vandaar dat ze er mand voor mand uit gaan. Op de terugweg hangen ook veel draden. Dit is niet ideaal, maar de autoroute daarentegen wel. Ik ben hooguit een uur weg, omdat het verkeer richting Zeeland meevalt en ik kort na de afrit kan lossen.

Vroeger loste ik in Sint-Job, maar wegens de verkeersdrukte richting België en terug doe ik dat niet meer. Zoals gezegd ga ik nooit verder dan 30 km. Een domme duif kan je niet slimmer maken, ook niet door ‘m vaak en/of ver weg te brengen. Althans, zo denk ik erover.

Op vrijdag inkorven en de vlucht 100 km inkorten is een juist genomen beslissing, vind ik. Nu de overige dagfond concoursen nog wat inkorten, anders vrees ik dat daar alsnog niet veel duiven voor worden aangemeld.

Uit diverse berichten maak ik op dat ook in Zeeland veel goede duiven het loodje hebben gelegd, nog meer dan hier in Brabant. Waar ging het mis? Slecht water in de tank? Te weinig tijd tussen rust en lossen? Al dat gerij? Het na de middag lossen met 32 graden? We komen het vast niet te weten, maar dit is beslist geen opsteker.

Was het vroeger dan anders? Nou, men had niet de communicatie van nu en groepslossingen waren er ook niet. De duiven gingen er geregeld om 06.30u uit, vaak met wat bewolking, maar dat was geen enkel probleem. Sterker nog, die concoursen verliepen vaak beter dan die met de zon hoog aan de hemel.

De jonge duiven startten op 23 juni voor prijs. Ik ben altijd aardbeienteler geweest, en ook toen was het wel eens 30 graden. Draden hingen toen ook overal in de lucht. Je had ook rampvluchten, maar zelden vielen de duiven bij thuiskomst dood neer. We leerden de jonge duiven gewoon op en de concoursen gingen gewoon van start, maar zoals gezegd werd er wel vaak voor 07.00u gelost.

Vandaag de dag staan we elkaar regelmatig voor de voeten, omdat iedereen tegelijk begint (nationaal vliegprogramma). Dit was vroeger niet het geval. Onze duiven kunnen nu ook niet vroeg meer worden gelost met al die groepslossingen.

De Polen lossen zelden na 06.00u en hun duiven lijken in de schemering prima te kunnen vertrekken. Zo moest ik ze eens om half 6 ’s ochtends helpen om hun vrachtwagen van het land te trekken, maar de duiven hadden ze toen al gelost.

Hier is men te voorzichtig geworden, meen ik. Daarnaast vraag ik me af of er voldoende aandacht is besteed aan het vervoer met deze temperaturen. Het hitteprotocol was zeker op zijn plaats geweest, deze temperaturen werden immers lang van tevoren voorspeld.

Achteraf praten is natuurlijk makkelijk, maar een derde van de dagfond duiven in Brabant en Zeeland is na dit weekend dus wel uitgeschakeld. De overlevenden blijven slechte mest produceren, het lijkt wel of ze verbrand zijn of dat hun nieren een klap hebben gehad.

Ik heb er enkele uit het vlieghok gehaald en in de buitenren bij de kweekduiven gezet. Zij zijn te ver heen om nog te vliegen dit jaar. Daarbij lijken de doffers de grootste klappen te hebben gehad. Ik ben er uiteindelijk één kwijt en mag dus eigenlijk niet mopperen, maar ik ken veel bekende liefhebbers die momenteel in zak en as zitten en dat vind ik erg jammer.

Een Belgische liefhebber vertelde me van de week dat je als duivenmelker continu aan het opbouwen bent. Hier moet ik hem gelijk in geven.