14 feb Het vreetfestijn begint weer

De roofvogel heeft de eerste jongen van het jaar alweer opgegeten, dit is een jaarlijks terugkomend probleem.

Eigenlijk zou ik de eerste weken gewoon bij de duiven moeten blijven als ik ze uitwen, maar dat valt niet altijd mee. Als je eventjes weg bent is het raak, een roofvogel loert hier gewoon op.

Verzorging

Dit weekend worden de eerste jongen ingeënt, dan is dat ook weer achter de rug.

Verder om de dag Naturaline en alle ramen open bij zowel de jonge als oude duiven, dit om de weerstand te bevorderen en zwakkelingen te ontdekken.

Laatst was ik bij Willem de Bruijn en ook hij hanteert het systeem van geen plafond en veel open ramen voor frisse lucht.

De standen van WHZB & PIPA Rankings

Op mijn vorige berichten ontving ik de onderstaande reactie:

“Het zijn niet alleen de standen van WHZB die niet deugen, kijk ook maar eens naar de standen van de PIPA Rankings. Hier deugt helemaal niets van, vooral bij de jonge duiven.”

De beste man heeft gelijk. Ik zeg het vaker: de kampioenschappen van je eigen samenspel lijken nog de enige juiste graadmeter.

Geen enkele buitenlander snapt iets van deze kampioenschappen. Je kunt kampioen zijn over alle vluchten bij bijvoorbeeld Brabant 2000, terwijl iemand die niet eens bij de eerste 50 hokkampioenen kan komen, bij wijze van spreken 60 plaatsen hoger staat bij WHZB.

K. Bosua haalde dit onlangs ook aan en dat is terecht.

Er worden veel huldigingen gedaan en reportages gemaakt bij duivenmelkers die in het seizoen zoek worden gevlogen door andere hokken. Vandaar het onbegrip bij veel buitenlanders die ook alles schijnen te volgen op Compuclub.

Laten we hopen dat er in de toekomst meer gelijkheid komt, het liefst in een A en B spel waarin de groten het met elkaar uit kunnen vechten in spel A en er voor de kleineren een mooi kampioenschap overblijft in spel B.

13 feb Who is the best?

Af en toe vraag je jezelf af: wie is mijn beste duif op het hok?

Vorig jaar had ik bij de jongen de volgende asduiven:

Fondclub Zuid-Nederland (circa 1.200 spelende hokken):

• 1e asduif met Harry’s Rocket
• 2e asduif met Dragon Girl

Fond Union de Blauwe Doffer (circa 650 spelende hokken):

• 1e asduif met Harry’s Rocket
• 2e asduif met Capria

Brabant 2000 (circa 1.500 spelende hokken):

• 1e asduif met Athena’s Rossi
• 2e asduif met Future Rocket

PIPA Rankings (circa 17.000 spelende hokken):

• 1e beste jonge duif Vitesse met Maximal Rocket

Nu heb ik het nog niet over het samenspel met circa 110 spelende hokken waarbij de eerste 15 asduiven werden behaald.

En de overige uitslagen dan?

Uitslagen in de vereniging of kampioenschappen boeien me niet. Hetzelfde geldt voor 1e prijzen in de vereniging. Ik vind het onzinnig om te vermelden dat je zoveel keer eerst zat met een duif tegen bijvoorbeeld 180 duiven. Er zijn zelfs liefhebbers die vermelden dat ze de 1e hadden tegen 78 duiven.

Om een voorbeeld te geven: één kilometer verderop zou ik kunnen inmanden bij mijn vroegere vereniging. Hier kan ik met gemak iedere vlucht 1e spelen.

Toch mand ik in een ander dorp in, dat voor mij in het oosten ligt. Dit terwijl ik beter in het westen kan inmanden om 1e te vliegen.

Naar mijn mening zit er veel verschil in de mate van concurrentie tussen de verschillende verenigingen.

Zelf zoek ik liever de sterkste concurrentie op, dit is ook leuker voor de andere leden. Het is nooit leuk wanneer één iemand domineert in een vereniging.

12 feb Gas erop

Vorig jaar zijn de oude duiven, jaarlingen en jonge duiven super gekomen. Ik durf zelfs te zeggen dat er maar weinig anderen waren met zoveel asduiven in verschillende spelverbanden als hier met de jonge duiven.

Whzb dan? Die moeten eerst eens met eerlijke spelregels komen en niet bij de ene vier en bij de ander 5 vluchten mee laten tellen. Ik snap niet dat ze aan zo’n oneerlijke competitie überhaupt aandacht schenken.

Gewoon de beste asduif over een heel seizoen met een gelijkwaardig vliegprogramma voor iedereen, wat ze nog steeds niet voor elkaar lijken te krijgen.

Om die reden pleit ik ervoor om alle afdelingen in Nederland af te schaffen en het vliegprogramma vast te laten stellen door secties die zich niet laten beïnvloeden door oubollige kiesmannen.

Maar goed, ik dwaal af. Ondanks dat de oude duiven en jaarlingen zo goed gekomen zijn, zitten er toch maar 10 op de 28 vliegkoppels en de rest is jaarling.

Daarbij heb ik geen enkele angst om met jaarlingen het dagfondprogramma aan te gaan. Het gaat om kwaliteit. Ze kunnen het, of niet.

10 feb De voorbereidingen op het nieuwe seizoen

Binnen enkele maanden is het weer zover, dan kunnen we weer gaan vliegen en hopelijk onze doelen waarmaken.

Persoonlijk heb ik veel zin in het nieuwe seizoen, de duiven ogen namelijk weer kerngezond en in orde.

Uit ervaring is gebleken dat details het verschil maken. Tegenwoordig moet je 12 maanden per jaar goed met de duiven bezig zijn, iets wat ik vroeger in de wintermaanden wel eens vergat.

Voorbereidingen

De voorbereidingen op het nieuwe seizoen starten zodra het oude seizoen is afgelopen, wanneer de duiven een gedegen paratyfus kuur hebben gehad en vrij zijn van luizen en trichomoniasis (’t geel).

Daarna maak ik de hokken zuiver en ontsmet ik ze. Of je hierbij door moet slaan, zoals sommigen die de dakpannen eraf halen, schoonwassen en hun hele inventaris eruit breken, dat betwijfel ik.

Naar mijn mening is een goede schroeibeurt met de gasbrander en eventueel inspuiten met Vircon S voldoende.

Kweekseizoen

Je moet er wel voor zorgen dat de duiven perfect in orde zijn tijdens de kweek. Drie weken voorafgaand aan de kweek koppel ik ze voor, zodat ze elkaar leren kennen. Dit scheelt een hoop ellende.

Ik ben in de winter wel eens op plaatsen geweest waar 30 koppels na een maand een handjevol jongen van diverse grootte hadden liggen. Kijk, zoiets mag natuurlijk niet voorkomen als je serieus met de duivensport bezig bent.

Nu weet ik zelf als de beste dat een superieure kweek niet altijd een garantie is voor succes, maar ook tijdens een mindere kweek kun je enkele toppers kweken. Toch zie ik liever dat alles loopt zoals het hoort.

Zoals gezegd, blijven de vliegduiven hier zolang mogelijk bijeen, dus zeker na het opbrengen van de jongen nog een tiental dagen op eieren erna.

Voor een vervroegde pennenrui ben ik niet bang, ze worden tijdens het tien dagen durende broeden gewoon verduisterd tot halverwege april.

De duiven komen hier in de winter enkele dagen per week los, straks enkele korte trainingsvluchten en dat moet voldoende zijn om weer in het ritme te komen. Ik ben van mening dat ze zichzelf op de wedstrijden in conditie moeten vliegen.