17 jun No guts, no glory

Binnen één week tweemaal de 1^e NPO winnen, wie kan zoiets bevatten. Vorige week met Super Daisy, een dochter van Super Rossi, en deze week dus met National Rossi, een kleinzoon van Super Rossi.

Kijk, als je ze niet speelt, kun je ook niet winnen. Zo simpel is dat. De gehele ploeg ging dus mee naar Gien (452 km), ook al waren ze verrot thuisgekomen op de zondagavond daarvoor.

Ik kreeg de tijdsmelding van Zeeland, dus een snelle rekensom leerde dat ik voor 53 moest pakken en inderdaad, amper 52 kwam er een aan. Hoog uit de wolken, maar hij had weinig zin om uit de lucht te komen.

Eenmaal een lokker losgelaten, ging hij daar achter lopen koeren. Daarmee werden helaas twee kostbare minuten verspeeld. Het verdere verloop was bagger, maar dat was op meerdere tophokken hier het geval.

National Rossi

National Rossi is gekweekt op de hokken van goede vriend Peter van Oerle uit een broer van Fado van Johny Jonckers x een dochter van Super Rossi x Fast Jewel. Laatstgenoemde was een topper op de vluchten, ze werd 1^e Asduif en won ook teletekst.

Haar zoon en kleinzoon wonnen ook teletekst en haar volle zus New Goldstar won in 2015 de 1^e NPO op Fontenay. Fast Jewel en New Goldstar komen uit een zoon van Superior x dochter Blue Rocket x Gold Nugget.

Een volle broer en zus van Fast Jewel en New Goldstar worden binnenkort geveild op de Season Finale op PIPA, maar dat terzijde.

Ook bij Rik Hermans vliegt een volle broer van National Rossi top en staat op dit moment 15^e Asduif op de nationale vluchten in België.

Dat National Rossi niet aan zijn proefstuk bezig, getuige zijn prestaties tot nu met onder andere:

• 1^e NPO Gien 6.419d
• 11^e NPO Pont-Sainte-Maxence 11.447d
• 44^e Provinciaal Quiévrain 8.257d
• 50^e NPO Orléans 7.383d

13 jun Kritisch

Ik ben wel eens kritisch op Brabant 2000 in mijn blogs, maar dat ben ik ook op mezelf. De felicitaties en bloemen zijn maandag netjes overgebracht door reporter Jeffrey Hermans, dus zat ik fout door te snel mijn conclusies te trekken.

Ik kreeg een mail van een liefhebber uit Rayon 1 die het ook opgevallen was dat er iedere keer weer voor die oostenlijn gekozen wordt. Ik heb netjes gereageerd dat er evenveel leden van Rayon 1 en 2 in de vliegcommissie zitten. Als zij hun mond niet open durven doen, kan ik er ook niets aan doen.

Ik ben nu eenmaal geen jaknikker zoals de grote massa. Dat zoiets niet altijd juist overkomt, so be it. Je kunt het nu eenmaal niet iedereen naar de zin maken in het leven.

Waar ik me meer aan erger, is aan mensen die anderen proberen op te poken, zodat ze zelf hun mond niet open hoeven te doen en het braafste jongetje van de klas kunnen zijn.

Ik kan op deze blog ook prima alleen mijn voer promoten of schrijven over hoe geweldig ik en mijn duiven zijn, maar daar pas ik voor.

Op bezoek in Roosendaal

Gisteren nog bij John van Dongen op de koffie geweest en de duiven bekeken, wat een geweldenaars heeft die John. Top materiaal en tevens een hok om jezelf voor weinig geld te versterken.

Net als bij mij en enkele andere liefhebbers, waren ook bij John de duiven verrot thuisgekomen. Of ze nu geen eten/drinken gehad hebben of gewoonweg onvoldoende, dat laat ik in het midden.

Het lijkt erop dat ze direct na de lossing naar beneden gegaan zijn om te drinken (getuige de troep aan de poten en de dorst die ze hadden). Tevens was duidelijk aan de mest te zien dat ze onderweg gedronken hebben. Van 145 km moet dat normaal niet kunnen.

Jonge duiven

De jonge duiven schijnen het door te hebben. Ze komen sneller thuis en er zit meer leven in de brouwerij. Ze krijgen hier een harde leerschool. Gisteren heb ik ze met een buurman gelost in de motregen op 30 km, en de duiven kwamen gelijk met ons thuis. Motregen schijnt ze dus niet te deren.

Meestal verlopen vluchten met donker en bewolkt weer soepeler dan die met mooi weer. Ik kijk hier niet naar, ze moeten met alle weersomstandigheden om leren gaan. Als er één thuis kan komen, moet de rest het ook maar leren.

Ik wil een ploeg duiven die alleen durft te vliegen en geen watjes. Watjes worden het toch wel met al die groepslossingen tegenwoordig. Beter is in één keer alles eruit, maar dat schijnen ze niet aan te durven.

Lossingen

Met de Dagfond zijn ze goed bezig. Ik verwacht dat zoiets binnen korte termijn ook op de Midfond gaat gebeuren. Terug naar vroeger: meerdere afdelingen tegelijk eruit van één station. Scheelt een boel losplaatsen en gewacht tot andere afdelingen eindelijk gelost hebben. De omstandigheden tegenwoordig laten het niet meer toe om uren te wachten met lossen.

Tevens is het beter voor de spreiding van de vroege duiven en worden de megahokken gelijk op hun plaats gezet met hun grote massa’s duiven. Die zullen dan niet massaal arriveren en een concours naar hun hand zetten als de wind in hun voordeel staat.

Tenslotte is duiven laat in de middag lossen altijd vragen om problemen.

12 jun Duivensport

Dat de duivensport aan de rand van de afgrond komt te staan, is onvermijdelijk. Neem nu afgelopen weekend.

De midfond spelers hebben twee dagen aan huis gekluisterd zitten wachten met het schitterende weer hier en het slechte weer in Frankrijk. Uiteindelijk zagen zij ’s avonds hun duiven al dan niet thuiskomen van een vlucht die nergens meer om ging.

Hier hadden we op zaterdag een taaie, zware NPO vlucht waar we van konden genieten. Helemaal als je hem wint natuurlijk. Ik heb een karrenvracht felicitaties gehad via het contactformulier op de website, de mail en telefoon, waarvoor bedankt allemaal.

Hoe anders was dit vroeger?

Inmiddels heb ik zo’n zes keer een NPO vlucht mogen winnen. Ik herinner me nog dat ik in 1997 mijn eerste NPO/ZNB vlucht won. Ik kreeg controle waarbij de duif voor het hok werd losgelaten, een mooie bos bloemen van het ZNB bestuur en in het NPO orgaan een reportage van enkele bladzijden. Uiteraard was ik zo trots als een pauw.

In 1998, toen ik weer de 1^e NPO/ZNB won, schonk een commerciële krant als De Duif liever de reportage aan een liefhebber die de 2^e won op 10 minuten afstand, omdat hij commercieel interessanter was. Daar sta je dan als 21-jarige knaap. Zo trots als een pauw, maar geen enkele aandacht in die toen felbegeerde krant met al die buitenlandse lezers.

Hoe gaat het nu?

Je krijgt per telefoon een vraag of je kunt zeggen waar de desbetreffende duif uit komt. Nee, de reportage die we wekelijks in het lokale nieuwsblad krijgen naar aanleiding van een 1^e prijs in de vereniging, is vele malen groter. Zo is er ook geen enkele duivenkrant meer die zonder commerciële bijbedoelingen schrijft.

Ik als lezer wil weten hoe iemand omgaat met zijn duiven: Hoe verzorgt hij ze? Wat voor voer geeft hij? Wat zit er in de drinkpot? Hoe ziet het hok er van binnen en buiten uit? Hoe belandde hij in de duivensport? Hoe bracht hij de duiven aan de start? Hoe was de aanloop naar de gewonnen vlucht?

Dit is informatie die niet meer te vinden is. Nee, liever schrijft men: “het is een nazaat van die of die beroemde duif, waarvan wij er toevallig een in de veiling hebben staan”. Een neutrale duivenkrant is er niet meer. Die krant waar je elke week op zit te wachten om hem uit de brievenbus te halen.

Ik ben inmiddels aardig door de wol geverfd en heb alles al eens gewonnen, maar die liefhebber die slechts één keer in zijn leven een NPO vlucht wint, wordt flink tekort gedaan. Is het niet de bedoeling om zulke personen te beschermen ten koste van commercieel belang?

Nee, neem dan een voorbeeld aan de vrijwilligers in onze vereniging die iedere week de overwinnaar in de plaatselijke bode in het zonnetje zetten en daar tevens mensen mee bereiken die geen duiven hebben. Chapeau!

10 jun Yes!!!

Gisteren dus de 1^e NPO Argenton tegen 5.187d en wát voor een. Het was een eerlijke, loodzware vlucht evenals 14 dagen terug, toen Super Daisy de 41^e NPO won (ook aan amper 1100 mpm).

Super Daisy heeft een edele afstamming, ze is namelijk een rechtstreekse dochter van sterkweker Super Rossi. Hij die al eerder een 1^e Provinciaal gaf met zijn zoon Super Boy en vorig jaar nog 1^e Provinciaal Asduif met dochter Super Sun. Alle drie hebben ze verschillende moeders.

De moeder van Super Daisy komt direct van de Gebr. Scheele. Ik zocht daar in het najaar van 2016 samen met Jan twee duivinnen uit, die dus allebei al een superduif gegeven hebben. Ze komt direct uit Den Argenton met vijfmaal Teletekst, gekoppeld met Daisy.

Dat Super Daisy niet aan haar proefstuk bezig was, liet ze al eerder zien door onder andere te winnen:

• 1^e NPO Argenton 5.187d
• 6^e Provinciaal Pont-Sainte-Maxence 11.447d
• 41^e NPO Issoudun 7.219d
• 51^e Provinciaal Péronne 20.806d
• 73^e Provinciaal Péronne 11.758d
• 78^e Provinciaal Pont-Sainte-Maxence 22.709d

Met recht een topper dus, die vorig jaar begin mei pas gespeend is.

Overige winnaars

De 2^e plaats werd gewonnen door Comb. de Hoogh en zoon, Oosterhout. Zij hebben ook veel duiven van Scheele en voeren ook de Championsmix. Een mooie Teletekstvermelding was er ook voor John van Dongen uit Roosendaal, die ik zeker getipt had.

Goed gelost

Vandaag dus Pont-Sainte-Maxence op zo’n 290 km. Ze zijn 60 km korter gekomen. Laten we hopen op een mooi concours zonder verliezen, net als gisteren.

Het was overigens een gok om te lossen gisteren, maar als de duiven met goed weer kunnen vertrekken is er geen vuiltje aan de lucht. Ondanks het slechte weer rond Parijs, was het een terechte beslissing van Brabant 2000 in samenwerking met Zeeland en Oost-Brabant.