Kritisch

Ik ben wel eens kritisch op Brabant 2000 in mijn blogs, maar dat ben ik ook op mezelf. De felicitaties en bloemen zijn maandag netjes overgebracht door reporter Jeffrey Hermans, dus zat ik fout door te snel mijn conclusies te trekken.

Ik kreeg een mail van een liefhebber uit Rayon 1 die het ook opgevallen was dat er iedere keer weer voor die oostenlijn gekozen wordt. Ik heb netjes gereageerd dat er evenveel leden van Rayon 1 en 2 in de vliegcommissie zitten. Als zij hun mond niet open durven doen, kan ik er ook niets aan doen.

Ik ben nu eenmaal geen jaknikker zoals de grote massa. Dat zoiets niet altijd juist overkomt, so be it. Je kunt het nu eenmaal niet iedereen naar de zin maken in het leven.

Waar ik me meer aan erger, is aan mensen die anderen proberen op te poken, zodat ze zelf hun mond niet open hoeven te doen en het braafste jongetje van de klas kunnen zijn.

Ik kan op deze blog ook prima alleen mijn voer promoten of schrijven over hoe geweldig ik en mijn duiven zijn, maar daar pas ik voor.

Op bezoek in Roosendaal

Gisteren nog bij John van Dongen op de koffie geweest en de duiven bekeken, wat een geweldenaars heeft die John. Top materiaal en tevens een hok om jezelf voor weinig geld te versterken.

Net als bij mij en enkele andere liefhebbers, waren ook bij John de duiven verrot thuisgekomen. Of ze nu geen eten/drinken gehad hebben of gewoonweg onvoldoende, dat laat ik in het midden.

Het lijkt erop dat ze direct na de lossing naar beneden gegaan zijn om te drinken (getuige de troep aan de poten en de dorst die ze hadden). Tevens was duidelijk aan de mest te zien dat ze onderweg gedronken hebben. Van 145 km moet dat normaal niet kunnen.

Jonge duiven

De jonge duiven schijnen het door te hebben. Ze komen sneller thuis en er zit meer leven in de brouwerij. Ze krijgen hier een harde leerschool. Gisteren heb ik ze met een buurman gelost in de motregen op 30 km, en de duiven kwamen gelijk met ons thuis. Motregen schijnt ze dus niet te deren.

Meestal verlopen vluchten met donker en bewolkt weer soepeler dan die met mooi weer. Ik kijk hier niet naar, ze moeten met alle weersomstandigheden om leren gaan. Als er één thuis kan komen, moet de rest het ook maar leren.

Ik wil een ploeg duiven die alleen durft te vliegen en geen watjes. Watjes worden het toch wel met al die groepslossingen tegenwoordig. Beter is in één keer alles eruit, maar dat schijnen ze niet aan te durven.

Lossingen

Met de Dagfond zijn ze goed bezig. Ik verwacht dat zoiets binnen korte termijn ook op de Midfond gaat gebeuren. Terug naar vroeger: meerdere afdelingen tegelijk eruit van één station. Scheelt een boel losplaatsen en gewacht tot andere afdelingen eindelijk gelost hebben. De omstandigheden tegenwoordig laten het niet meer toe om uren te wachten met lossen.

Tevens is het beter voor de spreiding van de vroege duiven en worden de megahokken gelijk op hun plaats gezet met hun grote massa’s duiven. Die zullen dan niet massaal arriveren en een concours naar hun hand zetten als de wind in hun voordeel staat.

Tenslotte is duiven laat in de middag lossen altijd vragen om problemen.