12 jun Duivensport

Geplaatst op 21:17h in Blog door

Dat de duivensport aan de rand van de afgrond komt te staan, is onvermijdelijk. Neem nu afgelopen weekend.

De midfond spelers hebben twee dagen aan huis gekluisterd zitten wachten met het schitterende weer hier en het slechte weer in Frankrijk. Uiteindelijk zagen zij ’s avonds hun duiven al dan niet thuiskomen van een vlucht die nergens meer om ging.

Hier hadden we op zaterdag een taaie, zware NPO vlucht waar we van konden genieten. Helemaal als je hem wint natuurlijk. Ik heb een karrenvracht felicitaties gehad via het contactformulier op de website, de mail en telefoon, waarvoor bedankt allemaal.

Hoe anders was dit vroeger?

Inmiddels heb ik zo’n zes keer een NPO vlucht mogen winnen. Ik herinner me nog dat ik in 1997 mijn eerste NPO/ZNB vlucht won. Ik kreeg controle waarbij de duif voor het hok werd losgelaten, een mooie bos bloemen van het ZNB bestuur en in het NPO orgaan een reportage van enkele bladzijden. Uiteraard was ik zo trots als een pauw.

In 1998, toen ik weer de 1e NPO/ZNB won, schonk een commerciële krant als De Duif liever de reportage aan een liefhebber die de 2e won op 10 minuten afstand, omdat hij commercieel interessanter was. Daar sta je dan als 21-jarige knaap. Zo trots als een pauw, maar geen enkele aandacht in die toen felbegeerde krant met al die buitenlandse lezers.

Hoe gaat het nu?

Je krijgt per telefoon een vraag of je kunt zeggen waar de desbetreffende duif uit komt. Nee, de reportage die we wekelijks in het lokale nieuwsblad krijgen naar aanleiding van een 1e prijs in de vereniging, is vele malen groter. Zo is er ook geen enkele duivenkrant meer die zonder commerciële bijbedoelingen schrijft.

Ik als lezer wil weten hoe iemand omgaat met zijn duiven: Hoe verzorgt hij ze? Wat voor voer geeft hij? Wat zit er in de drinkpot? Hoe ziet het hok er van binnen en buiten uit? Hoe belandde hij in de duivensport? Hoe bracht hij de duiven aan de start? Hoe was de aanloop naar de gewonnen vlucht?

Dit is informatie die niet meer te vinden is. Nee, liever schrijft men: “het is een nazaat van die of die beroemde duif, waarvan wij er toevallig een in de veiling hebben staan”. Een neutrale duivenkrant is er niet meer. Die krant waar je elke week op zit te wachten om hem uit de brievenbus te halen.

Ik ben inmiddels aardig door de wol geverfd en heb alles al eens gewonnen, maar die liefhebber die slechts één keer in zijn leven een NPO vlucht wint, wordt flink tekort gedaan. Is het niet de bedoeling om zulke personen te beschermen ten koste van commercieel belang?

Nee, neem dan een voorbeeld aan de vrijwilligers in onze vereniging die iedere week de overwinnaar in de plaatselijke bode in het zonnetje zetten en daar tevens mensen mee bereiken die geen duiven hebben. Chapeau!

Geweldige afdelingszege vanuit Argenton voor Comb. Embregts-Theunis

Door Chris den Braber

Zaterdag 9 juni was de tweede eendaagse fondvlucht nu vanuit het Franse Argenton, een afstand van 600 kilometer. Om 07.30 uur werden de duiven gelost met een lichte noorden wind. Voor de duiven met kwaliteit en in vorm een mooie loodzware krachtmeting. Ondanks de laaghangende bewolking in het noorden van Frankrijk kwamen de duiven goed af. Peter Theunis had gehoord van aankomsten op kortere afstand en dacht dat net na half vijf  de eerste duiven konden arriveren. Om 16.23.07 uur was daar plots een duif die zonder te dralen met gang  op de plank viel. Het was de eerste melding in onze omgeving maar naar later bleek, ging het om de eerste prijs van het gehele afdelingsconcours van 5187 duiven te gaan. Een bijzonder mooi resultaat. Dit zijn momenten die je als duivenliefhebber altijd bij  blijven. Voor de overwinning zorgde de jarige duivin 2017-3732555 “Super Daisy”. Zij speelde 14 dagen geleden al de 41e prijs tegen 7219 duiven. Daarnaast vloog zij in haar korte bestaan ook al vroege prijzen vanuit Peronne namelijk de 51e tegen 20806 duiven en de 73e prijs tegen 11758 duiven en vanuit Pont Ste Maxence de 6e tegen 11447 duiven en de 78e prijs tegen 22709 duiven, uitstekende uitslagen voor deze superduivin. Zij is gekweekt uit Peter zijn superkweker “Super Rossi” en een duivin van de gebroeders Scheele uit Terneuzen. Peter had 14 duiven ingekorfd en had 8 vroege duiven in de prijzen. Peter gefeliciteerd met je knappe afdelingszege.

Originele bron

Print page