Als je naar het weekend kijkt, lijkt hij slecht weer te houden. Vrijdag is de mooiste dag, laten we hopen dat het mooie weer een dag opschuift.

De Adeno heerst nog overal. Degene die het nog niet hadden, hebben het nu wel. Het lijkt wel een griepgolf met veel dode duiven als gevolg. Weinig medicijnen schijnen te helpen, net als bij griep overigens.

Ik heb het hier gelukkig onder de knie gekregen met medicatie uit België met daarin een werkzame stof die schijnt te helpen. Dit heb ik drie dagen gecombineerd met Flummy van De Weerd.

De jongen zijn er bovenop. Doordat ze de gehele periode alleen NPO-mix hebben gegeten, waren ze snel op gewicht en lijken ze er niets mee geleden te hebben. De duiven hebben daarnaast meerdere dagen achtereen vitaminen gekregen, om ze weer snel op de been te brengen.

We moeten verder

De oudste ploeg heb ik nu tweemaal weggebracht op 10 en 15 km. Ze waren voor mij thuis met dit warme weer.

Zaterdag Melun, met zoals het er nu naar uitziet een W wind en bewolkt weer. Niet ideaal dus hier aan de westkant. Maar zoals ik altijd zeg: als er hier in de buurt vroege duiven zitten, moet je zelf ook gewoon kunnen pakken, zo simpel is het.

Na vijf vluchten bleven twee jaarlingen achter, wel twee van de mindere. Tevens bleef een goede duivin achter, maar die keerde na twee weken terug. Er was wat vlees af, maar na enkele dagen stond ze weer rond en dus zal ze volgende week de strijd hervatten op Morlincourt.

Bij Jan Timmermans geen Adeno, dus een mooie ploeg jongen die al meerdere keren weggeweest zijn. Daar had echter de klad in de draden gehangen met meerdere doden als gevolg.

Dat waren overigens altijd mijn beste jaren: als er in de draden gevlogen werd, was dat het teken dat ze er snoeihard aan trekken.

Dat is dus het leven van een duivenmelker: ze overlijden door Adeno, rovers, draden en nog wel meer. Je moet nu eenmaal kunnen incasseren als een bokser.

Ik mopper weleens op die mannen wanneer een lossing te lang duurt, of er uitgeweken wordt naar een kortere bestemming. Maar eigenlijk is respect op zijn plaats. Hoe ziet het weekend van die gasten eruit?

Voorbeeld van afgelopen weekend:

  1. Men vertrok om 18:30 uur vanuit Rucphen om de duiven op te halen.
  2. Terugkomst om 00:15 uur.
  3. Bakje koffie, voer laden en om 01:00 uur vertrokken naar Pont-Sainte-Maxence met vier wagens en acht chauffeurs en convoyeurs.
  4. In totaal 4 ½ uur rijden. Aankomst om 5:30 uur.
  5. Drinken geven aan de duiven, loodjes snijden enz.
  6. Even een uurtje proberen te slapen en los om 8:00 uur.
  7. Daarna weer 4 ½ uur huiswaarts.

Bedankt Christ voor de uitleg, zo krijgen wij meer begrip, respect en weten we hoe het er elke week aan toe gaat.

Overal zitten goede duiven, maar het frappante is wel dat van de in Frankrijk geloste vluchten afgelopen weekend, in Brabant 2000 de hoogste snelheden behaald werden. Zelfs in België waren de snelheden lager.

Dat er overal bewezen duiven op de afspraak waren, is een vaststaand feit met duivenweer. Ook al kunnen niet alle duiven 100% in orde zijn, zolang het vertrouwen er is, krijgen ze hun kans. Ze gaan hier iedere week mee, thuishouden doe ik niet. Het is vliegen of wegwezen.

Herstellen doen ze hier op de vluchten. Degene die dat niet aankunnen, vallen uiteindelijk vanzelf af. Dit geldt ook voor de jonge duiven: je kan meer plezier beleven aan vijf goede, dan aan 50 mindere jongen.

Voor de eerste keer opgeleerd

De oudste jongen zijn vanochtend voor de eerste keer op 10 km gelost. Een groep van 80 die vanaf nu alle dagen op pad gaan, om uiteindelijk een voor een gelost te worden op 30 km voordat ze er klaar voor zijn.

Hok 2 met daarin 50 jonge duiven is over twee weken aan de beurt. Hok 3 met 30 jongen komt net buiten, maar ook die zullen 30 juni aan de start staan voor de eerste prijsvlucht. Het selecteren is grotendeels door de Adeno gedaan, het lijkt erop dat de zwakkelingen weg zijn.

Donderdagavond inmanden voor Melun (355 km), dus ook dat gaat door. Over twee weken kan de ploeg gesplitst worden en zullen ook bij de oude duiven de minste verwijderd worden.

Gisteren 290 km met een ONO wind, ideaal voor Rayon 1 zou je zeggen. En inderdaad, daar zaten vijf vroege duiven. In het 25 km oostenlijker gelegen Hoeven zaten vier vroege duiven en één hele vroege bij de jeugdige Joeyie Heeren in St. Willebrord. Dat is echt een topduif.

Hier viel het 100% mee: vier duiven in de top 10 van Brabant 2000 tegen dik 22.000d, dan mag je niet klagen. In het samenspel werd het tegen 2.343d 1e, 2e, 3e, 4e, 11e, 12e, 15e, 17e, 23e, 26e, 27e, 28e, 29e enzovoorts. Ik had er 56 mee, waarvan 46 prijs en 38 keer 1:10.

De winnaars

Mijn 1e was Maximal Rocket, die had al eerder een 1e tegen hetzelfde aantal duiven gewonnen. Ze werd zelfs 1e beste duif van Nederland in de PIPA Rankings vorig jaar.

  • 2e is een kleinzoon uit de Super Rossi, die won vorig jaar de 1e en 2e Provinciaal;
  • 3e is een zoon van Space Boy;
  • 4e is een zoon van Super Rossi;
  • 5e is een zoon van Amazing Nugget (3e WHZB);
  • 6e is een dochter van Fast Rocket, die speelde vorig jaar de 1e in het Rayon en 2e Gouden Crack FZN;
  • 7e is een zoon van Super Rossi en volle broer van Super Boy, 1e Provinciaal tegen 17.000d;
  • 8e is een dochter van Super Rossi;
  • 9e is een dochter van Fast Rocket;
  • 10e is een dochter van Blue Miracle, die won vorig jaar 8e NPO Argenton;
  • 11e is een dochter van Fine Rocket, die won vorig jaar 1e tegen 7.043d;
  • 12e is een zoon van Super Rossi;
  • 13e is een dochter van Super Rossi, die was vorig jaar 1e Provinciale Asduif.

 

Het draait dus om goede duiven. Als het weer is waarin gewerkt moet worden, dan geeft talent vaak de doorslag.

Persoonlijk zie ik graag dat de duiven hoog in de wolken klimmen, dat is vaak een teken dat ze in orde zijn.

Hier krijgen ze een uur de gelegenheid om te trainen, zowel doffers als duivinnen. Vaak zie ik dat ze zo’n 20 minuten weg zijn, weer terug komen, om vervolgens weer te vertrekken.

Als ze terugkomen, zie ik graag dat er snelheid op zit en dat ze in een zo klein mogelijk groepje vliegen.

Hier hoeven ze niet uiteen te spatten. Doffers die klapwieken achter alles wat beweegt, zijn in het weekend vaak je laatste duiven die arriveren.

Ook bij de jonge duiven zie ik graag dat ze hoog in de wolken klimmen, dat is vaak het teken dat je ze met een gerust hart op kan gaan leren.

Trainen zegt veel, maar niet alles

Ik heb eerder meegemaakt dat mijn duiven niet trainden zoals ik wilde, en bij een liefhebber niet ver hiervandaan wel. Alleen in het weekend had ik een half hok thuis, voordat daar de eerste arriveerde.

Duiven die niet echt in orde geraken of niet willen trainen, kun je het beste drie dagen iets tegen de luchtwegen geven. Vooral met dat wisselvallige weer wat we de afgelopen tijd gehad hebben.

Zulke duiven opleren is vragen om problemen, die zakken dan nog verder terug. Vaak gaan luchtwegproblemen en Tricho samen, dus laat ook daar op controleren. Een Koudijs rooktablet kan ook wonderen verrichten.