Pont-Sainte-Maxence verliep zwaar. Ik dacht dat ze niet goed gekomen waren, maar het viel achteraf alles mee. Helaas wel nog een hele goede achter.

Maximal Rocket vliegt gewoon weer voor de 7e keer 1:100 dit jaar. Vorig jaar als jong 6x 1:100, daar moest ik er dus een paar meer hebben. Ze arriveerde met twee duiven (broer en zus) van goede vriend Peter van Oerle.

Toen kwam Issoudun. Ik hoorde de melding van John Rockx die de 1e NPO speelt. Ik moest voor mijn gevoel te lang wachten, tot uiteindelijk BigTime Rocket aan kwam zetten en er bijna de spoetnik afvloog, zo hard ze naar binnen stoof.

Ze was zeker niet aan haar proefstuk bezig, ze won immers vorig jaar ook al de 1e tegen ruim 7.043d, de 2e tegen 22.106d en nu dus de 7e Npo en de 1e in het samenspel. Haar naam verraadt het al: het is een 100% Rocket. Mijn tweede was er een uit Super Rossi.

Bij Comb. van Wanrooij waren ze ook weer top gekomen met top 10. En ook bij John van Dongen, die ik samen met John Rockx getipt had als de te kloppen mannen, waren ze super gekomen.

Maarten Huijsmans was weer van een andere planeet op de Midfond. Hoe hij het voor elkaar kreeg om van zijn goede vriend Stef Bals binnen een week Maarten Huijsmans 2.0 te maken, zal een raadsel blijven denk ik.

Ik krijg verschillende mails dat er hokken zijn waar duiven een vleugel laten hangen. Persoonlijk denk ik dan aan overbelasting en dat zulke duiven uitgeschakeld zijn voor dit seizoen.

Je ziet het vaak vroeg in het seizoen, na enkele zware vluchten. Bij hokken die ze in de winter regelmatig los hebben, zal dat niet zo snel zijn.

Tevens krijg ik mails binnen over duiven die niet kogelrond te krijgen zijn. In deze periode met zwaardere omstandigheden krijg je er ook niet gemakkelijk vlees meer op. Maar aan de andere kant heb ik ook zelden topsporters gezien met overgewicht.

Probeer er voldoende vetten in te stoppen, oftewel de dosering NPO-mix verhogen, zodat ze voldoende vetreserves hebben voor onderweg met deze zware omstandigheden.

Aanstaande zaterdag een oostenwind met 29 graden. Dat lijkt zwaar, maar als ze gewoon op tijd lossen (voor 7 uur) dan is er niets aan de hand. Rond 9 uur moeten ze pas contact opnemen met het IWB omtrent inversie, dan kunnen ze zich daar niet door laten beïnvloeden.

Als je redelijk speelt, ga je wel eens over de tong en moet je een olifantshuid hebben.

Neem nu een speler uit Brabant 2000, iemand die ik respecteer overigens. De beste man komt wekelijks in België en op de vraag over mijn prestaties wist hij te zeggen: “hij speelt redelijk dit jaar, beter dan vorig jaar.”

Nu hoef ik niet opgehemeld te worden, maar ik hou wel van oprechtheid en de waarheid. Schijnbaar heeft hij vorig jaar een kapotte computer gehad of weet hij niet dat je bij Compuclub ook de uitslagen van vorig jaar terug kan zien.

Het mooie van alles is dat hij de laatste 15 jaar zelden of nooit voor me heeft gezeten en ook dit jaar na zeven vluchten nog niet in de schijnwerpers staat. Ik heb hem dan ook al 15 jaar niet gezien op een kampioenen huldiging van Brabant 2000, terwijl er in alle categorieën 15 hokkampioenen gehuldigd worden.

Je moet oppassen met wat je zegt, zeker over iemand die zelf ook vaak in België te vinden is. Mijn respect voor de desbetreffende persoon is inmiddels iets afgenomen.

Komend weekend

Verder gaat het naar behoren dit jaar. Al 3x 1e in het samenspel, dus we liggen op koers. Aankomend weekend belooft zwaar te worden met een oostenwind en 30 graden. Dit zijn omstandigheden voor sterke duiven die in vorm zijn en voorzien worden van de juiste voeding en vetten.

De jonge duiven zijn gisteren ondanks de oostenwind op 20 km gelost. Mand voor mand, oftewel in groepen van twaalf.

Ze draaiden bijna allemaal enkele minuten, om vervolgens hoog in de wolken in de goede richting te vertrekken. Eén mand, waarin een bonte en drie oude duiven zaten, stoof er gelijk vandoor zonder eerst te draaien.

Eenmaal thuis aangekomen, kwam na een half uur een oude duif thuis. Een minuut of 10 later een jonge duif. Dan wordt het bibberen, kan ik je vertellen. Uiteindelijk kwamen ze. Eerst eentje, toen weer twee en af en toe vier. Dat was dan ook gelijk de grootst aankomende klad.

Om een lang verhaal kort te maken: binnen drie uur na lossing waren er 105 van de 114 terug en in de avond nog één, dus negen stuks bleven weg. U raadt het al: inclusief die bonte die in één streep vertrok zonder zich eerst te oriënteren.

Het is een voorjaar met redelijk veel oostenwind, dus als ik daar naar moet kijken hoef ik nooit op pad te gaan. Over 6 weken is de eerste prijskamp en dan houden ze daar geen rekening mee.

Ik los ze altijd mand voor mand. Ik neem veel manden mee, zodat er niet teveel in één mand gaan. Normaliter moet dus op iedere twaalf geloste duiven om de vijf minuten minstens één zichzelf goed kunnen oriënteren.

Wanneer je één grote klad loslaat en deze verkeerd slaat, dan zijn de verliezen vaak niet te overzien. Dat geldt ook voor de vele draden waar ze langs moeten. Met één voor één lossen beperk je dit risico.

Ik had van tevoren contact gehad met Maarten Huijsmans, de man in vorm. Maarten meldde zijn duif op 13 door, dus de rekensom was snel gemaakt: ik moest op 28 pakken.

En inderdaad: de eerste kwam op 28, maar ging achter de lokker aan. Toen kwam er een kladje van vijf, en haastte hij zich alsnog snel naar de klep om als eerste binnen te zijn. Bij dat kladje van vijf vielen overigens drie vreemde en twee waren van mij.

De Kannibaal

Gelukkig alsnog 1e, 3e en 4e tegen ruim 1.600d. De Kannibaal tekent voor de 1e prijs, hij is een zoon uit Cavendish van Dirk Van Dyck en zijn moeder is Amazing Nugget, de 3e WHZB. Mijn tweede duif is een kleinzoon van Super Rossi en mijn 3e is die wonderduif Maximal Rocket.

De Kannibaal is een duif die graag treuzelt, doordeweeks gaat hij ook als laatste het hok in. Het is echter wel een goede en enorm grote duif, vandaar dat hij vernoemd is naar zijn bekende grootvader, de Kannibaal van Dirk Van Dyck.

Dirk heeft geweldig huisgehouden op Vierzon met aan de 9e prijs alle drie zijn gezette duiven thuis. Hij heeft vorig jaar flink gesukkeld met zijn gezondheid, maar het ziet er nu allemaal weer rooskleurig uit voor de sympathieke Dirk.

Het weer in het oosten van Brabant 2000 was duidelijk beter dan bij ons. Aan de vroege duiven te zien, zijn ze min of meer daar langsgegaan.

Het was een juiste en geduldige beslissing om de duiven te lossen. Als het vertrek goed is, kan een duif veel aan. De duiven zijn hier allemaal weer thuis, dat zal in het noorden van Nederland jammer genoeg niet het geval zijn, denk ik.

Ook bij John van Dongen in Roosendaal zijn de duiven top in orde, ik verwacht hem zeker komend weekend op de Dagfond.