05 nov Nieuwe kansen, nieuw geluk

November is de maand waarin veel hokken opnieuw gaan koppelen, al moeten de duiven daar natuurlijk wel klaar voor zijn.

Hier gaan de 24 kweekkoppels – die stevig verjongd zijn – eind november of begin december samen. Er is ook ruimte voor vier testkoppels. Zoals gezegd heb ik geen voedsterparen meer.

Ik heb alles al eens getest en van al dat verleggen kweek je geen betere duiven. Je belangrijkste duiven verslijten alleen sneller. Kunstmatige inseminatie (KI) of hengstenkweek heeft ook nooit meerdere goede duiven in een jaar opgeleverd.

Mijn kwekers brengen daarom zelf hun jongen op en de tweede leg wordt verstoken onder de vliegduiven. Na een weekje rust worden ze opnieuw gekoppeld. Ik heb twee identieke hokken met 12 koppels, dus de duivinnen gaan dan van hok #1 naar hok #2. Ze brengen dan nog twee koppels groot, al zal de vierde ronde te laat komen om nog mee te kunnen.

Uiteindelijk heb ik dan van elke duif zes jongen met twee verschillende partners. Hier zouden naar mijn maatstaven voldoende bruikbare tussen moeten zitten.

Ik was gisteren bij Lex de Jongh om vier duiven voor de Pearls of the Sky te laten fotograferen. Lex haalde hier vorig jaar zeven zomerjongen en uit vier daarvan kweekte hij top 10 NPO-winnaars, zelfs een 1^e NPO. Mocht ik zelf een hok kunnen vinden waar ik dat kon, dan sta ik daar dit voorjaar op de stoep om zeven zomerjongen op te halen.

Dit najaar wordt met enkele topduiven van bekende liefhebbers nog samenkweek gedaan en dat zijn NPO/nationale winnaars. Van deze samenkweek, alsook van die met mijn Chinese vriend, moeten de jongen me 200% aanstaan om het jaar erop ingepast te worden op het kweekhok. Zo probeer ik de kwantiteit verder te verlagen en de kwaliteit te verhogen.

Pure gold is een topper op de kweek en heeft met meerdere partners top 10 NPO-winnaars gegeven. Pure Gold is zelf ook tweemaal 1^e nationaal Asduif. In de zaalveiling van de Pearls of the Sky zitten twee zonen met twee verschillende partners en zij zijn beide even mooi.

De kweekresultaten van de kinderen en kleinkinderen van Olympic Millennium zijn inmiddels niet meer te tellen. Ook zij is 1^e nationaal Asduif en 2^e Olympiade duif. Haar nazaat doet het super op de dagfond. Zo won dit jaar een jaarling zoon van beide sector dagfondvluchten top 10 NPO.

Er zitten dan ook al vier kinderen op het kweekhok die allen top 10 NPO op de dagfond hebben gewonnen. Drie daarvan stonden zelfs in de top 3 Asduiven van de afdeling op de dagfond. Eén gaf dit jaar de 1^e tegen 10.000 duiven in de afdeling en een andere een 1^e NPO/Grand Prix winnaar.

Ook Lex de Jongh had dit jaar een superduif uit een dochter van Olympic Millennium. Een zoon van Avatar (broer van Olympic Millennium) x zus Super Daisy gaf dan weer een 1^e NPO bij Lex.

Zo verwacht ik ook veel van Olympic Dragon, driemaal 1^e nationaal Asduif en 2^e Olympiade duif. Zij heeft al een top 10 NPO-winnaar gegeven, maar door allerlei verplichtingen heb ik er vorig jaar maar met enkele kunnen spelen.

Super Dragon – haar bijna identieke onbevlogen zus – is een jaartje jonger en heeft als jaarling vorig jaar drie top 10 NPO-winnaars gegeven met twee verschillende partners. Eén stond zelfs tot de laatste twee vluchten als 3^e nationaal Asduif, maar werd jammer genoeg verspeeld.

Al met al komen uit de echte topduiven dus vaak ook weer topduiven en daar hoef je er jaarlijks geen tientallen voor te kweken.

02 nov Hoe te koppelen?

Binnenkort wagen we ons weer aan een nieuw kweekseizoen. De vraag is natuurlijk welke doffer tegen welke duivin.

Bij mij zitten 24 kweekkoppels klaar. Deels bewezen vlieg- en kwekers, deels zomerjongen geselecteerd uit mijn beste kweekduiven.

Hier raakt alles elkaar wel ergens, maar daar heb ik weinig moeite mee. Vroeger had ik dat wel met inteelt vader, dochter, moeder, zoon of broer x zus. Het keerpunt was mijn experiment in 2021, toen ik de beste kinderen van Super Rossi onderling paarde.

Van die zeven inteeltjongen werden er vier uitgeselecteerd wegens teveel zichtbare inteelt. De overige drie hebben allen top 10 NPO-winnaars voortgebracht. De moeder van de 2^e nationaal Asduif PIPA Rankings van de gebr. van Belzen komt ook uit zo’n inteeltproduct. Eén van die drie noem ik New Super Rossi, omdat hij in mijn ogen zijn opvolger wordt.

Verder maakt het eigenlijk weinig uit wie ik tegen wie zet, want zoals gezegd raken ze elkaar overal wel ergens. Het is dat ik geen broer x zus koppelingen wil, anders zou ik gewoon de deur open kunnen trekken en de duiven het zelf uit laten zoeken.

Zo kweekte ik Pure Gold – tweevoudig 1^e nationaal Asduif – uit een bewezen kweker en een laat september jong. Ik zette die kweekdoffer enkele weken op rust in een hok waar enkele laatjes zaten en daar werd Pure Gold geboren. Ook Witbuik van 1997 – waarvan ik dacht dat hij niet meer bevruchtte – zat in een hok met enkele laatjes en daar kwam Young Witbuik uit voort. Het was hem dus toch gelukt om te bevruchten.

De duivin van het Millennium koppel had ik het eerste jaar als voedster zitten, omdat het een zomerjong was. De doffer van het Millennium koppel wilde niet aanparen, dus besloot ik er dat zomerjong bij te laten. Het Millennium koppel was geboren.

Kortom, als de duiven over voldoende kwaliteit beschikken, maakt de koppeling op zich weinig uit.

Mijn duiven zijn vrij uniform qua formaat. Een doffer is hier makkelijk van een duivin te onderscheiden, dus compenseren is niet nodig. Ik vind duiven die je moet compenseren in de kweek überhaupt niet de moeite waard om door te houden. Mijns inziens kan je die beter verwijderen.

Een aangeschafte duif moet goed in elkaar zitten en zacht gepluimd zijn. Topduiven op aangeschafte duiven zetten doe ik niet meer, want als je aanschaf niets waard blijkt te zijn, heb je van je topduif ook niets. Ervaring heeft mij geleerd dat je beter een zomerjong uit je beste daartegen kunt koppelen.

Zoals gezegd heb ik goede kwekers gehad die nooit hebben gevlogen. Ook onbevlogen zomerjongen tegen elkaar hebben hier vaak goed gekweekt. Twee bevlogen duiven op elkaar om met de jongen te vliegen is hier vaak minder. Wel waren die jongen vaak goede kwekers nadien. Uit ervaring lijkt het me beter om een bevlogen duif te koppelen aan een zomerjong.

Bonnen

Voor wie er wat aan denkt te hebben; er staat nog een bon van mij op TopPigeons en op de website van RCC Roosendaal ten bate van de rolstoelbus.

29 okt De dagen vliegen voorbij

Het blad valt van de bomen en dan gaan we snel weer denken aan het koppelen van onze duiven. De jaarlijkse verkoop van Willem de Bruijn zit er ook weer op en was wederom een groot succes.

Diezelfde Willem vroeg onlangs of ik echt de Verkerk-manier van selecteren ging toepassen. Nee, ik geef daar mijn eigen draai aan. Duiven waar ik niets in zie vertrekken wel degelijk. De rest mag rustig uitruien en gaat nu ook weer enkele dagen per week los.

Op dit moment zitten er nog 40 duivinnen en 28 doffers. Zij krijgen niet allemaal hun chip om, want de roofvogel zal deze winter heus nog zijn best doen om mijn plannen te verzieken.

Deze duiven krijgen voor de koppeldatum half januari nog een extra selectie. Wie redelijk gepresteerd heeft, maar minder mooi is opgedroogd na de rui, gaat er dan alsnog uit. Wel heb ik ca. 10 duivinnen extra om toch een vorm van extra jaloezie te krijgen.

Bij de vliegduiven wordt de deur rond Kerstmis 5 dagen opengezet, zij mogen dan zelf een partner kiezen. Ditmaal dus geen gestuurde koppeling. Na 5 dagen worden de koppels die samenzitten genoteerd en alles uiteen gehaald tot medio januari. Zij die nog niet gepaard zijn krijgen dan een partner toegewezen. Bij de kweekduiven bepaal ik de koppeling uiteraard wel zelf.

Ik heb nog maar twee duiven die niet hier gekweekt zijn. Dit betekent dat ik er steeds minder bijhaal en haast alle bijgehaalde duiven reeds heb verwijderd. Sommige stalde ik bij Jan, maar ook daar lieten de meeste zich niet zien.

Overal in Nederland en België zitten wel enkele goede duiven. Of België nog altijd de boventoon voert qua kwaliteit, betwijfel ik steeds meer. Tussen de nationale Asduiven en overwinningen vind je tenslotte steeds meer Nederlandse genen.

Ik streef naar het allerbeste en dat valt niet altijd mee. Bij tal van tophokken heb ik duiven gehaald, maar vaak waren ze gelijkwaardig of zelfs slechter. Andere raakten gemakkelijker verloren of konden zich moeilijk gezond houden.

Natuurlijk heb ik uit bijgehaalde duiven ook enkele toppers, die zijn overgebleven na selectie. Ik houd dan liever die duiven aan dan hun ouders waaruit ik er tientallen moest kweken voor die ene goede.

Uit drie duiven – aangekocht door mijn Chinese vriend – kwamen ook enkele superjongen, maar zijn duiven verblijven hier maximaal een jaartje alvorens ze naar China gaan.

24 okt Bonnen deel #2

Evert-Jan Eijerkamp heeft ook een bon toegezegd voor onze vereniging om het dak te laten repareren, waarvoor dank.

Gisteren werd ik gebeld over de bonnenverkoop van de rolstoelbus voor Ylana, een meisje met een zeldzame ziekte. De bonnen van mij, Bas Verkerk en Leon Roks hadden flink wat geld opgebracht.

Dit was natuurlijk prachtig voor de organisatie, ware het niet dat het spookbieders waren. Om die reden moet de verkoop van deze bonnen opnieuw plaatsvinden. Hoe diep kan een mens zinken, vraag ik me dan af. Voor zo’n goed doel spookbiedingen doen…

Ik hoop dat tijdens de nieuwe veiling van deze drie schenkingen de oprechte bieders zich opnieuw van hun beste kant laten zien en er nogmaals een mooie opbrengst voor Ylana komt. Men kan dit volgen op deze website: https://www.rccroosendaal.nl/

22 okt Bonnen

Gisteravond was ik bij de vergadering van onze vereniging, nu nog de grootste van Brabant 2000.

Afgelopen jaar hebben vandalen het dak van het eigen verenigingslokaal vernield, wat ons dik € 20.000,- kost. Dit zijn bedragen die verenigingen niet meer zelf kunnen dragen, ook de onze niet.

Voorzitter Jan de Werd van De Patagoon opperde daarom een bonnenverkoop van enkele, selectieve tophokken. Jan heeft zelf al wat mooie bonnen geregeld en ik probeer er ook enkele te verzamelen van mensen waarmee ik goed contact heb.

Uit België heb ik onder andere van Jelle Roziers, toch wel de ster van België met een hok vol nationale Asduiven, een schenking toegezegd gekregen. Ik haalde daar destijds de moeder van mijn 1^e nationaal Orléans tegen ruim 60.000 duiven.

Er is ook een schenking van Tournelle-Hua Feng, die hun zoveelste topjaar beleefden. Zij hadden dit jaar de 2^e nationaal Asduif bij de jonge duiven in België en werden daar nationaal kampioen bij de oude en jaarse. Ook wonnen ze nationaal Bourges 3 met de jaarse. Zowel Davy als Jelle zijn goede en betrouwbare vrienden van mij en van beide heb ik goede duiven gehad.

Peter & Gwen van de Merwe – een superteam met soms ongekende kettinguitslagen – zijn ook bereid een bon te schenken en er komt er ook één van Henri van Doorn van Comb. van Wanrooij, die het hart altijd op de juiste plaats hebben. Zij deden het super dit jaar, tot een barslechte vlucht roet in het eten gooide. Ze herpakten zich knap door de laatste dagfond vlucht op grootse wijze te winnen. Zo hadden ze ook de twee 1^e nationale Asduiven jong bij de PIPA Rankings.

Zelf kan ik natuurlijk niet achterblijven en schenk ik een bon voor een jong uit de kwekers. Zo probeer ik her en der nog enkele bonnen van goede hokken te verkrijgen die graag mee willen werken, want dat willen ze zeker niet allemaal.

Mij gaat het persoonlijk niet zozeer om de geschonken bonnen die ik weggeef en ik denk zeker niet alleen aan financieel gewin. Ik geef immers elk jaar duiven weg aan mensen waarbij ik een goed gevoel heb. Het is hier dan ook in eerste instantie een hobby, maar op al dat geloop aan huis zit ik niet meer te wachten. Ik heb genoeg aan mezelf of de enkele vrienden en bekenden die langskomen.

Mensen die mij kennen weten dat ik altijd druk ben met mijn dagelijkse bezigheden, zoals lopen of fietsen voor de rugklachten en anders ben ik wel in de tuin bezig of bij de duiven. Vanwege die vervelende rugklachten wil ik mezelf niet meer voorbij lopen. Ik heb helaas teveel jaren gekend waarin ik meermaals weken aan een stuk plat op bed lag.

Ik heb vroeger jarenlang alle weekenden, avonden en vakanties moeten doorwerken en dat heeft zijn lichamelijke tol geëist. Werkweken van 90 uur waren altijd vrij normaal. Vandaar dat ik de weekenden en avonden nu zoveel mogelijk aan mijn gezin wil besteden.

Zo kwam ik ook altijd graag bij wat liefhebbers om duiven te bekijken of ging ik naar een zaalverkoop of mooie prijsuitreiking. Dat lange staan of zitten is inmiddels helaas een ellende voor mijn rug.