Afgelopen zaterdag weer een waaivlucht met een hoge snelheid op een korte afstand. Het is moeilijk voor de duiven om daarop te anticiperen. Hier kwam alles dan ook uit de achtergrond. Ze hebben dus niet goed opgelet, meer kan ik er niet van maken.

Voor aankomende zaterdag staat Melun op het programma, dan begint het er qua kilometers op te lijken. Men voorspelt een kopwind, dan zien we snel of ze in orde zijn of niet.

Na Melun stopt hier de verduistering bij de oude duiven en kan het spel op de wagen. Ik ga dan ook starten met de Octavit en het vetter maken van de mengeling door er extra NPO-mix aan toe te voegen.

Jonge duiven

Bij de jonge duiven had ik er plots vijf met herpesachtige klachten. De dierenarts adviseerde om ze in te spuiten, maar verwijderen leek mij een betere optie. Enkele jonge duiven met medicatie omhoog houden is tenslotte niet aan mij besteed.

Inmiddels lijkt alles weer in orde te zijn en ben ik gestart met de jongen te leren vliegen. Ik heb een bamboestok van een meter en wijs de jongen daarmee de weg naar waar ik ze hebben wil, in dit geval dus naar buiten.

‘s Ochtends jaag ik ze eerst naar buiten en dan sluit ik het hok, zodat ze niet terug binnen kunnen. Vervolgens ga ik er met de vlag onder, zodat ze de lucht in moeten. Ze mogen het eerste uur het hok niet in, daarna kunnen ze de rest van de dag weer in en uit lopen.

Dit hou ik tot half mei vol en dan gaan ze de mand in voor hun eerste training van 5 km. Dit wordt telkens een stukje verder, waarbij ik niet echt naar het weer kijk. Enkel bij hevige regen leer ik ze niet op. Ze worden om te beginnen gelost in groepen van 14 stuks.

Ik zag dat de tussenstanden werden aangepast bij de nationale kampioenschappen. De Grootmeesters met enkele duiven mee stonden bovenaan.

We zijn met zijn allen steeds meer duiven gaan houden, dat staat vast. In afdelingen zoals Zuid-Holland zag je dit al langer, daar speelde zelfs een jeugdlid met meer dan 100 duiven. In Brabant 2000 zagen we dit nog niet eerder.

Inmiddels zitten er enkele, waarvan één iets door lijkt te slaan: 150 duiven voor prijs en nog eens 150 als invliegduif. Daarbij nog hetzelfde aantal aan overnachtduiven op een andere naam, alsook in combinatie met een ander lid. Schijnbaar vliegen er ook voldoende jongen om het doel van 250 prijsjongen zeker te kunnen halen.

In principe doet de beste man niets fout, natuurlijk. Hij houdt zich netjes aan de regels. De waanzin ligt bij de bedenker van een inkorfbeperking van 150 oude en 250 jonge duiven. Dat slaat nergens op. Mede hierdoor verandert de duivensport van een volkshobby in een elitaire bedoening.

In Op (de) Hoogte zag ik dat wij in rayon 2 van Brabant 2000 zowat de meeste leden van alle spelgebieden hebben. Dit heeft voordelen, maar ook nadelen, bijvoorbeeld wanneer daar de punten uit gehaald zouden worden voor nationale kampioenschappen.

Rayon 1 bijvoorbeeld heeft iets meer dan de helft van ons ledenaantal met volgens mij veel meer overnachtspelers. Voor de sterspeler aldaar lijkt het me dan makkelijker nationaal kampioen worden.

In elk rayon zitten enkele leden die er bovenuit springen, zoals in Gouwe & IJssel met de twee mannen uit Reeuwijk. In Drechtsteden bijvoorbeeld is er niets te doen aan Van de Merwe, en zo zijn er overal wel hokken die geen concurrentie lijken te hebben.

Die nationale kampioenschappen worden dus zeker niet behaald in de sterkste spelgebieden, maar in de gebieden waar de minste tegenstand zit.

In de tussenstanden nationale kampioenschappen vitesse op Compuclub staat bijvoorbeeld niet één lid van Brabant 2000, zowel aan- als onaangewezen of duifkampioen. Een mooi voorbeeld van dat het systeem niet deugt.

Het lijkt me toch niet de bedoeling dat in de winter de nationale kampioenen uit slechts enkele afdelingen komen, er zitten namelijk overal goede duiven.

Wat ik al jaren aangeef: haal de punten gewoon uit de afdelingen, dan komt de ware kampioen naar voren. Helaas wil men daar niet aan. Tot die tijd valt in mijn ogen niets serieus te nemen.

We gaan de duiven maar weer klaarstomen voor alweer een waaivluchtje. Erg vaste duiven hebben we op dit moment nog niet, elke week zijn het wel andere.

Het vliegseizoen dendert voort, we strepen elke week vluchten af. Zaterdag spelen we Morlincourt met waarschijnlijk weer de wind vanachter. De week erop is het een sprong van meer dan 100 km. Mocht het dan kopwind zijn, dan vrees ik dat veel duiven een jasje uit zullen doen.

Op de eerste drie klokvluchten begon ik telkens met de 1e prijs (in het grotere verband 2x de 1e prijs). De gezondheid van de duiven is dus goed. Ze worden nog verduisterd tot half mei. Wel werden er zaterdag twee verspeeld, maar zoals gezegd is het een afvalrace.

De duiven komen onderweg natuurlijk ook van alles tegen. Windmolens, draden, roofvogels, noem maar op. Ook zijn er duiven die een totaal verkeerde route kiezen en uiteindelijk ergens leeg gevlogen worden opgeraapt.

Die kunnen dan vaak nog beter door een particulier worden opgeraapt dan door sommige duivenmelkers die ze gelijk afvoeren omdat ze vermagerd zijn. Hier worden vermagerde duiven meteen opgegeven. Vermoeide duiven mogen eten en drinken en krijgen dan de vrijheid.

Zelf verspeel ik gemakkelijk 50+ duiven per jaar, maar zelden hoor ik er iets van terug. Je maakt mij niet wijs dat die allemaal dood zijn. Elk najaar komt er wel één terug die aan het begin van het seizoen werd verspeeld.

Met de jonge duiven gaat het tot nu toe goed. Een enkeling werd verwijderd, omdat ze niet fris zaten. Een stuk of 10 zijn er opgepeuzeld door de roofvogel, maar ook dat zal stilaan gaan afnemen, hoop ik.

Alle jongen hebben reeds hun vaccinaties gehad: 1x PMV-rota, 1x Colombovac en 1x met het kwastje tegen de pokken. Over 4 weken nog een paratyfusenting en dan kunnen ook zij aan hun seizoen beginnen.

Over de PMV-rota enting wordt gezegd dat de werking tegen paramyxo niet doeltreffend is. Je zag dat vroeger vaker met combinatie entingen. Je had bijvoorbeeld de combinatie enting PMV-pokken. Die bleef vaak met name de pokken niet voor.

Tegen herpes heb ik ooit één keer gevaccineerd en toen wist ik meteen wat herpes was. Daarna dus nooit meer gedaan. Hetzelfde geldt voor vaccineren tegen adeno. In mijn ogen weggegooid geld.

Het was spannend gisteren; wel of niet tussen de buien door los.

Uiteindelijk werden ze gelost met overwegend een zuidoostenwind. Hier zijn voor- en tegenstanders voor te vinden. Persoonlijk maakt het me weinig uit hoe de wind waait. Eén ding is zeker: een harde wind vanachter kost vaak meer duiven dan een kopwind.

Koos van Koppen won de 1e prijs in Brabant 2000. “Eindelijk de wind een keer gunstig”, zei Koos toen ik hem feliciteerde. En dat is zo. Elke vlucht kent zijn winnaars.

Mopperen om een windrichting heeft geen toegevoegde waarde. Ik zou het liefst elke week een kopwind hebben, maar dat is nu eenmaal vaak niet het geval.

Ikzelf kreeg twee duiven tegelijk; een vreemde en Torres Diamond. Hij werd opgehouden door die vreemde, maar viel alsnog redelijk snel. Vervolgens kwamen er nog zeven aan en doordat die vreemde de lucht in ging, verziekte hij een mooi feestje. Ze bleven maar vliegen en dan worden er zo een paar minuten verspeeld.

Torres Diamond pakte nog wel de 1e prijs tegen 3.476 duiven en daarmee zijn vierde 1e prijs. Hij heeft ook al 3x top 10 NPO gewonnen, dus het is zeker geen verkeerde.

Overigens is het beter om voortaan 30 minuten na Afdeling 5 te lossen. Daar gaan een massa duiven de lucht in en blijven er altijd nog een hoop hangen. Daar geraakten onze duiven nu tussen.