Het is geen weer om de duiven los te laten, dus dan maar een training minder. De jonge duiven gaan ook niet los met dit weer, maar kunnen wel in de spoetnik in de regen zitten als ze dat willen.

De jonge duiven zijn gechipt, alleen nog de chipring omdoen. Redelijk vroeg, maar hiermee ontlast ik de mensen die anders op het laatste moment een hele vereniging moeten chippen. Ze krijgen hun chip pas aan nadat ik er enkele keren mee op pad ben geweest, wat in de komende weken gaat beginnen.

Aanstaande zaterdag staat Melun (351 km) op het programma, oftewel een sprong van dik 100 km. Vermoedelijk met een noordenwind, dus ze kunnen dit dagje rust best gebruiken.

Nu dus dinsdag-, woensdag- en donderdagochtend Octavit over het voer en ’s avonds nog extra NPO-mix na de reguliere maaltijd. Op woensdagavond moeten de duiven vol zitten en dan donderdag rond het middaguur nog volle bak NPO-mix voor enkele uren. De NPO-mix is licht verteerbaar en de aanwezige vetten hebben ze zeker nodig voor hun opdracht komend weekend.

Iemand wilde weten of ik er al mee naar de dokter ben geweest. Nee, daar moet je pas heen gaan als je duiven niet goed naar huis komen. Zolang het goed gaat, kan je beter zo min mogelijk doen of veranderen. Zoals gezegd ben ik niet roomser dan de paus, dus als het nodig zou zijn, grijp ik zeker in.

Tot nu toe ben ik tevreden, maar het seizoen is nog lang en ik hoop dat er meerdere mooie vluchten mogen volgen. Uiteindelijk is dat wel de voldoening voor het vele werk dat 365 dagen per jaar terugkomt.

Het leek een weekend zonder duiven te worden, maar uiteindelijk waren er overal mooie concoursen met veel goede hokken vooraan in de uitslag.

Zelf mocht ik ook niet mopperen, of het moet zijn over het treuzelen van mijn eerste zes duiven. Maar goed, dat zal bij anderen vast niet anders zijn geweest.

Met de licht zuidoostelijke wind verwachtte ik de duiven aan de westkant. En inderdaad, ik zag het groepje van zes al in de verte uit de richting van Roosendaal aankomen.

Het leek alsof ze de laatste 100 meter op het rempedaal trapten, want ze kwamen maar wat aan gefladderd waardoor ik twijfelde of ze wel bij mij moesten zijn.

Na enkele lokkers maakten ze nog steeds geen aanstalten om te vallen. Uiteindelijk vielen er twee en volgde de rest. De duiven oogden iets versuft, wat je vaker ziet bij onweerstoringen en weinig zuurstof in de lucht.

Al bij al dus nét niet de 1e prijs in Brabant 2000, maar de 2e t/m 7e tegen 18.082 duiven. Verder 38x per tiental en 14x per honderdtal. Van de 60 duiven mee 48 prijzen per viertal. In het rayon won ik de eerste zes prijzen tegen 6.176 duiven.

Het zal één van de laatste keren zijn geweest dat er zoveel duiven weggingen in Brabant, want de overnachtspelers gaan duiven thuishouden en met de dagfond in aantocht gaat men opsplitsen.

De winnaars

De eerste zes duiven klasseerden dus min of meer tegelijk. “Equally first”, zou Verkerk zeggen. Voor mij kan er echter maar één winnen en dat was Super 62, een zoon van Avatar x zus Super Daisy. Hij kwam de eerste vlucht van dit jaar zo’n 36 uur te laat thuis, maar herstelde gelukkig snel. Tot nu toe won hij:

  • 1e Morlincourt 6.176 d.
  • 2e provinciaal Morlincourt 18.082 d.
  • 7e NPO Issoudun 2.472 d.
  • 10e Golden Ace FZN
  • 22e NPO Châteauroux 5.290 d.
  • 32e Bierges 3.747 d.
  • 33e NPO Melun 3.801 d.
  • 39e NPO Melun 16.023 d.
  • 76e provinciaal Morlincourt 18.352 d.

 

Nummer #2 in dezelfde seconde is jaarling Athena, een dochter van Olympic Turbo uit Turbo Rossi Eijerkamp x Olympic Millennium gekoppeld aan Athena’s Rossi. Laatstgenoemde is een dochter van Super Rossi en een echte topkweekster. Ze werd zelf 1e provinciaal Asduif en 5e nationaal Asduif en is moeder van verschillende top 10 NPO-winnaars en een 3e nationaal Asduif.

Athena won in haar nog jonge carrière reeds:

  • 3e provinciaal Morlincourt 18.082 d.
  • 5e NPO Melun 10.233 d.
  • 6e provinciaal Asduif
  • 70e provinciaal Morlincourt 13.113 d.
  • 84e NPO Orléans 4.532 d.

 

Nummer #3 is Olympia, een dochter van National Rossi (1e NPO Gien en kleinzoon van Super Rossi) gekoppeld aan Olympic Millennium. Olympia was de dagfond topper van vorig jaar en won reeds:

  • 1e Duffel 4.231 d.
  • 2e provincial Ace long distance
  • 4e provinciaal Morlincourt 18.082 d.
  • 7e Golden Ace FZN
  • 10e NPO Issoudun 2.474 d.
  • 17e NPO Sens 8.754 d.
  • 32e NPO Châteauroux 5.290 d.
  • 51e nationaal Montluçon 4.234 d.
  • 61e NPO Issoudun 6.438 d.
  • 75e NPO Châteauroux 3.015 d.
  • 105e NPO Sens 10.005 d.

 

Nummer #4 is jaarling Tiesto’s Girl, deze duif komt uit een zoon van het Millennium koppel x een duivin van Davy Tournelle en won vorig jaar de 19e NPO Melun tegen 5.254 duiven.

Nummer #5 is White Ava uit Avatar, een volle zus van Super 62 en zij won inmiddels:

  • 6e provinciaal Morlincourt 18.082 d.
  • 82e NPO Pontoise 9.082 d.
  • 83e NPO Melun 3.801 d.
  • 100e NPO Melun 12.374 d.

 

Nummer #6 is Witbuiks Queen uit New Witbuik (3e nationaal Asduif) x dochter Super Rossi. Witbuiks Queen is ook een jaarling en won reeds:

  • 1e Orléans 1.681 d.
  • 2e NPO Orléans 4.532 d.
  • 7e provinciaal Morlincourt 18.082 d.

 

Bij de eerste vijftien duiven zaten opvallend genoeg drie doffers, terwijl ze normaal om en om vallen. Bij de eerste vijftien aankomsten wel weer drie kinderen van Olympic Millennium en twee van Avatar.

Voorbereiding

Als gevolg van zo’n weekend ontvang je diverse mails over hoe ik het allemaal wel niet doe, maar dat moet inmiddels toch bekend zijn. Ik wijk al jaren niet van mijn systeem af, wat ik regelmatig in detail heb beschreven. Zie bijvoorbeeld: https://embregts-theunis.com/2023/03/23/herfst/

Een goede verzorging, bijproducten en voeding zijn belangrijk, maar ook hier doen uiteindelijk alleen de goede duiven het. De mindere goden laten het ook hier afweten. Wat er niet in zit, haal je er met geen mogelijkheid uit, hoe mooi de afstamming ook lijkt.

De duiven die hier per honderdtal pakken, zijn duiven die dat meestal vaker hebben gedaan in hun carrière. Het maakt weinig uit of dat van 150 of 650 km is. Die verhalen over ‘snelheid uit duiven halen die eerder dagfond vlogen’, zijn absoluut niet aan mij besteed.

Hier moet elke duif zowel vitesse als dagfond aankunnen, daar wordt namelijk al jaren op geselecteerd. Heel wat aangeschafte duiven die voorheen op de vitesse en midfond goed kwamen, werden dan ook verspeeld op de dagfond.

De mand selecteert en bepaalt wat ze wel en niet aankunnen, mijn taak is alleen om ze goed en gezond aan de start te brengen en te zorgen dat er genoeg brandstof in de tank zit.

Maar ieder zijn ding, natuurlijk. Ikzelf handel al jaren hetzelfde, met soms goede en soms mindere vluchten als gevolg. Ik houd alles zo simpel mogelijk. De hokken en plafonds staan jaarrond hele dagen open. Tonen voor de vlucht doe ik bij zowel de oude als jonge duiven niet, mijn duiven gaan gewoon stressvrij de mand in.

Wat het weer betreft kan je momenteel beter in Nederland duiven lossen, want in België en Frankrijk lijken de weergoden ons wederom niet gezind. Grote kans dat onze duiven weer twee nachten krijgen. Het wordt een beetje een kwakkelseizoen zo.

Hiermee krijg je ook geen topconditie op je duiven, die ze wel nodig hebben. Volgende week staat Melun op het programma, veel dagfondspelers (ik niet) houden hun duiven de week erna thuis voor de eerste dagfondvlucht.

Ik las een stukje op de website van A.S. over de getekende, hier is dat ook zo. Ik wijs er enkele aan, de rest pak ik gewoon uit de mand. Ik vind dat aangewezen kampioenschap een wat overdreven kampioenschap. Ik heb dat meermaals gewonnen, maar dat was meer geluk dan wijsheid.

Als je een goed hok duiven hebt, kan alles op tijd vliegen. Ze wisselen elkaar alleen regelmatig af, wat funest is voor de getekende. Tenzij je over enkele zeer goede duiven beschikt, dan wordt het aanwijzen wat makkelijker.

Zelf vind ik het leuk om kopduiven te pakken. Of dat nu met de eerste of laatste getekende is, boeit me niet. Alle duiven die meegaan hebben op dat moment mijn vertrouwen, anders nam ik ze wel uit de ploeg.

Mijn jonge duiven hebben vorige week de pokkenenting met het kwastje gehad. Enkele daarvan heb ik in mijn handen genomen, maar geen ent knobbels of wat dan ook. Ik heb dat vroeger wel eens gehad, maar ik weet inmiddels dat die duiven niet helemaal top waren tijdens het enten.

Dit jaar zijn ze gelukkig wel top. Mooie strontjes, regelmaat van dons en nu dus geen ent reactie. Alle jonge duiven vliegen inmiddels goed en ik zou er al mee op pad kunnen. Met deze oostenwind wacht ik daar nog wel even mee.

Voor onze oude duiven lijkt het dit weekend een zuidenwind te worden, al verandert dat continu. Op de losplaats houdt ‘ie rond de 19 graden in de middag, dus het zal vast niet super slecht zijn. Er gaan 60 duiven mee en met de wind erachter wordt het vast moeilijk om getekende duiven te pakken.

De jonge duiven gaan dit weekend in de mand, ze gaan immers toch niet los. Vandaar dat ik ze een nachtje aan de mand leer wennen, waardoor ze straks beter met die stress kunnen omgaan.

Ik vind het ook leuk om ze eens in handen te nemen en te bekijken hoe ze uitgegroeid zijn en of het wat kan worden. De goede eruit halen valt natuurlijk niet mee, al heb ik redelijk kijk op mijn eigen duiven. Een slechte eruit halen kan ik met mijn ogen dicht.

Zoals gezegd heb ik veel goede duiven gehad, maar nooit waren die lelijk. Wel stonden sommige ietsje open, ook goede dagfond duiven, maar niet alsof ze een ei moeten leggen. Anderzijds heb ik ook genoeg mooi gesloten duiven gehad met een domme uitstraling die geen blad konden raken.

Toen hier nog stevig gepoeld werd, selecteerde ik op gevoel voordat de wedstrijden begonnen. Inmiddels ben ik wat milder. Elk jaar houd ik wel wat duiven op gevoel door, terwijl ze het niet lieten zien op de vluchten. Daar zitten ook elk jaar wel wat goede tussen. Enkel en alleen op resultaten selecteren doe ik bij de jongen dus niet meer, daar is het seizoen ook niet zwaar genoeg meer voor.

Verder volg ik zoals bekend het eigen systeem, dat nu bestaat uit elke dag Origanum Red en op zaterdag en zondag Prestavit. Op dinsdag, woensdag en tegenwoordig ook donderdag Octavit. Alles wel in de ochtend met elke dag één pikpot Champions Mineralenmix over elke kilogram voer. Dit voer maak ik naar de inkorving toe elke dag wat vetter met NPO-mix. Op de inkorfdag krijgen ze enkel NPO-mix.

Als je de weersvoorspellingen bekijkt, lijkt het weer een zondagsvlucht te worden. Dit zal vast niet gemakkelijk zijn, aangezien we ditmaal in Morlincourt staan waar ook de Belgen op zondag lossen. Evenals in Quiévrain, trouwens.

Je hebt van die jaren waarin het doordeweeks mooi weer is, maar in het weekend wisselvallig. Doe je niets aan, daar moeten we nu eenmaal doorheen.

De Belgen beginnen zo weer met de jonge duiven voor prijs te spelen. Veel te vroeg als je het mij vraagt, maar wij beginnen in Nederland dan weer veel te laat. Men moet er wat voor over hebben, want voor amper 4 maanden duivenspel moet je 8 maanden lang werk verzetten.

Grootmeesters

De animo voor kampioenshuldigingen in de winter lijkt af te zakken, toch zeker wanneer de puntentellingen worden afgestemd op de Grootmeesters.

Vele hebben het over Grootmeesters en selecteren hun duiven erop door met weinig duiven mee een hoog prijspercentage te scoren. Ik vind het allemaal wat overtrokken, als je ziet waar sommige Grootmeesters in de afdeling met hun 1e duif beginnen. Het is een beetje alsof je aan een wielrenner die als 50e is gefinisht vraagt hoe zijn voorbereiding was.

Ik vind het persoonlijk een vereiste dat men minimaal 20% van de ingekorfde duiven provinciaal 1:100 klasseert, voordat je je Grootmeester mag noemen. Hiermee schakel je ook de massa inkorver uit.

Punten uit rayons zouden niet moeten tellen, vind ik. Die moeten gewoon uit de afdeling worden gehaald, zoals met de Eendaagse Fondspiegel. Je wordt immers Grootmeester van de afdeling, toch? Enfin, het is slechts mijn mening.

Referentie

Het vliegseizoen is weer begonnen en de eerste referenties komen binnen. John Vasterink won vanuit Tongeren de 1e en 2e prijs tegen 15.936 duiven in Afdeling 9. In beide winnaars is het Golden Pair vertegenwoordigd.