15 mei Wat is slim?

De betere jonge duiven van vorig jaar laten zich tot op heden zien hier en de twijfelaars lijken twijfelaars te blijven.

Komend weekend nog een keer Melun (351 km) met wind op kop. Hierna zal veel duidelijk zijn en kan er worden nagedacht over wie zijn of haar chip mag inleveren en wie de rest van het programma vervolgt.

Ik speel niet graag met veel oude duiven, dat is altijd zo geweest. Bij de jonge duiven maakt me dat niet echt uit. Na enkele vluchten is dat aantal vaak toch flink gereduceerd.

Het Nederlandse jonge duivenspel ging 20 jaar terug ter ziele en er is anno 2023 weinig over van wat ooit zo’n mooi spel was. Niemand die dat tij nog gaat keren, tenzij we in de nabije toekomst met de Belgen mogen meedoen, wat ik niet zie gebeuren.

De Leidemannen hebben afgelopen zaterdag hun concurrenten tot figuranten gemaakt. Ik voorspel dat dit a.s. zaterdag niet anders zal zijn met alweer een noordoostenwind. De rest daar zal aan een inhaalslag moeten beginnen. Tussen de 1^e en 10^e duif van Leideman zit 4 minuten. De concurrentie moet daar toch tussen kunnen pakken, zou je denken.

12 mei One eye cold

Ik hoorde vorige week over de eerste one eye cold gevallen in België. Het duurt nooit lang voordat wij er dan ook mee te maken krijgen. En jawel, ik zag al diverse gevallen toen ik de chip omdeed. Voor mij is dit een kinderziekte waar ze doorheen moeten. Beter nu dan over enkele maanden.

Het komt dus niet door scherp zonlicht, want de zon heb ik afgelopen week niet één keer gezien. Er klopt overigens ook niets van het verhaal dat ze het van muggen zouden krijgen. Zo blijf je leren.

Vandaag dus de chips omgedaan en de jonge duiven deze middag gelijk voor het eerst op 5 km gelost. Er stond een hevige noordoostenwind, maar ze waren vrij vlot thuis. Ze werden mand voor mand in groepjes van 16 gelost, wat ik blijf doen tot ze over 2 weken op 30 km zitten. Daarna gaan ze er toch – ondanks het vele werk – meermaals één voor één op 30 km uit. Verder rijd ik niet.

Ik had de jonge duiven gewoon gevoerd vanochtend. Niet teveel, maar er lag zeker nog wat in de bak toen ik ze in de mand zette. Ze zaten eerst enkele uren in de mand en werden net na de middag weggebracht. Wat snoepzaad als beloning in het hok en drinkgoten in de spoetnik. Ze vielen en schoten rap naar binnen, zoals het hoort. Door ze buiten te laten hangen na een opleervlucht leer je ze louter slechte eigenschappen aan.

Tevens heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze eens te beoordelen en een cijfer te geven, zonder te weten waar ze uit komen. Na het seizoen zal ik die cijferlijst nog eens naast de prestaties leggen om te zien hoever mijn ‘duivenverstand’ reikt.

11 mei Werkendag

Onze duiven krijgen het zaterdag niet voor niets, het lijkt namelijk een noord- tot noordoostenwind te worden.

Ik las op de website van A.S. nog wat over GPS tracks. Natuurlijk bepaalt de wind mede het concours, maar of het helpt om achter elke boom een vijand te zoeken, weet ik niet. Dan zitten ze onderin de wagen, dan aan de verkeerde kant van de wagen, dan de wind tegen, dan geen drinken gehad, etc.

Mannen als Verkerk, De Bruijn en nu in Zeeland Noorman en de gebr. Scheele pakken altijd op tijd, hoe de wind ook staat en waar hun duiven dan ook zitten in de wagen. Hoe een vlucht verloopt zal je elke week opnieuw moeten afwachten. Iedereen heeft duiven mee en kan een vroege pakken.

Zo won ik ooit met een oostenwind de 1^e prijs van Orléans tegen dik 60.000 duiven. Claessens was de favoriet, want die woonde het westelijkst en zat dus gunstig. Toch werden Stabel en zn. 2^e, terwijl die op de meest oostelijke kant van de afdeling wonen. Onmogelijk met een oostenwind, nietwaar? Ze deden het toch met hun Esmee, die de week ervoor nog de snelste was in de afdeling.

Hoe verklaar je dan ‘afbuigen naar het westen’? Goede duiven die op koers liggen om te winnen komen uit de lijn en trekken hun eigen plan, zo zie ik het. Een 1^e prijswinnaar zal niet snel afbuigen. Ik ben overigens alleen geïnteresseerd in GPS tracks van winnende duiven in een concours, maar op de een of andere manier krijgen we die nooit voorgeschoteld.

We kennen allemaal liefhebbers die vroeger alles wonnen en vandaag de dag niet meer, terwijl ze nog steeds op hetzelfde adres spelen. Ligt dat enkel aan de windrichting of afbuigende duiven? Of zouden zij echt elke week nadelig in de vrachtwagen worden geplaatst? Zeg het maar.

Ik heb zelf ook goede en slechte jaren gehad en dat had bij mij altijd maar met één ding te maken: had ik een goede lichting gekweekt, ja of nee.

10 mei Tussen de buien door

De duiven zijn toch nog even los geweest vandaag. Morgen (de dag van inkorven) en op de dag na aankomst mogen ze niet naar buiten. Rust vind ik net zo belangrijk als training, mits ze goed zijn ingevlogen.

Er wordt voor zaterdag een noordenwind voorspeld, dus het kan zomaar 5 uurtjes vliegen worden. Waarschijnlijk laten andere duiven en liefhebbers zich dan zien. Deze wind is voor iedereen even gunstig, dus er kunnen overal vroege duiven vallen.

Bij John Vasterink vliegen momenteel twee kleinkinderen van het Golden Pair die hard op weg zijn uit te groeien tot witte raven. Beide hebben dit jaar 3x gevlogen en wonnen:

• De duivin 6/6.012 duiven, 1/15.936 duiven, 7/3.195 duiven, 2x per duizendtal.
• De doffer 9/6.012 duiven, 2/15.936 duiven 18/3.195 duiven, 1x per duizendtal.