18 mrt Sneeuw

Het is 17 maart en hier ligt sneeuw. Over drie weken moeten we voor prijs spelen.

Ik heb niets met sneeuw en zal er ook nooit iets mee krijgen, mij zul je dan ook nooit op een skipiste aantreffen.

Ik heb boomse pannen op het oude duivenhok, deze zijn ideaal voor de verluchting maar nadelig met stuifsneeuw en een harde oostenwind. In het hok sneeuwt het dan namelijk even hard als daarbuiten.

Entingen bij de jongen

Vanochtend dus alle jongen maar gepakt, ingeënt en opgeschreven. Ik ben er tot nu toe nog geen kwijtgeraakt. Ik heb er eentje uitgevist die me niet aanstond en eentje het voordeel van de twijfel gegeven.

Ik heb er nu 98 gehad en gelijk gekeken of er een luisdruppel op moest, maar er was geen luisje te bekennen. Volgende week doe ik het tweede hok met ruim 50 jongen.

In de eerste week van april doe ik alles met het kwastje tegen de pokken en eind mei volgt de enting tegen paratyfus van Dr. Vincent Schroeder.

Enten doe ik het liefst zo vroeg mogelijk om een eventuele Adeno uitbraak op te wekken. Het is beter dat ze er nu last van krijgen, dan net voor of tijdens het seizoen.

17 mrt Het gaat zijn gangetje

Op het moment zitten er 150 jongen gespeend, enkele zijn reeds verwijderd. De ploeg is dus al aardig op stoom en het zijn stuk voor stuk mooie duifjes. De mindere haal ik er bij het spenen gelijk uit.

De vliegduiven zijn opnieuw aan het leggen en zullen tot volgend weekend broeden, alvorens ze op totaal weduwschap gaan.

De kwekers zitten nu allemaal op eitjes, nadat ze omgekoppeld zijn. Het grootste deel gaat weg, van een twaalftal koppels blijven ze hier. Als die groot zijn, worden ze allemaal gescheiden en alleen de twaalf beste worden dan tegen elkaar gezet voor twee rondes.

Enkele duivinnen zijn voor eigen gebruik, verder nog wat verplichtingen voor mensen die ze hier lang van tevoren besteld hebben en jaarlijks terugkomen. Kijk, trouwe klanten wil ik proberen van de beste wat van de hand te doen.

Let op de voeding dezer dagen!

Nog een belangrijke tip voor hen die het nodig hebben: voer de komende dagen niet te weinig. Met deze koude nachten hebben de duiven extra reserves nodig.

Degenen die de oude duiven nu wedstrijdklaar denken te maken met een dieetmengeling, zuiveringsmengeling of gerst, zijn verslagen voordat het seizoen begint.

Duiven moeten nu al rond in het vlees staan. Hou je ze nu schraal en zijn ze nu al te mager, dan kun je het vergeten.

Met dit koude weer verbruiken ze meer reserves. Zijn ze te mager, dan teren ze in op hun spiermassa. Het advies is dus: geef ze geen dieet maar juist extra vetten, bijvoorbeeld met de NPO-mix.

Duiven die gezond zijn, trainen vanzelf. Als ze een beetje te zwaar zijn, is dit er zo af. Aankomen daarentegen lukt niet meer als het seizoen begonnen is. Dan moet je ze al een week thuishouden of binnen laten.

Een seizoen duurt slechts zes maanden, dus het is zo weer voorbij. Geen ruimte voor domme, eigen fouten dus!

14 mrt Op controle bij De Weerd

Vandaag ben ik even langs De Weerd gegaan voor o.a. een mestcontrole, deze was gelukkig oké. Ik had zes duiven bij me waarvan er één Tricho had. Hier doe ik niets aan, aangezien ze alle zes uit één hok komen en met grote jongen liggen.

Lichte Tricho lost zichzelf op

Ik ben er zeker van dat de duif met Tricho over een week of vier gewoon uit zichzelf genezen is. Zouden er vier of meer besmet zijn geweest, dan had ik natuurlijk wel ingegrepen.

Als de weerstand van een duif goed is, lost hij lichte Tricho zelf wel op. Ik heb in mijn 40-jarige loopbaan wel geleerd dat daar waar je vaak tegen kuurt, je ook vaak mee te maken krijgt. Vandaar weinig tot geen kuren tegen Tricho of dikke koppen hier.

Coccidiose hebben ze bij mij nog nooit gevonden. Wormen slechts één keer in 40 jaar tijd (nota bene bij aangekochte duiven).

Met een goede verzorging, voeding en lavakorrel op de bodem voorkom je een heleboel van dit soort ellende. Het regelmatig geven van Naturaline met extra knoflook kan ook zeker geen kwaad.

Hier staat alles open, behalve met regenbuien. De wind waait hier in de hokken, persoonlijk vind ik dit fijn. Hierdoor kan er verse lucht in en heb ik altijd droge, schone hokken.

Duiven wennen snel aan dingen en diegene die er niet tegen kunnen, moeten simpelweg het veld ruimen.

13 mrt Positieve ontwikkelingen in de duivensport

In maart is het weer vaak erg wisselvallig. Twee dagen zonneschijn, dan weer regen en dit weekend zelfs weer kans op sneeuw. Nee, beslist geen maand om duiven te spelen in Nederland.

Vaak is het zo dat wanneer de derde week van maart goed is, we een mooie aprilmaand krijgen. Nu ziet dit er nog niet veelbelovend uit. De Belgen hebben vorig weekend alle trainingsvluchten geschrapt en zullen dat dit weekend weer moeten doen, vrees ik.

Goede ideeën van onze voorzitter

Nationaal Morlincourt is van de baan en er zal in sectoren op verschillende losplaatsen gelost worden, vergelijkbaar in afstand.

Onze voorzitter Maurice is slimmer dan wij denken. Ik raak steeds meer overtuigd van zijn denkwijze en strategie. Mocht het kloppen wat hij in zijn hoofd heeft, dan kan het weleens zo zijn dat de duivensport eindelijk positief gaat veranderen na een halve eeuw.

Kijk, meer leden zal het niet opleveren en dat kan ook niet. Er vallen er teveel weg door ouderdom/ziekte en er is niet voldoende aanwas te vinden om dit in evenwicht te houden.

De stappen die Maurice en enkele fanatiekelingen met het hart bij de duivensport nu nemen, hadden eigenlijk 40 jaar geleden al genomen moeten worden.

Na 1990 hebben ze de touwtjes binnen de NPO laten vieren en in de afdelingen ook trouwens. Hierdoor is een te grote “ikke” cultuur ontstaan , waardoor de duivensport stil is blijven staan. Simpelweg doordat mensen niet op tijd de juiste beslissingen namen.

Laten we hopen dat het tij snel zal keren met meer gelijkwaardigheid in vluchten, afstanden en concoursgebieden. Hierdoor kunnen de terechte kampioenen zich laten zien en zal er een eerlijker kampioenschappenbeleid ontstaan.

Duivensport in de toekomst

Dat we zullen moeten fuseren met verenigingen, samenspelen, Rayons en zelfs afdelingen is een onvermijdelijk feit. Een voordeel hiervan is dat de concoursen groter worden en de spreiding beter, wat de overheersing bij de grotere hokken wegneemt.

Een ander voordeel is dat het vervoer beter te organiseren is en vooral voordeliger. Men sleurt nu met een duiventrailer door kleine dorpen heen om bij de kleinere verenigingen één of twee mandjes op te halen. Dat is natuurlijk niet meer van deze tijd.

Het is beter om op één of twee plaatsen per gemeente in te manden, daar waar genoeg ruimte is of er een verenigingsgebouw is.

En de afstand dan? Hier moeten we niet over zeuren. Ik kom mensen van 80 jaar en ouder tegen op losplaatsen 40 kilometer van hun huis vandaan. Als ze zo ver kunnen rijden om hun duiven te trainen, kunnen ze dit ook wel om ze in te manden.

Daarnaast kan men ook carpoolen. Tegen een kleine onderlinge vergoeding kunnen diegene die niet over een auto of rijbewijs beschikken zo alsnog inmanden. Zolang we samenwerken en elkaar helpen, komt alles goed.