02 aug Alweer one eye cold

Het wordt eentonig, maar mijn enige vijand is momenteel one eye cold. In voorgaande jaren was een rookbom voldoende, maar nu ben ik al drie weken aan het aanklooien.

Tegen dat de duiven ingekorfd moeten worden is alles zo goed als weg, maar op zondag keren de eerste gevallen weer terug.

Ik ben niet helemaal op mijn achterhoofd gevallen en heb dit bij verschillende gerenommeerde dierenartsen voorgelegd. Ze waren eerlijk en eenstemmig; niets helpt, behalve uitzieken. Druppels en kuurtjes hebben geen effect. Verder zeiden ze dat de infectiedruk in de vrachtwagen hoog is, vandaar dat je ze gezond kunt inmanden en ze besmet terug kan krijgen.

Natuurlijk worden er wel gewoon 1^e prijzen behaald met one eye cold, de duiven presteren er niet per se minder om. Maar goed, stel je zit op de fiets en je krijgt een vliegje in je oog… Je kan nog steeds fietsen, maar het geeft wel een hoop irritatie.

Het is ook vreemd dat veel duivenmelkers de symptomen niet herkennen. “Ik heb nergens last van”, hoor je vaak. Vanuit Friesland hoorde ik er in het verleden ook nooit wat over, maar ook Jan kampt er inmiddels mee.

Duiven waarbij het oog zo goed als dicht zit, kan je beter niet spelen. Die worden in de manden vaak nog extra gepikt door andere duiven. Een lichte verdikking daarentegen betekent niet veel en kan gewoon mee. Duiven met natte of bruine neuzen kan men beter weigeren bij het inkorven, dat duidt op ornithose.

We hebben inmiddels de voetringen voor volgend jaar moeten bestellen. Afgelopen jaar had ik er al minder besteld en die trend zet ik door.

Tenslotte ontving ik nog een mail als reactie op mijn blog van gisteren. Er zou dus wel sprake zijn van controle:

Als er tijden handmatig aangepast worden in de vereniging of anderszins wordt dit opgemerkt door Compuclub en doorgegeven aan de betreffende afdelingsfunctionarissen. Hier zit wel degelijk controle op. Ik neem aan dat de afdelingen dan ook actie ondernemen. In Noord-Holland in ieder geval wel.

01 aug Het PAS systeem

Ik had het onlangs met een Belgische vriend over het PAS systeem, ik zou me daar eigenlijk meer in moeten verdiepen. Schijnbaar verzendt dat via de cloud de aankomsten van de duiven, zoals we dat kennen van BENZING Live.

Dat Compuclub Live is een puinhoop geworden nu dat mensen er zelf hun duiven op kunnen zetten. Toch denk ik dat we in de toekomst niet meer naar het lokaal hoeven na de vlucht en dat onze duiven gelijk geregistreerd worden in de uitslag.

Nu controleren we vanuit het NPO regelmatig op doping en dat is goed, maar met het kleiner worden van clubs wordt het ook makkelijker om te frauderen. Men kan bijvoorbeeld de aankomsten na de vlucht handmatig invoeren en blijkbaar is het simpel om de aankomsttijd dan ook wat te vervroegen. Ik zeg niet dat het gebeurt, maar ik weet ook niet of men hierop controleert. Fraude is van alle tijden, natuurlijk.

Jonge duiven

One eye cold raast momenteel door het land en zoals ik al zei, hardnekkiger dan ooit. Niets lijkt echt te helpen, zoals uitroken, doxycycline, zalfjes en druppels, donker zetten, koppen spuiten, etc. Het sluipt zo’n 3 weken door je hok waardoor 80% er vroeg of laat last van krijgt.

De jonge duiven hebben hun derde rondje om de kerk erop zitten (184 km). Hier kwamen ze redelijk, al was het gat tussen mijn eerste en tweede duif veel te groot. Drie duiven arriveerden weer de andere dag en zijn nu uitgeselecteerd. Het is een afvalrace en iedereen moet luisteren. Slechte binnenlopers na de training gaan er gewoon uit, het moet immers geen ergernis worden.

Ik begon met de 8^e prijs tegen 13.850 duiven. Ik had er 89 mee en 57 in de prijzen, waarvan 8 per honderdtal en 33 per tiental. Er is dus nog veel ruimte voor verbetering, zeker wat betreft het prijspercentage.

Mijn eerste duif komt uit Millenniums Dragon (zoon Millennium koppel), een zomerjong van vorig jaar gekoppeld tegen Super Daisy (1^e NPO Argenton en dochter Super Rossi). Bij mijn eerste tien duiven waren alle drie de jongen uit dit koppel thuis. Frappant.

Bij Jan in Friesland was het ook 2x top 10, maar ook daar moet het aantal prijswinnaars omhoog. Jan won de 5^e en 9^e prijs tegen 15.733 duiven. Hij had er 108 mee en 58 in de prijzen, waarvan 11 per honderdtal en 34 per tiental.

Zijn eerste duiven komen uit zoon Witbuik x dochter National Rossi (1^e NPO Gien) x zus Super Daisy en Millenniums Rocket (zoon Millennium koppel) x Miss Goldy (1^e Asduif Friese Fondclub en kleindochter Super Rossi).

Willem de Bruijn stuurde ook een mooie referentie. Hij won de 1^e prijs tegen 5.000 duiven en de 2^e prijs tegen 27.343 duiven. Deze duif won eerder de 9^e Duffel tegen 5.171 duiven. Zij belooft iets bijzonders te worden als ze deze lijn doortrekt.

Ze komt uit Willem’s superkweker Uranus x Murphy’s Millennium, een dochter van topkwekers Murphy’s Law x Olympic Millennium. Met de genen die zij in haar stamboom heeft, kan het haast niet misgaan. We blijven dit zeker volgen.

28 jul Kinderziektes

Een goede basisweerstand is erg belangrijk voor mens en dier, maar virussen lijken zich daar voortdurend op aan te passen. We zien dat met one eye cold wat elk jaar heftiger wordt. Voorheen kon je dit met een keer uitroken wel onder controle houden, maar dat is nu niet meer vanzelfsprekend.

In de jaren ’90 sprak men van ‘het vliesje’, elke jonge duif kreeg er op een gegeven moment last van. Cortisone druppels waren daarom populair toen, vooral Neo-Cortef. Met het verdwijnen van deze druppels verdween ook het vliesje. Althans, ik hoor of lees er al 20 jaar niet meer over.

Ik meen dat het 1991 was toen wat oude duiven de 1^e prijs wonnen en amper een paar minuten later dood aan de drinkpot hingen. Men sprak toen over een ernstige variant van ik meen adeno. Nadien hoorde je daar niet meer over.

Jaren geleden kregen mijn jonge duiven het rotavirus. Vele noemen dat adeno, maar dat heb ik al zo vaak gehad. Bij adeno ging niet één duif dood en werkte enkele dagen Belgamco en Cobel voortreffelijk.

In dat rota jaar hield niets het sterven van de jonge duiven tegen. Elke dag raapte ik dode jongen op, ik denk zo’n 20 in totaal. Die het overleefden waren meestal niets waard op de vluchten en leken dus voorgoed aangetast vanbinnen.

Ik ben vanaf toen gaan enten met rota/PMV en de problemen deden zich niet meer voor. Toch moet ik hout vasthouden, want ik hoor van clubgenoten dat ze ondanks diezelfde enting alsnog een half hok dood hadden. Het moet je maar net treffen. Zoals met veel ziektes en plagen is het meer een kwestie van geluk of pech hebben.

Mid- en dagfond tegelijk inmanden

Gisteren schreef ik over de midfond gelijk inmanden met de dagfond. Ik heb een hok doffers en een hok duivinnen, dus mid- en dagfond in één hok.

Een duif is niet gek. Wanneer je de helft op donderdag uit het hok vist, zit de rest er beteuterd bij. Op vrijdag hebben dan vooral de doffers waterige mest en eten ze minder, ook omdat alles al opgevoerd is voor de dagfond inkorving.

Wil men op de midfond het beste uit de duiven halen, dan is het met dit huidige vliegprogramma beter om die duiven op een apart hok te zetten. Maar goed, lang niet iedereen is in de gelegenheid om overal aparte hokken voor te plaatsen. Vandaar dat ik denk dat het beter is om voortaan dag- én midfond op donderdag in te manden.

27 jul Zaterdag Niergnies

Momenteel zijn het nog rondjes om de kerk voor de jonge duiven. Ik scheid ze op 6 augustus en dan kan de bal gaan rollen. Hopelijk zijn alle one eye cold problemen dan ook definitief overwonnen en gaat de schwung erin komen.

Tussen de vluchten door rijd ik er niet mee. Misschien aan het einde van het seizoen, maar dat hangt dan van het weer en het trainen aan huis af. Ze trainen hier eenmaal daags, net als de oude duiven.

Mijn manier van voorbereiden en verzorgen is al jaren hetzelfde en dat blijft zo. Dit heeft in het verleden meer dan eens tot succes geleid, dus waarom veranderen?

De aanpak van Jan in Afdeling 11 is nagenoeg gelijk. Hij weet exact wat en hoe ik hier alles doe, maar is baas op eigen hok. Daar bemoei ik mij verder niet mee. We leren wel veel van elkaar doordat we onze ondervindingen delen.

Super Millennium is in de Friese Fondclub en de Noordelijke Unie 1^e Asduif dagfond geworden, een toppertje dus. Hopelijk gaat ze ook veel goede nazaten opleveren.

Verzorging jonge duiven

De medicatie bestaat momenteel uit een middel tegen adeno voor 1 à 2 dagen en bij twee nachten mand B.S., ook 1 à 2 dagen. Verder vers water, soms met Naturaline of bij extreme hitte Belgasol erin.

De voeding is bekend, al ben ik de jonge duiven al wat aan het opvoeren met extra NPO-mix op de laatste dagen. Op zaterdag en zondag Prestavit en op dinsdag en woensdag Octavit over het voer, altijd aangeplakt met Origanum Red. De mineralenemmer krijgen ze nu tot woensdagavond los in een schoteltje toegediend, ongeveer een stenen pikpot per 20 duiven na hun laatste voedingsbeurt.

Ideeën voor volgend jaar

Het grootste deel van het seizoen zit erop. Ik hoop dat men tot inkeer komt en enkele dingen gaat aanpassen voor 2023, zoals eind juni starten met de jonge duiven. Het is inmiddels duidelijk dat de verliezen beslist niet minder worden van later starten.

De afdelingen die kort aan de Belgische grens wonen zouden twee weken eerder moeten beginnen. Nu staan we elkaar namelijk voor de voeten en moeten we telkens wachten op afdelingen die verder wonen en vervolgens in meerdere groepen lossen.

Ook zou men moeten overwegen om de mid- en dagfond gelijktijdig in te manden, daardoor heeft iedereen een extra avond vrij. Verder de vitesse vluchten tussen de dagfond in laten vallen, want dan worden daar veel meer duiven op gespeeld.

Men zou er ook goed aan doen om meerdere nationale dagfondvluchten te organiseren en ook wat eerder in het jaar. De deelname is dan groter en mocht er zoals dit jaar een komen te vervallen, dan heb je nog mogelijkheden over.

Verder enkele jonge duivenvluchten boven de 450 km op de kortste afstand, want er worden vandaag de dag teveel jaarlingen verspeeld wegens een gebrek aan ervaring.

Wat kampioenschappen betreft zou er slechts één nationaal kampioenschap moeten komen, want daar zijn er inmiddels veel teveel van. Iedereen praat over ‘nationale Asduiven’, terwijl dat overal verschillende duiven zijn. Een duif die de beste is, dient dat overal te zijn. Men weet niet meer wat het hoogst aangeschreven staat.

Zo vind ik wat Asduiven betreft dat alle vluchten per categorie moeten tellen. Een keer een misser is een misser. Nu kan een duif die 5x vroeg scoort op vijf vluchten onder een duif eindigen die maar 4x vroeg scoort op vijf vluchten en één keer heeft gemist.

Kampioenschapspunten behoort men te allen tijde uit het afdelingsspel te halen. Deze worden nu vaak nog uit zwakkere samenspelen gehaald, waardoor je een totaal vertekend beeld krijgt.

26 jul Het oude duivenseizoen is klaar

Bij de oude duiven kunnen de boeken toe. Ik weet nog niet of ik deelneem aan de nalijn. Eerst wilde ik ze op totaal weduwschap houden, maar wegens de vraag naar late jongen worden de tien beste koppels aankomend weekend gekoppeld.

De dagfond vanuit Issoudun werd overal door goede hokken gewonnen. De Gebr. Leideman uit Collendoorn hadden hun duiven zoals verspeld dik in orde. Comb. van Wanrooij was een inkoppertje, die hebben bijna alle dagfond NPO-vluchten gewonnen. Wat een superduiven en top team daar.

Bij goede vriend Oliver Sabol van Team Eijerkamp ook tweemaal top 10 NPO. Zelf ben ik ook zeer tevreden met drie van de vijf vluchten top 10 NPO en bij Jan Timmermans in Friesland vier van de vijf vluchten top 10 NPO. Het scheelde niet veel of het was vijf uit vijf.

Jan heeft provinciaal op de dagfond de 2^e Asduif met Super Millennium en ik in Brabant 2000 waarschijnlijk de 2^e Asduif dagfond met Olympia.

Bij Jan zijn alle dagfondvluchten kuitenbijters wegens de afstanden van vaak ruim 700 km. Dat maakt het wel ideaal om de afstand geschiktheid van onze duiven te testen. Ook daar bijna altijd nazaten van Super Rossi gekoppeld aan nazaten van het Millennium koppel.

Jonge duiven

Vanaf nu ga ik me focussen op de jonge duiven, zij blijven nog twee weken samen en gaan dan uiteen.

Zo sprak ik onlangs met een groot kampioen die veel duiven inzet, maar ze een heel andere opleiding geeft dan mij. Hij speelt super en heeft naar eigen zeggen weinig duiven verspeeld. Toch doen we niet voor elkaar onder over alle jonge duivenvluchten gerekend. Ik speel alleen met veel minder stuks, omdat de selectie hier al voor de vluchten begint.

Zo heeft iedereen zijn of haar eigen systeem en is het belangrijk dat je jezelf houdt bij datgene waarbij je jezelf goed voelt. Voor mij is dat dus een zwaar trainingsprogramma.

Ik sprak ook een jeugdige kampioen uit België. Wat die al gewonnen heeft – vaak met de jonge duiven op de nationale klassiekers – kunnen vele hem niet nadoen. Hij startte met 100 jongen, maar schaamde zich eigenlijk tegenover zijn medespelers en inkorvers omdat hij met zoveel duiven begon. Ook in België krijg je de hokken niet meer geteld die met meer dan 200 duiven starten.

Kampioenen

Zo was Grootmeesters ooit een mooie, vernieuwende competitie, maar als men van de 4^e Grootmeester ook een reportage gaat maken omdat de vorige drie er al een hebben gehad, dan is daar de glans wat mij betreft ook af.

Op een tentoonstelling elke deelnemer dezelfde prijs geven, is ook niets voor mij. Elke sport kent winnaars en verliezers en de meeste podia gaan niet verder dan plaats 1, 2 en 3 omdat zij degene zijn die alle shine verdiend hebben. Maar goed, zo kijk ik ernaar.

Tegenwoordig willen ze van iedereen een kampioen maken. Vroeger had je de teletekstvluchten, maar toen men van vitesse vluchten ook teletekstvluchten ging maken, ging ook daar de glans af.

Nationale dagfond

Terugkomend op de nationale vlucht van afgelopen weekend. Schijnbaar treft de afdelingen geen blaam, maar was er miscommunicatie omtrent het lossen tussen de nationale lossingscommissie. Logisch dat iedereen na zo’n weekend naar elkaar wijst. Ik laat het daar maar bij, het kalf is immers verdronken. Het is aan het NPO-bestuur om er verder in te duiken of niet.

Waarom Brabant en Zeeland op voorhand hebben besloten om zondag niet gelijk met Afdeling 5 en 6 te lossen, begrijp ik niet. Maar goed, daar zal men zelf wel redenen voor hebben.

One eye cold

Ik ontvang elke dag meerdere mails over one eye cold problemen. Het is in mijn optiek een virus wat eind juni in België begint en snel de grens met Brabant oversteekt en verder het land intrekt. Meestal is het na 3 weken wel weg, maar je moet uitkijken met uit laten zieken. Wordt het namelijk ornithose, dan zijn de problemen groter, dat zag ik vorig jaar bij een vriend. Dat is einde seizoen.

Veel vragen omtrent wat te doen natuurlijk, maar ik ben geen dierenarts. Een algehele controle kan nooit kwaad. Coccidiose en streptokokken zitten nu ook veel in de reismanden, dus als ik dan toch een advies moet geven, dan is het om enkele dagen mest te verzamelen en die door een dierenarts te laten nakijken.