16 aug Onderzoekjes

Het lijkt erop dat het NPO-bestuur hun gelijk wil halen wat betreft het veel te laat starten met de jonge duiven. Op de website van Kees Bosua las ik namelijk dat er een stuk is gepubliceerd over de mogelijke verliezen van jonge duiven in bepaalde maanden.

Natuurlijk preken wij voor eigen parochie, maar een soortgelijk onderzoek naar de grote verliezen op bepaalde nationale 1.000+ km vluchten met de oude duiven lijkt het NPO niet te willen doen.

Ik ben net als Kees benieuwd met wat voor (onzin)verhalen we in de winter rond de oren worden geslagen. Het argument ‘verliezen’ gaat niet meer op, want die zijn niet minder dan andere jaren. Kijk maar eens op Compuclub naar de aantallen duiven van voorgaande jaren.

Als ik zeg dat we nooit eerder zoveel jaarlingen hebben verspeeld dan in de afgelopen 5 jaar, dan vermoed ik dat weinige me zullen tegenspreken. Althans, toch zeker de mensen die verder spelen dan 250 km niet.

Ik hield eens wat laatjes door waar ik de hele winter mee op pad ging. Zij kwamen als jaarling super, enkele wonnen zelfs een 1^e prijs. Toen kwamen de vluchten boven de 300 km met twee nachten mand. Binnen enkele weken was ik ze allemaal kwijt, duidelijk wegens een gebrek aan ervaring.

Het laat met jonge duiven beginnen en ze geen ervaring op laten doen = de problemen verplaatsen naar het jaar erop. Verliezen van > 50% bij de jaarlingen worden dan normaal. Gaan we dan binnen afzienbare tijd ook geen jaarlingen meer boven de 300 km spelen en het probleem doorschuiven naar de tweejarige duiven?

15 aug Verloop concoursen

Als ik zie hoe snelheidsvirtuoos Herman Bevers ze zondag pakte, dan oordeel ik dat het niet erg zwaar was. Van Quiévrain pakte hij ze super en van Noyon duurt het concours net geen half uur. In het Diamantverbond heb je 19 minuten na de 1^e van Noyon geen prijs meer.

Niet alle concoursen sluiten op deze vluchten binnen 10 minuten, de Belgen weten dat zelf als geen ander. Overal kaapten de gekende namen de ereplaatsen weg, wat bij een slecht concours niet vanzelfsprekend is.

Dat we met zijn allen naar de warmte wijzen zal best, maar oudere liefhebbers weten dat het vroeger ook warm was en er op alle afstanden gewoon prima gespeeld werd. Het gros van de meerdaagse fondvluchten wordt in warm weer gelost of de duiven vliegen of reizen daar tenminste doorheen.

Ik denk dat we de oorzaak elders moeten zoeken en dan denk ik meer aan luchtvervuiling, wat je deze dagen echt wel merkt. Er zit haast geen zuurstof in de lucht. Daarnaast zijn onze duiven niet meer zoals vroeger, ze zijn door de jaren heen teveel gepamperd in Nederland.

“Je moet in België komen spelen”, zegt men wel eens. Natuurlijk, ik wou dat dit kon. Goede duiven komen overal naar huis. Nederlanders zoals Henk de Weerd, Rik Hermans, Jan Hooymans en hok Reijnen hebben één ding gemeen: ze hebben allen nationale overwinningen op zak in België, vaak met Nederlandse duiven.

Ook in Nederland spelen die mannen met duiven, op Rik na. Ik hoef ze niet te vertellen dat het hier niet makkelijker spelen en winnen is dan in België, dat weten ze zelf immers beter.

Zo ken ik enkele welgestelde Nederlanders die snode plannen hebben en ook in België willen gaan spelen. Zij hebben enkele topverzorgers in dienst en die weten echt wel met duiven om te gaan. Ik ben benieuwd wanneer ze een geschikte locatie vinden.

Met alleen goede duiven ben je er nog niet, want de ligging doet ook veel. Woont men aan de oost- of westkant van een concours, dan is het vaak gemakkelijker winnen dan wanneer men centraal woont, dat is algemeen bewezen.

Zo behaalt men in Afdeling 5 vaak hogere snelheden dan in andere afdelingen, maar daar gaan ook de meeste duiven weg. Ik ben van mening dat een grote groep hogere snelheden kan behalen dan een kleine groep, al zullen ook daarover de meningen ongetwijfeld verschillen.

14 aug Geen vuiltje aan de lucht

In België gingen de snelheidsvluchten gewoon door met voor zover ik kan zien vroege lossingen en perfect verlopen concoursen. Wat lopen wij mijlenver achter op onze zuiderburen. Ik heb de jonge duiven zelf maar twee dagen naar 60 km gebracht. Je moet iets wanneer je niet mag spelen.

Ik ontving diverse mails van liefhebbers met daarin uitslagen uit het verleden (sommige uit 1976), behaald op 300 km en verder. Vluchten bij temperaturen ver boven de 30 graden en met een prima verloop.

Wat ik al zei, ook vroeger was het warm, maar er was geen IWB of WOWD. Toen zij zich met de duivensport gingen bemoeien, verloor die zijn glans. Mensen of instanties die onze sport niet begrijpen, mogen wel bepalen wat er gebeurt.

Na een rotvlucht met een verkeerde lossing wordt er vaak op een veel te verre afstand naar een zondebok gezocht. Het jonge duivenspel moet bijna altijd bloeden hiervoor. Zoals ik al zei en wat de Belgen hebben bewezen: een vlucht onder de 250 km had prima gekund, gewoon anticiperen en vroeg lossen.

Tegen de voorzitter die blij is dat het vliegprogramma voor 3 jaar vastligt zou ik nog willen zeggen: bestudeer het verleden en maak eens een praatje met liefhebbers die al een halve eeuw hard met duiven spelen. Rond 23 juni moet de eerste jonge duivenvlucht starten, onze jongen hebben dan al lang twee nachten mand gehad voordat de echte warmte in augustus losbarst.

13 aug Duivenloos weekend

Een weekend zonder duiven is niets voor melker en duif. Althans, mijn duiven worden niet beter van een week rust. Uiteindelijk moet ik dus zelf op pad, wat honderden andere liefhebbers ook gaan doen of reeds gedaan hebben.

Dat zoiets prima kan, is vanzelfsprekend. Men had ook gewoon een korte vlucht kunnen vliegen, denk ik. Ik kijk vandaag zeker naar hoe de concoursen in België verlopen om te zien of ik gelijk heb of niet.

Ik blijf erbij, vroeger was het ook warm en kampten we ook met hittegolven. Afgelasten of inkorten deden ze toen echter niet. Rampvluchten had je ook wel eens, maar zelden met warm weer.

In Het Spoor der Kampioenen las ik een stukje van afdelingswinnaar Herman Calon uit Zeeland. De man heeft jarenlang ervaring wat top spelen met duiven betreft. Herman is inmiddels over de 80. Ik was daar in 1991 en zo fanatiek als hij toen was, is hij nog steeds.

Hij heeft op duivensportgebied ook alles wel eens meegemaakt en denkt er qua jonge duiven hetzelfde over als ik. Ze kunnen goed tegen de warmte en we beginnen veel te laat. Normaal hadden die enkele weken terug al twee nachten mand vluchten moeten hebben.

Herman heeft meer ervaring met knetterhard spelen dan het voltallige NPO-bestuur bij elkaar. Toch denkt men het beter te weten en wordt er niet naar ervaren spelers geluisterd of überhaupt een reportage gelezen. Men schijnt hun informatie liever van Facebook te halen, wat de duivensport vroeg of laat de das om zal doen.

Ik vraag me wel eens af in hoeverre onze sport nog van en voor de liefhebber is. Zo heeft men het in Op (de) Hoogte over de Olympiade in Roemenië en in 2024 in Maastricht. Ik denk dat 95% van de liefhebbers hier totaal niet in geïnteresseerd is en dit puur een bestuurlijk iets is.

Aansluitend lees je het volgende zinnetje in Op (de) Hoogte:

Het Nationaal Vliegprogramma is tijdens de najaarsvergadering van 2021 voor drie jaar vastgesteld en dat geeft een zekere rust. Ook fijn om dat zo mee te maken.

Men wil rust, onbegrijpelijk!

10 aug Mijn mening

Op mijn mening zit niemand te wachten (toch zeker het NPO-bestuur niet), maar dat neemt niet weg dat ik hem niet geef.

Men heeft samen met het IWB besloten om alle vluchten af te gelasten. Zelf vond ik die 200 km grens half in de afdeling haalbaar, de Belgen spelen immers ook snelheid.

Dat de warmte meer een vervoersprobleem is, roep ik al jaren. Dat warmte in de toekomst vaker en heviger voorkomt, is ook zeker. Mijns inziens moeten we daar de wagens op aanpassen middels klimaatbeheersing.

Was ik niet degene die als eerste riep dat we elk jaar in augustus warmterecords zien? Dat was 30 jaar terug al. In die periode plantten we altijd de jonge plantjes aan met 30+ graden. Ik vermoed trouwens dat de wagens waar onze duiven nu in worden vervoerd nog dezelfde zijn als toen.

Zoals men kan lezen zoek ik liever naar oplossingen, want nu wordt ons een midfondvlucht afgenomen, maar hoe gaat dat volgende week dan? Gaan we dan met duiven die amper 248 km gevlogen hebben naar 351 km? En de warmte is dan nog niet volledig weg.

Of korten ze volgende week in, zodat we nóg een midfondvlucht missen waar onze jonge duiven ervaring op kunnen doen? Dan zijn er nog maar drie over.

Dit zijn problemen die ik hier lang geleden en meermaals heb voorspeld. Dit is het gevolg van laat starten met de jonge duiven en tevens de bevestiging dat we in juni moeten starten. Maar goed, hoe maak je dat de mensen wijs met onvoldoende duivenverstand, historische kennis en die een vliegprogramma voor 3 jaar vastleggen?

Mocht men dan toch graag in samenspraak met het IWB over onze jonge duiven beslissen, dan is het niet meer dan normaal dat men ook niet meer met jaarlingen speelt op ochtend- of middaglossingen. Die vervoert men immers een gehele week in deze warmte naar afstanden die 3x zo ver zijn.

Een grote groep van die jaarlingen die volgend jaar naar Bergerac, Narbonne of Agen gaan, wordt nu pas op veel hokken gekweekt. De schrikbarende verliezen bij die jaarlingen zullen we maar in de doofpot houden.

We beoefenen deze sport samen, daarom had ik minstens een 200 km vlucht verwacht om een grote groep liefhebbers tegemoet te komen. Wie niet wil spelen, hoeft zich niet verplicht te voelen mee te doen. Des te meer lucht in de wagens. Als men de jonge duiven gewoon om 07.00u lost, zijn ze voor 10.00u en onder de 25 graden thuis.

Historie duivensport

In de jaren ‘90 begon de midfond jonge duiven op afstanden (voor mij) vanaf Creil 300 km, Étampes 390 km, Orléans 450 km, Châteauroux 567 km, Chartres (nalijn 500 km) en Bourges 521 km. Wie zijn/haar best niet deed, pakte ook nog de middaglossing vanuit Limoges 675 km mee. Zelfs daarvan had ik nooit verliezen.

Nu lees ik van schrijvers die op die vluchten haast niet te kloppen waren dat 300 km te ver is met deze warmte. Een ander schrijft dat het niets met selectie te maken heeft. Ook dat spreek ik tegen. Men speelde hier vroeger met het poulesysteem. Wie enkele vluchten op rij mistte, werd uitgeselecteerd.

Liefhebbers die met meer dan 60 jonge duiven aankwamen, moest je met een vergrootglas zoeken. De kwaliteit was daarom veel hoger. Duiven verspelen deed men amper, want die waren tussentijds al verwijderd.

We vervlogen deze vluchten in ZNB verband met een veel grotere spreiding. De duiven moesten hun eigen plan trekken wat de oriëntatie in hun verdere carrière ten goede kwam. We hadden toen ook geen last van een IWB dat tot op heden meer foute dan goede beslissingen heeft genomen.

Leiderschap

Hoe en waar heeft het zo mis kunnen gaan in de afgelopen 30 jaar? Waren het de landelijke bestuurders met te weinig historisch besef of interesse in het jonge duivenspel? Of een groep bestuursleden dat enkel oog heeft voor de verdere marathonafstanden?

Hoe dan ook, het plezier in het jonge duivenspel wordt voor een enorm grote groep duivenmelkers ontnomen. Dat men zich hiervoor achter het IWB verschuilt, vind ik slap. De verkeerde mensen aan de macht die niet vooruit willen kijken leidt niet alleen in de duivensport tot problemen.

Bekijk ons land bijvoorbeeld wat momenteel verdroogt. We vergeten dat veel water wat op stenen of daken valt in sloten verdwijnt en wegspoelt. Door de bebouwing en enorme warenhuizen van vele hectares is er geen ruimte meer om het in de grond te laten trekken. Nu zitten we dus met een te laag grondwaterpeil. Ik heb me wel eens laten vertellen dat er meer dan 20 jaar overheen gaat voordat het water wat nu valt op 40 meter diepte in de grond zit.

Kijken we naar de boeren die momenteel de schuld krijgen van de stikstofproblemen, dan vraag ik me wel eens af of de oprukkende industrie en welvaart daar niet mede voor verantwoordelijk zijn?

Het aantal mensen in ons land groeit o.a. door immigratie. Niets mis mee, iedereen heeft recht op hulp, maar de mensen die dit land besturen spelen nergens op in. Zorg, voedsel, riolering, opvang, scholing, huisvesting, alles loopt achter. Enfin, mijn punt is: vooruitkijken, nadenken en anticiperen zou toch niet zo moeilijk hoeven zijn.

Terug tot de orde van de dag

Bas Verkerk appte dat de duivin uit Miles (zoon Millennium koppel) 1^e Asduif is geworden in hun samenspel op de dagfond. Een referentie waar ik trots op ben. Die lijn van het Millennium koppel doet het ook hier op alle afstanden goed, van vitesse tot dagfond en met wind mee en tegen. En die duiven, de echte allrounders, daar draait het om.

De bonnenverzamelaars zijn ook weer van start gegaan, getuige de mailbox. Meerdere verzoeken voor bonnen om verenigingen te steunen. Ik doe dit sinds enkele jaren niet meer, omdat ik niet genoeg duiven heb om in al die verzoeken te voorzien. En de een wel en de ander niet, daar begin ik niet aan. Misschien kan het geld dat we nu aan het IWB verkwanselen voortaan gebruikt worden om verenigingen in nood te steunen.

Nu dus een lang weekend voor de boeg, op vakantie misschien? Oppassen dat het niet zodanig bevalt dat ik geen duiven meer wil, want wie weet.