10 feb

Geplaatst op 18:38h in Blog

Binnen enkele maanden is het weer zover, dan kunnen we weer gaan vliegen en hopelijk onze doelen waarmaken.

Persoonlijk heb ik veel zin in het nieuwe seizoen, de duiven ogen namelijk weer kerngezond en in orde.

Uit ervaring is gebleken dat details het verschil maken. Tegenwoordig moet je 12 maanden per jaar goed met de duiven bezig zijn, iets wat ik vroeger in de wintermaanden wel eens vergat.

Voorbereidingen

De voorbereidingen op het nieuwe seizoen starten zodra het oude seizoen is afgelopen, wanneer de duiven een gedegen paratyfus kuur hebben gehad en vrij zijn van luizen en trichomoniasis (’t geel).

Daarna maak ik de hokken zuiver en ontsmet ik ze. Of je hierbij door moet slaan, zoals sommigen die de dakpannen eraf halen, schoonwassen en hun hele inventaris eruit breken, dat betwijfel ik.

Naar mijn mening is een goede schroeibeurt met de gasbrander en eventueel inspuiten met Vircon S voldoende.

Kweekseizoen

Je moet er wel voor zorgen dat de duiven perfect in orde zijn tijdens de kweek. Drie weken voorafgaand aan de kweek koppel ik ze voor, zodat ze elkaar leren kennen. Dit scheelt een hoop ellende.

Ik ben in de winter wel eens op plaatsen geweest waar 30 koppels na een maand een handjevol jongen van diverse grootte hadden liggen. Kijk, zoiets mag natuurlijk niet voorkomen als je serieus met de duivensport bezig bent.

Nu weet ik zelf als de beste dat een superieure kweek niet altijd een garantie is voor succes, maar ook tijdens een mindere kweek kun je enkele toppers kweken. Toch zie ik liever dat alles loopt zoals het hoort.

Zoals gezegd, blijven de vliegduiven hier zolang mogelijk bijeen, dus zeker na het opbrengen van de jongen nog een tiental dagen op eieren erna.

Voor een vervroegde pennenrui ben ik niet bang, ze worden tijdens het tien dagen durende broeden gewoon verduisterd tot halverwege april.

De duiven komen hier in de winter enkele dagen per week los, straks enkele korte trainingsvluchten en dat moet voldoende zijn om weer in het ritme te komen. Ik ben van mening dat ze zichzelf op de wedstrijden in conditie moeten vliegen.

08 feb

Geplaatst op 18:22h in Blog

Deze week werd er weer veel lavakorrel besteld. Opvallend veel afnemers hadden eerst gebroken maïskolven in het hok liggen, maar zijn hier toch maar vanaf gestapt.

Nadelen van gebroken maïskolven

Ik hoorde dat de mest diep tussen de kolven gaat zitten, waardoor ze bij vochtige omstandigheden schijnbaar flink gaan stinken. Persoonlijk vind ik ze niet fijn, omdat ik rugklachten heb en niet over een ongelijke bodem kan lopen. Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk.

Voordelen van lavakorrel

Steeds vaker zie ik dat liefhebbers die last hebben van stof, besluiten om lavakorrel op de bodem te leggen. Al het fijne stof zakt namelijk tussen de korrels door naar beneden en waait niet op dankzij het gewicht van de korrels die bovenop liggen. De lavakorrel zal hierdoor nooit verwaaien in het hok, al ligt het er maar 2 cm dik op.

Zelf ga ik eens per twee weken met de gasbrander over de korrel heen om de pluimen weg te schroeien en alle eventueel aanwezige bacteriën te doden. Ik hoef hierbij niet bang te zijn dat ik het hok afbrandt, want lavakorrel is gelukkig niet brandbaar.

Pas op met witte vloerdekkorrels

Mijn advies aan iedere liefhebber is om op te passen met witte korrels die als ‘lavakorrel’ aangeboden worden. Witte lavakorrels bestaan namelijk niet. Deze producten zijn vaak gemaakt van zachte kalkstoffen, die je snel kapot trapt. Dit leidt tot een hoop stof in het hok (en zeker ook daarbuiten!).

Verkooppunten lavakorrel

Onze lavakorrel is momenteel te koop bij Kranendonk Diervoeders in Ridderkerk, de vestigingen van Ronny van Tilburg, ons adres in Hoeven en binnenkort ook weer bij Duivensportcentrum ’t Harde. Uiteraard kunnen wij de lavakorrel ook verzenden. Neem voor de voorwaarden even contact met ons op.

07 feb

Geplaatst op 19:26h in Blog

De eerste jongen zitten hier gespeend, die kunnen lekker uitgroeien tot volwaardige atleten.

De jongen drinken vanaf de eerste dag om de dag Naturaline en krijgen volop te eten, al moet ik hier wel bij vermelden dat ze pas in de middag gevoerd worden. De jongen worden zodanig gevoerd dat er genoeg overblijft om de ochtend door te komen.

De reden dat ik ze nu één keer per dag voer, is dat ik ze graag gretig zie op het moment van voeren. Dit maakt het aanleren van het fluitsignaal eenvoudig. Ze leren zo namelijk dat wanneer er gefloten wordt, ze eten krijgen. Daarnaast is dit een goed moment om te zien wie er niet komt eten of niet lekker in zijn vel zit.

Nog een voordeel: als ze gretig zijn, leren ze gelijk alles op te eten. Er is geen tijd om kieskeurig te zijn, want dan heeft de buurman het bordje al leeggegeten.

Ik heb onderstaand filmpje gemaakt waarin duidelijk te zien is hoe het er hier momenteel aan toe gaat. Let hierbij ook op de manden in het hok, waar ze nu alvast aan kunnen wennen. Tevens is te zien dat ze alleen uit de drinkgoot kunnen drinken en dat ze dat zelf uit moeten zoeken.

Neem ook eens een kijkje op de nieuwe website van Adam Thomas en let daarbij op wat Snow Queen al gegeven heeft. Die heeft hij hier gehaald. Die witte die ik destijds vermeldde en die enkele Chinezen toen lieten zitten vanwege haar kleur.

06 feb

Geplaatst op 20:26h in Blog

Kijk, je moet altijd naar het nieuwe jaar kijken, hoe goed of slecht het jaar daarvoor ook gegaan is.

In Friesland en Noord-Brabant hebben wij vorig jaar 25 nieuwe aanwinsten getest, waarvan twee die ik geruild had met Peter Colijn en zijn compagnon, de sympathieke Engelsman Peter Fox.

Laat mij nu net met díe twee duiven goed gekweekt hebben. De duivin werd moeder van de 1e Provinciale Asduif en de doffer werd vader van de Gouden Crack FZN. Dit jaar heb ik dus maar weer vier zomerjongen uit de Harry-lijn toegevoegd aan de kweekstal.

Van Colijn-Fox zijn ze voorlopig nog niet af, mochten zij de boel op de rails krijgen. De kwaliteit lijkt me weer super daar op de hokken in Nieuwendijk.

Aan het ruilen met Peter van Oerle houd ik ook jaarlijks een bruikbare duif over. In 2016 zelfs twee doffers, die beide 1e Asduif in groot verband werden.

Van de jongen van Dirk Van Dyck zijn er nog drie over. De rest is verwijderd, net als mijn overige aankopen. Prullen doen we hier niet te lang, na één seizoen met de jongen op twee plaatsen moeten er resultaten zijn en anders weg ermee.

Dit jaar zijn er slechts twee duivinnen aangeschaft: één van de allerbeste van Jelle Roziers en één van Benny Steveninck. Kijk, als je zelf goed speelt is verbetering niet altijd eenvoudig, vandaar dat mijn interesse niet ligt bij winnaars in samenspel of wat dan ook.

NPO winnaars, 1e Asduiven, 1e Provinciaal prijswinnaars in groot verband, hmm… Die heb ik zelf ook. Nee, mijn interesse ligt meer bij duiven die bij de 1e Nationale Asduiven van de KBDB kunnen staan en daarbij nog 1e prijzen kunnen vliegen ook.

Inmiddels zijn dat soort duiven in België helaas onbetaalbaar geworden, doordat de gemiddelde Chinees dat ook weet. Om die reden probeer ik de kinderen hiervan te kopen of uit dezelfde ouders van deze Asduiven. Soms laat het budget dat nog nét toe.

04 feb

Geplaatst op 16:55h in Blog

Volgende week wordt het winters koud in de nacht en lekker zonnig overdag, zoals winters horen te zijn. Dit is het ideale weer om de duiven weer eens dagelijks los te laten, zodat ze hun eventueel opgedane vet er weer af kunnen trainen.

Wel oppassen met duiven opdrijven, zij vormen een ideale prooi voor hongerige roofvogels. Uiteraard is het ook oppassen geblazen met de winterjongen: iedere roofvogel ziet het verschil tussen een gemakkelijke prooi en eentje waar hij energie in moet steken.

Bij de oude duiven staat alles wagenwijd open. Hier mag de koude wind lekker door het hok waaien, dit bevordert namelijk de weerstand.

Vroeger had ik graag warme hokken, maar nu niet meer.  Alles staat open en geen enkele verwarming staat nog aan, ook de plafondschuiven worden hier al jaren niet meer gebruikt.

Dit is gewoon een kwestie van volhouden, duiven wennen doorgaans snel aan veranderingen. Het is beter om hier nu alvast mee te beginnen dan in het vliegseizoen.

Hetzelfde geldt voor de Championsmix en NPO-mix: één soort voer, 12 maanden lang. Hoe gemakkelijk kan het zijn? En hoe groot is de onzin rond zuivering-, dieet- en seizoensmengelingen dan ook niet…

Inmiddels doen vele liefhebbers het zoals mij en zijn zij erachter gekomen dat dit een verlossing is ten opzichte van meerdere tonnen met voer. Daarnaast is het super eenvoudig voor een ander die de duiven weleens moet voeren wegens vakantie, ziekte, werk of wat dan ook.