17 feb De Duif
Vandaag is weer de prijsuitreiking van De Duif, hoewel het tegenwoordig meer op een meet and greet lijkt.
Het is fantastisch dat Combinatie Verbree zichzelf weer opvolgt, een sympathieke man ook die Co.
Daarnaast vind ik het bewonderenswaardig dat Jan Hermans er ieder jaar weer een topaangelegenheid van weet te maken.
Persoonlijk denk ik wel dat wanneer de uitslagen bij Compuclub gehaald zouden worden, we een heel ander beeld te zien krijgen.
Ik zie namelijk vaak dat kleine liefhebbers regelmatig hun eerste drie getekende duiven vroeg pakken, maar niet de moeite nemen om dit in te sturen. Eigenlijk zoals het vroeger bij WHZB ging en vandaag de dag nog steeds gaat bij de Olympiade.
Als de punten door Compuclub verzameld zouden worden en er niet ingestuurd hoefde te worden, zou men een heel ander beeld te zien krijgen.
Op die manier kan men ook gelijk zien wat ik bedoel met goede duiven zitten tegenwoordig overal. Een groot aantal kleinere hokken speelt gigantisch, maar hier wordt simpelweg nooit over geschreven.
Reportages in De Duif
Hetzelfde had ik bij De Duif. Het is dat Ad Schaerlaeckens ooit een reportage geschreven heeft, anders had ik er nooit ingestaan. Dit terwijl ik al een half leven lid ben.
In 1997 won ik de 1e Nationaal Bourges. Eigenlijk was dit seminationaal, maar toen telde de ZNB ook Zeeland, Oost-Brabant en Brabant 2000 mee. Ludo Claessens werd met ruime afstand 2e en daar stonden drie bladen over vol in De Duif, terwijl mijn naam niet één keer genoemd werd.
Het gekke is dat ik het jaar erop hetzelfde kunstje flikte door de 1e, 3e en 7e te winnen van Nationaal Bourges. Ik meen dat Ludo toen net buiten de top 10 viel. U raadt het al: enkele pagina’s vol over Ludo en mijn naam werd wederom nergens vernoemd.
Op dit moment had ik eigenlijk mijn lidmaatschap op moeten zeggen, maar dit heb ik niet gedaan.
Het is wellicht overbodig om te zeggen dat ik in 1999 de 5e Nationaal Bourges won en gecontroleerd werd op doping, samen met nog drie andere hokken in de verzamelloods van Brabant 2000. Ik en nog iemand anders gingen vrijuit, de andere twee kregen een lange straf.
Dit werd ook breed uitgemeten in De Duif, maar dat ik die dag de 5e won??? Daar werd weer niets over vermeld.
Commercie in de duivenbladen
Wat ik dus aan wil geven is dat bijna alle reportages in de duivensport tegenwoordig te maken hebben met commercie en niet zozeer met presteren, al vind ik dat Het Spoor der Kampioenen en het door Natural Granen uitgegeven duivensportmagazine Duifke Lacht daar gelukkig nog niet zo aan meedoen.
Hoewel ik vind dat ook daar NPO winnaars een belachelijk kleine reportage krijgen, vaak nog kleiner dan iemand die een 1e wint in zijn rayon. De meeste liefhebbers lukt het hun gehele carrière niet om een NPO concours te winnen, dus waarom wordt hier niet wat meer aandacht aan geschonken?