Eddy van der Pijl is tijdelijk gestopt met de duivensport, maar team Team Alessandroni dendert gewoon door in Italië. Ditmaal de snelste interprovinciaal 540 km tegen 1.020 duiven met Mister Plasido, een 75% Embregts-Theunis duif.

Een kleinzoon van Super Rossi won bij Peter van Oerle de 6e in de ZAF van Toury tegen 1.003 duiven. Ook bij Staf Vermeiren uit Wuustwezel won een kleinzoon van Super Rossi de 5e van Toury (410 km) tegen 537 jaarlingen, nadat hij enkele weken eerder al de 1e van Melun won.

Sens is weer achter de rug. Alles vloog hier door en kwam hoog vanachter terug, het viel dus niet tegen dat ik de 1e en 2e won met duiven die ver uit de achtergrond terugkwamen. Provinciaal werd ik 13e, dus geen teletekst ditmaal.

Mijn 1e was een dochter van New Goldstar, die zelf de 1e NPO Fontenay heeft gewonnen. Mijn 2e was een zomerjong, een volle broer van Olympic Millennium. Mijn 3e was een halfzus van Olympic Millennium en de 4e een zus van de teletekstvlieger van vorige week uit Avatar, die ook weer een broer is van Olympic Millennium. Tenslotte de 5e – mijn eerst getekende – is een zoon van Super Rossi. Vaak dezelfde lijnen voorop dus.

Ik heb dit jaar best wat broers en zussen van Olympic Millennium naar de kweek gedaan en ben dus erg benieuwd wat de jonge duiven gaan brengen. Misschien is dit wel de lijn voor de toekomst in kruising met de nazaten van Super Rossi.

Bij Maarten won vorige week zijn 3e Nationale Asduif de 1e in het Rayon en op teletekst, dat is ook een achterkleinzoon van Super Rossi uit die geweldige duivin 305 (kleindochter Super Rossi).

Woensdag loste ik mijn jonge duiven in Zandvliet (30 km, westelijke losplaats) met een ZO wind. Vragen om problemen, en die kwamen er. Twee uur na het lossen arriveerde de 1e van de 130 en ze kwamen allemaal alleen aangevlogen. Er zijn er nog een stuk of tien weg, maar het was wel een goede leerschool voor ze.

Jonge duiven moeten het een paar keer taai gehad hebben, ze zullen dit namelijk vast nog wel enkele keren mee gaan maken op de wedvluchten. En ja, dan moeten ze daar ook doorheen.

Gekuurd zijn ze nog niet. Een luchtweg- of koppenkuur voor het opleren zou niet slecht zijn, maar dat past niet bij mijn principes. Ik wil taaie rakkers en geen kasplantjes. Laat eerst het kaf maar van het koren scheiden.

Op een ploeg van 130 jonge duiven moet ik blij zijn dat er over enkele jaren nog 15 aanwezig zijn, zo simpel is dat nu eenmaal. Voor de rest is het een grote afvalronde. Ik had er drie met een dubbele knijpring die ik heb teruggehaald, maar die zijn inmiddels weer weg. Sommige verkondigen: “dat zijn de beste”, nou bij mij dus niet.

Sens

Met de oude duiven staan we dit weekend in Sens. Echt vlotten wil het weer nog niet. De duiven komen maar moeilijk in vorm, ondanks dat heb ik toch al meerdere keren de 1e gewonnen en tweemaal teletekst van twee verschillende vluchten. Echt mopperen kan ik dus niet, ook omdat ik vorig jaar een mand met toppers van het vlieghok gehaald heb.

Maar goed, het vliegseizoen is pas zeven weken bezig, dus er kan nog van alles gebeuren. We gaan het zien.

Sinds dit jaar volg ik de duivensport in Marokko op de voet vanwege een kennis daar. Lossingen, wedvluchtresultaten enzovoorts. Vorige winter was ik daar met Ben en de kersverse NPO / Nationale winnaars Bas en Guy, een maand voordat het seizoen daar startte. We hebben diverse hokken bezocht en zijn daar super goed ontvangen.

De hokken die we bezochten, hadden een professionele aanpak. Veel duiven uit België en Nederland van gerenommeerde hokken. Dezelfde goede voeding en medische begeleiding, ook hadden ze hokken net als hier en zelfs hokverzorgers.

Nu dacht ik gehoord te hebben dat ze alles bij elkaar inmanden daar, maar dat is niet waar. De oude en jonge duiven alsmede doffers en duivinnen gaan in aparte manden. Eigenlijk dus geen verschillen met België of Nederland.

De kruisingen van Ben en Bas doen het super bij de kennis daar en hebben al menig concoursen gewonnen.

Over vier weken zijn we weer volop met de jonge duiven bezig, terwijl het oude duivenspel eigenlijk nog op gang moet komen vanwege het moeizame voorjaar. Bij mij en andere hokken komen de doffers nog niet in het totale weduwschapsspel voor. Maar goed, om deze nu al uit te selecteren of stil te zetten, is – vooral voor de jaarlingen waar je vertrouwen in hebt – niet de juiste keuze.

Vroeger zeiden de oude duivenmelkers: “je moet ze een vuurdoop geven. Gewoon alle weken op de Eendaagse fond spelen. Ze komen erdoor of vallen door de mand.” Maar goed, dat kan natuurlijk alleen als ze gezond zijn.

Als je zeker weet dat je duiven niets mankeren, kan je ook beter van de medicatie afblijven. Alleen onderhoudend kuren één à twee dagen zou moeten volstaan. Ook voor de trainingen in de week geldt dat je de duiven zelf moet laten bepalen of ze willen trainen. Ga ze niet forceren.

Jonge duiven

Mijn jonge duiven zijn inmiddels vijf keer weggeweest en dat onderhoud ik nu enkele keren per week, mits het weer het toelaat. Binnenkort laat ik ze controleren, om zeker te zijn dat ze tiptop gezond zijn.

Binnen nu en twee weken stop ik alles in de mand en schrijf ik op welke er nog zitten. Op dat moment beoordeel ik ze ook voor mezelf. Diegene met een onvoldoende (denk aan ver openstaan, totaal uit balans zijn en/of harde droge pluimen hebben) gaan eruit. Daar steek ik geen energie meer in.

Goede duiven zijn vaak perfecte duiven, uitzonderingen daargelaten. Ik gok zelf graag op perfect gebouwde duiven.