Geplaatst op 20:45h
in
Blog
De duivensport is aan het veranderen. Een grote groep wil niet meer spelen en alleen nog maar opleren. Er wordt een nationaal vliegprogramma gemaakt dat vanaf dag één tegengewerkt wordt door enorm stugge afdelingsbestuurders.
Wat de nationale commissie goed voor had, was om secties/platformen op te richten voor de verschillende disciplines, waarbij mensen zonder belangen zich niet met andermans spel konden bemoeien.
Ik neem mijn petje af voor Maurice en consorten voor de tijd die ze in een sport steken waarbij je alleen maar kritiek kunt verwachten. Ik zou het niet op kunnen brengen om mijn vrije zaterdagen in de winter op te offeren om urenlang te vergaderen met als doel het iedereen naar zijn zin te maken.
Gisteren nog een telefoontje van een herstarter die zichzelf wijs had laten maken dat we volgend jaar allemaal een nieuw systeem aan moeten schaffen. Weer zoiets wat door diverse tegenstanders niet onderbouwd de wereld in is geholpen om paniek te zaaien.
Ook dat hitteprotocol moet herzien worden. Als er niet gevlogen wordt, dan ook daadwerkelijk voor niemand die lidgeld betaalt.
Mijn mening is dat er makkelijk gevlogen kan worden met 30 graden. Dan maar minder duiven in de manden en een kortere afstand, zodat we om 7u kunnen lossen en de duiven voor 10u thuis zijn. Het belangrijkste is dat het vervoer aangepast wordt aan de hitte. Ieder jaar krijgen we enkele weken een hittegolf.
“Het jonge duivenspel heeft geen toekomst” roept men, terwijl er bij de oude duiven de laatste acht weken geen duif meer wordt ingemand. Alleen de eerste zes weken en dan holt het schrikbarend achteruit. Wat heeft dan wel spel? 60 duiven weg in een samenspel met 100 leden op de overnacht?
Nee, de duivensport is erg veranderd, mede door social media waar men elkaar gek maakt en opruit. Probeer je eigen koers te varen en geniet van je eigen spel. Bemoei je niet met een ander en laat iedereen in zijn waarde, zou ik zeggen.
Hoe ik het zie
Mocht ik het voor het zeggen hebben, dan zou ik volgend jaar starten met 7x vitesse (145 tot 250 km), daarna 7x midfond (300 tot 450 km) en vervolgens 5x dagfond (500 tot 650 km).
Bij de jonge duiven heel juli vluchten van 100 tot 145 km, zodat iedereen een maand de tijd heeft om het spel op te pakken en daarna elke week verder met minimaal twee vluchten boven de 400 km. Eind september stoppen, zodat er altijd verschuivingen door noodweer plaats kunnen vinden.
Begin augustus starten met de nalijn uitsluitend voor oude duiven (145 tot 300 km). Vanaf begin september tot half oktober opleervluchten voor late jongen (145 tot 300 km).
Ook zou het voor alle verenigingen en liefhebbers beter zijn om de dagfond gelijktijdig in te manden met de midfond, zodat niet iedereen op donderdag én vrijdag in het lokaal staat, maar op vrijdag gewoon lekker vrij is.
De gemeten kilometergrens centraal in de afdeling leggen en klaar. Hoe moeilijk kan het zijn om het iedereen naar zijn zin te maken!!!
In augustus starten met de jonge duiven is de problemen verleggen. We beginnen dan weer massaal op te leren, de verliezen zijn even groot en na enkele slechte vluchten zullen dezelfde personen weer in de problemen komen en beginnen met klagen over het vliegprogramma.
Ik wil er niet aan denken hoe het moet als we in augustus een hittegolf krijgen. Moeten we dan maar gewoon een jaar niet spelen met de jonge duiven, vraag ik mezelf dan af?
De laatste jaren worden er massa’s jaarlingen verspeeld door gebrek aan ervaring. Wie je ook spreekt, vaak zijn het de hokken die hun jonge duiven alleen op de nalijn hebben gespeeld. Daar wordt schijnbaar niet naar gekeken.