Aanstaande zaterdag de tweede dagfond vlucht (634 km) en Pont-Sainte-Maxence. Veertien gaan er de mand in voor La Souterraine en 18 voor Pont-Sainte-Maxence. De rest is klaar met vliegen dit jaar.

Dit jaar ben ik zeker tien oude duiven kwijtgeraakt, haast allemaal doffers. Ik vraag me dan ook af waarom ik überhaupt nog met doffers wil vliegen. Verder hoop ik dat we onze jongen dit jaar 2x boven de 450 km kunnen testen, zodat ze wat meer hardheid kennen.

Mijn jonge duiven gaan volgende week mee voor hun eerste klokvlucht. Met deze warmte willen ze niet echt aan huis vliegen. Nog enkele trainingsvluchten dus en dan is hun opleiding afgerond. Bij de eerste keer grote mand heb je altijd nog wel wat verliezen, vooral bij wind mee. We gaan het meemaken.

Ik ben blij dat ze afgelopen zondag een oefenvlucht hebben georganiseerd met een goed verloop. Deze week gaat die niet door vanwege de warmte. Persoonlijk denk ik niet dat duiven daar veel hinder van ondervinden, mits je ze vroeg lost (rond 07.00u).

Deze week trainen ze hier eerst een uur aan huis. Daarna gaan ze de mand in en worden ze rond 10.00u op 30 km gelost. Naar de temperatuur kijk ik dan niet.

Als we alleen tot 25 graden willen spelen, blijven er weinig concoursen over voor de jonge duiven. Het is een kwestie van laat inkorven en vroeg lossen, dan kan er bij warm weer prima onder de 250 km worden gespeeld. In de lucht is het immers niet zo warm.

Ga je eerst allerlei instanties raadplegen of er niet ergens wat inversie hangt, dan ga je nooit voor 09.00u los en dat is weer te laat voor 250 km met warm weer. Begin jaren ‘80 werden de duiven altijd voor 07.00u gelost, ik zie niet in waarom dat nu niet meer kan.

Rectificatie

Het mooie van een blog is dat je af en toe de waarheid boven water krijgt. Het IWB had dus geen toestemming gegeven om te lossen, maar in Brabant 2000 was de stemming 3 tegen vs. 2 voor. Toch werd er gelost, omdat er 2 personen bij zitten die zich schijnbaar van niets of niemand iets aantrekken.

Het is jammer dat men de leden op zo’n manier wegens bepaalde belangen op een dwaalspoor zet. En ja, het betreft dezelfde personen die vorig jaar met die bloedhete dagfond besloten om ‘s middags te lossen. Ongelooflijk.

Heel Nederland en België werden uitgesteld en hadden op zondag prachtige concoursen. Brabant 2000 en Zeeland daarentegen kregen schijnbaar wél een positief advies van het IWB om op zaterdagmiddag te lossen en dat hebben we geweten ook. Her en der nog veel duiven achter en ze kwamen compleet verregend thuis. Je zou toch verwachten dat men met Grand Prix-vluchten uniform te werk gaat, zeker als het op zondag prachtig weer is.

Vorig jaar had ik een aanvaring omdat ik zei dat niemand bij het IWB verstand heeft van duiven. Het werd me kwalijk genomen, vast terecht. Toch begrijp ik het niet; men gaf met 30 graden een positief advies om de duiven – die al meerdere keren waren verreden – om 13.00u alsnog de warmte in te jagen. Gevolg: ze lagen haast overal dood in het hok.

Je wil dan wel eens een uitspraak doen, gerechtvaardigd of niet. Dat men iets dergelijks afgelopen weekend overdeed, laat zien dat er weinig lering uit getrokken is. Na het middaguur moet je geen vluchten boven de 400 km meer lossen.

Bas en Willem maakten er in afd. 5 weer een show van. Jan Timmermans kende ook een mooie vlucht, hij won met twee nestzusjes de 2e en 3e NPO (tevens de 2e en 3e over de gehele lossing van afd. 9-10-11). De overwinning was voor Henk Douna, die ietwat los wist te vliegen.

Beide nestzusjes zijn 75% Super Rossi nazaten en 25% Millennium koppel. De duif die nu de 3e NPO won, werd vorige week ook al 3e NPO op de dagfond. Beide duiven werden vorig jaar mei gespeend.

Bas is en blijft een stuntman met superduiven. Ik ben dan ook blij dat ook in zijn overwinnaar het Millennium koppel terugkomt, aldus Bas zelf. Hij is eerlijk genoeg om dit te vermelden.

Richard van de Haterd won de 5e en 6e NPO Sens in Oost-Brabant. In zijn eerste duif zit ook Embregts-Theunis bloed. In de 1e NPO Châteaudun van Zeeland zit ook Super Rossi bloed.

Jan Hooymans komt zowaar handen tekort om zijn nationale overwinningen in België te tellen. Deze keer won hij de 1e nationaal Tulle jaarlingen.

We gaan langzaamaan weer opbouwen en dat is nodig ook als je duiven elke week in een diep dal worden geduwd. Vele hebben niets met een oost- of zuidoostenwind. Ik heb juist niets met west- of zuidwest, simpelweg omdat de ligging hier dan niet gunstig is. Eigenbelang, maar zo steekt onze sport nu eenmaal in elkaar 😉

Ik heb 40 duiven ingekorfd voor Châteaudun, maar het is afwachten of ze daar wel worden gelost. Voor zondag wordt beter weer voorspeld, maar in het verleden kwam men altijd liever dichterbij dan dat men tot zondag bleef staan.

De jonge duiven zijn deze week slechts één keer op pad geweest. Een lichte adeno uitbraak plus een hevige verkoudheid bij mezelf liggen hieraan ten grondslag.

Na enkele dagen NPO-mix en Prestavit raakten ze er weer bovenop, daarom gaan ze maandag gewoon weer op pad. Op zondag rijd ik niet meer met de duiven, die dag besteed ik tegenwoordig aan mijn gezin.

Mijn jonge duiven zijn inmiddels 20x weggeweest en zouden zo meekunnen. Ik doe enkel mee aan klokvluchten, wat betekent dat ze voor het eerst op 6 juli meegaan. Ze zien er perfect uit, maar dat zegt natuurlijk niets over de kwaliteit.

Er lopen elk jaar ook wat jongen bij uit aangeschafte duiven. Af en toe zit daar iets leuks tussen, maar vaak vallen die het jaar erop alsnog door de mand. Goede duiven bijhalen is nu eenmaal niet zo gemakkelijk.

Ik ben de laatste 30 jaar op de beste hokken van België en Nederland geweest en heb daar getracht jongen uit nationale winnaars, Olympiade duiven en 1e prijswinnaars in groot verband te kopen. Zelfs daarmee valt het niet altijd mee. Ik werd overal netjes behandeld, maar eenieder kweekt nu eenmaal meer slechte dan goede, ikzelf ook.

Zo zitten wij onder de rivieren in afdelingen waarin de duivensport hard terugloopt. De concoursen worden kleiner en de uitdagingen verdwijnen. Wij wonen kort aan de grens met België en hier werd vroeger altijd veel gepoold op de oude en jonge duiven.

Zolang ik me kan herinneren – en ik heb sinds 1977 duiven – werd er alleen op de vitesse, midfond en het jonge duivenspel gespeeld met als uitschieter nationaal Orléans, omdat daar veel prijzen te winnen waren.

Alle leden boven de rivieren werden toen nog als puntenspelers beoordeeld, want ‘die gaven alles mee wat pluimen had’, terwijl men hier met de kleine korf kwam. De Belgen hebben dat nog lang over ons Nederlanders gezegd, maar ook daar zijn de rollen inmiddels omgedraaid. Daar ben je met 100 jonge duiven nu een kleine speler.

Hier hebben de dagfond en overnachtfond nooit echt geleefd en dat zal zo blijven, vrees ik. Je ziet dat aan de geringe deelname in Brabant 2000. Megahokken kende men hier niet eens. Nu is er een enkeling die meer dan 100 duiven inkorft.

Deze week was ik dus flink verkouden, dat gaf wel de ruimte om eens wat duivenkranten door te nemen. De Duif komt eens per 2 weken met twee krantjes tegelijk. De post spaart die op, denk ik.

Op PIPA staan bij de Season Final 2 nog twee jonge duivinnen. Eén uit de Millennium-lijn, lichte inteelt. Ik heb daar zelf een goede zus van.

Daarnaast één uit een kruising zoon Millennium koppel x kleindochter Witbuik, die zelf ook een 1e NPO won en 4e nationaal Asduif werd. Een volle zus won hier afgelopen jaar de 3e NPO Melun.

De duif die in de tussenstanden als 3e nationaal Asduif staat, is overigens een kruising zoon Millennium koppel x dochter Witbuik.

Hier is het lang niet zoals vorig jaar. Toen was het hele oude duivenseizoen zwaar met veel oost en noordoost in de wind. Zo maakten John van Dongen en ik grote sier in Brabant 2000 en mannen als Leideman in afd. 10. Toen de wind op de langste dag naar het westen ging en daar bleef, was Willem ongenaakbaar met de jonge duiven.

Bas is en blijft een uitzondering. Wat hij met duiven kan is onmogelijk voor ieder ander. Men kon dit ook afgelopen weekend weer zien. De hokken om hem heen zaten ook vroeg, dus ook daar waren de wind en de ligging een metgezel.

De wind is en blijft bepalend. Waait hij in het begin uit het oosten, dan blijft de trek van de duiven daar zitten. Dit zien we vooral bij de jonge duiven. Andersom is natuurlijk ook het geval.

Zo werd ik gewezen op een stukje op een site. Enkele grote hokken zouden nu hun tol betalen voor vermeend antibioticagebruik. Wie men daarmee bedoelt weet ik niet, maar ik vind het bekrompen om zoiets te schrijven. Hield iedereen eerst zijn eigen tuintje maar eens onkruidvrij.

In Nederland en België kijk ik altijd verder dan een veredeld samenspel. Zit ik in het samenspel niet bij de eerste 15, dan is er slecht gespeeld. Vaak liggen de afstanden daar binnen de 10 km van elkaar. In Brabant heb je hokken met dezelfde afstand als mij, maar die wonen dik 30 km oostwaarts. De wind speelt dan altijd een rol.

Zaterdag pakte ik een erg vroege duif, die kwam al uit het oosten. Hier zaten zoals verwacht 11 hokken voor, die geheel oostwaarts wonen. Daar is niets mis mee, zo was het in de vroegere ZNB ook. Het ene jaar meer oosten, het andere meer westen. Toch kan men beter afdelingen samen lossen om een betere spreiding van de duiven te krijgen. Zit men nu op de rand, dan kan er met een gunstige wind worden uitgepakt.

Superduiven in topconditie lijken zich daar echter weinig van aan te trekken, maar hoeveel bezitten we er daar van… Zelf had ik Super Rossi, Olympic Millennium en Olympic Dragon. Zij waren er altijd, hoe de wind ook stond.

Super Rossi en Olympic Millennium kweken inmiddels in vijf generaties goede duiven en dat kan alleen met duiven die over een goede basisgezondheid beschikken en zeker niet met duiven waar veel aan geprutst is.

Dit jaar lijkt een ommezwaai van vorig jaar, toen alles meezat. Veel duiven zijn reeds verspeeld en dus moeten we roeien met de riemen die we hebben. In eigen vereniging (de grootste van Brabant 2000) werden er tot nu toe 8 van de 11 vluchten gewonnen. Voor vele zou dat een succesjaar zijn, maar voor mij niet. We hebben nog wat vluchten te gaan alvorens het jonge duivenseizoen begint, daar probeer ik het beste van te maken.