28 apr Meningen blijven verschillen

Als gevolg van mijn voorgaande stuk ontvang ik diverse reacties, uiteraard ook van mensen die het niet met mij eens zijn wat betreft eerlijk spel. Niet erg natuurlijk, want een ieder heeft recht op zijn of haar eigen mening.

We moeten het verleden eerst eens bestuderen. Op Compuclub kan je 10 jaar terug in de uitslagen. Konden de mensen en regio’s die nu compensatie eisen toen wel prijs behalen? Zo ja, dan moeten zij het toch echt in de duiven zoeken. Zo nee, dan moet de NPO de afdelingsgrenzen bijstellen.

Tijdcompensatie = de duivensport in no time beëindigen. Wanneer je de 1^e prijs vliegt maar enkele uren later niet bij de eerste 10 staat door (on)rechtmatige compensatie, stop je toch meteen?

Laten we hopen dat men nuchter blijft en het normale verstand blijft gebruiken. Fouten zijn er in het verleden al genoeg gemaakt waardoor veel leden zijn afgehaakt die nooit meer terugkomen.

28 apr Niergnies

Aankomende zaterdag dus een vlucht van 183 km. Ik had liever gezien dat we net zoals vorig jaar gelijk naar Péronne waren gegaan. Want ja, wat moet je met een sprongetje van 40 km. Niergnies is voor ons nooit een gunstige ligging, al heb ik hiervan wel verschillende keren de 1^e prijs gewonnen.

Een goede duif die op koers ligt om te winnen kijkt niet zozeer naar wind of ligging, denk ik. Zo heb ik vorig jaar een jaarling doffer die nog niet echt voldaan had op wat trainingsvluchten voor de natour gezet. Hij was daar duidelijk in zijn element, want van amper 85 km arriveerde hij minuten vooruit op het hok. Toen kon hij het plots wel.

Compensatie

Ik las op de website van A.S. over de plannen van de NPO om wedvluchten te compenseren, bijvoorbeeld door extra tijd toe te kennen aan de verdere hokken. Dit is de grootste onzin die ik ooit gehoord heb. Men kan dan elke vlucht wel gokken wie de winnaar is op basis van hoe de wind staat en wat de ligging van de vlucht is.

Gaat men een hok dat in topconditie verkeert straks ook nog straftijd geven? In Nederland is men graag baanbrekend bezig en wil men vooroplopen, maar hiermee slaan ze de plank volledig mis. Goede duiven in topconditie maken het verschil, niet de wind of ligging van de vlucht!

Ik ken genoeg liefhebbers die niet vaak in de voorste gelederen van de uitslag geraken, maar ook zij hebben wel eens topconditie en vliegen dan wel bij de eerste prijzen. Het ontbreekt hen echter vaak aan genoeg kwaliteitsvolle duiven om die goede lijn vast te houden, vandaar dat zij na 3 weken de prestaties weer zien afzwakken.

Zoals ik in een eerdere blog al schreef en dan refereer ik weer naar het wielrennen; wie een tijdrit aftrapt kan totaal andere weersomstandigheden hebben dan de laatst startende renner. Die laatste heeft dan weer als voordeel dat hij de tijden van de eerder gestarte renners weet en daar zijn rit op kan afstemmen als hij over voldoende kwaliteit bezit.

Niemand zal hier over compensatie denken. Als er hard gevallen wordt in een op de kopgroep jagend peloton, zet men de kopgroep ook niet 2 minuten stil om alles in de achtergrond eerst op te laten stappen.

De sport is zoals hij is en daar moeten bestuurders niets aan willen veranderen. Wil men naar een eerlijker spel, kijk dan eerst naar andere zaken zoals die belachelijke regeling van 150 oude en 250 jonge duiven. De grotere hokken weten al hoe ze die kunnen omzeilen en zetten daarmee de commissie eerlijk spel in principe weer te kijk.

Eerlijk spel

Nu we dan toch bij eerlijk spel zijn uitgekomen… De NPO zou geen lossingsvergunningen meer af moeten geven voor doordeweeks wanneer de vluchten begonnen zijn. Wij in Brabant moeten de jonge duiven regelmatig vasthouden omdat sommige afdelingen maar bezig blijven met midweekse trainingsvluchten die vaak ook nog laat gelost worden.

Doe dat voortaan op zondag, bijvoorbeeld. Er zijn hier in de omtrek genoeg hokken waar de jonge duiven inmiddels beginnen te trekken en die worden gewoon meegezogen door die grote groepen trekduiven.

Wij moeten de duiven al vasthouden in het vluchtweekend en ook nog eens midden in de week. Onze jonge duiven trainen daardoor maar vier dagen. Natuurlijk stuiten we op een ikke cultuur, maar af en toe begrip naar andere afdelingen toe is wel op zijn plaats, zou je denken.

25 apr Tijden veranderen

Waar ik vroeger allang met de winterjongen op pad zou zijn geweest, blijf ik nu al enkele jaren rustig. Eind mei of begin juni start ik met opleren, dat is ruim 6 weken voor de eerste prijsvlucht.

Als het weer het toelaat, pak ik wel in een rap tempo door. Na enkele weken zit ik op de eindbestemming van 30 km, verder rijd ik niet. Ze worden telkens één voor één gelost met amper een minuut ertussen. Soms zoeken enkele duiven elkaar op in de lucht, maar dat zijn er hooguit een stuk of drie.

Alles heeft zijn voor- en nadelen. Ze vliegen op deze manier minder snel in de draden dan met een grote klad. Ook kunnen er enkele aansluiten bij trekduiven die toevallig elders gelost zijn, maar de gehele klad niet. Er zit altijd wel zo’n 2 uur tussen de eerste en de laatst geloste duif.

Het nadeel is de tijd die het kost, want je bent al snel de gehele ochtend kwijt aan pakken, wegbrengen en lossen. Ik geloof overigens niet dat een duif hier slimmer van wordt, want slimheid is aangeboren (of niet). Een domme duif kan je wegbrengen zo vaak je wil, maar die zal niet slimmer worden.

Vroeger dacht ik dat ik vroeg op pad moest omdat de winterjongen anders te dom zouden zijn. Inmiddels weet ik wel beter. Ik begin altijd van voren af de ringenserie te ringen in drie rondes. Van elke ronde zijn er aan het eind van het vliegseizoen circa evenveel die wel en niet voldaan hebben.

De jonge duiven gaan nu hele dagen los, behalve op de dagen dat er duiven gelost worden. Of ze vliegen of niet, boeit me niet. Ze krijgen eten genoeg en elke dag Origanum Red, Champions Mineralenmix en tweemaal per week Prestavit over het voer. In de drinkpot zit om de dag Naturaline met toegevoegde knoflook.

Elke duif die zich hiermee niet gezond houdt, wordt verwijderd. Alleen braken zie ik enkele dagen door de vingers. Duiven met natte ogen, vuile neuzen of die ergens in een hoekje zitten kwijlen omdat ze niet fris zijn, ruim ik op. Ik ben niet geïnteresseerd in aantallen en zie wel wie er de eerste vlucht nog zit. Wanneer ze vroeg vliegen neem ik voor het eerst een kijkje waar ze uitkomen.

24 apr De eerste wedvlucht

We dachten dat er tegen rayon 1 niet te spelen zou zijn met deze oostenwind, maar er waren al 18 duiven thuis in ons rayon voordat daar de eerste viel. Frappant, want onze duiven leken toch echt daarvandaan te komen. Ik vermoed dat dit te maken heeft met het grote aantal duiven in de lucht.

Voordat de eerste duiven hier waren, vlogen er al een boel duiven in kleine groepjes over. Het ging op eigen hok redelijk, maar daar is alles mee gezegd. Wel begon ik in de vereniging met de 1^e prijs tegen 1.078 duiven. De aangewezen zusjes uit Avatar waren mijn tweede en derde arriverende duiven.

Golden Rossi

Golden Rossi was mijn 1^e prijswinnaar en tevens de pechvogel van 2021. In de eerste 6 weken van dat seizoen had hij al drie keer tegen de draad gezeten. De eerste keer brak hij zijn poot, 2 weken later lag hij helemaal open en moest hij gehecht worden. Eenmaal genezen van al die verwondingen vloog hij enkele weken later wéér in de draden.

Normaal worden zulke duiven hier niet oud, maar hij vloog ondanks zijn vele verwondingen toch nog goed. Zijn palmares tot nu toe:

• 1^e Quiévrain 1.078 d.
• 6^e Pont-Sainte-Maxence 1.329 d.
• 6^e Péronne 1.527 d.
• 8^e Quiévrain 6.030 d. (dubbeling)
• 8^e Quiévrain 2.109 d.
• 23^e Morlincourt 1.247 d.
• 38^e Morlincourt 1.878 d.
• 41^e Châteaudun 2.456 d.
• 48^e NPO Pont-Sainte-Maxence 11.217 d.
• 61^e Niergnies 2.271 d.

Zijn vader is Super Gold (kleinzoon Super Rossi) en die wist ook te zegevieren en 2x top 10 NPO te winnen. Zijn moeder is Miss Golden Eye (o.a. 17e nationaal Asduif WHZB Allround), een topper op het vlieghok en dochter van het Golden Pair.

Al bij al was het een rare vlucht. In de avond miste ik nog twee duiven, maar die waren vanochtend op appel. Zoals ik vorige week al schreef; er is nog genoeg werk aan de winkel, al is het vaak ook een kwestie van rustig blijven.