27 jul Zaterdag

Vanavond inkorven voor de jonge duivenvlucht, ze hebben daarmee een extra dagje recuperatie gehad van de afdeling en dat is een mooi initiatief. De oude duiven zitten in Issoudun, dat wordt hier een seminationaal concours.

Mijn jonge duiven worden – als alles meezit – maandag gescheiden. Eerder scheiden had geen zin, want daarvoor moeten eerst voldoende koppeltjes gevormd zijn. Hier traint alles eenmaal daags, dat wordt na het scheiden 1 uur voor de doffers en 1 uur voor de duivinnen. Tonen voor de vlucht doe ik niet, want na enkele vluchten weten ze toch wel wat er gaande is. Door de jaren heen heb ik geleerd dat duiven erg slim kunnen zijn.

Zo kreeg ik deze week tegelijkertijd vier blaadjes van Het Spoor der Kampioenen (juni + juli) en twee van de Gouden Duif in de bus. Absurd met die post tegenwoordig. Ik weet niet of anderen hetzelfde ervaren, maar hier gaat het al een half jaar zo.

België

Ik ben in mijn leven al vaak in België geweest voor duiven. Twee hokken bezocht ik tot mijn grote spijt niet, namelijk die van Gaston van de Wouwer en Nick & Roger Thijs. Van Gaston zitten heel wat topduiven en nazaten die nationale vluchten wonnen. Vader en zoon Thijs blonken al jaren uit op de snelheid en halve fond, maar nu ze hun zinnen ook op de dagfond hebben gezet, zijn ze ook daar moeilijk te kloppen.

Gaston is gestopt en daar is rechtstreeks van de bron dus niet meer aan te geraken. Van Thijs wordt schijnbaar alleen nog op PIPA geveild en die gaan inmiddels voor stevige bedragen van de hand.

Gaston en Leo Heremans – waar ik wel ben geweest – waren superliefhebbers. Zo kwam ik ook graag bij het echtpaar Gust & Mit van Hove-Uytterhoeven en Dirk van Dyck. Fijne mensen en liefhebbers die het écht in de vingers hadden.

Van Leo en het echtpaar uit Putte had ik destijds een dure duif aangeschaft, maar wel een goede. Johny Jonckers uit Drieslinter had het ook in de vingers. Daar haalde ik ook een duif en dat was beslist ook een goede.

26 jul Uiteindelijk viel alles mee

Hier keerden elke dag nog wat jonge duiven terug. Weliswaar broodmager, maar na een weekje voeren staan die zo weer rond. Ik zie graag dat ze wat karakter hebben en op eigen kracht terug weten te keren. Duiven die na een beetje tegenslag meteen ergens binnenlopen, daar kan je niets mee.

Hier gaan 107 jonge duiven de mand in voor Morlincourt (248 km) en 24 oude voor Issoudun. Negen jongen zitten in het herstelhok en gaan als het goed is volgende week gewoon weer mee. Zij die niet herstellen, gaan eruit. De sprong van 100 km maakt niets uit, ze hebben tenslotte al drie dagen gevlogen om thuis te geraken.

De jonge duiven hebben deze week wat extra NPO-mix gekregen. Daarnaast hebben ze elke dag Octavit gehad. Ik verwacht een wat zwaarder vluchtje dit weekend, vandaar dat die extra vetten en eiwitten vast geen kwaad kunnen. Hier zit alles nog bijeen, al is de kans groot dat ik ze na dit weekend scheid.

De oude duiven hebben haast allemaal hun eerste pen gestoten. Of dit een voor- of nadeel is, zal dit weekend blijken. Bij de jongen heeft 80% nog niet gegooid, de overige variërend van 1 tot zelfs 6 pennen. Ook dat zie ik liever niet, maar ik heb in het verleden genoeg vluchten gewonnen met jongen die al 4 of meer pennen hadden gegooid.

25 jul Desinformatie

Het alsmaar kleiner worden van de groep liefhebbers heeft onder meer tot gevolg dat bestaande bedrijven steeds harder moeten vechten voor het behoud van hun plek binnen de duivensport.

Sommige grote firma’s zien zich in die strijd genoodzaakt om andermans producten te kopiëren, waaronder die van ons. Onze winkeliers – en soms zelfs particulieren – worden vervolgens door hun adviseurs benaderd met een ogenschijnlijk mooie deal, namelijk ‘de bekende Embregts-Theunis mengelingen in uw eigen private label met een hogere winstmarge’.

Die ‘betere marge’ wordt onder andere bewerkstelligd door grote delen van de samenstelling te veranderen of weg te laten, zoals de duurdere en fijnere zaden, of door bepaalde productiestappen over te slaan, zoals het breken van de pinda’s alvorens ze de zak in gaan.

Desondanks is deze pitch voor sommige overtuigend genoeg om het eens te proberen en waarom ook niet. Hier zijn winkeliers en liefhebbers natuurlijk vrij in, alsook om zelf te beoordelen wiens product uiteindelijk ‘beter is’ of beter aansluit bij hun behoeften. Om die reden besteden wij hier doorgaans geen aandacht aan.

Inmiddels is het echter zover dat enkele winkeliers (niet per definitie de onderstaande!), soms ingefluisterd door diezelfde adviseurs, desinformatie verspreiden en dat stoort ons wel. De liefhebber wordt hiermee gewoonweg voor de gek gehouden en daar ligt wat ons betreft een grens. Nee, onze zoon heeft zijn bedrijf niet verkocht. Nee, wij hebben nooit samengewerkt met andere voederfabrikanten dan Jovati. Nee, wij hebben onze samenstellingen of verpakking nooit gewijzigd.

Kortom, wees je bewust van wat je koopt en laat je niet foppen door slinkse verkooppraat als ‘Embregts-Theunis bestaat/levert niet meer’ of iets in die trant. Elke firma of liefhebber die op zoek is naar onze vertrouwde blauwe zakken kan die gewoon bestellen bij onze zoon Jeffrey, de gekende winkels of groothandel. En bij vragen kan je natuurlijk altijd contact met ons opnemen, wij helpen je graag.

Voorbeelden private label:

23 jul Grillig seizoen

Veel mensen willen weten hoeveel ik er nog mis. Op dit moment 15, iets meer dan 10% en dat is voor mij acceptabel. Je kan immers niet met alle jongen aan de eindstreep geraken en het gaat om degene die er nog zijn.

Het kan ook deze week best eens zondag lossen worden, wat een ongelooflijk grillig seizoen. Heel wat hokken komen er dan ook niet aan te pas in de afdeling en dat zijn niet geheel toevallig vooral de hokken met een westelijke ligging.

Hier gemengde gevoelens. Tevreden ben ik nooit, maar ik won wel 5x de 1^e in het rayon en haast altijd wel op het podium. Ook won ik een afdelingsvlucht en een dubbele overwinning in de sector, iets waar vele op voorhand voor zouden tekenen.

Het seizoen is natuurlijk nog niet voorbij, maar ik heb weinig hoop dat het weer nog gaat veranderen.

Adeno

Links en rechts zijn er best wat problemen onder de jonge duiven, zoals adeno en one eye cold. Het is een kwestie van opletten de eerste vluchten, ze ervaren immers veel stress, vooral bij twee nachten mand. Het kan dan geen kwaad om twee dagen tegen adeno te ontsmetten. Hier gaat er dan altijd wat Belgasol of Tollyamin Forte in het water.

Luis

Zo ben ik gisteren nog op bezoek geweest bij De Weerd, maar mijn oude en jonge duiven mankeerden niets. Ook de mest was in orde. De jongen hadden wel last van luis, maar dat hadden ze vorig jaar ook toen ze eenmaal enkele keren grote mand hadden gehad. Dat heb ik dus meteen maar even behandeld.

Mijn duiven hadden al wel 4 weken voor de eerste vlucht preventief een tricho pil en luisdruppel gekregen. Ik controleer ze wekelijks en zag tot voor kort dan ook zelf geen luis. Nu na enkele keren grote mand dus alsnog.

Gelukkig is luis goed te behandelen, al werken de meeste druppels niet of nauwelijks. Ik gebruik zelf die van Schroeder en doe er één in de nek en één op het borstvlees. Vroeger gebruikte ik Noury haarwater en dat werkte super, maar dat is niet meer verkrijgbaar.

22 jul Zwarte zondag

Zo ben je de enige afdeling die op zaterdag vliegt en zo ben je de enige die op zondag vliegt. Het was op zich een goed initiatief, ware het niet dat men te snel heeft gelost.

In de vereniging mochten er met 30 graden 27 duiven in de mand, dus het hitteprotocol was niet meer van toepassing.

Ik won weliswaar de 1^e prijs tegen 10.374 duiven, maar daar is alles mee gezegd. Ik ben blij dat ik genoeg jongen heb gekweekt, want tegen dit grillige weer en de lossingen zoals die dit jaar in Brabant en Oost-Brabant verlopen, valt amper te kweken.

Ondanks dat ben ik nog altijd voor spelen en niet voor thuishouden, vandaar dat ik er zeker niet op tegen ben zoals het is gegaan en dat we op zondag konden vliegen. We manden ze zelf in en daar zijn we zelf verantwoordelijk voor. We vertrouwen immers op het IWB en de lossingsverantwoordelijken dat zij kennis van zaken hebben.

Op dit moment (maandagochtend 08.00u) mis ik nog 25 van de 126 jongen en daarmee prijs ik me bij de gelukkigen. Vorige week kwamen ze nog goed na en dat zal ditmaal hopelijk niet anders zijn.

Onze jonge duiven hebben na deze twee baggervluchten wel een flinke deuk in hun zelfvertrouwen gehad. Het is een slechte leerschool, zo. De jongen trappen voortaan eerder op de rem en zullen niet snel meer diep gaan.

Hier gaan ze dus maar weer de herstelcyclus in en krijgen ze enkele dagen rust.

Ik hoop dat wij liefhebbers allemaal bereid zijn om opgevangen duiven enkele dagen iets te eten en drinken te geven en ze vervolgens weer los te laten. Het is tenslotte niet zo heel veel werk om duiven via het internet terug bij hun eigenaar te krijgen.