Vanavond inkorven voor Issoudun, op een woensdag dus. Dat is nog niet vaak voorgekomen in mijn duivencarrière. De jonge duiven gaan op donderdag de mand in voor Melun (351 km).

Verschillende jongen keerden vorig weekend terug met hun halve staart eruit. Waarschijnlijk klemgezeten of gepakt door een roofvogel. Er bleven ook twee jongen achter.

Ik kreeg er ook twee terug, helaas open gevlogen. Deze komen uit mijn beste koppels en ik heb ze aan mijn overbuur gegeven. Ze zijn uitgeschakeld voor dit vliegseizoen, maar kunnen na hun herstel nog prima als kweekduif voldoen.

Al wat hier nog zit gaat gewoon weer mee, dat zijn er nog zo’n 100. Dit zijn allemaal geen mooie, laat staan bruikbare, dus ik hoop op nog een paar selectieve vluchten.

Mijn overbuur en ik leren de duiven samen op. Ze hebben een goede leerschool gehad, vandaar dat we er allebei relatief weinig hebben verspeeld. Relatief, want sommige liefhebbers zijn toch al 50% kwijt.

Ze worden hier ook niet op de honger gespeeld. Op de dag van inkorven mogen ze hun buikje rond peuzelen met NPO-mix. Ik zie wel graag dat ze dag erna voor 09.00u terug zijn. Al wat daarna nog komt, mag niet meer in de vliegploeg.

De kinderziektes zijn er inmiddels uit. Voor het vliegseizoen hadden ze een lichte vorm van adeno, slechts enkele dagen. One eye cold hadden ze vorige week, maar na een dompelbad in zout en azijn en een keer uitroken is dat voor 99% onder de knie.

Zowel het dompelen als het uitroken is niet genezend, maar het triggert wel de jongen die tegen one eye cold aan zitten. Ze krijgen het dan allemaal en dan ben je er ook met een goede week weer vanaf. Doe je dit niet, dan kun je er zomaar maanden last van hebben. Dan de ene duif voor 3 dagen, dan de andere. Dan het ene oog, dan het ander.

Voor zover ik weet is er (nog) geen genezende medicatie tegen one eye cold. Koppen spuiten bijvoorbeeld is niet aan mij besteed. Zo hoorde ik dat men in België de jongen onderdompelt in water met Virkon S. Of dit helpt weet ik niet, alsook niet hoeveel Virkon S er in het water gaat.

Voor de luizen had ik behandeld met de druppels van Schroeder, één in de nek en één op de borst. Een week later keerden ze echter kop onder de luis weer terug. Nu dus maar een middel ingezet van een bevriende Belg. De dag erop waren ze luisvrij. Hij vroeg me de naam van het middel niet prijs te geven, dus dat doe ik dan ook niet.

Het jonge duivenseizoen verloopt ook op mijn hok moeizaam. Het gaat nog lang niet zoals ik wil.

Brabant 2000 en Zeeland gaan gebukt onder het niet vroeg mogen lossen. De jongen hebben tot nu toe elke week op zondag gevlogen met vaak late lossingen. Een en ander zie je inmiddels terug aan de aantallen duiven die nog in concours zijn. Iedereen is er een boel kwijt, vaak de favorieten. De mindere goden lijken niet kwijt te kunnen dit jaar.

In Brabant 2000 moeten we dit seizoen zelfs kampen met de overnachtjongen. Normaal worden die zoek gevlogen, maar nu vallen ze gewoon tussen de kopduiven van de programmajongen. Dit zegt natuurlijk ook veel over het seizoen tot nu toe.

Veel liefhebbers wachten nu op de nalijn. De NPO had deelname van jonge duiven op de nalijn dan ook moeten verbieden. Dit verziekt het jonge duivenspel. Daarnaast houdt men uiteindelijk meer duiven over die op de hand moeten worden geselecteerd. De nalijn hier bestaat tenslotte maar uit vijf vluchten, waarvan de verste 290 km is.

Men verlegt hiermee de verliezen naar volgend jaar, meer is het niet. Jonge duiven moeten in hun geboortejaar ervaring opdoen. Die ervaring – en dan heb ik het over de dagfond als jaarling – kunnen ze alleen opdoen op de jonge duivenvluchten, is mijn mening.

Zo hadden de duiven hier duidelijk niet gedronken in de mand. Dat leren drinken zou men in het begin van het seizoen moeten doen. Op donderdag inkorven voor oefenvluchten op zaterdag met niet meer dan 20 duiven in de mand. De duiven leren zo sneller drinken dan in een overbevolkte mand met 27 duiven.

Daarbij hoeven ze de dag erna maar een goed uur te vliegen. Nu is het twee dagen mand en moeten de duiven vervolgens een vlucht van 3,5 uur afwerken, zonder te hebben gedronken.

Zo wordt het ook hoog tijd dat de macht van het lossen teruggaat naar de afdelingen. Ook toen ging het wel eens mis, maar dat is nu zeker niet minder. Zelfs mijn echtgenote vroeg waarom de jonge duiven tegenwoordig zo laat worden gelost. “Vroeger was dat altijd tussen 07.00-08.00u”, zei ze. “Toen was er nog geen IWB”, reageerde ik.

De liefhebbers in Brabant 2000 hebben het niet makkelijk dit jaar, uitzonderingen daargelaten. De meeste hadden een zwaar seizoen met de oude en tot nu toe ook met de jonge duiven. En dat in een ‘gemakkelijk’ seizoen met overwegend WZW in de wind. Afgelopen jaar was het elke week werken geblazen. De duiven leden daar echter minder onder. De verliezen waren ook minder.

Zaterdag 289 km en dan begint het er dus op te lijken voor de jonge duiven. Ik kan op de snelheid mijn prijzen prima pakken, maar heb toch liever de verdere afstanden. Vaak zijn die concoursen net wat eerlijker. De wind of hoe de vrachtwagen staat bij de lossing, maakt namelijk minder uit.

Het liefst zou ik zien dat alle vluchten boven de 300 km in sectorverband werden gespeeld. De dominantie van grote hokken is dan wat minder. Daarnaast speelt de wind een iets minder grote rol. Voorlopig is dat echter toekomstmuziek.

Hopelijk een normaal concours dit weekend, al zijn de gaten om te lossen klein. Dit zal vroeg moeten gebeuren. Er staat ons weer een WZW wind te wachten en die concoursen verlopen het gehele jaar al stroef aan de westkant van de afdeling.

De jonge duiven hebben dezelfde voorbereiding gekregen, oftewel elke dag Championsmix/NPO-mix met daaroverheen elke ochtend Champions Mineralenmix, Origanum Red en Octavit. In de avond voer ik ze nog na met enkel de NPO-mix.

Ik heb de duiven graag kogelrond staan in deze tijd van het jaar. De vluchten lopen op en het vlees krijg je er dan niet snel meer aan. Op de dag van inkorven mogen ze vanaf 14.00u dan ook zoveel NPO-mix eten als ze lusten. Dit verteert supersnel, terwijl de energie aanwezig blijft. Op de dag van inkorven overigens geen mineralen meer.

Ze zijn vanaf nu gescheiden en tonen doe ik die niet voor de vlucht. Na enkele weken weten ze heus wel wat de bedoeling is. Nu er wat meer rust heerst in het hok, zie je de duiven veranderen.

Er gaan 103 jonge duiven mee naar Pont-Sainte-Maxence (289 km). De kans is wederom groot dat ze die niet op zaterdag kunnen lossen.

We kunnen wel raden hoe de wind staat, dat is dit jaar nog niet anders geweest. Aan de tussenstand van de nationale Asduiven dagfond is dat enigszins te zien. In de top 10 louter leden van afd. 5. Zelf sta ik daar als enig westelijk gelegen hok met twee duiven tussen.

De dagfond duiven hebben aankomend weekend alleen een X vlucht vanuit Pont-Sainte-Maxence. Aangezien de kans groot is dat die zondag wordt gespeeld, pas ik deze week met de oude. Het is immers al op woensdag inkorven voor Issoudun, de laatste krachtmeting voor de oude duiven dit jaar.

Van de vier dagfond vluchten viel ik één keer net buiten de top 10, toen begon ik met de 12e. Verder won ik er één, wat tevens een sectorvlucht was. Ontevreden kan ik dus niet zijn.

Alexander Ampe uit Zedelgem (België) liet weten erg blij te zijn dat op het hok van zijn dochter een jonge duif 5x top 10 won, waaronder een 1e prijs. Zij kweekte die uit een dochter van Bingo (vader Pure Gold 1e Asduif WHZB) x Millennium.

Afgelopen weekend twee vluchten. Bij de jonge duiven won ik 1-2-3 in samenspel Oost. In Brabant 2000 werden we vernederd door Team de Weerd.

De dagfond verliep hier ook stroef, al won ik met Winning Daisy wel de 9e in de sector tegen 7.327 duiven. In Brabant 2000 was dit goed voor een 6e NPO. Zij was zeker niet aan haar proefstuk toe, want ze won eerder al 3x top 10 NPO.

Tot nu toe staat ze aan de leiding bij de Asduiven dagfond in Brabant 2000. Overigens sta ik ook op de 2e plaats en Corné van Rijen op de 3e met eveneens een 100% Embregts-Theunis duif. Met nog één vlucht te gaan is dit een mooie strijd.

De overwinning in de sector was voor Rene Roks en ook deze duif is een 100% Embregts-Theunis product. Rene werd over de gehele lossing nipt verslagen door een ontketende Bas Verkerk, die in het bezit is van twee echte superduiven. Hij pakte ze als 1e en 2e getekende voorop. Een ware duivenfluisteraar, die Bas.

De gebr. van Belzen hadden hun debuut na 25 jaar zonder duiven. Zij kochten voor hun herstart op vier tophokken duiven. De week voordien hadden ze al de eerste twee van de afdeling kunnen hebben, maar uit principe wordt er op zondagen niet geconstateerd. Nu was het dan eindelijk zover en wonnen ze 4-5-7-13-32-33-43 tegen 6.614 duiven in afdeling Zeeland. Hun gehele arriverende kopploeg bestond uit Embregts-Theunis duifjes.