02 sep Weer een week verder

Wij hadden met de jonge duiven een tussenvlucht van 250 km. Het resultaat viel me tegen, maar je kan niet altijd zes gooien. Aankomend weekend is de laatste NPO-vlucht en dan hoop ik er zeker weer te staan. John van Dongen was met deze wind favoriet en won dan ook de eerste twee prijzen in de afdeling.

Jan Timmermans won in Friesland de 4^e NPO en de 6^e over de gehele lossing (13.944 duiven) met Afdeling 10. Deze komt uit een rechtstreekse duif van goede vriend Davy Tournelle uit België, gekruist met een kleindochter Super Rossi/Millennium koppel.

De gebr. van Belzen gingen op de oude voet verder en wonnen in Afdeling Zeeland 4-6-8-9-11-12-14. Het was deze keer, net zoals in Brabant 2000, geen NPO-vlucht. Hun duiven komen het hele seizoen al top, het zijn daar hoofdzakelijk Embregts-Theunis lijnen.

Team GPS boekte hun zoveelste NPO-overwinning in Afdeling Oost Brabant, deze keer de 1^e en 3^e prijs. Lex haalde hier afgelopen winter zes zomerjongen. Uit twee daarvan komen deze twee prijsvliegers.

Zo werd ik op de nalijn in Brabant 2000 van de drie vluchten nog 2x 1^e Grootmeester en 1x 2^e Grootmeester. Ik heb niet veel op met de nalijn en hecht daar verder dan ook weinig waarde aan.

Doordat ik met slechts 12 duivinnen speel die het gehele seizoen al zijn mee geweest en inmiddels stevig in de rui geraken, is dat makkelijker. Zoals ik al vaker zei; als je met weinig duiven speelt lijkt het veel gemakkelijker om Grootmeester te worden.

31 aug Duivensport 2025

Het seizoen 2024 is zo weer voorbij. Voor vele was het een baggerseizoen met stevige verliezen als gevolg van het wisselvallige weer.

De jaren van de duivensport gaan tellen. Het was dan ook beter om de sectoren naar voren te halen en daar al in 2025 mee te beginnen. De afdelingen hebben duidelijk hun langste tijd gehad, al zullen enkele nog gezonde afdelingen hier anders over denken.

Zo neem ik mijn petje af voor Ruud Moes, die het in enkele weken klaarspeelde om van een reservevlucht een mooie attractievlucht te maken met grote deelname. De duivensport leeft dus heus wel onder de liefhebbers, maar het ontbreekt aan meer van zulke organisatoren die er wat van willen maken.

Wij hebben als laatste vlucht Melun staan, net als Zeeland. Hoe mooi was het geweest als men hier ook een sector- of attractievlucht van maakte. Nu telt hij nergens voor en is het gewoon een Brabant 2000 concours. Als men hier een attractievlucht van had gemaakt, konden de mensen die nu hun jongen op de nalijn spelen, ook meedoen.

Wij spelen op de nalijn Pont-Sainte-Maxence (285 km) en de week voor Melun 350 km. Die sprong was zeker te doen geweest voor de nalijn spelers, om zo hun jongen alsnog ervaring op te laten doen voor een attractie- of sectorvlucht met twee nachten mand.

Een lossing met grote deelname is voor de duiven ook beter, om zo hun oriëntatie nog wat aan te scherpen. Bovendien kan iedereen een vroege duif pakken bij een grote lossing, ze zitten immers veel meer verspreid.

Mijn jonge duiven kwamen de eerste vluchten ook niet naar behoren en ook ik had last van verliezen. Ik ben echter niet iemand die snel panikeert en hield gewoon vast aan mijn vertrouwde systeem.

Andere liefhebbers vluchtten meteen naar de nalijn en de meeste lopen ook daar achter de feiten aan. Duiven moeten wel de kans krijgen om in conditie te komen. Na enkele vluchten de handdoek in de ring gooien is zeker niet aan mij besteed.

Zo denk ik ook niet in aantallen. Elk jaar hou ik enkele testduiven door die als jong niet voldeden en haast elk jaar zakken die als jaarling ook door de mand. Uiteindelijk sta ik dan toch weer op dat handjevol goede duiven te wachten, die als jong ook mijn beste waren.

De twee halfzusjes bijvoorbeeld, 1^e en 2^e nationaal in de sector alsook 3^e en 4^e duifkampioen dagfond in de afdeling dit jaar, werden vorig jaar als jong 1^e en 4^e Gouden Crack FZN. Die mooie doffer uit Olympic Millennium won als jong top 10 NPO en dit jaar 2x top 6 nationaal in de sector.

Kortom, goede duiven blijven hier vaak goede duiven, dat liegt zelden.

28 aug Het seizoen nadert zijn einde

Zoals zo vaak treffen we aan het einde van het seizoen het mooie weer. Wat verlang ik dan terug naar de jaren ’90, waarin we tot eind september met duiven konden spelen. De dagen worden korter, maar je krijgt er eerlijker weer en een kopwind voor terug.

Ondanks de nadelige wind verloopt het seizoen aardig. In de afdeling won ik even vaak de 1^e en 2^e prijs als vorig jaar. Verder won ik een sectorvlucht, afdelingsvlucht, Grand Prix vlucht en werd ik 1^e, 3^e en 4^e Asduif dagfond in de afdeling. Mijn buurman werd daar 2^e met een duif gekweekt uit die van mij. Ook werd er genoeg top 10 in de afdeling/NPO gespeeld.

Er zijn weliswaar heel wat oude duiven verloren gegaan en uitgeselecteerd. Van de 64 waarmee ik begon, zitten er na de selectie nog 14. Dit is echter de enige weg naar succes; hard selecteren en alleen je allerbeste duiven een kans geven.

De kweekploeg is inmiddels ook gehalveerd en wordt nog aangevuld met slechts vier – weliswaar hele goede – vliegduiven en enkele, mooie zomerjongen uit mijn beste duiven.

De nieuwe aanwas viel grotendeels weer door de mand en is inmiddels verwijderd. De laatste zoon Olympic Fire Eyes van Bas Verkerk – die mijn Chinese vriend daar kocht – is wél geslaagd in de kweek.

26 aug Een lach en een traan

De NPO-vlucht vanuit Châteaudun verliep boven verwachting goed. Normaliter heb ik het niet zo op die hoge snelheden.

Er kwam een kladje van 10 duiven gelijktijdig aan met twee vreemden erbij. De eerste acht gemelde op Compuclub Live, daar kreeg ik wel kippenvel van.

Bij de definitieve uitslag op Compuclub stonden echter plots alle duiven 30 seconden later op de uitslag. Willem de Bruijn was de eerste die mij hierop attendeerde. Ik meteen de uitdraai erbij gepakt en inderdaad, de klok was 20 seconden verlopen, oftewel 10 seconden straftijd vanwege een of andere regel wetgeving.

Erg raar, want de dag ervoor – toen ik de nalijn had afgeslagen – was er geen verloop. Ik dus Benzing gebeld en die hebben alles online onderzocht. Wat bleek, de klok had niets verlopen op het moment dat ik er de stekker uit trok onderweg naar het lokaal. In de 10 minuten die ik met mijn buurman gefietst heb, zou hij dus tot aan de afslag 20 seconden hebben verlopen.

Men zoekt momenteel uit wat er gebeurd is, voor ik een schuldige kan aanwijzen. Een knaluitslag verandert plots in iets heel anders met een verschil van 30 seconden. Normaal won ik 1 t/m 8, nu kreeg ik voor mijn gevoel dus ten onrechte 30 seconden aan de broek gesmeerd voor iets waar ik geen grip op heb.

Het kostte me gelukkig niet de overwinning, maar de eerste acht van een NPO/Grand Prix vlucht was natuurlijk veel mooier geweest. Nu werd het tegen 3.835 duiven 1-2-3-4-6-7-9-10, alle acht dus nog wel in de top 10.

Afgelopen jaar won ik van Melun 1 t/m 7 op de Grand Prix vlucht. Gisteren had het 1 t/m 8 kunnen zijn, ware het niet dat de techniek hier een stokje voor stak.

Er stond een zuidwestenwind, dat was vorig jaar van Melun ook. Toch blijf ik dat gelukvluchten vinden. Van die eerste zeven prijzen van Melun zitten er nu nog twee, de rest werd dit jaar als jaarling verspeeld, inclusief de winnaar.

23 aug In de mand voor Châteaudun

De jonge duiven maken een ritje van 450 km. Jammer genoeg krijgen ze zaterdag een flinke staartwind. Echte testvluchten hebben de jongen dit seizoen nog niet gehad.

Het selecteren zal dus grotendeels op de hand moeten gebeuren. Alles doorhouden is hier geen optie. Ik wil elk jaar duiven minderen, zeker niet uitbreiden.

Om die reden worden de huidige kweekhokken gesloopt. Daar was plaats voor 36 koppels, hier komen 24 bakken met mestbanden voor terug.

Bij de oude duiven neig ik steeds meer naar het spel met alleen duivinnen, hoewel ik dit jaar ook drie hele goede doffers had. Het scheelt een ploeg loslaten per dag en minder duiven om in te manden. Daarbij herstellen de duivinnen veel sneller dan de doffers.