18 feb

Geplaatst op 13:17h in Blog

Gisteren was dus de Gouden Duif uitreiking.

Ik was samen met goede vriend Peter Colijn op pad en we hadden besloten om eerst even bij restaurant De Engel te eten. Daar aangekomen kwamen we Peter Fox tegen met zijn echtgenote, dus hebben we gezellig met zijn vieren gegeten en gepraat.

Peter Fox is een vrolijke man uit Wales die een over een super kweekhok beschikt met alleen maar duiven uit de allerbeste.

Peter Fox woont in de bergen, dus het is voor hem moeilijk om aan de vluchten deel te nemen. Bovendien woont hij in een natuurgebied en heeft hij dus vooral haviken als buren.

Van het restaurant naar de prijsuitreiking was maar 10 minuten rijden. Het was al een hele drukte toen we daar rond 17:00 aankwamen.

Nog even bijgepraat met mannen zoals Dirk Van Dyck, Herman Bevers, Stefan Steenbergen, etc. Ook heb ik de mannen van Comb. van Wanrooij nog even gesproken. John vertelde me dat ze weer snode plannen hebben en met een stevige ploeg oude duiven aan de start zullen verschijnen.

John en Henri zijn net als ik mannen die alles doen om te winnen en de concurrentie niet uit de weg gaan.

Ook zij zouden liever zien dat Nederland in de lengte en in het midden werd gesplitst en dat we alle vluchten konden concoursen in vier districten of werkgebieden, om zo tot mooie aantallen duiven te komen.

Dit is de enige manier om de duivensport te redden en zo zal de spreiding van vroege duiven met grotere lossingen voor iedereen aantrekkelijk zijn.

Ik heb ook nog even met een van de weinige vrouwen in onze geliefde sport gepraat, namelijk Esther Vereecke. Esther timmert hard aan de weg vanuit haar nieuwe locatie.

18 feb

Geplaatst op 11:40h in Blog

Onlangs kreeg ik dit bericht binnen:

“Peter, your pigeons have done fantastic here in North America for myself and others. My best breeder to date is daughter Golden Cannonball.”

Het is altijd leuk om positieve berichten te ontvangen. Dit keer van de Canadees Steve Seamans, die hier enkele jaren geleden duiven haalde.

17 feb

Geplaatst op 07:03h in Blog

Vandaag is weer de prijsuitreiking van De Duif, hoewel het tegenwoordig meer op een meet and greet lijkt.

Het is fantastisch dat Combinatie Verbree zichzelf weer opvolgt, een sympathieke man ook die Co.

Daarnaast vind ik het bewonderenswaardig dat Jan Hermans er ieder jaar weer een topaangelegenheid van weet te maken.

Persoonlijk denk ik wel dat wanneer de uitslagen bij Compuclub gehaald zouden worden, we een heel ander beeld te zien krijgen.

Ik zie namelijk vaak dat kleine liefhebbers regelmatig hun eerste drie getekende duiven vroeg pakken, maar niet de moeite nemen om dit in te sturen. Eigenlijk zoals het vroeger bij WHZB ging en vandaag de dag nog steeds gaat bij de Olympiade.

Als de punten door Compuclub verzameld zouden worden en er niet ingestuurd hoefde te worden, zou men een heel ander beeld te zien krijgen.

Op die manier kan men ook gelijk zien wat ik bedoel met goede duiven zitten tegenwoordig overal. Een groot aantal kleinere hokken speelt gigantisch, maar hier wordt simpelweg nooit over geschreven.

Reportages in De Duif

Hetzelfde had ik bij De Duif. Het is dat Ad Schaerlaeckens ooit een reportage geschreven heeft, anders had ik er nooit ingestaan. Dit terwijl ik al een half leven lid ben.

In 1997 won ik de 1e Nationaal Bourges. Eigenlijk was dit seminationaal, maar toen telde de ZNB ook Zeeland, Oost-Brabant en Brabant 2000 mee. Ludo Claessens werd met ruime afstand 2e en daar stonden drie bladen over vol in De Duif, terwijl mijn naam niet één keer genoemd werd.

Het gekke is dat ik het jaar erop hetzelfde kunstje flikte door de 1e, 3e en 7e te winnen van Nationaal Bourges. Ik meen dat Ludo toen net buiten de top 10 viel. U raadt het al: enkele pagina’s vol over Ludo en mijn naam werd wederom nergens vernoemd.

Op dit moment had ik eigenlijk mijn lidmaatschap op moeten zeggen, maar dit heb ik niet gedaan.

Het is wellicht overbodig om te zeggen dat ik in 1999 de 5e Nationaal Bourges won en gecontroleerd werd op doping, samen met nog drie andere hokken in de verzamelloods van Brabant 2000. Ik en nog iemand anders gingen vrijuit, de andere twee kregen een lange straf.

Dit werd ook breed uitgemeten in De Duif, maar dat ik die dag de 5e won??? Daar werd weer niets over vermeld.

Commercie in de duivenbladen

Wat ik dus aan wil geven is dat bijna alle reportages in de duivensport tegenwoordig te maken hebben met commercie en niet zozeer met presteren, al vind ik dat Het Spoor der Kampioenen en het door Natural Granen uitgegeven duivensportmagazine Duifke Lacht daar gelukkig nog niet zo aan meedoen.

Hoewel ik vind dat ook daar NPO winnaars een belachelijk kleine reportage krijgen, vaak nog kleiner dan iemand die een 1e wint in zijn rayon. De meeste liefhebbers lukt het hun gehele carrière niet om een NPO concours te winnen, dus waarom wordt hier niet wat meer aandacht aan geschonken?

14 feb

Geplaatst op 19:02h in Blog

De roofvogel heeft de eerste jongen van het jaar alweer opgegeten, dit is een jaarlijks terugkomend probleem.

Eigenlijk zou ik de eerste weken gewoon bij de duiven moeten blijven als ik ze uitwen, maar dat valt niet altijd mee. Als je eventjes weg bent is het raak, een roofvogel loert hier gewoon op.

Verzorging

Dit weekend worden de eerste jongen ingeënt, dan is dat ook weer achter de rug.

Verder om de dag Naturaline en alle ramen open bij zowel de jonge als oude duiven, dit om de weerstand te bevorderen en zwakkelingen te ontdekken.

Laatst was ik bij Willem de Bruijn en ook hij hanteert het systeem van geen plafond en veel open ramen voor frisse lucht.

De standen van WHZB & PIPA Rankings

Op mijn vorige berichten ontving ik de onderstaande reactie:

“Het zijn niet alleen de standen van WHZB die niet deugen, kijk ook maar eens naar de standen van de PIPA Rankings. Hier deugt helemaal niets van, vooral bij de jonge duiven.”

De beste man heeft gelijk. Ik zeg het vaker: de kampioenschappen van je eigen samenspel lijken nog de enige juiste graadmeter.

Geen enkele buitenlander snapt iets van deze kampioenschappen. Je kunt kampioen zijn over alle vluchten bij bijvoorbeeld Brabant 2000, terwijl iemand die niet eens bij de eerste 50 hokkampioenen kan komen, bij wijze van spreken 60 plaatsen hoger staat bij WHZB.

K. Bosua haalde dit onlangs ook aan en dat is terecht.

Er worden veel huldigingen gedaan en reportages gemaakt bij duivenmelkers die in het seizoen zoek worden gevlogen door andere hokken. Vandaar het onbegrip bij veel buitenlanders die ook alles schijnen te volgen op Compuclub.

Laten we hopen dat er in de toekomst meer gelijkheid komt, het liefst in een A en B spel waarin de groten het met elkaar uit kunnen vechten in spel A en er voor de kleineren een mooi kampioenschap overblijft in spel B.

13 feb

Geplaatst op 21:48h in Blog

Af en toe vraag je jezelf af: wie is mijn beste duif op het hok?

Vorig jaar had ik bij de jongen de volgende asduiven:

Fondclub Zuid-Nederland (circa 1.200 spelende hokken):

  • 1e asduif met Harry’s Rocket
  • 2e asduif met Dragon Girl


Fond Union de Blauwe Doffer (circa 650 spelende hokken):

  • 1e asduif met Harry’s Rocket
  • 2e asduif met Capria


Brabant 2000 (circa 1.500 spelende hokken):

  • 1e asduif met Athena’s Rossi
  • 2e asduif met Future Rocket


PIPA Rankings (circa 17.000 spelende hokken):

  • 1e beste jonge duif Vitesse met Maximal Rocket

 

Nu heb ik het nog niet over het samenspel met circa 110 spelende hokken waarbij de eerste 15 asduiven werden behaald.

En de overige uitslagen dan?

Uitslagen in de vereniging of kampioenschappen boeien me niet. Hetzelfde geldt voor 1e prijzen in de vereniging. Ik vind het onzinnig om te vermelden dat je zoveel keer eerst zat met een duif tegen bijvoorbeeld 180 duiven. Er zijn zelfs liefhebbers die vermelden dat ze de 1e hadden tegen 78 duiven.

Om een voorbeeld te geven: één kilometer verderop zou ik kunnen inmanden bij mijn vroegere vereniging. Hier kan ik met gemak iedere vlucht 1e spelen.

Toch mand ik in een ander dorp in, dat voor mij in het oosten ligt. Dit terwijl ik beter in het westen kan inmanden om 1e te vliegen.

Naar mijn mening zit er veel verschil in de mate van concurrentie tussen de verschillende verenigingen.

Zelf zoek ik liever de sterkste concurrentie op, dit is ook leuker voor de andere leden. Het is nooit leuk wanneer één iemand domineert in een vereniging.