Over ruim een week is de eerste prijsvlucht en ze moeten mee. Ze zijn hier twee keer weggeweest, in principe genoeg dus. In het vliegseizoen kijk ik niet naar de temperatuur, ik hanteer dan de stelregel van Theo Pander: kou is slechts een emotie.

Als de vluchten eenmaal begonnen zijn, houd ik duiven zelden thuis. Ik loop er het hele jaar naartoe, dus in het vliegseizoen moeten ze daar ook maar eens wat voor terug doen.

Dit weekend hebben ze nog een paar trainingsvluchten voor de boeg. Ze moeten nog in conditie komen en dat kan alleen door te trainen.

Tricho

De duiven heb ik enkele weken terug na laten kijken en 1:6 die ik liet onderzoeken had tricho. Deze zes duiven zaten in één hok en dronken uit één drinkpot. Tricho besmet via het water zegt men, dus is dat een teken dat de andere vijf duiven voldoende basisweerstand hadden om het niet te krijgen.

Ik moet daarbij vermelden dat ze met grote jongen zaten, wat ook gemakkelijker tot tricho leidt. Bij sommige komt dit door het voeren. De besmette duif had twee blakende jongen in de schaal, dus maakte ik me nergens zorgen over.

Tricho overwinnen doen duiven uit zichzelf zolang de basisweerstand goed is. Althans, de lichte variant dan. Dr. Mariën adviseert om met lichte tricho in ieder geval niet te kuren.

Weduwschap & trainingen

Alles zit hier inmiddels op weduwschap. De mest is mooi en de duiven zitten rustig. Hier geen zenuwpezen die een natte bak hebben nu ze net op weduwschap staan, ook zulke duiven worden hier niet oud.

De doffers gaan er ‘s ochtends uit met een vrije training van ongeveer drie kwartier tot een uur. De duivinnen krijgen ’s avonds een uur lang verplichte training met de vlag.

Hier zit een mooie ploeg jonge duiven gespeend die ik elke dag scherp in de gaten houd. Voordat het licht aangaat ben ik al in het hok om de mest te controleren.

Adeno in de UK

In de UK zijn er enorme problemen met de jonge duiven. Dit komt jaarlijks terug daar en schijnbaar worden ze er moedeloos van. Zo heb je een mooie ploeg duiven en zo gaat er een massa dood. Wij kennen gelukkig de Adeno nog niet zoals zij hem daar kennen.

In België kregen sommige liefhebbers vorig jaar dezelfde Adeno klachten met sterfte van de jongen als gevolg. Waar dit hem in zit? Ik weet het niet.

Pasgespeende jongen

Het moment waarop de jongen net gespeend zijn, is het ideale moment om ze eens goed te bekijken. Voldoen ze aan de verwachtingen, ja of nee?

Ik heb zelden pasgespeende jongen mooier zien worden, meestal gingen ze tegenvallen naarmate ze ouder werden. Het is dus belangrijk om kritisch te zijn en geen voddenbaal mee naar huis te nemen, mocht je ergens piepers gaan halen.

Mijn mooist gespeende jongen waren dat vaak ook op oudere leeftijd. Vaak zie je dan een duif in het hok zitten en blijkt het die pieper te zijn geweest waar je zo’n vertrouwen in had toen hij nog in de broedschaal lag. Vaak worden dit je beste duiven of ben je er het eerst vanaf, doordat er iets mee gebeurt. Dat kan natuurlijk ook.

Het koppelen van de duiven

Persoonlijk vind ik dit het mooiste aan de duivensport: in het najaar koppels uitdokteren en dan zien of hun nazaten aan je verwachtingen voldoen.

Je zult hier dan ook nooit een vrije koppeling tegenkomen. Ik vind zulke mensen geen echte duivenliefhebbers. Zij trekken een hok open en zien wel wat er van komt. Vaak is het bij hun zo dat ze na zes weken slechts enkele koppels op eitjes hebben.

Mocht ik uit vliegduiven kweken, dan doe ik dat uit duiven die écht al iets laten zien hebben. Zo’n  85% van de vliegduiven haalt hier het 3e levensjaar niet en valt af na het als jaarling geprobeerd te hebben. Moet ik hier dan uit kweken?

Natuurlijk kun je met wat geluk overal weleens een goede duif uit kweken, ook uit een opgevangen duif. Dit is echter niet mijn manier van duiven houden. Ik hou alles liever in eigen hand en bepaal zelf wat er gebeurt, wie er jongen mag grootbrengen en wie niet.

Zelfs op het kweekhok zijn er meerdere koppels die louter fungeren als voedster, omdat ik het er niet in zie zitten. Dit is vaak omdat de jongen van hun eerste nest me niet aanstonden.

Topduiven zijn zeer schaars

Ik heb dit al eens vaker aangehaald: tel maar hoeveel jongen je jaarlijks kweekt en kijk na vijf jaar nog eens naar wat er nog zit en wie iets gepresteerd heeft op het vlieg- of kweekhok.

Je zult versteld staan wat een klein percentage aan je verwachtingen voldoet. Om die reden selecteer ik altijd hard. Een goede duif verwijder je niet zomaar, je moet hem immers met een vergrootglas zoeken. Dit geldt ook voor de allerbeste hokken van Nederland en België.

Nogmaals: steek alle duiven maar in een mand met twee of meer 1e prijzen in het verband dat volgt op het verenigingsspel. Je zult schrikken hoe klein die mand is, ongeacht het aantal duiven dat men rond heeft lopen.

Kun je nagaan hoe klein die mand is wanneer je hier alleen de duiven met meer dan twee keer 1e prijs in het Rayon in moet steken. Zelfs de duiven met twee keer 1e in de afdeling kun je in heel Nederland en België gezamenlijk in één heel klein mandje houden, vrees ik. Hier zitten er in ieder geval geen.

De Rocket

Hetzelfde geldt natuurlijk voor 1e Asduiven, mij hoef je dus niets uit te leggen over topduiven. Ik heb er in mijn leven slechts één vastgehouden, dat was de Rocket van M. van Gastel uit Roosendaal. Vandaar dat ik daar heel graag jongen van wilde hebben. Ik heb er een hok mee opgebouwd die in tien generaties verder kweken.

De Rocket won meerdere 1e prijzen, werd 1e Asduif WHZB en was dat het jaar daarvoor ook geweest als hij was ingestuurd. De Rocket heeft Mike Ganus heel wat opgeleverd nadat hij hem kocht.

We hebben drie prachtige dagen achter de rug. De weergoden waren ons weer eens goed gezind, ook al waren de voorspellingen anders. We kunnen daarom net als vroeger beter eerst naar buiten kijken en op basis daarvan de voorspelling maken.

Foutje

Brabant 2000 (en dan bedoel ik de lossingcommissie) sloeg bij hun eerste kans van het jaar de plank alvast volledig mis door een opleer concours af te blazen. Niet dat het mij iets uitmaakt, ik doe immers toch nooit mee aan africhtvluchten.

Wel maak ik me zorgen dat diezelfde personen dit jaar vaker de plank mis zullen slaan en mooie concoursen zullen verzieken door ze voortijdig af te lassen of in te korten.

Laat de liefhebber beslissen

Kijk, ze moeten er geen belangenorganisatie van maken en hun eigen belang vooropstellen. Laat de liefhebber zelf beslissen of hij of zij het verantwoord vindt om mee te doen, gezien het weer en de conditie van hun duiven.

Hanteer gewoon altijd doorgang van de prijsvluchten, ook al valt er sneeuw onderweg. De liefhebber betaalt immers de vrachtkosten.

Hoe te lossen met slecht weer?

Is het op de losplaats echt niet te doen? Kijk dan naar de dag erna. Is het dan nog niet te doen? Zoek dan naar een andere lijn met een vergelijkbare afstand waar wél opklaringen zijn en verkas dan op zaterdagavond al. Kan het écht niet? Los dan niet en rijd gewoon terug naar huis.

Hoe te lossen met warm weer?

Ik heb bijna mijn hele leven tussen de aardbeien doorgebracht en heb maar zelden meegemaakt dat het om half 10 ’s ochtends al 30 graden was. Laat de duiven er gewoon om 7 uur ’s ochtends uit en dan zijn ze voor de warmte thuis. Duiven die dan nog niet thuis zijn, moeten we daar wel op willen wachten?

Anticiperen

Waar is de tijd gebleven dat we de kroegbaas om 9 uur ’s ochtends uit bed moesten halen om te lichten, toen de jonge duiven gewoon al in de klok zaten doordat ze om 7 uur gelost waren.

We moeten meer en beter leren anticiperen. Is het in het weekend slecht en op vrijdag of maandag goed? Los dan op vrijdag of maandag.

Veel liefhebbers zitten thuis of hebben een elektronisch systeem. Laat desnoods de vlucht niet meetellen voor de kampioenschappen om de gemoederen te bedaren.

Het was vandaag ideaal duivenweer in Brabant; windstil en zonnig. Om die reden heb ik de hokken zuiver gezet, alle jongen losgelaten en de oude duiven opgeleerd op 20 kilometer.

Ik heb ze gelost in Loenhout, België. Daar was het weer zelfs nog mooier, dus van die gelegenheid heb ik maar snel gebruik gemaakt.

BENZING Live!

Gisteren heb ik met Jan BENZING Live! besteld, dus krijgen we straks direct op WhatsApp binnen wanneer er een duif valt. Bovendien kan ik dan gelijk op mijn telefoon de mpm en tijden zien, zonder hiervoor naar de klok te hoeven lopen.

Verder kan ik hiermee de aankomsten bij Jan in Friesland volgen en zelfs zien uit welk koppel ze komen. Uiteraard kan Jan dan ook precies volgen hoe het hier gaat.

De techniek staat voor niets. Ik ga kijken of het mogelijk is om de tijden straks live op onze website te zetten, zodat anderen ook kunnen zien wanneer er eentje valt.

(Te) laat lichten

Onze vereniging gaat iedere vlucht pas om 19:00 lichten, om de overnachtspelers ook de gelegenheid te geven hun duiven thuis te zien komen.

Enerzijds vind ik dit wel jammer, omdat dan niet alleen de donderdag- en vrijdagavonden om zeep zijn, maar ook de zaterdagavonden. Hierdoor hebben we niet eens meer de mogelijkheid om op zaterdagen uit eten te gaan in het vliegseizoen.

Het was naar mijn idee beter geweest om in de weekenden waarin er geen overnachtvluchten zijn, gewoon op normale tijden te lichten.

(Te) laat melden

Waar ik me echter veel meer aan erger, is dat sommige verenigingen in Brabant 2000 pas tegen middernacht hun bestanden insturen. Het bestuur van Brabant 2000 zou hier een limiet aan moeten stellen.

Ik kan me niet voorstellen dat er na 21:00 nog liefhebbers naar Compuclub kijken. De meeste kijken toch gewoon zo snel mogelijk om te zien hoe hoog ze geëindigd zijn?

Bij Jan in Friesland hebben ze een meldsite waar iedereen de eerstkomende duiven meldt. Dit is ideaal voor de verder gelegen hokken, omdat zij dan precies weten hoe laat ze moeten draaien.

Maar helaas wordt ook dat weer verziekt door bepaalde figuren die als ze zelf vroeg zitten snel melden, maar als een clubgenoot vroeg zit, laat melden.

Gaan we al opleren of toch nog niet? Ik hoor van verschillende mensen dat ze al weg zijn geweest. Zelf ben ik nog rustig vanwege de koude oostenwind.

Begrijp me niet verkeerd, het is niet dat ik er watjes van maak. Ze gaan hier gewoon iedere ochtend om 8 uur los, of het nu -10 of +10 graden is. Dit schijnt ze niets uit te maken.

Duiven opleren is ze verplichten om pal in de wind te vliegen. Ik denk zelf dat dit niet goed is met temperaturen onder de 10 graden. Dat je daar later de rekening voor gepresenteerd krijgt, spreekt voor zich.

Keuze uit twee programma’s

Ik ben voorstander om een A en B vliegprogramma te maken. Is de maand maart mooi zoals vorig jaar, dan kun je begin april starten (programma A). Is de maand maart slecht zoals dit jaar, dan kun je enkele weken later beginnen (programma B).

Het doel hiervan is om de liefhebber tegen zichzelf in bescherming te nemen en te behoeden voor onjuiste beslissingen. We kunnen in programma B het vliegseizoen enkele weken langer door laten lopen, mocht het eind september nog mooi weer zijn.

Het gros van de liefhebbers speelt immers toch voor de vlucht an sich en niet zozeer voor een kampioenschap denk ik, anders zouden er ieder jaar veel teleurgesteld zijn.

Totaal weduwschap & motivatie

De duiven gaan dit weekend op totaal weduwschap en dan ga ik ze daar rustig aan laten wennen. Of ze nu 14 of 20 weken op weduwschap staan maakt niet zoveel uit denk ik, zolang je maar een systeem hebt waarbij je niet teveel aan motivatie doet.

Ga je echter twee keer per week op stap tussen de vluchten door en toon je de duiven ook nog eens, dan zal het snel over zijn met presteren.

Denk maar aan al die one loft races. De duiven worden daar op geen enkele manier gemotiveerd, op de meeste plekken zelfs niet eens verduisterd. In landen zoals China en Koeweit gaan de oude en jonge duiven gezamenlijk de mand in en los. Waar blijf je dan met je motivatie?

Het gaat simpelweg om goede, gezonde en verzorgde duiven. Hiermee bedoel ik niet medisch volgepropte duiven, wat ze in die landen volgens mij ook veel doen. Ze tonen daar vaak veel interesse in wat wij hier aan medische begeleiding doen, dat zegt mij al genoeg.

Wat dat aangaat, zou Fernand Mariën daar nog veel werk te verrichten hebben.