Overal zitten goede duiven, maar het frappante is wel dat van de in Frankrijk geloste vluchten afgelopen weekend, in Brabant 2000 de hoogste snelheden behaald werden. Zelfs in België waren de snelheden lager.

Dat er overal bewezen duiven op de afspraak waren, is een vaststaand feit met duivenweer. Ook al kunnen niet alle duiven 100% in orde zijn, zolang het vertrouwen er is, krijgen ze hun kans. Ze gaan hier iedere week mee, thuishouden doe ik niet. Het is vliegen of wegwezen.

Herstellen doen ze hier op de vluchten. Degene die dat niet aankunnen, vallen uiteindelijk vanzelf af. Dit geldt ook voor de jonge duiven: je kan meer plezier beleven aan vijf goede, dan aan 50 mindere jongen.

Voor de eerste keer opgeleerd

De oudste jongen zijn vanochtend voor de eerste keer op 10 km gelost. Een groep van 80 die vanaf nu alle dagen op pad gaan, om uiteindelijk een voor een gelost te worden op 30 km voordat ze er klaar voor zijn.

Hok 2 met daarin 50 jonge duiven is over twee weken aan de beurt. Hok 3 met 30 jongen komt net buiten, maar ook die zullen 30 juni aan de start staan voor de eerste prijsvlucht. Het selecteren is grotendeels door de Adeno gedaan, het lijkt erop dat de zwakkelingen weg zijn.

Donderdagavond inmanden voor Melun (355 km), dus ook dat gaat door. Over twee weken kan de ploeg gesplitst worden en zullen ook bij de oude duiven de minste verwijderd worden.

Gisteren 290 km met een ONO wind, ideaal voor Rayon 1 zou je zeggen. En inderdaad, daar zaten vijf vroege duiven. In het 25 km oostenlijker gelegen Hoeven zaten vier vroege duiven en één hele vroege bij de jeugdige Joeyie Heeren in St. Willebrord. Dat is echt een topduif.

Hier viel het 100% mee: vier duiven in de top 10 van Brabant 2000 tegen dik 22.000d, dan mag je niet klagen. In het samenspel werd het tegen 2.343d 1e, 2e, 3e, 4e, 11e, 12e, 15e, 17e, 23e, 26e, 27e, 28e, 29e enzovoorts. Ik had er 56 mee, waarvan 46 prijs en 38 keer 1:10.

De winnaars

Mijn 1e was Maximal Rocket, die had al eerder een 1e tegen hetzelfde aantal duiven gewonnen. Ze werd zelfs 1e beste duif van Nederland in de PIPA Rankings vorig jaar.

  • 2e is een kleinzoon uit de Super Rossi, die won vorig jaar de 1e en 2e Provinciaal;
  • 3e is een zoon van Space Boy;
  • 4e is een zoon van Super Rossi;
  • 5e is een zoon van Amazing Nugget (3e WHZB);
  • 6e is een dochter van Fast Rocket, die speelde vorig jaar de 1e in het Rayon en 2e Gouden Crack FZN;
  • 7e is een zoon van Super Rossi en volle broer van Super Boy, 1e Provinciaal tegen 17.000d;
  • 8e is een dochter van Super Rossi;
  • 9e is een dochter van Fast Rocket;
  • 10e is een dochter van Blue Miracle, die won vorig jaar 8e NPO Argenton;
  • 11e is een dochter van Fine Rocket, die won vorig jaar 1e tegen 7.043d;
  • 12e is een zoon van Super Rossi;
  • 13e is een dochter van Super Rossi, die was vorig jaar 1e Provinciale Asduif.

 

Het draait dus om goede duiven. Als het weer is waarin gewerkt moet worden, dan geeft talent vaak de doorslag.

Persoonlijk zie ik graag dat de duiven hoog in de wolken klimmen, dat is vaak een teken dat ze in orde zijn.

Hier krijgen ze een uur de gelegenheid om te trainen, zowel doffers als duivinnen. Vaak zie ik dat ze zo’n 20 minuten weg zijn, weer terug komen, om vervolgens weer te vertrekken.

Als ze terugkomen, zie ik graag dat er snelheid op zit en dat ze in een zo klein mogelijk groepje vliegen.

Hier hoeven ze niet uiteen te spatten. Doffers die klapwieken achter alles wat beweegt, zijn in het weekend vaak je laatste duiven die arriveren.

Ook bij de jonge duiven zie ik graag dat ze hoog in de wolken klimmen, dat is vaak het teken dat je ze met een gerust hart op kan gaan leren.

Trainen zegt veel, maar niet alles

Ik heb eerder meegemaakt dat mijn duiven niet trainden zoals ik wilde, en bij een liefhebber niet ver hiervandaan wel. Alleen in het weekend had ik een half hok thuis, voordat daar de eerste arriveerde.

Duiven die niet echt in orde geraken of niet willen trainen, kun je het beste drie dagen iets tegen de luchtwegen geven. Vooral met dat wisselvallige weer wat we de afgelopen tijd gehad hebben.

Zulke duiven opleren is vragen om problemen, die zakken dan nog verder terug. Vaak gaan luchtwegproblemen en Tricho samen, dus laat ook daar op controleren. Een Koudijs rooktablet kan ook wonderen verrichten.

De eerste twee dagen van deze week waren veel te koud en nat, de duiven konden daardoor amper los. Gelukkig komt er beter weer deze kant op. Aanstaande zaterdag staat vooralsnog 300 km op de planning, dus dat begint erop te lijken.

Bij de jongen gaat het ook opschieten, de Belgen schieten over enkele weken uit de startblokken. Hier zijn de laatste twee jongen gisteren gespeend en ook die moeten 30 juni gewoon aan de start verschijnen.

Grote problemen met Adeno

Ik ben niet zoals sommige schrijvers, die iedereen doet geloven dat het bij hem alleen maar rozengeur en maneschijn is.

Dit jaar heb ik Adeno gehad, hardnekkig zoals ze dit in Engeland en België kennen. Hier zijn drie doden gevallen en twintig stuks heb ik zelf verwijderd.

Het rare is dat iedereen hier mee lijkt te zitten, vooral de hokken die vroeg geënt hebben. Ook enkele Belgen die dachten dit jaar de jongen te enten met een middel tegen Adeno, kregen het zwaar te verduren.

Dierenartsen hebben geen oplossing

Zoals gewoonlijk weet geen enkele dierenarts raad wanneer het moeilijk wordt. Ik heb dat al vaker aangegeven: als ze het niet door een microscoop kunnen zien, houdt het op.

Ik krijg daar wat van. Ik kom langs voor een diagnose en niet voor “geef eerst maar eens dit, dan dat en uiteindelijk kun je nog iets anders proberen”. Ik ben het dus op gaan lossen zoals ik het altijd doe, namelijk door de minderen te verwijderen.

Een gerespecteerd dierenarts uit België had enkele Belgische duiven laten ontleden en vond schijnbaar acht verschillende stammen van Adeno, daar is simpelweg niet tegen te kuren volgens hem.

Vandaar dat bij de ene behandelplan A succesvol wordt toegepast, maar dit bij de ander niet helpt en daar juist plan B resultaat heeft.

Als een donderslag bij heldere hemel

Het frappante is dat ik vijf weken geleden alles geënt heb en toen naar de duiven gekeken heb met de vraag: gaat die het maken of niet? Laat ik nu twintig van die twijfelaars opgeruimd hebben, zijn die op voorhand dan toch zwakker?

Een grote kampioen uit afd. 5 kreeg Adeno dit jaar onder de knie door er 60 op te ruimen. Voor mij geldt gelukkig hetzelfde als voor hem: we hebben er genoeg. Ben je een kleinere liefhebber, dan ben je in de aap gelogeerd.

Ik heb in het verleden geschreven dat Adeno met van alles en nog wat te maken heeft. Inmiddels weet ik beter: het kwam als een vloedgolf, een soort griepepidemie deze kant op.

Zes weken geleden zat half België in de problemen en nu hoor ik dat hier zowat iedereen (die er eerlijk voor uitkomt tenminste) met Adeno kampt, met veel dode duiven als gevolg.

Hoe genees je Adeno dan?

Met Colinol, Colicontrol of appelazijn? Nee, dat is water naar de zee dragen en niet meer dan pure geldverkwisting als je met echte Adeno zit.

Je zal de zwakkere moeten verwijderen en dagelijks goed met de brander door het hok moeten gaan. Lavakorrel steek je niet in brand, dat is een groot voordeel. Dit heeft ertoe geleid dat het hier weggegaan is.

Geef ze daarnaast een lichte voeding, zoals de NPO-mix met wat Allerlei. Meer kunnen ze toch niet verdragen. Als de Adeno weg is, moet je stevig doorvoeren en 25% extra NPO-mix geven om ze weer op gewicht te krijgen.

Tenslotte is het belangrijk dat je ze binnenhoudt totdat ze volledig genezen zijn, ook al duurt dat tien dagen. Pas extra op dat je niet het opleren gaat forceren, je raakt ze onherroepelijk kwijt. Op het moment dat ze weer stevig gaan trainen, kan je eraan gaan denken om ze weer op te leren.

Ieder jaar heb je van die vluchten waarvan je denkt: wat moet ik ermee. Vandaag was zo’n vlucht. Alle duiven vanachter en enkele overnachtspelers zaten vroeg. Dat zegt meestal genoeg.

Maar goed, zoals altijd kent iedere vlucht winnaars en verliezers. Hier gematigd tevreden, maar ik had vooraf ook nergens op gehoopt met deze wind.

Zoon Fast Rocket zat alweer voorop, die was ook ver doorgegaan. Hij won vorige week de 1e en de week ervoor de 2e. Nu dus weer dik 1:100.

“Zet hem dan bij de eerste drie getekende” zou je zeggen, maar de keuze was om hem nu 4e te zetten. Kijk, mijn eerste zes getekende zijn op dit moment toppers, al waren ze vandaag allemaal laat op zoon Fast Rocket na.

Op naar volgende week, ik blijf er rustig onder. Mijn directe concurrentie had niet veel beter of zelfs slechter gepakt, dus geen reden tot paniek.