Morgen 290 km hier. Hij voorspelt WZW, dus het lijkt redelijk eenvoudig te gaan verlopen (al zullen we wel met wisselvallig weer in België komen te zitten). Zondag lijkt iets mooier te worden, maar zoals altijd zitten ze er ook wel eens naast. Laten we hopen dat de lossingverantwoordelijken er niet naast zitten dit weekend.

Het kan verkeren

Vanmorgen liep Bingo weer op de hokken. Ik had hem vier weken geleden verspeeld. Hij heeft duidelijk een goed kosthuis gehad, waarvoor dank. Hij zou zo weer gespeeld kunnen worden.

Het teruggehaalde duifje van gisteren heeft het helaas niet gehaald. Ook dat is jammer genoeg duivensport. Je moet met dit soort tegenslagen om leren gaan.

We razen stevig door het vliegprogramma heen, de snelheidsvluchten zijn namelijk al afgerond. Nog zes Midfond vluchten en vijf Dagfond vluchten en dan zit het programma voor de oude duiven erop. De overnachtspelers gaan nu pas van start.

Jonge duiven

Over vier weken beginnen de jonge duiven vluchten. Ik heb ze al vijf keer weggebracht op een goede 35 km. Daarbij hebben ze het niet makkelijk gehad, omdat ze het parcours iedere keer één voor één moesten afleggen.

Alles draait om percentages

Inmiddels is 10% van de ploeg verspeeld, maar dat is vrij normaal. Waarom druk ik dit in percentages uit? Ik begin met 100 duiven. Als ik er 10 verlies, heb ik zogezegd veel verliezen. Maar degene die er 10 wegbrengt en er één verliest, heeft zogezegd geen verliezen.

Dan is er nog de grote groep liefhebbers die roept: “ik ben er nog geen kwijt”. Zij vergeten erbij te vermelden dat ze nog niet van huis geweest zijn. Dit is doorgaans de groep die dadelijk loopt te klagen dat het vliegprogramma later moet beginnen, omdat ze nog geen kans hebben gehad om de jongen op te leren.

Nee, 30 juni begint het vliegprogramma en dan moet je maken dat je er klaar voor bent en niet mekkeren als je na de eerste vlucht 25% van je duiven kwijt bent. Dit is het percentage dat iedereen die zijn jongen goed opgeleerd heeft, van tevoren al is kwijtgeraakt.

Verliezen

Verliezen horen erbij tegenwoordig. We zijn nu eenmaal meer duiven gaan kweken met zijn allen. Duiven waar nu uit gekweekt wordt, zouden we 20 jaar geleden niet uit kweken, toen er nog voor de centen gespeeld werd.

Ik weet nog wel dat ik in de jaren ’90 ’s winters een limiet had van 70 duiven, voedsters inbegrepen. Ik kweekte er toen zo’n 80. Inmiddels tweemaal zoveel, maar ik verspeel er dus ook tweemaal zoveel.

Op zich hoeven we de weersomstandigheden dus niet de schuld te geven, maar het feit dat we steeds meer uit afval zijn gaan kweken. Het percentage afval dat gekweekt wordt, stijgt logischerwijs steeds sneller.

Op één jaar 10% bruikbare duiven kweken, is op ieder hok een feit. Iemand die de lat hoog legt, kweekt 10% bruikbare en iemand die de lat laag legt,  kweekt voor zijn niveau ook 10% bruikbaar materiaal. En nee, daar kan geen pilletje, voedingssupplement of duivenkeurder iets aan veranderen.

Goede duiven sterven vaak in het harnas

Ik miste mijn 2e getekende nog van Issoudun en mijn 3e getekende van Pont-Sainte-Maxence. Nu is het vaak zo dat als een goede duif ’s avonds niet thuis is, hij vaak niet meer terugkeert.

Duiven van een mindere kwaliteit blijven nakomen, zelfs dagen nadien. Daar is vaak ook weinig aan te zien. Die gaan gewoon op tijd zitten en geloven het wel. Een topper daarentegen blijft gaan en vliegt tot hij niet meer kan en sneuvelt vaak niet ver van huis.

Zo werd Home Alone van Braad-de Joode al eens van een steiger geraapt, niet te ver van huis. De Winner, 1e Asduif WHZB van Rinus van Gastel, werd van straat geraapt op amper 5 km van huis.

Ik was dus niet verrast toen ze vandaag belden dat ze mijn 2e getekende van Issoudun van straat hadden geraapt in Oosterhout. Of ze het gaat redden, valt nog te betwijfelen. Al het vlees wat eraf kon gaan, was eraf en alle fut is eruit.

Nu heb ik zoiets al vaker meegemaakt. Komen ze er doorheen, dan zijn ze zeker nog niet afgeschreven. Mijn Warriors Girl won een 1e in de afdeling en kwam kort daarna voor dood thuis, maar werd nadien één van mijn beste Dagfond duiven.

Het is daarom belangrijk om duiven die op sterven na dood opgevangen worden, toch op te geven en de eigenaar te laten beslissen of hij of zij het de moeite waard vindt om hem op te halen. Vaak zijn dat topduiven, zonder dat dit er op het eerste moment aan af te zien is.

Vandaag kwam een duif van drie weken geleden terug. Hij was tegen een draad gevlogen en had een briefje om zijn poot. Twee jongens van 12 en 13 jaar hadden hem ergens in Wallonië opgeraapt en enkele weken verzorgd.

Hier zouden wij allemaal een voorbeeld aan moeten nemen. Komt zo’n duif bij een duivenliefhebber terecht, dan is de kans groot dat hij naar de eeuwige jachtvelden geholpen wordt. Uiteraard is er een bedankbrief en een mooie vergoeding richting de jongens gegaan voor de goede zorgen.

De jeugd

De jeugd doet de oude garde steeds vaker de das om. Kijk bijvoorbeeld maar naar sterspeler Maarten Huijsmans en jeugdig toptalent Stef Bals. Maar ook in België, waar Kevin van Gastel uit Brecht de sterren van de hemel speelt. Weliswaar met een stevige ploeg duiven, maar ook dan moet je het maar zien te doen.

Duiven bijhalen

Bij zowel Maarten als Kevin ben ik op bezoek geweest voor duiven. Bij Maarten bleken ze voor mij onbetaalbaar, dus was ik al snel klaar. Bij Kevin daarentegen zijn ze nog te betalen, al vrees ik dat het daar ook snel zal veranderen.

Ik heb bij Kevin enkele toppers in mijn handen gehad, vooral de twee 1e Asduivinnen in de ZAV waren speciaal. Een doffer van Geerinckx uit die topduivin van afgelopen jaar trouwens ook.

Bij John Rockx uit Zegge zijn de duiven ook goed te betalen en word je netjes geholpen. Maar zoals altijd: ook bij deze liefhebbers, en natuurlijk ook bij mezelf, vaak meer slechte dan goede. Met het vinden van serieus goede duiven moet je geluk hebben.

Overigens stijgt het velen snel naar het hoofd. Als je prijzen boven de 2.500 euro vraagt voor jongen van normale kweekduiven, dan lijd je aan grootheidswaanzin. Het moeten echt superduiven zijn, willen de jongen dat waard zijn. En superduiven zijn er niet veel, laat staan dat je er een mand vol van hebt.

Bij een echte topper uit België kocht ik twee jaar geleden 14 duiven die ik zelf mocht uitzoeken voor een redelijke prijs. Inmiddels blijkt één van die 14 redelijk te kweken en daar is dan ook alles mee gezegd.

Een mand vol duiven bijhalen en direct op de kweek zetten zal ik niet snel meer doen, of er moet in mijn ogen een speciale tussen zitten. In dat geval zet ik hem vast, maar anders gaan ze eerst maar eens vliegen, dan kan ik de beste altijd nog naar de kweek brengen.

Maar zoals ik net al aangaf, kweek ook ik meer slechte dan goede. Daarom ben ik er nooit rouwig om als ik niet slaag met bijgehaalde duiven.

Pont-Sainte-Maxence verliep zwaar. Ik dacht dat ze niet goed gekomen waren, maar het viel achteraf alles mee. Helaas wel nog een hele goede achter.

Maximal Rocket vliegt gewoon weer voor de 7e keer 1:100 dit jaar. Vorig jaar als jong 6x 1:100, daar moest ik er dus een paar meer hebben. Ze arriveerde met twee duiven (broer en zus) van goede vriend Peter van Oerle.

Toen kwam Issoudun. Ik hoorde de melding van John Rockx die de 1e NPO speelt. Ik moest voor mijn gevoel te lang wachten, tot uiteindelijk BigTime Rocket aan kwam zetten en er bijna de spoetnik afvloog, zo hard ze naar binnen stoof.

Ze was zeker niet aan haar proefstuk bezig, ze won immers vorig jaar ook al de 1e tegen ruim 7.043d, de 2e tegen 22.106d en nu dus de 7e Npo en de 1e in het samenspel. Haar naam verraadt het al: het is een 100% Rocket. Mijn tweede was er een uit Super Rossi.

Bij Comb. van Wanrooij waren ze ook weer top gekomen met top 10. En ook bij John van Dongen, die ik samen met John Rockx getipt had als de te kloppen mannen, waren ze super gekomen.

Maarten Huijsmans was weer van een andere planeet op de Midfond. Hoe hij het voor elkaar kreeg om van zijn goede vriend Stef Bals binnen een week Maarten Huijsmans 2.0 te maken, zal een raadsel blijven denk ik.

Ik krijg verschillende mails dat er hokken zijn waar duiven een vleugel laten hangen. Persoonlijk denk ik dan aan overbelasting en dat zulke duiven uitgeschakeld zijn voor dit seizoen.

Je ziet het vaak vroeg in het seizoen, na enkele zware vluchten. Bij hokken die ze in de winter regelmatig los hebben, zal dat niet zo snel zijn.

Tevens krijg ik mails binnen over duiven die niet kogelrond te krijgen zijn. In deze periode met zwaardere omstandigheden krijg je er ook niet gemakkelijk vlees meer op. Maar aan de andere kant heb ik ook zelden topsporters gezien met overgewicht.

Probeer er voldoende vetten in te stoppen, oftewel de dosering NPO-mix verhogen, zodat ze voldoende vetreserves hebben voor onderweg met deze zware omstandigheden.

Aanstaande zaterdag een oostenwind met 29 graden. Dat lijkt zwaar, maar als ze gewoon op tijd lossen (voor 7 uur) dan is er niets aan de hand. Rond 9 uur moeten ze pas contact opnemen met het IWB omtrent inversie, dan kunnen ze zich daar niet door laten beïnvloeden.