18 aug One eye cold
Het is weer de tijd van het jaar: overal one eye cold. Iedereen zwijgt erover, maar de meeste hebben er mee te maken of zien het simpelweg niet eens. Ik had er bij thuiskomst last van, maar heb het sinds enkele jaren binnen twee dagen onder controle. Zeker niet door ze donker te zetten, dat is een fabeltje.
Ik zet de duiven op zaterdag- of zondagavond een hele nacht in een afgesloten hok in de rook met een Koudijs tablet. De eerste dagen lijkt het dan erger te worden, maar tegen woensdagavond is het verdwenen. Zo niet, dan is er meer aan de hand en raad ik een Orni kuur aan met doxycycline erin.
Vaak krijg je een boost in de conditie als ze er vanaf zijn. Ze presteren er vaak niet minder om, maar ze hebben er wel degelijk last van.
Nu hebben duiven in conditie toch de raarste streken. Ik heb in het verleden al vaker meegemaakt dat de jongen op woensdag ineens coli verschijnselen kregen: braken en mindere mest. Vervolgens niets aan gedaan zo laat in de week, maar toch een knaluitslag in dat weekend.
Duiven blijven rare wezens
Slecht luisteren tijdens het binnenkomen is ook een teken dat de conditie eraan komt en ook als ze de hokken uitstormen. Als ik ze loslaat, zijn ze gelijk uit het zicht voor minimaal een half uur en ik zit hier vrij te wonen, dus ik kan ver kijken. Maar als ze top zijn, zie je ze af en toe hoog in de wolken voorbijkomen.
De spoeling wordt dunner
Hier nog 56 mee. Mijn beste jong met een gebroken poot zou er normaal niet meer zijn, maar op basis van zijn eerdere prestaties heb ik hem opgelapt. Hier komt na zondagochtend 09:00 geen duif meer bij. Al wat later arriveert, wordt verwijderd of het moet een hele goede zijn.
Het spel zit op de wagen en aan duiven die de hele week slecht trainen omdat ze een dag te laat thuiskwamen, heb ik een bloedhekel. Het is een afvalrace tot eind september en alleen de allerbeste mogen blijven. Vaak hoef ik er na de laatste vlucht weinig meer te verwijderen, dan is de selectie meestal wel rond.
Om die reden hoop ik bij de jonge duiven altijd de kans te krijgen selectieve vluchten van boven de 400 km te spelen. Als ze er daar vier van krijgen, zijn ze door de wol geverfd de rest van hun leven.
Resterende vliegprogramma
Over het resterende vliegprogramma maak ik me verder niet meer druk. Wij lijken er nog redelijk vanaf te komen met tot nu toe vanaf zaterdag 355, 145, 385, 455, 450, 300 km te kunnen spelen met de jonge duiven. Mits het niet nóg een keer verandert natuurlijk.
Zoals dit jaar heb ik het nooit eerder meegemaakt, niet één vlucht is hetzelfde gebleven. De eerste Bierges is ten onrechte afgelast. Ze hadden hun fout recht kunnen zetten door volgende week minimaal Péronne 219 km of Pont-Sainte-Maxence 285 km voor te schotelen in plaats van Quiévrain 143 km.