Ik las recent een anekdote van wijlen Antoon van der Wegen: kampioenen worden gemaakt en vroege duiven moet je pakken, en gelijk had hij.

Ik krijg nogal wat buitenlandse liefhebbers aan huis of in de mailbox met allerlei vragen, waarbij het ook vaak over kampioen A. gaat die in Brabant 2000 speelt. Deze kampioen speelt hier jaarlijks enkele mooie top vluchten. Er wordt vaak gevraagd of ik hem als concurrent zie. Mijn antwoord is dan dat er tien betere hokken zijn in de breedte in Brabant 2000.

Het betreft iemand waar ik drie of vier keer per jaar klop van krijg. Moet ik daar schrik van hebben als ik de rest van het jaar voor hem zit? Ik denk het niet. Over kampioen A. is veel geschreven door een gerespecteerd schrijver. Ook een populaire verkoopsite heeft hem vaak in de schijnwerpers gezet, iets wat de tien beter presterende hokken in Brabant 2000 helaas niet kunnen zeggen.

Onze sympathieke Griek haalt topprijzen op een verkoopsite, maar moet ik hem dan qua prestaties in het rijtje Verkerk, De Bruijn of Van Dorp (om er maar een paar uit die Afdeling te noemen) plaatsen? Nee, de duurste en populairste duiven zitten nu eenmaal niet altijd bij de beste spelers, vandaar de anekdote van Van der Wegen.

De 1e (Rien van Beers) en 2e (Frans Belleter) Olympiade duiven op de marathon, evenals de 2e Olympiade duif (John van Dongen) op de dagfond en de 2e Olympiade duif (Embregts-Theunis) op de Vitesse zitten in Rayon 2 van Brabant 2000. Dat zegt genoeg, toch?

Nee, adelbrieven op NPO vluchten heb je niet zomaar. Ik denk dat ik in de laatste 25 jaar ruim 130 teletekstvermeldingen heb behaald, waaronder zeven officiële NPO overwinningen boven de 400 kilometer. Dan tel ik de tweede plaatsen niet mee en ook provinciale vluchten onder de 400 km niet (die beschouw ik niet als NPO vluchten).

Laten we het dan nog niet over alle regionale, provinciale en nationale Asduiven of hok kampioenschappen hebben die ik in die 25 jaar heb behaald. Ik sluit me dus volledig aan bij Antoon van der Wegen: kampioenschappen worden vaak gemaakt en vroege prijzen moet je pakken.

Het is wel wat natuurlijk, 2e op de Olympiade met Olympic Millennium. Nu was ze dat in augustus al op de tussenstand, maar ik heb haar twee midfond vluchten thuisgehouden in verband met de weersomstandigheden. Ik wilde haar niet verspelen, omdat ze als jonge duif al super kwam. Na die twee wedvluchten heb ik haar toch maar weer uit het hok gehaald en ze speelde gelijk weer de 2e.

Op de nalijn is ze één vlucht mee geweest, maar toen legde ze in de mand haar tweede ei en was ze kwijt, dus heb ik haar nadien niet meer gespeeld. Dan maar geen Olympiade. Ze had gelukkig zoveel punten vergaard dat ze haar tweede plaats behield en zelfs bij de PIPA Rankings alsnog 2e werd. Daar werd ze vorig jaar 1e, ondanks veel criticasters die vanaf augustus al riepen dat ze op ging schuiven.

Wat brengt duivensport toch veel afgunst met zich mee, zelfs op de prijsuitreikingen van de Nationale Kampioenschappen werd ik hier nog enkele keren op aangesproken. Of ze nu 1e, 2e, 3e, 4e of 5e werd, ze zou toch naar de kweek gaan en niet te koop komen. Mij interesseerde de notering dus niet.

De doffer van Rien van Beers

Olympic Millennium is een plaatje om te zien en mijn favoriet vanuit de nestschotel. Ook de doffer van Rien van Beers (1e Olympiade op de marathon) is een plaatje. Die vliegt gewoon even vijfmaal teletekst met een 1e in de sector.

Deze Van Beers doffer is speciaal, niet voor niets had hij een straatlengte voorsprong op de nummer #2 op de Olympiade uitslag. De meeste die mij inmiddels kennen, weten dat ik daar iets van wilde bemachtigen. Ik heb er vier kinderen en een volle broer van gehaald, mede omdat de duivensport daar nog bedreven wordt zoals in 1945: op dito hokken, dus geen poespas.

En dan zullen er veel denken: “overnacht, wat moet Peter daarmee?” Deze duif behaalde al zijn top noteringen op vluchten van net geen 1.000 kilometer. In mijn ogen is het dus een duif voor de zwaardere dagfond vluchten, vandaar dat hij mijn grootste interesse heeft.

Duivinnen van Comb. de Pijper

Zijn jongen zullen eerst ingekruist worden met de drie die ik uit de 7e Asduif ZLU heb gehaald. Zij won eerder al de 9e Nationaal Saint-Vincent en de 44e Nationaal Pau. Ook dat is een speciale, zij was als jaarling al top en afgelopen jaar als tweejarige nog beter.

In Brabant 2000 vloog nog zo’n topduivin, die eerder als 2e Provinciaal en 9e Nationaal Asduif werd afgevlagd en 17e, 21e en 61e Nationaal speelde. Ze werd dit jaar voor de eerste keer op Barcelona gespeeld en pakte daar de 27e Nationaal. Uit deze duivin heb ik er ook vier gehaald. Deze twee duivinnen van Comb. de Pijper stonden me enorm aan, evenals hun eigenaren.

Er vliegt er nog een bij Frans Belleter uit Nispen, die dit jaar 2e Olympiade werd op de marathon. Met Frans moet ik ook eens een praatje gaan maken, het moet immers met goede duiven gebeuren.

Gebr. Scheele

Om die reden ook onze (ik doe dat samen met Jan) aankoop van gisteren: een zoon van Fast Boy, die driemaal teletekst won (waaronder de 1e NPO en 3e Nationaal tegen ruim 23.000 duiven vanuit Argenton) van de Gebr. Scheele.

Ik haalde er in 2016 al twee, die beide gekoppeld tegen Super Rossi toppers gaven (vandaar de opmerking van nuchtere Jaap: “ze stonden natuurlijk wel tegen een superduif”). Ook afgelopen zomer hebben we er twee uitgezocht en deze doffer ontbrak dus nog.

Alle vijf stammen overigens af van Super Boy, die mijns inziens het hok van de Gebr. Scheele naar een ander niveau heeft getild. Als ik hun was, zou ik op die lijn verder gaan met verankeren in plaats van teveel inkruisen met van alles en nog wat.

Het nieuwe jaar start met een aantal nieuwe verkooppunten. Vanaf heden zijn onze Championsmix en NPO-mix ook verkrijgbaar bij:

  1. Theuns Dierenvoeders

Adres: De Hak 16B, 5107 RG Dongen
Provincie: Noord-Brabant
Telefoon: 0162 313 043
Facebook pagina

  1. Dierenwereld van Someren

Adres: Strengweg 15, 1969 KP Heemskerk
Provincie: Noord-Holland
Telefoon: 0251 232 268
Facebook pagina

  1. Erwin van der Linden

Erwin uit Zierikzee bezorgt onze producten zonder bijkomende kosten in de onderstaande provincies. Bestellen of meer informatie verkrijgen kan via info@vanderlindenbirdfood.nl.

  • Zeeland
  • Zuid-Holland
  • De Belgische Kust
  • West-Vlaanderen
  • Oost-Vlaanderen

Niet alleen ik ga naar de Olympiade (althans, Olympic Millennium dan). Team Allesandroni en Eddy van der Pijl namens Italië en Istvan Grampsch namens Hongarije gaan er ook naartoe. Wat hebben zij gemeen? Ook hun Olympiade duiven stammen af van Embregts-Theunis duiven.

Hello Peter,

I wish you and your family health and a successful New Year. After Brussels where NL13-3351354 Last son’s (zoon Rocketeer) daughter participated in the Olympics as the best yearling, now its grandchild 6 coeffient will represent Hungary in category G in Poznan.

 

Kind regards

Istvan Grampsch

Gisteren besloot ik een eindje te fietsen en kwam ik in mijn geboortedorp langs het huis van mijn oude leermeester, wijlen Willem van Peer. Willem is enkele jaren terug overleden en zijn woning heeft inmiddels plaatsgemaakt voor nieuwbouw dat gerealiseerd wordt door – hoe kan het ook anders – Van Wanrooij Bouw & Ontwikkeling. Wat opviel, is dat de oude duivenhokken nog op hun plaats stonden, in afwachting van de slopershamer.

De tijd vliegt en is amper bij te benen door het gehaaste leven dat we allemaal leiden. Zo weet ik nog goed dat ik in 2006 bijna alle duiven van de hand deed en op aanraden van mijn echtgenote zes koppels bevlogen jonge duiven aanhield. Die twaalf jonge duiven hadden in 2006 het jonge duivenspel gedomineerd door provinciaal massa’s Asduif kampioenschappen weg te kapen, alsmede diverse teletekstplaatsen.

Ik was er in 2006 even helemaal klaar mee. Ik had het meeste al eens gewonnen en kreeg steeds meer rugklachten. Daarnaast ging het werk in combinatie met een jong gezin zijn tol eisen. Daar kwam nog bij dat de hokken bij mijn schoonvader stonden en ik daar op een dag nogal eens heen moest.

In 2007 ben ik toch maar weer van start gegaan, totdat die rampzalige Pithiviers vlucht mijn twaalf jaarlingen decimeerde. Dat was eigenlijk het sein om definitief te stoppen. Gelukkig wisten Rocketeer (1e Provinciale Asduif) en Supergirl (2e Provinciale Asduif) enkele weken later nog terug te keren.

Afgesproken werd dat ik de helft van de hokken bij mijn schoonvader zou afbreken en een nieuw hok bij mezelf zou plaatsen. Het jaar 2008 werd een beter jaar met Cannonball (Rocketeer x Supergirl) en Bingo als teletekstvliegers, beide kruisingen Dragon Rocket x oude Witbuik.

Die oude Witbuik

Die oude Witbuik kwam overigens uit twee rechtstreekse duiven van Cees Gijzen. Cees had in die tijd duiven van Wouters-Coremans en gebroeders Hasendonckx. Ik spreek dan over de jaren ‘80 waarbij volgens mij die oude Hasendonckx duiven ook de grondleggers werden van onder andere Leo Heremans.

De oude Witbuik  was een topvlieger- en kweker, maar is in 2006 niet weggedaan omdat hij niet goed meer bevruchtte. Toch wist ik er in 2008 nog de jonge Witbuik uit te kweken; de huidige grondlegger van de nieuwe Witbuiklijn. De jonge Witbuik is vitaal, ook dit jaar zijn de eerste eitjes weer bevrucht.

De jaren 2008 en 2009 verliepen weer als vanouds met diverse teletekstnoteringen. Het jaar 2010 was super met de 1e Cannonball Boy (Cannonball x Beauty Queen), die zijn verdere leven op de hokken van Great Wall in China ging slijten, en de 4e Nationaal Orléans met Blue Rocket (Rocketeer x Fientje). Blue Rocket is nadien erg bepalend geworden in de kweek, maar bevrucht vanwege artrose al enkele jaren niet meer. Hij is onder andere grootvader van Olympic Millennium.

In 2011 beschikte ik over een toplichting met Super Rossi en Space Girl, twee topvliegers- en kwekers. Er werd zelfs 1 t/m 10 gespeeld tegen dik 8.000 duiven.

Ups & downs

Toen kwam 2012, een spectaculair jaar met de jonge duiven waarbij het gehele seizoen en de twee Orléans vluchten volledig werden opgerold. Het kweek- en vlieghok waren op oorlogssterkte, tot in de winter van 2012-2013 het noodlot toesloeg: paratyfus.

Door miscommunicatie met mijn dierenarts, die het op dat moment beter dacht te weten, werd mijn gehele kweek- en vliegploeg in tweeën gehakt met Goldnugget en Rocketeer als belangrijkste slachtoffers.

De gehele lichting 2013 was hiermee besmet en heb ik bijna volledig opgeruimd. In 2014 kon ik dus weer opnieuw beginnen met opbouwen, waarna 2015 gelukkig weer een superjaar werd, gevolgd door 2016, 2017 en 2018.

Inmiddels is alles weer op oorlogssterkte en vandaar dus mijn waakzaamheid en weinig vertrouwen in duivendokters of keurders, maar meer in eigen vermoeden of ervaring.

Conclusie

De conclusie van dit verhaal: met duiven ben je er nooit. Er kan altijd iets gebeuren. Een kweekhok opbouwen wat tegen een stootje kan, is het belangrijkst. Topduiven doe je het beste op tijd naar de kweek, omdat ze bepalend zijn voor de jaren die volgen. Kies je voor het grote geld, dan kan het snel afgelopen zijn en kom je met een dikke portemonnee wat prestaties betreft tussen de krabbers terecht.

Daarbij is een bikkelharde selectie op prestatie en gezondheid essentieel en moet je alles zo simpel mogelijk zien te houden. Mooie vluchten maken door middel van medicatie of dagelijks kilometers met duiven rijden, is op lange termijn gedoemd te mislukken. Zoek het in de simpele dingen: een goede verzorging, selectie op gezondheid en kwaliteit.

Wel moet ik vermelden dat ik het geluk had om tegen de oude Witbuik en Dragon Rocket aan te lopen. De oude Witbuik kreeg ik gratis en voor Dragon Rocket betaalde ik 75 gulden. Ze lopen door hun ijzersterke verervingskracht nog als een rode draad door de huidige generatie duiven die in kruising met elkaar alle vluchten en omstandigheden aankunnen. Maar goed, zonder dat ene beetje geluk op zijn tijd vaart niemand wel.