09 jul Het ene jaar is het andere niet

Alle duiven die hier in 2017 geboren werden, leken goede te zijn. Ook de verkochte duiven slaagden bij anderen in de kweek of op de vluchten. Vorig jaar was een heel andere kweek met vanaf het begin problemen bij de jonge duiven. Sterfte als gevolg van adeno, meer verliezen en degene die overbleven, waren naargelang niets waard.

In 2019 heb ik bij de oude duiven dus hoofdzakelijk de meubelen moeten redden met de lichting van 2017, waarvan de beste al op het kweekhok zaten. De tweede garnituur oude duiven heeft het dit seizoen goed gedaan en de 2018 lichting dus niet, een enkeling daargelaten.

Wat is de oorzaak? Geen idee. We hebben best wat duiven aangeschaft uit topduiven en deze op de kweek gezet. Ik dacht dat ze beter zouden zijn dan mijn eigen duiven, maar achteraf heeft niet één van de circa 20 aangeschafte duiven versterking gebracht.

Afgelopen winter heb ik daarom zo goed als alle aanwas verwijderd en de toplichting van 2017 naar de kweek gebracht. Wat dit zal brengen, weet ik over enkele maanden. Op dit moment doen de jonge duiven het goed, maar we zijn er nog niet.

Verliezen

In België werden de duiven zondagmiddag gelost in Noyon op amper 200 km. Er zijn massa’s jonge duiven weg die al meerdere keren de grote mand hebben gezien. Daarnaast ook ervaren oude duiven die Noyon al 40x gezien hebben. Vandaar dus mijn woorden “we zijn er nog niet”.

Eén ding is wel zeker: we moeten de verliezen niet zoeken in te vroeg beginnen of vluchten die te ver zouden zijn. Noyon op 200 km is hier een mooi voorbeeld van. We moeten het mijns inziens zoeken in late lossingen en slecht weer.

Waar is de tijd van vroeger gebleven toen de avond van tevoren al gezegd werd hoe laat ze de dag erop zouden lossen. Anno 2019 staan we met zijn allen op een kluitje op dezelfde losplaats en laten we ons leiden door allerlei weersites met rare termen.

Zoals ze het in Friesland doen, lijkt me ook niet verstandig. Daarmee bedoel ik de duiven in één keer los de eerste vluchten met een overvlucht van dik 60 km.

In Brabant werden de duiven de eerste twee vluchten altijd apart gelost. Rayon 1 en 2 op dezelfde losplaats en Rayon 3 en 4 samen op een andere van gelijke afstand. Hier zijn ze dit jaar mee gestopt met nu dus bijna geen duiven meer in de verder gelegen verenigingen. Ook bij ons hebben we met een overvlucht te maken van 60 km en dat is met een kopwind teveel voor jonge duiven de eerste vluchten.

Het oude duivenseizoen 2019 was heel zwaar. Niet zozeer door de wind, maar de duiven hebben het gehele jaar al te dealen met buien in de vlieglijn. Laten we hopen dat de jonge duivenvluchten beter weer gaan krijgen.

08 jul De jonge duiven komen op stoom

De oude duiven kwamen top op de vitesse en slecht op de dagfond. Helaas wederom slecht weer onderweg dat roet in het eten gooide. Ook de zondagslossing kwam er slecht vanaf. Vooral de Belgen die Noyon speelden, kregen een dreun. Na vier uur amper één duif thuis van zo’n 200 km. De jonge duiven kwamen hier als vanouds naar huis zonder verliezen.

Ik sprak hier nog met Willem de Bruijn over, die een knaluitslag maakte met weliswaar 180 duiven mee, maar hij had er dan ook 130 in en geen verliezen. Willem zei: “ik roep al 10 jaar hoe ik mijn duiven opleer, maar niet één iemand lijkt dit op te pakken”. En ja, je moet daar veel tijd insteken en dan alsnog verlies je er veel de eerste twee vluchten. En al begin je twee maanden later, dan verspeel je er alsnog veel. De jonge duiven moeten hier gewoon doorheen. Daarna valt het bij normale weersomstandigheden en een vroege lossing alles mee.

De begeleiding hier is al jaren hetzelfde. Alleen onze Embregts-Theunis mengelingen en om de dag Naturaline met extra look. Verder een harde selectie op zieke of zwakke duiven. Voor laatkomers is hier geen plaats meer.

Wat de dagfond betreft: vijf vluchten tussen de 500 en 600 km lijkt me zwaar genoeg. Er wordt teveel van de duiven gevraagd, vandaar ook steeds moeilijkere concoursen en vaak ook daar na 8 uur niet meer lossen. Barcelona dan. Ook daar om 7 uur los, dat lijkt me beter dan laat in de middag met kopwind. Agen was hier een mooi voorbeeld van. Gooi ze drie uur eerder los met een kopwind.

Overnacht- en ZLU spelers hoor je zelden klagen over verliezen, zij roepen juist hoeveel ze er thuis hebben. Bij het jonge duivenspel gaat het kennelijk om hoeveel je er nog mist. Je wilt niet weten hoe vaak me dat de laatste weken gevraagd is. Wees maar gerust, ik heb er nog genoeg om mooie dingen te laten zien en mijn concurrenten het leven zuur te maken.

04 jul Het gaat niet altijd soepel

Hier hebben ze deze week Duffel gespeeld op amper 60 km centraal in de afdeling. Wederom veel duiven weg bij sommige. Het rare is dat ik ook meerdere mensen gesproken heb die gewoon alles thuis hadden.

We moeten het niet altijd overal opsteken. Sommige liefhebbers moeten ook eens in de spiegel kijken en zich afvragen: was mijn voorbereiding wel goed? Heb ik ze voldoende opgeleerd? Waren ze gezond? Trainden ze goed aan huis? Was de laatste adeno aanval meer dan vier weken geleden? Als al deze vragen met ‘ja’ beantwoord kunnen worden, dan mag er getwijfeld worden aan de kwaliteit. Het zijn natuurlijk niet allemaal kampioentjes.

Andere oorzaken?

Midweekse vluchten verlopen altijd moeilijk. Er is meer stralingsverkeer in de lucht dan in het weekend. Aan de afstand (60 km) zal het niet gelegen hebben. Ze zijn ook nog eens vroeg gelost, dus kortere afstanden gaan spelen of vliegprogramma’s inkorten? Laat me niet lachen. Verliezen zijn nu eenmaal niet te vermijden de eerste weken.

Hokken met 40 mee en twee thuis zullen waarschijnlijk één of alle voorgaande vragen met ‘nee’ beantwoorden. Zo niet, dan moeten ze hun gehele kweekploeg eens goed onder de loep nemen, denk ik.

Op consult

Zelf ben ik deze week met de jonge duiven op consult geweest. Ze mankeerden niets wat door de microscoop kon worden vastgesteld, op een lichte vorm van ornithose na. Ze hadden vochtige oogjes.

Zelf had ik ook last van piekende ogen van de droge, schrale lucht. Ook luchtwegproblemen komen nu voor. Ik vond dat mijn oude duiven hier vorige week ook lichtjes last van hadden. Je hoorde ze ademen als je ze naast je oor hield, een teken dat er slijm op de luchtwegen zit. In zulke gevallen moet je ze behandelen, hoe erg ik ook tegen medicatie bij jonge duiven ben. Het is ingrijpen of verder achterop raken.

Tevreden marathon- en ZLU spelers

Afgelopen week vertelde ik al dat ik diverse mails en telefoons ontving van tevreden marathon- en ZLU spelers die volledig op onze mengelingen zijn overgestapt. Hier een tevreden Championsmix / NPO-mix gebruiker:

Beste heer,

Opnieuw heb ik met uw voer succes met een 4e prijs sector Periqeuex.

En een prachtige reeks van 8/16 prijs.

03 jul Nieuwe ronde nieuwe kansen

Zaterdag dus de vierde NPO dagfondvlucht, ik ben benieuwd wat die gaat brengen. Van Issoudun dus de 7^e NPO en van La Souterraine de 4^e NPO en de 9^e in de sector tegen 11.959 duiven. Op de vitesse/midfond al driemaal top 10 NPO, dus ik mag niet mopperen. Van kampioenschappen lig ik niet wakker, maar van top 10 vermeldingen op teletekstvluchten kan ik intens genieten.

Ondanks dat denk ik er wel over na om volgend jaar met achttien duivinnen alleen vitesse/midfond te gaan spelen en met achttien duivinnen alleen dagfond. Verder twaalf koppels ZLU duiven voor Agen en de laatkomers misschien nog naar Narbonne. De plannen zijn goed, maar of ze uitkomen, weet ik niet.

Alleen met duiven mid- en dagfond spelen en iedere keer weer de helft uit een hok trekken… Het zou beter zijn om alles op donderdag in te manden, dag- en midfond. Maar ja, of ze daar ooit nog aan beginnen, weet ik niet. De duiven worden hier stevig opgevoerd naar de dagfond, maar de duiven die amper 140 km vliegen zitten in hetzelfde hok en krijgen dan teveel vetten binnen voor zo’n korte vlucht.

02 jul Het kan ook te veel zijn

Dit jaar dus zes dagfondvluchten. Op zich niets mis mee, maar vluchten boven de 700 km horen niet in een dagfondprogramma thuis, vind ik. Met tegenwind is het vaak 10 uur vliegen. Het zijn gewoon ZLU vluchten en niet één ZLU speler haalt het in zijn hoofd om dezelfde duiven zesmaal te spelen. Gevolg: weinig animo en dure vrachtkosten.

Een afstand tussen de 500 en 630 km zou beter zijn. Daarnaast zit het vliegprogramma voor een dagfondspeler totaal verkeerd in elkaar met zware midfondvluchten tussen de dagfond in en vitesse gelijktijdig met de dagfond.

Hier gaan ze wekelijks mee vanwege het totale weduwschap, maar de ene week 400 en de andere week 600 km en dat 10 weken achtereen… Dat kan teveel worden. Daar komt bij dat ze hierna ook nog de nalijn doen.

Jonge duivenspel

Wat de jonge duiven betreft zou het beter zijn dat de oude duiven een ander label kregen en een kwartier eerder los gingen. In de vereniging maakt dit qua extra werk niet uit, het is alleen een kwestie van overladen in de loods.

Na de eerste paar vluchten zal het niet veel meer uitmaken of er oude duiven tussen zitten. Nu gaat het misschien weer een heleboel jonge duiven kosten, waar uiteindelijk ook de vervoerders niet bij gebaat zijn.

Het is beter om alle Rayons per afdeling de oude duiven gelijktijdig te laten lossen en de jonge een kwartier later, dan blijven ze de eerste 80 à 100 km bij elkaar. Nu worden ze door de oude duiven vanaf het lossen uiteengerukt. Je zag dat doordat de jonge duiven overal vandaan werden aangemeld. Of ben ik de enige die over dat soort dingen nadenkt? Misschien zit ik wel helemaal fout.

Aankomend weekend

Zaterdag dus Argenton op gemiddeld 600 km. Hier gaan er veertien mee, de rest krijgt 140 km oftewel rust. Bij de jonge duiven gaan er 80 mee. Meerdere laatkomers zijn verwijderd, omdat ze slecht herstelden. Zij zijn dus te diep gegaan.