09 okt Inkorfbeperking

Schijnbaar zijn de meeste secties voor keuze #4 is mij medegedeeld. Maar zoals ik eerder aangaf, maakt het mij niet veel uit. Ik houd niet meer duiven dan ik aan kan en dat adviseer ik iedereen. Als je moet opzoeken waar een duif uit komt, dan heb je er teveel.

Ik ben nooit een liefhebber geweest van veel oude vliegduiven. Jonge wel. Die hield ik maar een half jaar, daarna was er maar een klein gedeelte over om aan te vullen.

De aantallen duiven zijn wel nodig om de boel te bekostigen en dan heb ik het niet alleen over die vier of vijf professionele spelers die er zijn. Wat denk je van vervoer, gespecialiseerde duivenartsen, voerboeren… Er hangt natuurlijk best wat af van veel of weinig duiven.

08 okt Eenvoud

In de winter beoefen ik de duivensport op de eenvoudigste manier die je kan bedenken. De duiven krijgen eenmaal per dag eten en drinken en schoonmaken doe ik eenmaal per week. Nu de rui op zijn hevigst is, blijven ze binnen. Over enkele weken gaan ze er gewoon weer uit.

Geen grote verbouwingen aan de hokken, bij de vliegduiven worden alleen zes woonbakken verwijderd. Daar kunnen nog maar 24 koppels zitten, al breng ik dit misschien nog terug naar twintig afhankelijk van de inkorfbeperking. Zoals ik eerder aangaf, houd ik geen trainingsduiven en voedsterduiven meer aan.

Bij de kweekduiven wordt alles verhoogd om mijn rug te ontlasten, dus geen drink- en voerbakken meer op de grond. Het strijdplan: 24 kweekkoppels en zes koppels zomerjongen brengen drie rondes groot om mee te spelen.

Ook bij de jonge duiven komt er een inkorfbeperking. Ik moet ze dus goed aan de tand voelen en streng selecteren voordat de prijsvluchten beginnen. Nogmaals: trainingsduiven houd ik niet.

De paratyfuskuur en enting zijn achter de rug. Volgende week geef ik alle duiven een geeltablet en een luisdruppel. Over enkele weken pak ik ze nog eens voor de PMV-enting. Over de pokkenenting bij de kwekers moet ik nog nadenken. Als ik die ent, is het met de naald in plaats van de borstel.

Verder om de dag Sedochol of Naturaline met look en dagelijks 80% Championsmix en 20% NPO-mix. Hoe gemakkelijk kan het zijn. In de duivensport draait het om een vast stramien. Wie zich daar aan houdt, speelt het best. Wie luistert naar Jan en alleman, blijft altijd zoekende. Zo simpel is het.

Uiteindelijk voert de kwaliteit van de duiven de boventoon en slechts deels de kunsten van de liefhebber. Ik heb teveel hokken gezien waar de liefhebber een prutser was, maar waar wel een goede duif zat die het wel deed en de rest van het hok niet. Vandaar dat de kwaliteit van de duiven het belangrijkst is.

Lichte Super Rossi is verhuisd naar het kweekhok. Ik vermoed dat hij één van mijn beste kwekers wordt samen met zijn zus Golden Ace, die dit jaar al enkele toppers schonk zoals de 4^e nationale Asduif en een machtige duivin die tweemaal teletekst won. Miracle Rocket (zoon van Fast Rocket) gaat ook naar de kweek. Hij won zelf teletekst en een dochter van hem heeft reeds ook teletekst gewonnen.

Verder weinig vreemde aanwas dit jaar. Ik heb enkele prachtige samenkwekers uit Olympic Millennium x Murphy’s Law van Willem de Bruijn en een prachtexemplaar uit Olympic Millennium x de fameuze 13 van Herman Bevers. Ook lopen er nog vier zomerjongen 2019 uit het Olympiade koppel en twee uit Super Rossi x Argentina voor de kweek.

Medisch en bijproducten

Als ik iets medisch niet vertrouw, ga ik te rade bij Jan van Wanrooij bij Belgica de Weerd. Hoe minder hij mij ziet, des te beter het dus gaat.

Ik heb dit jaar wat nieuwe bijproducten en oliepillen getest, maar zoals ik al vermoedde gaven ze geen verslechtering maar ook geen verbetering. Testen doe ik altijd met de helft van de duiven op meerdere vluchten, zodat ik een goede conclusie kan trekken.

Ik geloof steeds minder in voedingssupplementen. Ze zullen vast niet slecht zijn, maar goede duiven en een goede voeding zijn het belangrijkst. Ik blijf wel oregano olie gebruiken. Ik geef dit samen met de poeder van Mariën over de Allerlei in plaats van over het voer. Het lijkt alsof ze een stuk minder eten in het vliegseizoen als er iets over het voer geplakt zit.

06 okt Najaarsklassiekers

Wij zitten al in rustmodus, maar er wordt nog ieder weekend gespeeld. In Nederland de taartvluchten vanaf Afdeling 5 tot 11 en in België de Ronde van België. Aan de wekelijkse deelname te zien, is hier best wat interesse voor.

Hier was afgelopen week een taartvluchtspeler die van de 80 duiven 35 jongen verspeelde, nadat ze al enkele keren mee waren geweest op de taartvluchten. Dat er na augustus geen duiven verspeeld worden, is dus echt een fabeltje.

Het is overigens jammer dat wij dit soort vluchten niet kennen. Ideaal om late jongen of overnachtjongen wegwijs te maken.

Ik ben benieuwd hoe de inkorfbeperking vorm krijgt. Mij maakt het niet zoveel uit, al kan ik me niet echt vinden in ringnummers voor de vlucht doorgeven. Voor de oude duiven kan ik dit nog begrijpen, maar voor de jonge is het beter dat je ze na drie vluchten eenmalig aan mag vullen tot 60.

Je zou de ringnummers de eerste vlucht door moeten geven en door een foutieve lossing zoals dit jaar op de eerste vlucht 70% verspelen. In dat geval moet je de volgende acht vluchten met 18 duiven verder en dan moet je maar hopen dat er geen meer afvallen.

Moet je die 18 duiven op prestaties beoordelen, dan kan je er twee doorhouden als het even tegenzit. Ik vermoed dat het einde van de duivensport dan nog iets sneller nadert dan wij nu denken.

Verder hoorde ik dat er geen geld meer is voor dopingcontroles. Dat is te gek voor woorden natuurlijk. Gooi de vracht verplicht met 5 cent per duif omhoog en stort dat af in de pot voor steekproefsgewijze controles. En dan niet zoals we voorheen deden, maar bij een lab zoals in Zuid-Afrika waar ze de onderste steen boven kunnen halen.

We moeten niet terug naar waar we vandaan kwamen: dat enkele slimmeriken de concoursen domineren door het gebruik van foute producten.

05 okt Kampioenschappen

De prijsuitreikingen beginnen weer en hoe mooi ze ook zijn: aan mij zijn ze niet zo besteed. Ik ben het gehele jaar gebonden aan mijn duiven, maar in het najaar blijf ik er niet voor thuis. Maar goed, ieder zijn ding natuurlijk.

Ik ben provinciaal 1^e hokkampioen bij de oude duiven op de vitesse, 7^e op de dagfond en 2^e bij de jonge duiven.

Jan is provinciaal 1^e hokkampioen oude en jonge duiven mid-/dagfond. Na enkele keren 2^e nationaal duifkampioen jong nu dus 3^e, 4^e, 6^e en 8^e nationaal duifkampioen. Zoals ik eerder vermeldde, met nazaten uit de nieuwe lijnen Millennium koppel x Super Rossi.

Mijn felicitaties ook voor Maarten Huijsmans met zijn 1^e nationaal hokkampioenschap midfond. Hij vertelde me hoe geweldig de nakweek van Claire is. Zij won zelf meerdere Rayon-overwinningen en een zoon van haar werd vorig jaar 3^e nationale Asduif jong. Haar directe kinderen wonnen meerdere 1^e prijzen, zelfs de 1^e provinciaal met de laatste vlucht.

Claire is hier gekweekt uit een directe zoon van Super Rossi x de moeder van Super Boy (zus Marianne 1^e WHZB van Frans Looyschelder). Zijn vader is ook Super Rossi. Super Boy won een 1^e provinciaal tegen dik 17.000 duiven.

Het gaat om duiven die het verschil kunnen maken (en meerdere kampioenenhokken beschikken over zulke duiven) en provinciaal kunnen winnen. Het dorps- of samenspel is mooi, maar het provinciale spel is waar het moet gebeuren.

Om die reden mogen ze van mij alles opheffen wat tussen verenigingsspel en provinciaal spel zit, zodat iedereen verplicht is om de provinciale punten te gebruiken voor de nationale hokkampioenschappen.

Ook in België zie je dat met de ZAF en Union. De mannen van de Union roepen dat bij hun de beste zitten en andersom roepen die van de ZAF dat ook. Ook daar zou provinciaal spel dus doorslag moeten geven, dan kunnen ze pas echt met elkaar concoursen en niet in veredelde samenspelen. Wij spelen in Brabant ook ruim 60 km in de breedte, dus dat moet daar ook kunnen, lijkt me.

Het mooiste in Nederland zou natuurlijk zijn dat we van elf naar zes afdelingen gaan en dat de grenzen in de lengte in plaats van de breedte komen te liggen.

Niets ten nadele van de nationale kampioenen, maar het was eerlijker als alle punten uit het provinciale spel zouden komen en dat geldt ook voor de provinciale kampioenen. Ook al ben ik 1^e provinciaal hokkampioen, zolang de punten uit samenspelen of Rayons komen, blijft het koffiedik kijken.

Laat mij maar genieten van het winnen van 1^e prijzen of teletekstvermeldingen, ook al is de wind daarin vaak doorslaggevend. Dit zie je vaak aan de hokken die aan de buitenkant van de afdeling zitten – zowel oostelijk als westelijk gelegen – die de boel op kunnen rollen. Provinciaal iets wat de centraal gelegen hokken niet zo vaak lukt.