Ik krijg wel eens de vraag waar men in België versterking kan zoeken. Zelf oriënteer ik me vaak alleen in en rond Antwerpen. Om er een paar te noemen: Maegh-AS en Dirk van Dyck voor halve fond duiven. Geerinckx en Guy van der Auwera voor dagfond duiven en Rik Hermans voor jonge duiven. Zij vallen mij op aan de hand van hun kopprijzen op hun speldisciplines dit jaar.

Uiteraard zijn er nog een hoop andere bekende en minder bekende hokken waar je kan slagen. Ik moet bekennen dat ik dit jaar niet specifiek op zoek ben naar versterking in België, vandaar dat ik er niet zo diep ingedoken ben.

Jelle Roziers

Afgelopen jaar heb ik een doffer bij Jelle Roziers gehaald uit de 2e nationaal Asduif KBDB Seven Junior x de 1e nationaal Asduif KBDB New Queen L. Daar zit een goede jonge duivin uit. Ik heb van Jelle ook een duivin in bruikleen gekoppeld aan Super Rossi, daar zit ook een goede kweekduivin uit.

Gebr. Scheele

Vorig jaar heb ik er enkele bij Gebr. Scheele gehaald. Eén uit Sonny x Cher, het beste koppel dat zij momenteel hebben zitten. Eén uit Argenton (1e NPO Argenton en 5x teletekst) en één uit Fast Boy (1e NPO Argenton en 3e nationaal tegen 23.000 duiven). Hier ben ik goed mee geslaagd, evenals de twee die ik eerder in 2016 haalde.

Herman Bevers

Bij Herman Bevers heb ik dit jaar enkele duiven gehaald uit zijn Vale Staf (zoon van Blauwe Staf, die 1e nationaal Asduif KBDB en 4e Olympiade was), gekoppeld aan een rechtstreekse Stickers-Donckers, die weer 1e Asduif Union Antwerpen werd.

Die Vale Staf stond gekoppeld aan een zus van Raket, die 20x de 1e won en 9e nationaal Asduif KBDB werd bij Herman Bevers. Uit die zus van Raket had ik al enkele kwekers nadat ze in samenkweek stond met Super Rossi. Maarten Huijsmans had ook een dochter uit zo’n samenkweek exemplaar, zijn Claire. Ook zij weet wat winnen is, evenals haar kinderen.

Er werd ook samenkweek gedaan met mijn Olympiade en de 13 van Herman Bevers, die was 4e Olympiade duif 2017. Eén heb ik daar nog van over en dat is een machtig exemplaar. Mijn Olympiade heeft nog op Murphy’s Law van Willem de Bruijn gestaan (ook 4e Olympiade volgens mij). Daarvan zitten twee juweeltjes waar ik veel vertrouwen in heb.

Het neusje van de zalm

Zoals je ziet, ben ik alleen geïnteresseerd in de allerbeste die ik vervolgens tegen mijn eigen topkwekers zet. Vandaar dat Winner Witbuik met de 1e tegen ruim 12.500 duiven naar de kweek gaat, evenals Imperial Rocket en Lichte Super Rossi met meerdere teletekstvermeldingen en 1e prijzen.

Ik twijfel om nog een zus van Olympic Millennium met al teletekst naar de kweek te doen, evenals de superduivin van Jan die dit jaar 3e provinciaal Asduif dagfond werd en eerder een 1e in het district won met ook teletekst.

In de afgelopen twintig jaar zijn meerdere liefhebbers met duiven van mijn hokken naar de top geklommen. Sommige hebben ze gratis gehad, andere hebben ervoor betaald.

Van de hokken die ik gratis heb geholpen, zijn er verschillende dollartekens gaan zien. Nazaten van die duiven die ze gratis kregen, werden en worden nog steeds voor veel geld verkocht. Onlangs zag ik een veiling in Dublin waar duiven uit die van mij voor 2.500 euro per stuk van de hand gingen.

Dan heb ik het nog niet over de liefhebbers die tegen mij zeiden dat ze toppers bij me hadden gehaald, maar daar in reportages over zwegen. En waarom? Ze hadden altijd nog eens bij me aan kunnen kloppen, nu nooit meer.

Jaren geleden ontving ik een mail van iemand uit Brabant: “mijn beste kweker is dood”. Een duif die hij hier in 2002 kocht. De beste man was in die jaren zelfs nationaal kampioen. Ik zag hem jaarlijks op prijsuitreikingen, maar nooit heeft hij één woord met mij of wie dan ook over die duif gerept.

Jan en ik hebben in 2014 duidelijke afspraken gemaakt. Ik zou hem aan de Friese top helpen en hij zou jaarlijks twee rondes eieren uit alle kwekers krijgen. Ieder jaar rollen daar enkele topduiven uit. Dit jaar de 3e, 4e, 6e en 8e nationaal Asduif, de 5e Asduif WHZB en meerdere teletekstwinnaars. Wil ik die terug hebben, dan kan ik ze zo ophalen. Geen één bewezen topper wordt hier namelijk verkocht.

Vandaag is Winner Witbuik (kleinzoon Young Witbuik) verkast nadat hij de 1e provinciaal won tegen 12.500 duiven. De twee superjongen uit Grey Millennium (broer Olympic Millennium) x Golden Ace blijven vliegen bij Jan. Door hun uitmuntende prestaties als jong (3e nationaal Asduif en 5e Asduif WHZB met twee teletekstvermeldingen) zijn dat kanshebbers voor de komende Olympiade.

Uiteindelijk draait het om duiven die het verschil kunnen maken. Je moet in je hok alleen duiven aan kunnen wijzen die iets deftigs hebben gepresteerd, vandaar dat ik niet veel oude vliegduiven wil. Het draait immers om de beste en niet om hokvulling.

Jonge duiven daarentegen kweek ik genoeg. Na zo’n vier maanden zijn die aantallen vaak al gehalveerd, maar oude duiven lopen twaalf maanden per jaar rond.

Overzicht is in de duivensport het belangrijkst. Eerder een duivin teveel dan een doffer tekort is hier het motto.

Vanaf heden zijn wij op woensdagen van 15:00 tot 17:00 en op zaterdagen van 09:00 tot 11:00 geopend.

Ingang aan de achterzijde van de groene loods.

Het lijkt alsof er een nieuwe generatie toppers is opgestaan die op de hoogste podia het verschil maken. Vorig jaar heb ik een hoop zomerjongen van het Millennium koppel en Super Rossi naar de kweek gebracht en hun nazaten maakten al gelijk het verschil.

De 19/883 werd 3e nationaal Asduif bij Jan en komt uit een zoon van het Millennium koppel. De 19/009 werd 4e nationaal Asduif bij Jan en komt uit een zoon van het Millennium koppel x Golden Ace (dochter van Super Rossi).

De 19/008 werd 5e Asduif WHZB, won tweemaal teletekst en is de nestligger van 19/009. De 19/888 werd 6e nationaal Asduif bij Jan en is een kleindochter van Super Rossi. De 19/937 werd 8e nationaal Asduif bij Jan en komt uit een zoon van het Millennium koppel.

Verder won Jan nog de 1e NPO met een kleindochter van Super Rossi en een 1e provinciaal met een kleinzoon van Witbuik. Hier dus een 1e provinciaal met een dochter van Super Rossi.

Zelf werd ik 5e beste liefhebber WHZB, dan moet je dus op de vitesse, midfond, dagfond en jonge duiven je beste beentje voorzetten. En dan heb ik het nog niet over de 1e provinciale hokkampioenschappen in Friesland en Brabant.

Het gekke is dat dit al de vijfde generatie duiven is uit de oude Witbuik van 1997 en Dragon Rocket van 1999, die begin 2000 zo hard uithaalde op de teletekstvluchten met de jonge duiven. Twintig jaar later maken ze dus nog steeds het verschil, enigszins opgefrist met vers bloed van andere topduiven.

Een simpele begeleiding

De begeleiding is zo simpel mogelijk. Mijn duiven eten al meer dan 20 jaar Championsmix met de laatste jaren de vetrijke NPO-mix. De darmen worden om de dag aangezuurd met het goedkope Naturaline waar ik nog knoflook aan toevoeg. Verder om de dag een greepje Allerlei en alles zoveel mogelijk open voor verse lucht.

Dit verkondig ik al jaren en is voor iedereen te doen. Waarom de duivensport onnodig duur maken met allerlei toevoegingen? Het draait immers om de kwaliteit van de duiven. Dat is bij mij, maar ook bij andere hokken die al jaren aan de top meedraaien.

Medicatie is ideaal als het mis lijkt te gaan, maar nogmaals: bezoek eens per zes weken (of na enkele slechte vluchten) een dierenarts die gespecialiseerd is in duiven. Mankeren ze niets, dan is overal van afblijven het beste en komt het vaak vanzelf op gang.

Het is buiten vies en grauw en daar heb ik weinig mee. Overwinteren lijkt misschien een betere optie, maar dan moet je natuurlijk geen duiven hebben.

In deze tijd van het jaar staan alle hokken wagenwijd open en circuleert er dus verse lucht door de hokken. De duiven wennen hier snel aan.

Als ik enkele dagen van huis ben, blijven de hokken dicht. Door alle pluimen lijkt het dan alsof het gesneeuwd heeft in het hok. Verwarm je de hokken, dan ruien ze nóg harder. Toch kies ik liever voor de koude optie. Een rustige rui vind ik belangrijker dan een rui waarbij de duiven volledig kaal in het hok zitten.

De verduisterde jongen gooien er ook stevig op los, maar die hoeven pas eind januari klaar te zijn. De kweekduiven hebben het ergste achter de rug en de niet-verduisterde jongen hebben hun nieuwe verenpak al aan.

Bezoekjes

De tijd van huldigingen is ook aangebroken, maar omdat ik er in de wintermaanden wel eens op uit trek, ben ik bij weinig prijsuitreikingen aanwezig. Een hele avond op een houten stoel zitten is ook niet echt bevorderlijk voor mijn rug.

Wel bezoek ik in de wintermaanden enkele hokken om mezelf te versterken. Tijdens die bezoeken heb ik al snel door of ik daar versterking kan vinden of niet. Er moet een klik zijn met de duiven en de liefhebber, anders wordt het niets.

Zo was ik recentelijk bij Dirk van Dyck, één van de sympathiekste Belgen die ik ken. Dirk is al heel wat jaren aan het tobben met fysieke problemen, maar presteert desondanks ieder jaar uitstekend.

Ook heb ik hokken bezocht waar massa’s geld gevraagd werd door kinderen die de financiële kant van de hobby van vaderlief regelden. Bij zulke hokken haak ik natuurlijk snel af.

Ik wil best geld uitgeven, maar dan moet ik wel overtuigd zijn van wat ik koop. Zo vind ik dat de liefhebber ook achter zijn koopwaar moet staan, of het nu verkocht of weggegeven wordt. Als je zulke duiven zelf in de kookpot zou doen, moet je ze ook niet weggeven of verkopen, vind ik.

Duiven die openstaan alsof ze hun eerste ei moeten leggen, behoren in de slachtmand. Ook als ze uit je beste koppel komen. Je mag zulke duiven niet weggeven en al helemaal niet verkopen.

Zo kweek ik ieder jaar wel een ronde duiven voor eigen aanvulling, bonnen of die weggaan, maar 10% verwijder ik op voorhand. Dit zijn duiven waar ik niets in zie, die gebreken hebben of zich niet gezond kunnen houden in open rennen.

Het is al moeilijk genoeg om enkele goede te kweken, dus kan je maar beter achter je duiven staan die je verkoopt of weggeeft, toch zeker wat hun bouw betreft.

Zo komen hier al jaren dezelfde mensen uit binnen- en buitenland. Het ene jaar zijn ze er goed mee, het andere jaar niet. Adam Thomas uit Wales bijvoorbeeld heeft overal duiven gehaald, maar elk jaar haalt hij er hier één of twee. Ook dit jaar weer en dat hij er goed mee is, laat zich raden.

Opvallend is de jonge leeftijd van die mensen, vaak amper in de 30. Zo krijg ik nog een Fransman op bezoek die net 30 is, terwijl hier de liefhebbers onder de 30 met een vergrootglas gezocht moeten worden. Ik denk dan aan de Gebr. Homma, de Gebr. Dekker, Huijsmans, Bals etc., die op eigen kracht en zonder hulp van ouderen of ouders aan de top zijn geraakt.

Topjaren

De jaren als duivenmelker gaan snel, vooral als je fanatiek bent en ieder jaar aan de top wilt staan. Voor hen is het 365 dagen per jaar topsport. De vluchten zijn net voorbij en je bent alweer bezig met het nieuwe jaar en de verbeteringen naar aanleiding van afgelopen jaar.

Zo herinner ik me 2002 als één van de topjaren, toen ik zelf amper 35 was en op één na alle trofeeën bij de Gouden Cracks jong won in een veel zwaardere competitie als nu. Ook tegen jonge duivenspecialisten destijds als Ludo Claessens.

Soms heb je van die jaren als 2002. Ook 2006, 2012, 2015 en 2017 staan me bij. Ik kweekte in die jaren de ene na de andere topper. Waren de kweekduiven toen in topvorm of was het (deels) geluk? Ik zou het niet weten.

Er zijn jaren waarin je een mand vol toppers kweekt en jaren dat er niet één fatsoenlijke duif uit dezelfde ouders komt die het jaar daarvoor wel goede gaven. Heeft dit dan met de stand van de maan te maken? Ik geloof het niet. De kweekduiven in topvorm? Hmm, ik betwijfel het.

In de genoemde topjaren ging er in de kweekperiode ook van alles mis. Eitjes kapot, onbevrucht of een week verschil tussen het leggen van de koppels. Ik weet het echt niet. Geloof me, anders zou ik er wel op inspelen.

Wat ik wel weet, is dat het belangrijk is om het kweekhok jaarlijks te verjongen en goed te blijven selecteren. Duiven die in het verleden super gepresteerd of verschillende goede gegeven hebben, maar dat al enkele jaren niet meer doen, kan je beter verwijderen.

Wat dat aangaat ben ik blij dat ik elk jaar één of twee rondes eieren naar Friesland breng en die test op de hokken van Jan. Vaak zit daar uit een bepaald koppel een topper, terwijl er datzelfde jaar hier niets van zit. Dit is ook wel eens andersom natuurlijk.

Dit jaar hebben we een superkoppel ontdekt dat in Friesland twee toppers gaf en bij mij drie. Of dat volgend jaar weer het geval is, moeten we maar weer afwachten.