04 jun De duiven zijn moe

Mijn felicitaties ook nog aan combinatie Nielen-van Rossum uit Loenen aan de Vecht. Zij wonnen de Grand Prix vlucht vanuit Melun. Op 3 mei wonnen ze ook al een 1^e prijs in Afdeling 7. Hun duiven doen dat op zowel onze mengeling als bijproducten.

Zwaar seizoen

Heel wat mensen laten me weten dat hun duiven vermoeid raken. Zelf zie ik dat ook aan mijn duiven. Ze hebben een zwaar voorjaar achter de rug, met telkens oost tot noordoost in de wind.

De eerste dagfondvlucht zaten ze 4 nachten in de mand en de vlucht erop moesten ze door onweersbuien heen. Tja, dan raken ze vermoeid. Thuishouden is dan eigenlijk de beste optie.

Zoals het er nu uitziet wordt het weer maandag voor onze afdeling, dus weer 4 nachten mand voor pas de tweede dagfondvlucht. Ik geef mijn betere duiven daarom mee op Pont-Sainte-Maxence (285 km). Slechts een klein groepje gaat naar de dagfond (635 km).

Wij vliegen nu 671 en 700 km voor de verste afstand in onze afdeling, omdat we samen met Zeeland worden gelost. Dat is bijna 85 km overvlucht. Ik vind dat te gek met zo’n zwaar seizoen. Zou het kopwind zijn, dan is dat elke keer 10 uur vliegen. Voor de kleinere liefhebber is dat niet te doen (en dat is nu eenmaal 97% van het ledenbestand in Brabant).

Jonge duiven

De jonge duiven hebben het ook niet altijd makkelijk. Bij het opleren staat vaak een harde wind en dan vliegen de onervaren jongen ver door. Vervolgens hebben ze het moeilijk om terug te keren. Links en rechts zijn er dus al de nodige verliezen.

Natuurlijk kweken we er allemaal teveel en zijn we de laatste jaren steeds minder selectief gaan kweken. Toen er nog gepoold werd op duiven kweekten we er minder, selecteerden we harder en waren er als gevolg minder verliezen. Ik zie dat nu ook bij de oude duiven. Mijn beste jongen van vorig jaar doen het weer goed en de kladvliegers zijn weer kladvliegers.

Ik speel al heel lang goed met jonge duiven, dat is tenslotte mijn favoriete spel. Wie zich daar niet meteen laat zien is eigenlijk het doorhouden niet waard. Dat wil echter niet zeggen dat ze ook niet geschikt zijn voor de kweek. Vaak beter zelfs dan hun goed presterende broers of zussen. Maar goed, alles aanhouden en testen op de kweek kan ik ook weer niet.

02 jun Onweer in de lucht

De lucht was onstabiel, maar toch ben ik blij dat ze de duiven hebben gelost.

Voor mij werd het opnieuw top 10 NPO met Witbuiks Queen uit Young Witbuik x dochter Super Rossi. Zij won afgelopen maandag ook top 10 NPO, nu dus voor de zesde keer. Hiermee behoort ze tot het lijstje uitzonderlijke duiven.

Mijn buurman pakte ze ook goed en had er zelfs twee in de top 10 NPO. Wij doen veel op dezelfde manier en leren onze duiven altijd samen op. De 710 van mijn overbuur stond ook in de top 10 NPO, dat is een rechtstreekse Embregts-Theunis uit King Zoran Davy Tournelle x Alluette (uit zoon Uranus De Bruijn x Olympic Millennium).

Richard van de Haterd won op zijn beurt top 10 NPO in Oost-Brabant met een duif uit de koppeling zoon Uranus x zus Super Daisy (dochter Super Rossi). Voor deze duif is dat de tweede keer top 10 NPO. Kortom, ook op andere hokken presteren ze goed.

Onze felicitaties ook aan alle andere gebruikers van Embregts-Theunis producten, zowel de mengeling als de bijproducten. We lezen dit wekelijks terug in Het Spoor der Kampioenen en zijn daar best trots op.

Jeugdlid Quinten de Pijper won heel knap de 1^e prijs in Brabant 2000 en dat op 17-jarige leeftijd en pas een jaar duiven. De broer van de Gebr. van Belzen won de 1^e prijs tegen ruim 10.000 duiven in de sector. Ook zij gebruiken Embregts-Theunis producten.

Jonge duiven

De jonge duiven hebben het vrijdag voor het eerst zwaar gehad tijdens een opleervlucht. Ze deden er 2 dagen over om één voor één terug te keren. Zo’n 10% bleef uiteindelijk weg, maar zoals gezegd zijn het niet allemaal goede en moeten we ons bezighouden met degene die wel thuis geraken.

Daarbij geef ik wel de voorkeur aan jongen die dagen nadien op eigen kracht terugkeren. Wie dezelfde dag al ergens anders binnenspringt, daar heb ik het niet op. Die lijken dat te blijven doen zodra ze het even moeilijk hebben.

De jongen die na dagen zoeken magertjes thuiskomen moeten na enkele dagen weer hersteld zijn. Die krijgen hier dan ook volle bak en worden in een leegstaand hok geplaatst.

Al met al hier geen excuses, zoals: “Ik heb de duiven nog niet kunnen opleren”. Ja, ik neem daar elk jaar de nodige risico’s mee, vooral met duiven die pas eind april zijn gespeend, maar ze zijn er de eerste wedvlucht wel altijd 100% klaar voor.

Mij zal je nooit tussen het rijtje klagers zien staan die altijd excuses weten te vinden om hun jongen niet op te leren. Diezelfde groep gaat vervolgens mopperen op sociale media, met kreten als: “Ik ga naar de nalijn” of “De vluchten komen te vroeg”.

La Souterraine

Voor La Souterraine ben ik nog niet zeker wie wel/niet meegaat. De wind zal vanachter staan, maar ik merk aan de duiven dat ze moe zijn van het zware seizoen tot nu toe. De meeste betere duiven gaan denk ik op de vitesse mee. Laat ze het daar maar een keer wat makkelijker hebben, dat is goed voor hun zelfvertrouwen.

29 mei We zullen doorgaan

Het leek ons vanochtend (donderdag) een goed idee om met de jonge duiven op pad te gaan. Eenmaal onderweg naar de losplaats stonden de ruitenwissers niet stil. Mijn overbuur – die ze wegbracht – belde dat het op de losplaats ook nog stond te miezeren.

Ik zei: “Als het zicht open is, los je ze maar op 20 km”. De duiven vertrokken goed en kwamen in de regen allemaal weer thuis. Zoals gezegd heb ik meer schrik van zon dan van regen. Daarbij krijgen ze tijdens de wedvluchten natuurlijk ook gewoon met buien te maken.

Iemand vroeg of de duiven die maandag thuiskwamen nu weer de mand in gaan. Ja, hier gaat alles gewoon weer mee. In het verleden hield ik ze na zo’n lang weekend wel eens thuis en dat beviel eigenlijk altijd slecht. In een week als deze komen ze aan huis bijna niet los. Trainen doen ze in deze fase van het seizoen maar op de vluchten.

Ook ik raak elke week duiven kwijt en zeker niet altijd de minste. Dat is duivensport; we moeten het doen met degene die overblijven. Deze week bracht de dierenambulance er nog eentje thuis, een organisatie waar ik veel respect voor heb. Ze was tegen de draden gevlogen met flink wat letsel als gevolg. Zo sneuvelen met die harde wind van afgelopen weekend heel wat van onze duiven.

27 mei Pittig weekendje

De duiven waren even uit de kost. De snelheidsvlucht kwam op zondag. Met die harde wind vanachter had ik eerlijk gezegd weinig hoop hier op de voorgrond, maar toch zaten ook hier vroege duiven.

Ik begon van Roye met de 5^e, 25^e en 61^e prijs tegen 7.525 duiven in de afdeling. Mijn eerste is een dochter uit zoon Fire Eyes Verkerk x Super Dragon. Zij had al een 3^e, 11^e en 12^e NPO op haar conto en is dus zeker geen verkeerde jaarling.

De dagfond bleef tot maandag vastzitten. Ik vraag me nog altijd af waarom er niet op de vrijdag gelost kan worden als je al ver van tevoren kunt zien dat er in het weekend geen mogelijkheden zijn. Waarom niet alles een dag vervroegen voor het welzijn van onze duiven?

Al met al werden ze dus pas gisteren met een hevige westenwind gelost. Normaal zijn wij hier dan kansloos, maar nu met Zeeland erbij en na al die weken oostenwind, heeft een groot deel van de duiven toch de kustlijn gevolgd. Zeeland was spekkoper in de sector. In Brabant won ik van NPO Châteauroux de 7^e, 8^e, 39^e en 94^e prijs tegen 3.135 duiven.

Mijn eerste duif is Golden Super Ace uit Blue Dragon x New Maxi Frans Maris. Zij won vorig jaar de 2^e NPO Philbert en viel toen ook in dezelfde seconde als een hokgenoot. Ze werd ook 1^e en 4^e Gouden Crack en 5^e nationaal Asduif.

Mijn tweede is Witbuiks Queen, de oudste duif op mijn vlieghok (2022). Zij had al 5x top 10 NPO gevlogen en komt uit New Witbuik (3^e nationaal Asduif uit Young Witbuik) x een dochter van Super Rossi.

Mijn derde is Pure Witbuik, die won vorige week de 9^e NPO Toury. Zij komt uit Blue Witbuik (ook uit Young Witbuik) gekoppeld tegen Pure Gold (tweevoudig 1^e nationaal Asduif).

Op deze vlucht had je oudere duiven nodig, want voor de jaarlingen was het taai. Ik heb er daar alleen niet zoveel van, namelijk maar vier duiven van 2 jaar en twee duiven van 3 jaar. Verder zijn het hier allemaal jaarlingen. Toch doen zij het goed en zit ik bijna het gehele seizoen al in de top 10 van de afdeling.

Verdere programma

De komende twee dagfondvluchten speel ik maar met enkele duiven, om straks op de laatste twee kortere dagfondvluchten de rest in te zetten. Het midfondprogramma is dan ook ten einde.

Zoals eerder aangehaald snap ik niet waarom men de verdere midfond tussen de dagfond in programmeert. Je kan beter de vitesse vluchten tussen de dagfond in programmeren, dan heb je veel meer participatie op de dagfond.

Nu zijn de duiven pas maandag laat in de middag thuisgekomen en moeten ze op donderdagavond alweer de mand in voor de midfond. Voor de verste afstand in onze afdeling is dat toch bijna 500 km.

Recuperatie

Een goed herstel is dan ook zelden zo belangrijk geweest als dit jaar. Mijn duiven krijgen nu dus elke avond een Octavit capsule om te kunnen herstellen en om ze voor te bereiden op de komende vlucht.

Bij Jan in Friesland ging het gelukkig wat beter. Ik had hem een kuurtje aangeraden en gezegd dat hij ze beter op de snelheid kon zetten, het draaide immers niet. Nu werd het tegen 9.798 duiven 7-9-16-19-21. Laten we hopen dat het lek hiermee boven is en dat de duiven hier een goed gevolg aan kunnen geven.

De Gebr. van Belzen kenden ook een moeizame start dit seizoen. Na wat tips en een kuur sloeg dit om als een blad aan de boom. Sindsdien zijn hun duiven er elke week. Vaak zit het in de kleine dingen.

Op beide hokken is de kwaliteit aanwezig en dan moet het er gewoon uitkomen. Mocht ik niet overtuigd zijn dat de duiven het kunnen, dan stak ik er geen moeite in. Daarbij heb ik in het verleden genoeg liefhebbers met raad en duiven bijgestaan, om vervolgens in diverse reportages terug te lezen dat ze alles zelf hadden uitgevogeld. In zulke types steek ik geen energie.

Mensen zijn nu eenmaal snel geneigd om naast hun schoenen te gaan lopen, maar je moet elke week maar weer afwachten hoe de prestaties zijn. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd.

23 mei Opleertraject is begonnen

Jeffrey had een weekje welverdiende vakantie, vandaar wat later met de blog.

Het was afgelopen weekend weer een taai vluchtje. Misschien hadden ze toch beter zaterdagochtend vroeg kunnen lossen. Ik kijk altijd met een schuin oog naar de Belgen. Zij hadden alles vroeg gelost, met goed verlopen concoursen als gevolg.

Zondag hebben de Belgen uitgesteld en zijn wij alsnog gaan lossen. Alle duiven keerden weliswaar terug, maar je zag aan ze dat ze het onderweg zwaar hebben gehad. Ze bleven ook uit de lijn komen, wat vaak duidt op een slecht vertrek.

Ondanks dat won een clubgenoot de 1^e prijs in de sector, nadat hij eerder een 1^e in de afdeling won. Zelf won ik de 9^e NPO met een dochter van Blue Witbuik x Pure Gold. Een andere dochter van Blue Witbuik won afgelopen week ook top 10 NPO. Blue Witbuik heeft hiermee al zes top 10 NPO-winnaars voortgebracht, met verschillende duivinnen.

Op de dagfond geef ik maar 14 duiven mee. Het weer voor zaterdag oogt wisselvallig, maar wie weet zijn er kansen met die westzuidwestenwind onderweg. Men zal alleen niet zo moeten treuzelen zoals afgelopen weekend.

Opleren jonge duiven

Als het weer het toelaat gaan de jongen inmiddels elke dag op pad, tot ik aan de 30 km zit. Op opleerdagen trainen ze niet aan huis. Tot nu toe zijn ze altijd voor ons thuis, maar dat verandert heus een keer wanneer ze echt moeten zoeken.

Met dit bewolkte weer raak je minder snel jongen kwijt, is mijn ervaring. Je kan ze beter in de regen loslaten dan wanneer de zon hoog aan de hemel staat. Op hun derde opleervlucht (15 km) kwamen ze in een stevige regenbui terecht. Ze deden er wat langer over, maar keerden wel allemaal terug.

Ze gaan nu dus in stappen van 5 km verder tot ze aan de 30 km zitten, waarschijnlijk halverwege volgende week.

Ik voer ze in tegenstelling tot voorgaande jaren íets krapper net voor ik gestart ben met opleren, vooral in de avond voor de opleervlucht. Ik pak ze vroeg in de ochtend, dus ze gaan hongerig op pad, maar stormen bij aankomst naar binnen. Zoals gezegd komen ze dan de rest van de dag niet meer los. De duiven worden straks wel weer opgevoerd naarmate de eerste prijsvlucht dichterbij komt.