Een rare kop zou je zeggen, maar dit zijn de meest gebruikte middelen hier. Kranten gaan in de broedschalen en manden en met chloor ontsmet ik de drinkpannen. Ook doe ik daar wat druppels van in het badwater.

Zaterdag is Sens op 385 km. De duivinnen gaan mee, dat is beter voor de rui en het onderling paren. Van de doffers blijven er enkele thuis. Bij de oude duiven loopt het seizoen op zijn eind. Nog twee midfond en twee dagfond vluchten en dan kan de balans worden opgemaakt. Het is een raar seizoen tot nu toe met wisselvallig weer. Ook aankomend weekend lijkt dat zo te zijn.

Dragon Girl is een dochter van Fast Rocket x Dragon Star die beide wisten wat winnen was. Ze is van de toplichting van 2017, waarvan er al veel op het kweekhok zitten, zoals Olympic Millennium (2e Olympiade duif), Super Daisy (1e NPO), Avatar (1e NPO), National Rossi (1e NPO), Athena´s Rossi (5e nationaal Asduif) en verschillende teletekst- en 1e prijsvliegers.

Dragon Girl won tot nu toe:

  • 1e Montluçon (1.606 d)
  • 1e Pontoise (2.253 d)
  • 1e Orléans (1.652 d)
  • 1e La Souterraine (1.380 d)
  • 4e NPO La Souterraine (4.055 d)
  • 4e NPO Pontoise (19.677 d)
  • 9e NPO Montluçon (5.056 d)
  • 9e nationaal La Souterraine (11.959 d)
  • 11e NPO Orléans (5.116 d)
  • 2e Gouden Crack FZN

 

Jonge duiven

Bij de jonge duiven stond gisteren een fout in de blog. Doordat enkele verenigingen alsnog ingestuurd hadden begin ik in het Rayon tegen 4.375 duiven met 2-3-4-5-6-11-12-13-14-15-16-17-18-28–29-31-33 enz. Van de 140 mee behaalden 103 prijs 1:4. Het lijkt erop dat zij de lichting van 2017 gaan evenaren. Ze blaken van gezondheid en kwaliteit, maar het seizoen is nog lang.

Agen

Vanavond inmanden voor ZLU Agen, ik geef 16 jaarlingen mee. Voor mij een nog onbekende vorm van duivensport met duiven die ik niet ken en waarvan ik niet weet wat ik ervan kan verwachten. Ik ben benieuwd wat het gaat brengen en wie er terug zal keren.

Bij de oude duiven was Dragon Girl weer in haar element, ze won voor de vierde keer teletekst en voor de derde keer de 1e in het Rayon. Als jonge duif werd ze al 2e Gouden Crack FZN. Haar ouders Fast Rocket en Dragon Star wonnen ook teletekst, dus bij haar geldt zeker dat goede uit goede komen. Mijn 2e komt uit Mister Gold x Super Daisy en dat was tevens mijn 3e van Issoudun.

Met de jonge duiven had ik een goede start en won ik de 1e t/m 17e in het samenspel. Van de 140 mee behaalden 92 prijs, 1:4 erin. Op 13 minuten waren er 100 thuis. Op dit moment nog één of twee weg, dus ik mag niet klagen.

Een kind van het Millennium koppel – een volle broer van Olympic Millennium en Avatar dus – won de 1e. Opvallend was dat er bij mijn eerste tien duiven vier kinderen van het Millennium koppel zaten. Wat een 1e prijswinnaars dat koppel al gegeven heeft is ongekend.

Mijn 2e kwam uit de nieuwe topkweker Lichte Super Rossi. Die stond gekoppeld aan de samenkweek duivin van Olympic Millennium x Murphy’s Law van Willem de Bruijn. Mijn 3e komt uit Urano van Willem (zoon van Uranus) gekoppeld aan een dochter van Super Rossi.

Willem de Bruijn ging overigens met de pletwals over de concurrentie bij de jonge duiven. Buurman Bas deed dat bij de oude. Beide hadden ze veel duiven mee, maar doe dit ze maar eens na.

Rond het middaguur heb ik de jonge duiven enkel NPO-mix gevoerd. Deze mengeling is licht verteerbaar en de energie die in de vetten zit, kunnen ze goed gebruiken. De duiven barstensvol voeren doe ik niet als er de andere dag op tijd gelost wordt.

Het lijkt er dus op dat ze morgen op tijd kunnen lossen met redelijk windstil weer, wat betekent gelijke kansen voor iedereen. Er zitten 140 jonge duiven klaar om de strijd aan te gaan. Dit jaar zijn er niet veel verloren en dat hoor ik van meerdere liefhebbers.

De eerste keer grote mand is vaak spannend, maar met niet teveel wind erachter hoeven ze niet ver om te vliegen. Motivatie bij de jonge duiven doe ik niet. Veel te vroeg en nergens voor nodig. Ze krijgen hier geen mogelijkheid om te nestelen, er is ook nog niet één ei gelegd.

De plannen zijn voor later in het seizoen, maar dan moet de basisgezondheid nu al goed zijn en ze moeten hun neus al vroeg aan het venster steken.

Zoals altijd is het de eerste vluchten een kwestie van binnenkomen en met een forse ploeg komen ze zelden alleen. Een groot deel is aan elkaar verwant, dus valt er één, dan volgt de rest vaak ook. Dat heeft voor- en nadelen. Je kan een mooie serie draaien, maar ze kunnen elkaar ook met gemak buiten houden.

Het weer wil niet wijken voor de zomer. Ook aankomend weekend lijkt het bewolkt te worden met wederom een W/ZW wind. De westelijke hokken komen er niet aan te pas dit jaar, we zien dat ook op de nationale vluchten in België.

De jonge duiven gaan mee om niet te ver achterop te raken in dit toch al korte seizoen. Een verlies van 25% is immers ingecalculeerd. De eerste vluchten zijn altijd moeilijk, hoe vaak je ze ook hebt weggebracht. Tevens worden er massa’s oude duiven ingemand bij de jongen. Daar liep het vorig jaar op mis. Het zou beter zijn om de manden met oude duiven te labelen en die eerder of later te lossen.

Mijn 2e getekende van Issoudun is terecht. Wandelaars hebben hem met een gebroken vleugel nabij Vierzon uit een rivier gevist. Dit bewijst maar weer eens dat er onderweg veel duiven sneuvelen.

Afgelopen weekend ging hier een goede vliegduivin dood. Ze moest leggen en kon niet van haar ei af. Mijn vaste dierenarts gebeld, maar die nam niet op. Vervolgens het ei bij een naburige liefhebber eraf laten halen. Dit lukte snel, maar helaas lag ze de andere dag dood. Toch een duif die 4x top 10 provinciaal vloog waaronder de 1e.

Dat de duivensport niet altijd over rozen gaat moge duidelijk zijn. Hoe het na de eerste jonge duivenvlucht zal zijn moeten we ook maar afwachten. Afgelopen week waren er hier en daar nogal wat verliezen van amper 60 km. Sommige hadden ze zo thuis, anderen missen nog 25%.

Maar goed, het jonge duivenseizoen is begonnen en gaat snel opwaarts dus ze moeten op de rit, anders worden de sprongen te groot. Voor het weer hoef je het niet te laten, dat blijft nog wel even zo volgens de voorspellingen (die trouwens alle dagen anders lijken te zijn).

Op Montluçon gaan 20 duiven mee. De topconditie is er nog niet. Het lijkt iets te beteren, maar schijn kan altijd bedriegen. Ik heb in mijn leven te vaak ingemand met goede hoop wat op een teleurstelling uitdraaide, maar ook net zo vaak andersom.

Eén ding is wel zeker: duiven die dit jaar niet draaien krijgen rust. Forceren doe ik niet, dat leidt vaak tot niets of verloren duiven.