16 nov Nationale kampioenschappen afgelast
Ik zou 20 november naar Vianen gaan. Eigenlijk had ik daar een week eerder ook naartoe gemoeten, maar ik sprak af alleen de 20e te gaan. Inmiddels heeft de organisatie alles afgeblazen, in mijn ogen terecht. Eerder waren er in mijn omgeving prijsuitreikingen waar diverse coronabesmettingen zijn ontstaan.
Het blijft raar dat nu bijna de totale bevolking gevaccineerd is, er meer besmettingen zijn dan vorig jaar toen nog bijna niemand gevaccineerd was. De overheid stelt nu een verkapte avondklok in. Overdag mag je naar de kapper, na 18u niet meer. Schijnbaar is de kans op besmetting dan groter.
Van dit virus komen we nooit af, vrees ik. Ik kijk maar naar de aangepaste griepprik die elk jaar wordt gezet. Datzelfde voorzie ik voor corona. De groepsimmuniteit wordt de komende jaren duidelijk, dan weten we in welk land de vaccinatiegraad het laagst is en hoe het virus zich daar dan houdt.
Een bekende dierenarts in België spreekt zoiets ook uit voor onze duiven; gewoon uit laten zieken en weerstand op laten bouwen. Wat tricho, coccidiose en luchtwegproblemen betreft kan ik hem daar prima in volgen. Bij paratyfus daarentegen neem ik liever geen risico. Tegen sommige dingen kan je maar beter preventief optreden. Paramyxo ook, bijvoorbeeld. Als we daar niet tegen zouden enten, hadden we vast en zeker niet aan de vluchten mogen deelnemen.
Verder moet iedereen voor zichzelf bepalen wat hem/haar het beste lijkt, ik heb daar geen mening over. Ik zet uiteen hoe ik het doe en wat een ander daarmee doet, mag ‘ie zelf weten. Ik dring niemand iets op en degene die zich ergens aan stoort, bijvoorbeeld omdat het gesneden koek is of hij/zij beter weet, hoeft deze blog niet te lezen.
Aanvang kweekseizoen
De lichten in het kweekhok staan weer 12 uur lang aan. De hormonen worden zo wakker geschud en de doffers kunnen aan hun bak wennen. Het licht springt hier in één keer aan en uit. Na een week weten de duiven dat en zitten ze voordat het licht uit springt in hun bak.
Aankomend weekend gaan er broedschalen in, dan kunnen ze ook daar aan wennen. Die schalen zijn enkele weken geleden ingepakt met kranten, dat doe ik al 25 jaar zo. Op die kranten gaan nog tabakstelen en schelpenzand om de eitjes niet te laten beschadigen en om kromme borstbenen te voorkomen.
Ik kan niet zeggen dat ik vaak last heb van luis, waarschijnlijk omdat ik de duiven tweemaal per jaar preventief een luisdruppel geef van Schroeder. Ze krijgen die in de nek, op het vlees.
De kweekduiven koppel ik gedurende de gehele dag. Ik laat één doffer uit zijn bak terwijl de rest opgesloten zit. Ik zoek dan een duivin die bij de doffer past en laat die erbij.
Bij de vliegduiven die eind januari / begin februari worden gekoppeld, zet ik ‘s avonds de duivin bij de doffer. Zodra alles bijeen zit, doe ik het licht uit en zorg ik dat ik de andere dag in de buurt ben wanneer het weer licht wordt.
Zowel bij de vliegers als kwekers bepaal ik zelf welke duiven bij elkaar passen. Dat beslis ik op de dag van koppelen en op basis van gevoel. De duiven moeten wel met elkaar door een deur kunnen. Als ze niets van elkaar willen weten, gaat er een andere duivin bij. Hier dus geen vrije koppeling!
Normaal gesproken moet alles in één dag goed zijn, anders zijn de duiven er gewoon nog niet aan toe. Wanneer ze leggen, boeit me niet. Het gaat prima als ze binnen 3 weken allemaal op twee eitjes broeden.
Wanneer er bij enkele koppels één jong ligt, leg ik die nadat ze geringd zijn, bijeen. Duiven één jong laten grootbrengen doe ik niet. Dat jong groeit te hard omdat het wordt vetgemest door de ouders en krijgt dan vaak buispennen. Komt het voor dat er een jong overschiet, dan wissel ik die om de paar dagen om met een koppel waarbij wel twee jongen liggen.
Doordat de duiven hier zo goed als buiten kweken, merk ik wel dat er bij koud weer soms verschil zit tussen het uitvallen van de eitjes. Dit komt vaak doordat ze gelijk stevig op het eerste ei gaan broeden. Ook dat los ik op nadat ze geringd zijn. In dit geval door de grotere bij elkaar te leggen en de kleintjes ook.