05 aug In Friesland begint het te lopen

Bij Jan Timmermans in Friesland gaat het weer als vroeger. Voor 2021 was daar haast niet tegen te vliegen met de jonge duiven. In 2022 liet Jan achter het duivenhok een zonnepanelenveld aanleggen en het was gedaan met presteren.

Dit jaar op advies van een clubgenoot de stekker uit die panelen getrokken en nu komen de jongen weer als raketten. In samenspel E1 tegen 1.061 duiven werd het 1-3-4-5-6-8-9. In Afdeling Friesland ’96 werd het 7-11-12-13-14-15-16-17 enz. tegen 7.441 duiven met dik 20 duiven 1:100.

Duidelijk op de goede weg terug, uiteraard nog altijd met dezelfde duiven als vroeger. Jan haalt hier elk jaar een deel van de vierde ronde uit de kwekers op. Zo was superduivin Zora eigenlijk ook bestemd voor Friesland, maar ik was haar vergeten mee te geven toen Jan in 2024 de jongen ophaalde.

Toen Jan al weg was zag ik dat jong nog lopen. Ik had mijn eigen duiven al van een pokkenenting voorzien, vandaar dat ik haar maar aan Corné gaf, waar ze zich ontpopte als een topjaarling.

Ook Jan woont oostelijk in de afdeling en dan mag je over de zuidwestenwind niet klagen. Dan moet je erbij zitten. We zagen dat ook bij nationaal Bourges in België; met westzuidwest valt er voor niet één westelijk gelegen hok wat te halen op nationaal niveau.

Vandaar dat Zora een uitmuntende prestatie leverde door hier aan de westkant de 3^e nationaal Orléans te winnen. Ze is een kopie van haar illustere oma Olympic Millennium en daarmee een aanwinst voor het kweekhok.

Duivensport is en blijft windafhankelijk en ook de factor geluk mag je niet onderschatten. Heb je ook maar een klein beetje pech dan doe je al niet meer mee voor de 1^e prijs.

Bij Comb. van Wanrooij was het ook een onemanshow met zeven duiven in de top 10 van de afdeling. De nestzusjes 504 en 503 wonnen de 5^e en 13^e prijs in de afdeling en komen beide uit een dochter van Olympic Dragon. Bij mij zaten ook drie kinderen van Olympic Dragon bij mijn eerste vijftien duiven.