24 feb Alle ballen verzamelen!
Het vliegseizoen is ingezet. Alle vliegduiven – oud en jong – worden inmiddels verduisterd.
De jonge duiven worden direct na het spenen gestempeld en gevaccineerd met rota/PMV. Wanneer alle rondes eraf zitten – ergens begin april – vaccineert de dierenarts ze nogmaals, maar dan met Colombovac.
Normaal gesproken is het nu elke dag open hok voor de jonge duiven, maar door de vele roofvogelaanvallen blijven ze enkele weken vast.
Bij de oude duiven staan de jongen in broedschotels op de grond en zijn de duivinnen eraf. ‘s Ochtends worden ze door de doffers gevoerd. ‘s Middags gaan de doffers uit het hok en kunnen de duivinnen de jongen voeren. In de late namiddag mogen de doffers ze nogmaals voeren.
Dit jaar ga ik de nieuwe Octavit capsules gebruiken om de prestaties op individueel niveau nog beter te kunnen sturen. Doordat ik de duiven elke dag in de hand heb om een capsule op te steken, kan ik ook gelijk voelen wie op de dagfond wordt gezet en wie op de vitesse/midfond.
Octavit poeder (l) en Octavit capsules (r)
Africhten
De oude duiven worden eenmalig afgericht (30 km) en gaan daarna bij goed weer mee op de eerste trainingsvlucht. Voorheen sloegen ze die vaak over en gaf ik ze meteen mee op de eerste prijsvlucht. Ook dat kan prima.
De africhting van de jonge duiven begint pas eind mei, maar die is dan wel intensief. Vroeger startte ik hier eind maart al mee, maar daar verliep het seizoen niet beter of slechter van. Je maakt ze hier echt niet slimmer mee. Hoogstens wat beter geconditioneerd.
Toen mijn 89-jarige schoonvader nog jongen kweekte, werden die nooit afgericht. Hij kweekte er 14 en gaf die gelijk mee op Quiévrain (145 km). Hij verspeelde er dan hooguit twee. Tegen die tijd was ik er door mijn vele africhten al zeker 40 van de 175 kwijt en verloor ik er diezelfde eerste vlucht nog eens tien of meer.
Buiten de verplichte vaccinaties hebben de 14 duiven van mijn schoonvader al zeker 10 jaar geen medicatie meer gehad. Toen ik er vorig jaar enkele meenam op consult, mankeerden ze echter niets.
Hij laat ze hele dagen los en ze zitten 12 maanden per jaar bijeen, waarbij eventuele eitjes worden weggegooid. Natuurlijk kan je hier geen prestaties van verwachten, maar dat boeit hem niet. Voor hem is het bezigheidstherapie en een reden om uit bed te komen, en ook dat is een vorm van duivensport beoefenen!
Naarmate je ouder wordt leer je de zin van de onzin te scheiden. Zo kocht ik ooit nieuwe Ruco manden om de jonge duiven in te laten wennen en ze het drinken aan te leren. Meerdere keren per jaar gingen ze daar met wat eten en drinken in. Na enkele dagen mochten ze eruit en een groot deel haastte zich alsnog naar de drinkbak in het hok. Ik had mijn lesje geleerd en heb de Ruco manden weer weggedaan.
De slimmere duiven vinden de drinkgoot snel en de dommere nooit. In de vereniging worden voor het inkorven ook vaak drinkgoten aan de mand gehangen. Het zou beter zijn om pas wanneer alles klaar is die drinkgoten eraan te hangen, want op het moment dat je het water erin giet drinken de duiven sneller dan wanneer er al water in zit. Althans, dat idee heb ik.
Vandaag de dag stop ik ze nog steeds wel eens een nachtje in de mand om ze alvast te laten wennen, maar dan zonder drinken eraan. Gewoon om de mandstress weg te nemen. Slechts een paar keer, want dan snappen ze het wel.
Voor wie erin gelooft is het ook beter om met de vereniging de jongen van de oefenvluchten een dag eerder in te manden, zodat ze twee nachten mand hebben. Op voorwaarde dat de oefenvlucht niet te ver is, zodat ze gemakkelijk huiswaarts kunnen keren.
Vroeger begon men hier met oefenvluchten voor de jonge duiven vanuit Merksem, op amper 35 km. Daarna ging men naar 55 km. Ik denk dat die opbouw beter is om de duiven aan de mand en de vrachtwagen te laten wennen. Het zal de verliezen in het begin vast ten goede komen.