Zwarte zondag

Zo ben je de enige afdeling die op zaterdag vliegt en zo ben je de enige die op zondag vliegt. Het was op zich een goed initiatief, ware het niet dat men te snel heeft gelost.

In de vereniging mochten er met 30 graden 27 duiven in de mand, dus het hitteprotocol was niet meer van toepassing.

Ik won weliswaar de 1e prijs tegen 10.374 duiven, maar daar is alles mee gezegd. Ik ben blij dat ik genoeg jongen heb gekweekt, want tegen dit grillige weer en de lossingen zoals die dit jaar in Brabant en Oost-Brabant verlopen, valt amper te kweken.

Ondanks dat ben ik nog altijd voor spelen en niet voor thuishouden, vandaar dat ik er zeker niet op tegen ben zoals het is gegaan en dat we op zondag konden vliegen. We manden ze zelf in en daar zijn we zelf verantwoordelijk voor. We vertrouwen immers op het IWB en de lossingsverantwoordelijken dat zij kennis van zaken hebben.

Op dit moment (maandagochtend 08.00u) mis ik nog 25 van de 126 jongen en daarmee prijs ik me bij de gelukkigen. Vorige week kwamen ze nog goed na en dat zal ditmaal hopelijk niet anders zijn.

Onze jonge duiven hebben na deze twee baggervluchten wel een flinke deuk in hun zelfvertrouwen gehad. Het is een slechte leerschool, zo. De jongen trappen voortaan eerder op de rem en zullen niet snel meer diep gaan.

Hier gaan ze dus maar weer de herstelcyclus in en krijgen ze enkele dagen rust.

Ik hoop dat wij liefhebbers allemaal bereid zijn om opgevangen duiven enkele dagen iets te eten en drinken te geven en ze vervolgens weer los te laten. Het is tenslotte niet zo heel veel werk om duiven via het internet terug bij hun eigenaar te krijgen.