De duiven waren even uit de kost. De snelheidsvlucht kwam op zondag. Met die harde wind vanachter had ik eerlijk gezegd weinig hoop hier op de voorgrond, maar toch zaten ook hier vroege duiven.

Ik begon van Roye met de 5e, 25e en 61e prijs tegen 7.525 duiven in de afdeling. Mijn eerste is een dochter uit zoon Fire Eyes Verkerk x Super Dragon. Zij had al een 3e, 11e en 12e NPO op haar conto en is dus zeker geen verkeerde jaarling.

De dagfond bleef tot maandag vastzitten. Ik vraag me nog altijd af waarom er niet op de vrijdag gelost kan worden als je al ver van tevoren kunt zien dat er in het weekend geen mogelijkheden zijn. Waarom niet alles een dag vervroegen voor het welzijn van onze duiven?

Al met al werden ze dus pas gisteren met een hevige westenwind gelost. Normaal zijn wij hier dan kansloos, maar nu met Zeeland erbij en na al die weken oostenwind, heeft een groot deel van de duiven toch de kustlijn gevolgd. Zeeland was spekkoper in de sector. In Brabant won ik van NPO Châteauroux de 7e, 8e, 39e en 94e prijs tegen 3.135 duiven.

Mijn eerste duif is Golden Super Ace uit Blue Dragon x New Maxi Frans Maris. Zij won vorig jaar de 2e NPO Philbert en viel toen ook in dezelfde seconde als een hokgenoot. Ze werd ook 1e en 4e Gouden Crack en 5e nationaal Asduif.

Mijn tweede is Witbuiks Queen, de oudste duif op mijn vlieghok (2022). Zij had al 5x top 10 NPO gevlogen en komt uit New Witbuik (3e nationaal Asduif uit Young Witbuik) x een dochter van Super Rossi.

Mijn derde is Pure Witbuik, die won vorige week de 9e NPO Toury. Zij komt uit Blue Witbuik (ook uit Young Witbuik) gekoppeld tegen Pure Gold (tweevoudig 1e nationaal Asduif).

Op deze vlucht had je oudere duiven nodig, want voor de jaarlingen was het taai. Ik heb er daar alleen niet zoveel van, namelijk maar vier duiven van 2 jaar en twee duiven van 3 jaar. Verder zijn het hier allemaal jaarlingen. Toch doen zij het goed en zit ik bijna het gehele seizoen al in de top 10 van de afdeling.

Verdere programma

De komende twee dagfondvluchten speel ik maar met enkele duiven, om straks op de laatste twee kortere dagfondvluchten de rest in te zetten. Het midfondprogramma is dan ook ten einde.

Zoals eerder aangehaald snap ik niet waarom men de verdere midfond tussen de dagfond in programmeert. Je kan beter de vitesse vluchten tussen de dagfond in programmeren, dan heb je veel meer participatie op de dagfond.

Nu zijn de duiven pas maandag laat in de middag thuisgekomen en moeten ze op donderdagavond alweer de mand in voor de midfond. Voor de verste afstand in onze afdeling is dat toch bijna 500 km.

Recuperatie

Een goed herstel is dan ook zelden zo belangrijk geweest als dit jaar. Mijn duiven krijgen nu dus elke avond een Octavit capsule om te kunnen herstellen en om ze voor te bereiden op de komende vlucht.

Bij Jan in Friesland ging het gelukkig wat beter. Ik had hem een kuurtje aangeraden en gezegd dat hij ze beter op de snelheid kon zetten, het draaide immers niet. Nu werd het tegen 9.798 duiven 7-9-16-19-21. Laten we hopen dat het lek hiermee boven is en dat de duiven hier een goed gevolg aan kunnen geven.

De Gebr. van Belzen kenden ook een moeizame start dit seizoen. Na wat tips en een kuur sloeg dit om als een blad aan de boom. Sindsdien zijn hun duiven er elke week. Vaak zit het in de kleine dingen.

Op beide hokken is de kwaliteit aanwezig en dan moet het er gewoon uitkomen. Mocht ik niet overtuigd zijn dat de duiven het kunnen, dan stak ik er geen moeite in. Daarbij heb ik in het verleden genoeg liefhebbers met raad en duiven bijgestaan, om vervolgens in diverse reportages terug te lezen dat ze alles zelf hadden uitgevogeld. In zulke types steek ik geen energie.

Mensen zijn nu eenmaal snel geneigd om naast hun schoenen te gaan lopen, maar je moet elke week maar weer afwachten hoe de prestaties zijn. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd.

Jeffrey had een weekje welverdiende vakantie, vandaar wat later met de blog.

Het was afgelopen weekend weer een taai vluchtje. Misschien hadden ze toch beter zaterdagochtend vroeg kunnen lossen. Ik kijk altijd met een schuin oog naar de Belgen. Zij hadden alles vroeg gelost, met goed verlopen concoursen als gevolg.

Zondag hebben de Belgen uitgesteld en zijn wij alsnog gaan lossen. Alle duiven keerden weliswaar terug, maar je zag aan ze dat ze het onderweg zwaar hebben gehad. Ze bleven ook uit de lijn komen, wat vaak duidt op een slecht vertrek.

Ondanks dat won een clubgenoot de 1e prijs in de sector, nadat hij eerder een 1e in de afdeling won. Zelf won ik de 9e NPO met een dochter van Blue Witbuik x Pure Gold. Een andere dochter van Blue Witbuik won afgelopen week ook top 10 NPO. Blue Witbuik heeft hiermee al zes top 10 NPO-winnaars voortgebracht, met verschillende duivinnen.

Op de dagfond geef ik maar 14 duiven mee. Het weer voor zaterdag oogt wisselvallig, maar wie weet zijn er kansen met die westzuidwestenwind onderweg. Men zal alleen niet zo moeten treuzelen zoals afgelopen weekend.

Opleren jonge duiven

Als het weer het toelaat gaan de jongen inmiddels elke dag op pad, tot ik aan de 30 km zit. Op opleerdagen trainen ze niet aan huis. Tot nu toe zijn ze altijd voor ons thuis, maar dat verandert heus een keer wanneer ze echt moeten zoeken.

Met dit bewolkte weer raak je minder snel jongen kwijt, is mijn ervaring. Je kan ze beter in de regen loslaten dan wanneer de zon hoog aan de hemel staat. Op hun derde opleervlucht (15 km) kwamen ze in een stevige regenbui terecht. Ze deden er wat langer over, maar keerden wel allemaal terug.

Ze gaan nu dus in stappen van 5 km verder tot ze aan de 30 km zitten, waarschijnlijk halverwege volgende week.

Ik voer ze in tegenstelling tot voorgaande jaren íets krapper net voor ik gestart ben met opleren, vooral in de avond voor de opleervlucht. Ik pak ze vroeg in de ochtend, dus ze gaan hongerig op pad, maar stormen bij aankomst naar binnen. Zoals gezegd komen ze dan de rest van de dag niet meer los. De duiven worden straks wel weer opgevoerd naarmate de eerste prijsvlucht dichterbij komt.

De jonge duiven krijgen a.s. zaterdag hun paratyfusenting en een chip om. De week erop start hun opleidingsprogramma, zoals gezegd met grote stappen. Ik heb er nog genoeg, dus het is niet erg als er enkele afvallen.

Deze week heb ik al best wat vreemde jongen binnen gehad met een chip om, wat betekent dat veel liefhebbers al begonnen zijn met opleren.

De oude duiven gaan naar Toury (420 km). De week erop gaan er twaalf richting Châteauroux (570 km).

Ik start dit jaar voorzichtig op de dagfond, omdat de groep enkel uit jaarlingen bestaat. De betere jaarlingen wil ik bewaren voor de laatste twee dagfondvluchten. Zij blijven voorlopig nog op de midfond.

Momenteel speel ik hoofdzakelijk met duivinnen en nog tien doffers. Vanaf volgend jaar is dat waarschijnlijk alleen nog met duivinnen, zodat ik wat meer rust en tijd krijg voor andere dingen.

Ook ik word een jaartje ouder en mijn lichaam laat het te vaak afweten. Daarom is het tijd om wat af te schalen en rustiger aan te doen. De wil om te winnen zal echter nooit verdwijnen. Die motiveert mij om het dagelijkse werk te blijven verzetten.

Dit jaar verloopt vervelend door mijn arm- en rugklachten, maar gelukkig word ik met het dragen van de manden altijd goed geholpen.

De eerste sectorvlucht werd een prooi voor Zeeland. De gebr. van Belzen wonnen daar 4-9-56 tegen 20.366 duiven. Dit zijn alle drie 100% Embregts-Theunis duiven. Hun eerste is een kleinkind van Pure Gold en hun tweede een kleinkind van Turbo Millennium.

Zelf begon ik tegen 11.751 duiven met de 4e en 9e prijs. In totaal vielen 42 van de 48 duiven in de prijzen.

Het lijkt erop dat de wind in de noordoosthoek blijft hangen, dus de duiven krijgen het niet voor niets. Mijn duiven (alsook die van de gebr. van Belzen) hebben op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag dan ook een Octavit capsule gekregen, zodat ze niet aan energie interen. De vluchten worden tenslotte zwaarder en de duiven hebben ook nog de warmte tegen.

Aanstaande zaterdag vliegen wij Melun (355 km). De duiven zijn gisteren ingekorfd, dus vanavond lekker vrij. Zo zou het eigenlijk altijd moeten zijn; op één avond de dag- én midfond inkorven. Hiermee zou je alle helpers en onze partners een groot plezier doen.

Ik heb 36 duivinnen en 12 doffers meegegeven. Waarschijnlijk staat er een oostenwind en worden we samen met Zeeland gelost. De eerste duiven verwacht ik dan aan de kust en zo langzaamaan oostwaarts de afdeling in. Hier leggen we het normaal gesproken af tegen Rayon 1, al vallen er dit jaar overal in de afdeling vroege duiven, ondanks de overwegend oostenwind.

Mijn jonge duiven beginnen over 2 weken aan hun opleerprogramma en dat gaat hier zoals vroeger in grote stappen van 5-10-15-20-25-30 km. Verder dan 30 km komen ze niet. Ik heb een slechte rug, dus al die duiven in de mand stoppen om ze vervolgens aan het einde van de straat los te laten, laat ik liever aan een ander over.

Afgelopen week was hier sprake van een lichte adeno uitbraak, waardoor enkele jongen zijn verwijderd. Dit volgt meestal na de pokkenenting met het kwastje. Toch heb ik liever dat dan elk jaar de duiven opnieuw in de nek te moeten vaccineren. Met het kwastje is dit maar 1x in hun leven nodig.

Het ging maar om enkele duiven, dus ging ik ‘s ochtends met het zaklicht het hok in en heb ik de zieken geruimd. Uit ervaring weet ik immers dat duiven die ernstig adeno krijgen en hiervan genezen, toch nooit goede worden.

De betere duiven zitten haast altijd in hun zondagspak en lijken zelden iets te mankeren. De duiven die daar net onder hangen lijken het vaker moeilijk te hebben na een vlucht die minder verliep.

Uiteindelijk draait het maar om een handjevol goede duiven, dus waarom moeite steken in een jong dat iets mankeert? De kans dat het een goede wordt is minimaal, daarom hou ik het liever bij de vitaalste exemplaren.

Over ruim een week krijgen ze hun paratyfusenting. Alle duiven die dan niet mooi rond staan, worden verwijderd. Ze krijgen volop eten en zijn oud genoeg. Ik hou niet van die diepe en magere duiven.

Zo kweek ik ook elk jaar een ploeg zomerjongen voor enkele liefhebbers, veilingen of om het eigen kweekhok op peil te houden. Zo’n 25% daarvan selecteer ik vooraf uit, zonder te kijken naar afstamming. Waar ik niets in zie, daarmee zadel ik ook een ander niet op.