We maken ons op voor de vijf laatste, tevens belangrijkste jonge duivenvluchten. Althans, als ik voor mezelf spreek.

Dit jaar speel ik geen nalijn met de oude duiven. Zij hebben het al super gedaan en krijgen nu rust. Zij wonnen dit jaar 13x top 10 in de afdeling.

Twaalf jongen krijgen een tweede kans op de nalijn, nadat zij aan het begin van het seizoen gewond moesten afhaken. Zij zitten samen in een apart hok en gaan ‘s middags een uurtje naar buiten. Mocht hier een uitblinker tussen zitten dan kan die eventueel nog mee naar de laatste Melun.

Ik wil volgend jaar maximaal 24 vliegkoppels en misschien zelfs maar 18. Verder 24 kweekkoppels en ca. 120 jonge duiven, zodat ik er na enkele vluchten nog 50 à 60 over heb om de rest van het seizoen mee af te ronden. Dat zijn er meer dan genoeg voor mij.

Zoals altijd steek ik mijn energie alleen in duiven die per honderdtal kunnen spelen. Per duizendtal valt niet meer mee met de steeds kleiner wordende concoursen.

Bij Jan Timmermans in Friesland gaat het weer als vroeger. Voor 2021 was daar haast niet tegen te vliegen met de jonge duiven. In 2022 liet Jan achter het duivenhok een zonnepanelenveld aanleggen en het was gedaan met presteren.

Dit jaar op advies van een clubgenoot de stekker uit die panelen getrokken en nu komen de jongen weer als raketten. In samenspel E1 tegen 1.061 duiven werd het 1-3-4-5-6-8-9. In Afdeling Friesland ’96 werd het 7-11-12-13-14-15-16-17 enz. tegen 7.441 duiven met dik 20 duiven 1:100.

Duidelijk op de goede weg terug, uiteraard nog altijd met dezelfde duiven als vroeger. Jan haalt hier elk jaar een deel van de vierde ronde uit de kwekers op. Zo was superduivin Zora eigenlijk ook bestemd voor Friesland, maar ik was haar vergeten mee te geven toen Jan in 2024 de jongen ophaalde.

Toen Jan al weg was zag ik dat jong nog lopen. Ik had mijn eigen duiven al van een pokkenenting voorzien, vandaar dat ik haar maar aan Corné gaf, waar ze zich ontpopte als een topjaarling.

Ook Jan woont oostelijk in de afdeling en dan mag je over de zuidwestenwind niet klagen. Dan moet je erbij zitten. We zagen dat ook bij nationaal Bourges in België; met westzuidwest valt er voor niet één westelijk gelegen hok wat te halen op nationaal niveau.

Vandaar dat Zora een uitmuntende prestatie leverde door hier aan de westkant de 3e nationaal Orléans te winnen. Ze is een kopie van haar illustere oma Olympic Millennium en daarmee een aanwinst voor het kweekhok.

Duivensport is en blijft windafhankelijk en ook de factor geluk mag je niet onderschatten. Heb je ook maar een klein beetje pech dan doe je al niet meer mee voor de 1e prijs.

Bij Comb. van Wanrooij was het ook een onemanshow met zeven duiven in de top 10 van de afdeling. De nestzusjes 504 en 503 wonnen de 5e en 13e prijs in de afdeling en komen beide uit een dochter van Olympic Dragon. Bij mij zaten ook drie kinderen van Olympic Dragon bij mijn eerste vijftien duiven.

Het weekend is weer voorbij. Eerst was er de jonge duivenvlucht vanuit Pont-Sainte-Maxence. Tegen 6.328 duiven won ik 4-6-8-19-26 in de afdeling, wat met een zuidwestenwind zeker niet tegenviel. In het rayon werd het 1-2-3 tegen 2.159 duiven.

In de vereniging en in zijn rayon won Team Patagoon de 1e en 2e prijs. Tevens won Jan de Werd voor de tweede keer op rij de 1e en 2e prijs in de afdeling. Kortom, de duiven daar zijn ook prima in orde.

Daarna kwam Orléans. Mijn overbuurman Corné van Rijen won de 3e nationaal en de 1e nationaal bij de jaarlingen met Zora, een duifje dat hij vorig jaar bij mij als jong haalde. Zora komt uit een doffer van goede vriend Davy Tournelle (Rummen, BE), die dit weekend in België de 1e nationaal Bourges won. Deze doffer zat gekoppeld aan één van mijn beste kweekduivinnen uit zoon Uranus Willem de Bruijn x Olympic Millennium.

Zora won eerder dit jaar de 8e NPO Issoudun tegen 5.491 duiven en vloog zich in haar jonge loopbaan al 8x in de top 100 NPO. Ze is inmiddels teruggekeerd en vertoeft op mijn kweekhok. Vanaf nu gaan enkele jongen van haar jaarlijks terug naar Corné.

Het jonge duivenspel

Het jonge duivenspel is mijn favoriete spel, maar helaas doet men er van hogerhand alles aan om dit de nek om te draaien. Natuurlijk heb ik ook verliezen, zeker 60% haalt hier de eindstreep niet. Zou ik er niet één verliezen dan werd datzelfde percentage alsnog uitgeselecteerd, want alles doorhouden gaat simpelweg niet.

De meeste jongen raken we op de eerste vluchten kwijt. Eenmaal de kaap van 250 km voorbij verspeel je er haast geen meer en dat is al 10+ jaar het geval.

Eén van de problemen is dat we tegenwoordig maar uit alles kweken. En mooie duiven zijn nog geen goede. Zoals gezegd geven mijn beste kwekers ook niet elk jaar toppers. Er zijn genoeg jaren dat ik uit bewezen duiven niet één van de zes gekweekte jongen overhoud.

Liefhebbers die op de nalijn niets verliezen hebben hun jongen al aan het begin van het jonge duivenspel gespeeld. Enkele tegenslagen en een hoop verliezen verder gaan zij met het restant naar de nalijn en daar verliest men er geen meer. Logisch, want het kaf werd eerder in het seizoen al van het koren gescheiden.

Iemand die zijn jongen op de nalijn pas voor het eerst in de mand heeft verliest er daar alsnog evenveel als anderen reeds op het jonge duivenspel deden. Daarom slaan die enquêtes nergens op, die kan je zodanig manipuleren dat ze de geliefde uitkomst geven die je voor ogen hebt. Zo vind ik zonder stemming € 100.000,- van de liefhebbers uitgeven overigens ook schandalig.

Veel liefhebbers stoppen ermee als ze het jonge duivenspel ter zielen laten gaan en alleen nog in augustus wat kleine vluchtjes houden, om er vervolgens achter te komen dat er dan alsnog evenveel jongen worden verspeeld en anders het jaar erop wel als jaarling.

Zelf ga ik in ieder geval niet vanaf januari al duiven voeren om ze pas 8 maanden later op enkele vluchtjes rond de kerktoren te kunnen spelen. Vervolgens zou ik met een volle bus en aanhanger naar de poelier moeten, we zijn tenslotte niet allemaal een megahok dat alle jongen kan doorhouden en jaarling kan laten worden.

Ik hoop maar dat er nog dispensatie komt, zodat we in België mogen meedoen. Mocht het jonge duivenspel hier verloren gaan dan stop ik zelf in ieder geval volledig met duivensport. Met mij vrees ik vele anderen.

Zo vind ik het ook frappant dat men louter klaagt over verliezen bij de jonge duiven, aangezien er per saldo evenveel jaarlingen en oude duiven achterblijven. Om over de verliezen op de meerdaagse fond nog maar te zwijgen.

Dit jaar waren er problemen met de cardy, oftewel witte saffloorpitten. De duiven lieten hier een deel van liggen. “Rotzooi”, werd hier en daar door criticasters verspreid. Het betrof simpelweg een oogst waarvan een groter dan normaal gedeelte van de cardy kaf was. En juist die lieten de duiven liggen.

Dit viel in onze mengelingen extra op, omdat daar veel cardy in zit. Doordat kaf gewichtsloos is eten de duiven het niet op. Normaliter zuigt de machine in de fabriek die lege hulzen uit, maar omdat er zoveel tussen zaten raakte de machine al snel verstopt, waardoor een klein gedeelte van die kaf toch in de mengelingen terechtkwam.

Dit was overigens niet alleen bij ons het geval. Ronny zag dit ook in zijn eigen mengelingen terug en ook andere fabrikanten/merken kampten met ditzelfde probleem. Cardy wordt tenslotte maar via enkele landen/partijen verkregen.

Ik ben zelf één van de eerste die ziet of er wat mis is aan onze mengeling. Elke week komt hier een verse vracht binnen, waarvan vijf zakken meteen in de eigen voerton gaan. Ik zag dat er plots witte pitjes bleven liggen en heb dat enkele maanden terug meteen kenbaar gemaakt bij Ronny van Tilburg, die onze mengelingen maakt.

Ronny is hiermee aan de slag gegaan en garandeert ons inmiddels dat alles is opgelost. De oude partij cardy is weg en er is een nieuwe voor in de plaats gekomen. Ronny heeft daar het dubbele voor moeten betalen om het allemaal geregeld te krijgen, maar dat had hij graag voor ons liefhebbers over, aangezien ook voor hem kwaliteit boven alles gaat.

Daarnaast vult Ronny standaard elke zak met ca. 100 gram extra af, zodat niemand ooit netto verlies lijdt in de portemonnee, mochten de duiven onverhoopt toch een beetje laten liggen (in dit geval dus de kaf…).

“Is het schadelijk voor de duiven?”, werd ons gevraagd. Nee, natuurlijk niet, anders had ik het zelf ook niet aan mijn duiven gegeven. Met de cardy was niets mis, er zat gewoon meer dan normaal veel kaf tussen (cardy zonder gewicht/inhoud), wat Ronny onmogelijk allemaal uit de mengelingen geblazen kreeg.

De cardy in kwestie was verder gewoon gezond en zeker niet geschimmeld of bespoten, zoals sommige kwade tongen beweerden. Daarbij worden alle granen en zaden bij Ronny gecontroleerd door de Voedsel- en Warenautoriteiten. Bespoten graan komt er daar dus sowieso nooit in.

Productverbetering

In samenspraak met Ronny laat ik de Championsmix en NPO-mix wel iets aanpassen en verbeteren dit najaar. Dit stond al langer op mijn verlanglijstje en dit leek me een goed moment om daarop door te pakken.

Zo wil ik o.a. dat de NPO-mix nog geschikter wordt om de duiven mee op te voeren, aangezien de vluchten steeds zwaarder lijken te worden. Verder wil ik een beetje cardy inruilen voor rode dari en worden de lange, gestreepte zonnebloempitten (waar ook wel eens wat kaf tussen zit die de duiven laten liggen) vervangen door de kleinere, dikke variant. Deze eten de duiven wat liever.

Ondanks de torenhoge prijzen van hennepzaad en gepelde zonnebloempitten blijven die qua hoeveelheid gelijk, dat is tenslotte wat de NPO-mix zo vetrijk en speciaal maakt.

Om het lekken van de zakken NPO-mix tegen te gaan willen we overstappen op 20 kg inhoud, net als de Championsmix, dus. De zakventielen sluiten zo beter af dan met 15 kg. Dit zorgt ervoor dat de zak niet kan leeglopen bij het oppakken.

De samenstelling is nu zo’n 10 jaar op de markt en er zijn inmiddels heel wat succesvolle gebruikers in binnen- en buitenland. Dit lezen we wekelijks terug in alle appjes, mails, duivenkrantjes en de diverse reportages.

Het mooie van onze samenstelling is dat hij voor alle duiven, seizoenen en afstanden te gebruiken is. Zo won enkele jaren terug Pieter Goeree al nationaal Barcelona op onze mengeling en dit jaar viel de 1e internationaal Barcelona tegen 15.598 duiven bij Anthony Pellitteri. Ook daar worden de duiven gevoerd met Embregts-Theunis, volgens goede vriend Dominique.

Vervolg duivenseizoen

De oude duiven gaan vandaag de mand in voor nationaal Orléans en de 60 jongen van vorige week gaan naar Pont-Sainte-Maxence (289 km).

De nalijn start binnenkort en daar zal flink wat deelname zijn, aangezien veel liefhebbers duiven zijn verloren en zijn uitgeweken naar de nalijn. Een ieder is baas op eigen hok. Hier gaat alles gewoon mee op het jonge duivenprogramma. Verliezen of niet, daar kijk ik niet naar. Minstens 95% van alle duiven heeft het toch niet in zich om regelmatig kop te vliegen.

Ik weet als geen ander dat het maar om een handjevol goede duiven gaat. Laat ze dat eerst maar eens bewijzen op het jonge duivenprogramma. En of ik volgend jaar nou 24, 18 of 12 koppels moet zetten om te spelen, dat maakt me niet uit.

Uiteindelijk draait het ook bij de oude vliegduiven enkel om de echte goede, die een geheel seizoen vol gevaren kunnen overleven en daarbij ook nog eens regelmatig per honderdtal kunnen spelen.

Het was me het jaartje wel met al die verliezen bij de oude en jonge duiven, maar zoals altijd moeten we verder met wat er nog zit.

Zo kwamen er vragen van liefhebbers die hoorden dat ik van één vlucht 50(!) duiven verspeelde (van de 134). Er waren die dag helaas heel wat liefhebbers die er procentueel meer dan mij zijn kwijtgeraakt, maar 50 klinkt natuurlijk spectaculair.

Zoals altijd keerden verschillende duiven binnen enkele dagen terug, de meeste weliswaar gewond. Je zou denken dat er na zo’n dramatische beginvlucht niet veel duiven meer achterblijven. Toch bleven er alle weken enkele steken.

Wanneer de jonge duiven de laatste weken aan het vallen zijn valt het nadat de helft gearriveerd is zo stil als iets. ‘s Avonds komt het plots weer op gang en raakt alles zo goed als thuis. Die duiven label ik als de ‘afstappers’.

Zij hebben zichzelf iets slechts aangeleerd wat je ze nooit meer krijgt afgeleerd. Zodra het even tegenzit vallen die ergens op een huis en gaan ze eerst uitrusten om pas richting de avond weer verder te gaan. Duiven leren dit zichzelf alleen aan wanneer de start van het seizoen slecht verliep.

Natuurlijk zijn al mijn jongen gekweekt uit duiven waarin ik vertrouwen had, maar dat wil niet zeggen dat het allemaal toppers zijn. Daarbij geeft een kweker het ene jaar enkele goede tot bruikbare duiven en het andere jaar helemaal niets. Koppels die elk jaar goede geven ben ik nog niet veel tegengekomen. Laat het me vooral weten, want daaruit wil ik zeker jongen proberen te bemachtigen.

Het is dus allemaal nog niet zo simpel. Bepaalde lijnen duiven komen met dit type weer ook beter uit de verf dan andere.

Ook bij de grote hokken wordt het verschil door slechts enkele topduiven gemaakt. Vaak zijn deze hokken commercieel en worden die duiven vrij snel naar de kweek gezet, waar minder commerciële hokken tot 5 jaar met hun beste duiven blijven spelen. Het is een wereld van verschil of je over enkele topduiven beschikt of dat je in een jaar vliegt waarin nét die ene topper ontbreekt.

Witbuiks Queen is met 7x top 10 NPO op zak naar de kweek verhuisd. Laten we hopen dat er volgend jaar een nieuwe topper opstaat op het vlieghok.

Witbuiks Queen is van 2022, net als National Torres (1e en 2e NPO en 2e nationaal Issoudun), Torres Diamond (5x top 10 NPO), Winning Daisy (5x top 10 NPO) en superduif Olympic Dragon (Olympiade duif en 7x top 10 NPO). Kortom, 2022 was wél een geweldig kweekjaar. Daar moet je dus af en toe ook een beetje geluk mee hebben.