Jeffrey had een weekje welverdiende vakantie, vandaar wat later met de blog.

Het was afgelopen weekend weer een taai vluchtje. Misschien hadden ze toch beter zaterdagochtend vroeg kunnen lossen. Ik kijk altijd met een schuin oog naar de Belgen. Zij hadden alles vroeg gelost, met goed verlopen concoursen als gevolg.

Zondag hebben de Belgen uitgesteld en zijn wij alsnog gaan lossen. Alle duiven keerden weliswaar terug, maar je zag aan ze dat ze het onderweg zwaar hebben gehad. Ze bleven ook uit de lijn komen, wat vaak duidt op een slecht vertrek.

Ondanks dat won een clubgenoot de 1e prijs in de sector, nadat hij eerder een 1e in de afdeling won. Zelf won ik de 9e NPO met een dochter van Blue Witbuik x Pure Gold. Een andere dochter van Blue Witbuik won afgelopen week ook top 10 NPO. Blue Witbuik heeft hiermee al zes top 10 NPO-winnaars voortgebracht, met verschillende duivinnen.

Op de dagfond geef ik maar 14 duiven mee. Het weer voor zaterdag oogt wisselvallig, maar wie weet zijn er kansen met die westzuidwestenwind onderweg. Men zal alleen niet zo moeten treuzelen zoals afgelopen weekend.

Opleren jonge duiven

Als het weer het toelaat gaan de jongen inmiddels elke dag op pad, tot ik aan de 30 km zit. Op opleerdagen trainen ze niet aan huis. Tot nu toe zijn ze altijd voor ons thuis, maar dat verandert heus een keer wanneer ze echt moeten zoeken.

Met dit bewolkte weer raak je minder snel jongen kwijt, is mijn ervaring. Je kan ze beter in de regen loslaten dan wanneer de zon hoog aan de hemel staat. Op hun derde opleervlucht (15 km) kwamen ze in een stevige regenbui terecht. Ze deden er wat langer over, maar keerden wel allemaal terug.

Ze gaan nu dus in stappen van 5 km verder tot ze aan de 30 km zitten, waarschijnlijk halverwege volgende week.

Ik voer ze in tegenstelling tot voorgaande jaren íets krapper net voor ik gestart ben met opleren, vooral in de avond voor de opleervlucht. Ik pak ze vroeg in de ochtend, dus ze gaan hongerig op pad, maar stormen bij aankomst naar binnen. Zoals gezegd komen ze dan de rest van de dag niet meer los. De duiven worden straks wel weer opgevoerd naarmate de eerste prijsvlucht dichterbij komt.

De jonge duiven krijgen a.s. zaterdag hun paratyfusenting en een chip om. De week erop start hun opleidingsprogramma, zoals gezegd met grote stappen. Ik heb er nog genoeg, dus het is niet erg als er enkele afvallen.

Deze week heb ik al best wat vreemde jongen binnen gehad met een chip om, wat betekent dat veel liefhebbers al begonnen zijn met opleren.

De oude duiven gaan naar Toury (420 km). De week erop gaan er twaalf richting Châteauroux (570 km).

Ik start dit jaar voorzichtig op de dagfond, omdat de groep enkel uit jaarlingen bestaat. De betere jaarlingen wil ik bewaren voor de laatste twee dagfondvluchten. Zij blijven voorlopig nog op de midfond.

Momenteel speel ik hoofdzakelijk met duivinnen en nog tien doffers. Vanaf volgend jaar is dat waarschijnlijk alleen nog met duivinnen, zodat ik wat meer rust en tijd krijg voor andere dingen.

Ook ik word een jaartje ouder en mijn lichaam laat het te vaak afweten. Daarom is het tijd om wat af te schalen en rustiger aan te doen. De wil om te winnen zal echter nooit verdwijnen. Die motiveert mij om het dagelijkse werk te blijven verzetten.

Dit jaar verloopt vervelend door mijn arm- en rugklachten, maar gelukkig word ik met het dragen van de manden altijd goed geholpen.

De eerste sectorvlucht werd een prooi voor Zeeland. De gebr. van Belzen wonnen daar 4-9-56 tegen 20.366 duiven. Dit zijn alle drie 100% Embregts-Theunis duiven. Hun eerste is een kleinkind van Pure Gold en hun tweede een kleinkind van Turbo Millennium.

Zelf begon ik tegen 11.751 duiven met de 4e en 9e prijs. In totaal vielen 42 van de 48 duiven in de prijzen.

Het lijkt erop dat de wind in de noordoosthoek blijft hangen, dus de duiven krijgen het niet voor niets. Mijn duiven (alsook die van de gebr. van Belzen) hebben op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag dan ook een Octavit capsule gekregen, zodat ze niet aan energie interen. De vluchten worden tenslotte zwaarder en de duiven hebben ook nog de warmte tegen.

Aanstaande zaterdag vliegen wij Melun (355 km). De duiven zijn gisteren ingekorfd, dus vanavond lekker vrij. Zo zou het eigenlijk altijd moeten zijn; op één avond de dag- én midfond inkorven. Hiermee zou je alle helpers en onze partners een groot plezier doen.

Ik heb 36 duivinnen en 12 doffers meegegeven. Waarschijnlijk staat er een oostenwind en worden we samen met Zeeland gelost. De eerste duiven verwacht ik dan aan de kust en zo langzaamaan oostwaarts de afdeling in. Hier leggen we het normaal gesproken af tegen Rayon 1, al vallen er dit jaar overal in de afdeling vroege duiven, ondanks de overwegend oostenwind.

Mijn jonge duiven beginnen over 2 weken aan hun opleerprogramma en dat gaat hier zoals vroeger in grote stappen van 5-10-15-20-25-30 km. Verder dan 30 km komen ze niet. Ik heb een slechte rug, dus al die duiven in de mand stoppen om ze vervolgens aan het einde van de straat los te laten, laat ik liever aan een ander over.

Afgelopen week was hier sprake van een lichte adeno uitbraak, waardoor enkele jongen zijn verwijderd. Dit volgt meestal na de pokkenenting met het kwastje. Toch heb ik liever dat dan elk jaar de duiven opnieuw in de nek te moeten vaccineren. Met het kwastje is dit maar 1x in hun leven nodig.

Het ging maar om enkele duiven, dus ging ik ‘s ochtends met het zaklicht het hok in en heb ik de zieken geruimd. Uit ervaring weet ik immers dat duiven die ernstig adeno krijgen en hiervan genezen, toch nooit goede worden.

De betere duiven zitten haast altijd in hun zondagspak en lijken zelden iets te mankeren. De duiven die daar net onder hangen lijken het vaker moeilijk te hebben na een vlucht die minder verliep.

Uiteindelijk draait het maar om een handjevol goede duiven, dus waarom moeite steken in een jong dat iets mankeert? De kans dat het een goede wordt is minimaal, daarom hou ik het liever bij de vitaalste exemplaren.

Over ruim een week krijgen ze hun paratyfusenting. Alle duiven die dan niet mooi rond staan, worden verwijderd. Ze krijgen volop eten en zijn oud genoeg. Ik hou niet van die diepe en magere duiven.

Zo kweek ik ook elk jaar een ploeg zomerjongen voor enkele liefhebbers, veilingen of om het eigen kweekhok op peil te houden. Zo’n 25% daarvan selecteer ik vooraf uit, zonder te kijken naar afstamming. Waar ik niets in zie, daarmee zadel ik ook een ander niet op.

Het gaat sneller dan we denken, met de eerste midfond NPO-vlucht alweer achter de rug. Ik was wel tevreden. Tegen 12.648 duiven werd het 18-20-22-29 met 53 duiven mee, waarvan 40 in de prijzen. Toch heb ik bij de helft van de doffers hun chip afgedaan.

Hieronder enkele referenties die nog binnenkwamen:

Ben Aarts won in Brabant 2000 de 1e in het rayon en de 5e NPO met een kleindochter van Super Rossi.

Stef Bals won de 10e NPO in Brabant 2000, ook in deze duif komt Super Rossi terug.

Auke van der Deen won de 6e NPO In Oost-Brabant met een 50% Embregts-Theunis duif. Diezelfde duif won vorig jaar de 12e NPO Issoudun.

In Polen won Pawel Medrysa een week eerder de 1e, 3e en 5e tegen 5.495 duiven, allen kleinkinderen van Pure Gold. Deze week won dezelfde duif bij Pawel de 1e tegen 5.453 duiven.