30 apr Nooit te laat

Het vliegseizoen 2025 is pas net begonnen, maar toch ben ik ook al wat bezig met versterking voor 2026. Daarom ben ik deze week even op en neer gereden naar Herman Bevers uit Sint-Job-in-’t-Goor, België.

Afgelopen winter zag ik daar een prachtige duivin uit zijn 1^e nationaal Asduif snelheid van vorig seizoen, die me niet losliet. Het is een laat jong, maar al wel geweldig mooi gebouwd, daarom spraken we af om er samenkweek mee te doen.

In 2015 hebben we al eens samenkweek gedaan, waar we beide goed mee waren. De duivin van het Millennium koppel bijvoorbeeld kwam uit die samenkweek.

Eenmaal bij Herman heb ik ook de kweekduiven even bekeken en daar liepen mooie exemplaren tussen. Zo leek een rechtstreekse doffer van Dirk Marien mij een erg goede kweker.

Jonge duiven

De jonge duiven moeten vanaf nu ’s ochtends verplicht even de lucht in. Ik sluit ze dan buiten, zodat ze niet naar binnen kunnen. Voor hun start het vliegseizoen de derde week van juni en daar zijn we zo weer aan.

Haast ieder jaar lopen er ook enkele luierikken tussen. Zelden groeien die uit tot goede duiven. Sterker nog, het zijn hier meestal de eerste die afvallen.

Oude duiven

Aankomende zaterdag gaan er zo’n 50 duiven mee naar Saint-Soupplets. Ze worden hier nog tot halverwege mei verduisterd.

Zwaarder voeren?

Men vraagt regelmatig of ik de duiven vanaf nu zwaarder ga voeren. Nee, ik voer nooit zwaarder, alleen vetter. Onze mengelingen zijn licht verteerbaar doordat ze relatief eiwitarm zijn, maar wel erg vetrijk.

De duiven kunnen deze vetten in hun lichaam inzetten als energiebron, wanneer nodig. Eiwitten daarentegen worden opgeslagen wanneer ze die niet verbruiken, wat zorgt voor blauw vlees. Slechte verluchting en overbevolking kunnen overigens ook daartoe leiden.

Dit is ook de reden dat ik nooit voorstander ben geweest van eiwitrijke mengelingen. Daarmee ‘vergiftig’ je je duiven als het ware in de periodes dat ze die eiwitten niet nodig hebben, maar je ze wel dagelijks via het voer toedient. Hoe vaak en hoeveel eiwit ik verstrek, bepaal ik liever zelf met behulp van de Prestavit.

28 apr Weer één verder

Afgelopen weekend een vlucht vanuit het Franse Morlincourt of Noyon voor de Belgen.

Mijn eerste duif was op tijd en kwam weer uit het oosten, wat eigenlijk niet moet kunnen met een oostenwind. Vervolgens viel er een gat van 5 minuten en dat ben ik zeker niet gewoon. Plots vielen ze weer als appels, wat alsnog resulteerde in 41 prijzen van de 49 duiven.

Met Blue Dragon Acey won ik de 1^e in het rayon tegen 4.683 duiven. In de eigen vereniging eindigde ik echter als 2^e, daar ging een splijtlid er met de 1^e prijs vandoor. Hij werd eveneens 1^e in zijn rayon, alsook in Brabant 2000, waar ik dan weer als 3^e eindigde tegen 14.245 duiven.

Vorige week vloog mijn 3^e Gouden Crack tegen de draad en deze week de 1^e Gouden Crack van afgelopen jaar. Met die oostenwind zitten de duiven vaak laag en als je dan aan de grens met België richting Zeeland kijkt, lopen de draden dwars over elkaar heen.

Wanneer zo elke keer mijn favorieten voor dit jaar worden uitgeschakeld, wordt het op een gegeven moment toch moeilijk. Ik ben tenslotte niet iemand die 150 oude duiven inkorft.

Hopelijk wordt Blue Dragon Acey net zo goed als haar tante Dragon Girl, die 5x de 1^e prijs in het rayon won. Dit moeten we maar afwachten.

Referenties

De gebr. van Belzen lijken het lek boven te hebben. Ze waren hier 2 weken terug met enkele duiven, die niet helemaal fris waren. Met enkele tips naar huis wisten ze nu dus de gehele afdeling Zeeland te verschalken met de 1^e en 2^e prijs tegen 10.312 duiven. Hun tweede, die tegelijkertijd arriveerde, is een 50% Embregts-Theunis duif.

In Polen hadden ze ook de aftrap van het nieuwe vliegseizoen en daar won een kleinkind van Pure Gold meteen de 1^e prijs tegen dik 5.000 duiven.

24 apr Frankrijk

De jonge duiven zijn inmiddels gevaccineerd met Colombovac en gelijktijdig tegen pokken met het borsteltje (Diftovac). Na eind mei volgt de paratyfusenting en that’s it.

De vroegere jongen trekken er al stevig aan. De laatst gespeende jongen hangen ook snel in de lucht, doordat de vroegere overal van opschrikken.

We hebben ze gelijk even opgeschreven en het waren er vier minder dan ik had geringd. Ik had verwacht er meer kwijt te zijn. De trainingen met de auto moeten natuurlijk nog beginnen, dan kan het aantal alsnog snel afnemen.

De laatst gespeende jongen zijn bij het opleren het snelst de klos. Daartegenover staat; die dat overleven, worden hier vaak de betere. Uiteindelijk gaat het toch om max. 20 duifjes die het verschil kunnen maken, het overgrote deel is bladvulling.

We zien dit nu ook al bij de oude duiven. Ze hebben inmiddels meerdere keren kopwind gehad. Wie nu vooraan heeft gezeten, daar kan je ook de rest van het seizoen op wachten voor de kopprijzen. Vaak is dat niet meer dan een handjevol duiven.

Ga maar eens 5 jaar terug en tel de duiven van 2020 op je hok versus hoeveel je er dat jaar hebt gekweekt. En dan zijn die duiven die er nog zijn van 2020 ook vast niet stuk voor stuk toppers die uitstekend hebben gepresteerd of gekweekt. Kortom, het is en blijft moeilijk.

Octavit

Morgen gaan we de Franse grens over. Voor mij is het 248 km met waarschijnlijk ONO in de wind. Hier gaan 50 duiven mee. Ik startte de eerste training met 64 duiven. Enkele gingen verloren, de rest werd uitgeselecteerd.

De vliegduiven hebben nu op dinsdag, woensdag en donderdag een Octavit capsule gekregen. Dit blijf ik de rest van het vliegseizoen doen om ze top en rond te houden.

De octacosanol is ideaal voor het uithoudingsvermogen en ook de vitamines die eraan zijn toegevoegd hebben ze nodig om wekelijks top te presteren, nu het seizoen zwaarder wordt.

Mocht je deze capsules nog niet hebben, maar ze net als mij wel willen gebruiken, dan kan je ze hier bestellen.

Iedereen succes de komende vluchten. Het belangrijkste is en blijft toch het genieten van de mooie aankomsten, vroeg of niet vroeg. We kunnen immers niet elke vlucht winnend afsluiten.

21 apr Derde vlucht

Alweer een vlucht voorbij. Tot nu toe gaat het voortreffelijk. Op de drie klokvluchten in de vereniging werd het eenmaal 1 t/m 7, eenmaal 1 t/m 14 en nu dus 1 t/m 3.

Verder eindigde ik elke week in de top 10 van de afdeling en daar doen we het natuurlijk voor. Dat het zo niet elke week zal blijven, ben ik me wel van bewust.

Tot half mei zit alles hier nog verduisterd. Voor de duivinnen maakt dat niet uit, voor de doffers wel, is mijn ervaring.

Mijn hok is op zijn best met dit type weer. Alles staat dagelijks helemaal open en met zulk droog weer zijn de duiven dan op hun best.

Op dit moment springt er een handjevol bovenuit, dit waren vorig jaar ook de betere jonge duiven. Helaas zijn mijn drie beste jonge duiven van vorig jaar al uitgeschakeld door de roofvogel.

Hier nu dus acht overjarige duiven en de rest jaarlingen. Elke week bleef er al één achter, dus dat ruimt vanzelf op. Ik ben nooit slechter gaan spelen van minder duiven in het hok.

Vroeger begon ik met 80 jongen. Na vijf vluchten selecteerde ik de helft al uit en rolde ik met de overgebleven jongen de NPO-vluchten op. Dat waren toen nog de echte NPO-vluchten, tussen de 450 en 600 km.

Het jaar erop presteerden die duiven weer als vanouds, daarom geloof ik niet in ‘kapot spelen’. De betere jongen op de laatste NPO-vluchten worden hier altijd de betere jaarlingen.

De vliegduiven zien er verder super uit, dat geldt ook voor de jongen en de kwekers. Dit dank ik grotendeels aan het toedienen van de Origanum Red, 365 dagen per jaar.

17 apr Nieuwe week, nieuwe kansen

Dit weekend staat Niergnies op het programma, met zoals het er nu uitziet oostzuidoost in de wind. Dit betekent dat de westelijke hokken weer kunnen uitpakken. Hier gaan 58 duiven mee. Elke week vallen er een paar af, maar dat vind ik niet zo erg.

Met mijn rug ging het even wat beter, maar inmiddels heb ik een terugval. Gelukkig kan ik nog wel zelf de duiven verzorgen.

De jonge duiven doen het goed. Ze vliegen af en aan en zijn reeds gevaccineerd met rota/PMV. Zodra ik ze weer goed kan pakken worden ze gevaccineerd met Colombovac. Ik wil ze dan ook gelijk met het borsteltje voor pokken enten. Eind mei volgt nog de paratyfusenting en that’s it.

Binnenkort gaan de hokken de gehele dag open, nu is dat maar voor enkele uren. Ze kunnen dan de gehele dag naar buiten en meetrekken met overkomende duiven, mochten ze dat willen.

Ik speen de jongen gewoon bij, die hebben dan nog nooit één korrel voer gezien, omdat de kwekers altijd op de vloer in de voerbak worden gevoerd. Toch pikken ze snel met de rest mee en weten ze snel de drinkgoot te vinden. Het komt zelden voor dat ik er één in de drinkgoot moet stoppen.