13 nov Nieuw verenpak

Door de rui en klaar voor de kweek

Onze duiven zijn inmiddels aardig door de rui. De vliegers moeten nog een paar pennen, maar de kwekers zijn klaar. Elk jaar krijgen ze om de dag Sedochol en dan weer Naturaline — nu dus twee dagen achtereen Sedochol, gevolgd door twee dagen Naturaline. Daarmee komen ze altijd perfect door de rui.

De voeding is hier het hele jaar door hetzelfde: vier scheppen Championsmix en één schep NPO-mix, daarover een eetlepel Origanum Red en een schep Champions Mineralenmix. Tweemaal per week nog een maatschepje Prestavit op één kilo voer, en je krijgt perfect uitgeruide duiven.

Natuurlijk zit er hier ook wel eens een achtergebleven duif tussen met een slechte pen — vaak zijn dat de eerste pennen. Zo’n pen trek je het best tegen het einde van de rui; er komt dan een mooi en nieuw exemplaar voor terug. Een slechte broekpen hoef je niet te trekken — die blijft voor het leven. Zulke duiven hebben vaak ver boven hun kunnen gevlogen.

Staartpennen trekken of knippen heb ik nog nooit gedaan. Duiven op oude staartpennen ken ik hier niet. Ook de eerste drie pennen trek ik nooit in het voorjaar — wat tegenwoordig een rage lijkt te worden. Aan mij is dat niet besteed. Hier zitten de duiven gewoon verduisterd van eind februari tot half mei, en vaak ben ik dan gewoon bij de Vitesse-kampioenen in de afdeling — met duiven die dan nog verduisterd zitten.

Gezondheid en misverstanden

Oude dons is ook zo’n zwaar overschat probleem. Duiven gooien dons het hele jaar door. Zelf behandel ik steeds minder tegen Tricho, omdat het steeds minder vaak voorkomt — vaak in lichte vorm, en dat gaat zonder behandeling ook wel over.

Coccidiose vind je eigenlijk zelden. Tegen wormen behandel ik nooit, en dat wordt dan ook nooit gevonden bij mijn duiven. Luis is wél een probleem — veel middelen helpen daar gewoonweg niet meer tegen. Ik gebruik iets wat ik van een liefhebber uit Portugal kreeg. Ze gebruiken het daar bij koeien, en het werkt echt super. Vraag me niet naar de naam — die kreeg ik er zelf ook niet bij.

Ruimte, roofvogels en selectie

Verder is het hier ruim bezet: niet te veel duiven op het aanwezige hok van 25 meter, en zoveel mogelijk zuurstof. De duiven komen hier pas in december weer voor het eerst los. De roofvogels jagen hier namelijk erg veel. Bij mijn overbuur vliegt een ploeg laatjes uit, maar die wordt met de dag kleiner.

Dat is een van de grootste problemen als je buitenaf woont — je kunt de duiven niet lekker even buiten laten spelen. Elk jaar sneuvelen er hier een paar oude. Ik selecteer streng: er zitten veertig vliegers klaar voor volgend seizoen, waarvan er achtentwintig al top 10 vlogen in de afdeling. Als de roofvogel daar één van pakt, is het er altijd wel een die je liever niet kwijt bent.

Bij zo’n aanval kost het ook vaak een duif die door de schrik vleugelproblemen krijgt — en daardoor uitgeschakeld wordt.