Een ieder op zijn eigen manier

Persoonlijk vind ik dat ik geen verstand heb van duiven. Elk jaar maak ik wel weer fouten of ruim ik te snel duiven op waarvan de nakweek beter bleek te zijn dan de directe kweek.

Op de vluchten worden ook weleens duiven doorgespeeld die de weken ervoor lieten zien dat ze niet lekker in hun vel zaten, met verliezen als gevolg. Zo heb ik me ook vaak vergist in mensen die ik hielp. Nadien kwam ik erachter dat ik dat beter niet had kunnen doen.

Ik volg al meer dan 25 jaar hetzelfde systeem wat verzorgen, voeding en eigenlijk al het andere betreft. Er wordt niet afgeweken van de eigen producten en ik breng graag zoveel mogelijk frisse lucht in de hokken.

Verder sleutel ik niet aan individueel zieke duiven. Leggen die het loodje, dan is dat maar zo. Eitjes uitpellen doe ik ook niet, evenals slecht opkomende jongen doorhouden.

Het overmatig eieren verleggen van de beste duiven behoort ook tot het verleden, net als meerdere jongen van de beste duiven kweken voor de commerce. Ze zijn immers oud voor je er erg in hebt. Zo heb ik achteraf gezien teveel duiven uit Super Rossi weggegeven.

Ik ga ook niet slijmen bij topliefhebbers voor een jong uit hun beste. Wil ik daar wat van hebben, dan probeer ik het net als ieder ander te kopen. Daarvoor moet de duif me natuurlijk wel 100% aanstaan en passen bij de eigen duiven.

Als er geen klik is met de liefhebber, wordt er niets gekocht. En kan ik er geen kopen, dan even goede vrienden, maar zal ik het je in de toekomst ook nooit meer vragen. Zo simpel is dat.

Overal zitten goede duiven, de een heeft er net wat meer dan de ander. Bij mij moet je niet aankomen met praatjes over ‘de concurrentie hier is moordend’, want geloof me, dat heb ik al lang van tevoren uitgezocht.

Wat ik vooral niet doe is andere liefhebbers proberen te overtuigen wat ze moeten doen. Ja, ik beschrijf hier geregeld mijn manier van handelen, maar ik verplicht niemand datzelfde te doen. Trek vooral je eigen plan.

Ik heb sinds 1978 duiven, maar het ging pas bergopwaarts vanaf 1990, ondanks de drukke werkzaamheden en het stichten van een gezin toen. Ik verbaas me dan ook over sommige jonge snuiters die na enkele jaren goed spel claimen te weten hoe de vork in de steel zit.

Ik heb teveel grote kampioenen waar ik ooit tegenop keek zien afgaan als een gieter toen ze eenmaal door hun duiven raakten, vaak door verkoop. De meeste werden nadien krabbers. Plots was al hun verstand van duiven weg.

Zo word ik elk jaar gevraagd om in forums te zitten, waar ik altijd vriendelijk voor bedank. Ik heb niet de kennis vind ik zelf om een ander uit te leggen hoe alles in elkaar zit. Daarbij kan ik niet op afstand beoordelen hoe bijvoorbeeld iemands hok eruitziet.

Ik heb voor mezelf tientallen hokken gebouwd en verbouwd en op alle hokken speelden de goede duiven goed en de slechte duiven slecht. Een goed verlucht, droog en niet overbevolkt hok lijkt me het beste. Veel meer weet ik daar niet van.

De ligging van een hok bepaalt ook nog veel. Het ene hok kan bij de een goed zijn, maar zou je datzelfde hok optakelen en elders neerzetten, dan kan het zomaar niet uit de verf komen.

En zoals gezegd, die topliefhebbers die vroeger de pannen van het hok speelden maar door hun duiven raakten, kunnen nu ineens geen prijs meer pakken op datzelfde hok waar ooit al die kampioenen zaten.

Daarom afsluitend een tip voor alle jonge schrijvers: denk goed na over wat je allemaal beweert en neerpent. Het kan zo over zijn als je de duiven niet meer hebt en dan staat een legio mensen klaar om de bal terug te kaatsen.