12 nov Eerlijkheid bestaat niet in duivenland
Heel wat verenigingen vallen om en zijn gedwongen te fuseren. Dit kost natuurlijk leden, zo ook in Brabant.
De NPO moet de gebieden dan ook goed indelen. Nu is er een sector met 1.000 leden meer dan de andere sectoren, dat kan toch niet? We krijgen dan weer een oneerlijk verloop in de kampioenschappen waar de aantallen duiven meetellen. Werk aan de winkel dus voor het NPO-bestuur. Van hogerhand moeten ze zich ermee gaan bemoeien, anders komt het niet goed.
In Brabant is ons onlangs ook een in mijn ogen ondergewaardeerd icoon ontvallen, de 96-jarige Geert Kouters uit Noordhoek. Geert heeft 90 jaar duiven gehad, waar zie je dat nog. Vroeger met de jongen en op de dagfond was er amper tegen te spelen. Ze stapten over op de overnacht en werden ook daar meteen kampioen. Zowel op de ochtend- als de middaglossing moest je vroeg klokken om ervoor te zitten.
Het is van alle tijden dat alleen vrienden van bepaalde schrijvers of kranten de aandacht krijgen, maar wat zitten er her en der goede spelers die al ontelbare jaren aan de top staan zonder dat er ooit over geschreven werd. Die ruimte wordt helaas vaak vergeven aan de luidruchtigste types die weliswaar alle sociale media beheersen, maar niets met prestaties kunnen onderbouwen.
Zo zijn er ook heel wat liefhebbers rijk geworden doordat ze in een zwak samenspel speelden. Zij konden daaruit hun punten halen voor de nationale kampioenschappen.
En wat te denken van de nationale Asduiven jong, waarbij de nalijn gewoon meetelt en waaraan evenveel oude als jonge duiven meedoen. Over concoursvervalsing gesproken. Mijns inziens is de enige eerlijke manier om enkel de punten behaald in het jonge duivenspel te laten tellen voor de Asduiven jong.
Zo moet men ook de PIPA Rankings herzien. Daar tellen alle vluchten mee, dus de afdeling die per categorie drie vluchten meer heeft, is op voorhand de winnaar. Die “nationale” Asduiven PIPA Rankings en nazaat ervan worden vervolgens vrolijk voor veel geld verkocht.
De afdeling die het minste aantal vluchten heeft kunnen spelen, bijvoorbeeld door afgelastingen, moet als uitgangspunt worden genomen. Heeft Brabant 2000 bijvoorbeeld maar 7 vluchten gespeeld, dan worden de nationale prijzen verdeeld over 7 vluchten. Ook dan nog is de rest in het voordeel, want hebben zij er bijvoorbeeld 10 gespeeld, dan tellen zij hun 7 beste vluchten.
Het is duidelijk dat ik niet geloof in eerlijkheid binnen de duivensport. Zo hadden we vroeger de WHZB, waar men zelf voor in moest sturen. Bij de FZN was dit ook het geval. Ook daar dus onterechte kampioenen.
Nu wordt het bijgehouden door Compuclub, die weliswaar alles berekenen, maar ook dan gaat niet alles vanzelf. Als ik in 2021 niet had gebeld, dan was Pure Gold niet eens 1e nationaal Asduif WHZB geweest. Ze was overal 1e geworden en bij de Asduiven WHZB stond ze niet eens bij de eerste 100. Dat kon natuurlijk nooit. Uiteindelijk werd ze alsnog 1e.
Al die tussenstanden publiceren is nergens voor nodig. Als deze duiven ergens binnenlopen, dan zien de eigenaren ze nooit meer terug. Beter is het om ze gewoon na het seizoen te publiceren.
Dit jaar waren Chinezen zowat alle top 10 nationale Asduiven in de tussenstanden in België aan het vastleggen, terwijl de vluchten niet eens gespeeld waren. Veel van die duiven werden verspeeld of behaalden uiteindelijk niet eens de top 50.
Niet alle vermiste duiven zijn dood. Hier kwam er gisteren nog één terug die na de tweede jonge duivenvlucht was verspeeld. Hij stond zo rond als iets, maar heeft wel bij een slechte liefhebber vastgezeten, getuige de slechte kwaliteit van pluim en hij zat kop onder de uitwerpselen.
Deze duif heeft niet meer dan 25 km van huis gezeten, merkte ik aan zijn gewicht en het nog aanwezige voer in de krop. Wat bezielt mensen toch om opgevangen duiven vast te houden? We kweken tenslotte allemaal 90% afval, ook de bekende hokken. Zou die ene opgevangen duif dan een goede moeten zijn?