De dagen vliegen voorbij

Het blad valt van de bomen en dan gaan we snel weer denken aan het koppelen van onze duiven. De jaarlijkse verkoop van Willem de Bruijn zit er ook weer op en was wederom een groot succes.

Diezelfde Willem vroeg onlangs of ik echt de Verkerk-manier van selecteren ging toepassen. Nee, ik geef daar mijn eigen draai aan. Duiven waar ik niets in zie vertrekken wel degelijk. De rest mag rustig uitruien en gaat nu ook weer enkele dagen per week los.

Op dit moment zitten er nog 40 duivinnen en 28 doffers. Zij krijgen niet allemaal hun chip om, want de roofvogel zal deze winter heus nog zijn best doen om mijn plannen te verzieken.

Deze duiven krijgen voor de koppeldatum half januari nog een extra selectie. Wie redelijk gepresteerd heeft, maar minder mooi is opgedroogd na de rui, gaat er dan alsnog uit. Wel heb ik ca. 10 duivinnen extra om toch een vorm van extra jaloezie te krijgen.

Bij de vliegduiven wordt de deur rond Kerstmis 5 dagen opengezet, zij mogen dan zelf een partner kiezen. Ditmaal dus geen gestuurde koppeling. Na 5 dagen worden de koppels die samenzitten genoteerd en alles uiteen gehaald tot medio januari. Zij die nog niet gepaard zijn krijgen dan een partner toegewezen. Bij de kweekduiven bepaal ik de koppeling uiteraard wel zelf.

Ik heb nog maar twee duiven die niet hier gekweekt zijn. Dit betekent dat ik er steeds minder bijhaal en haast alle bijgehaalde duiven reeds heb verwijderd. Sommige stalde ik bij Jan, maar ook daar lieten de meeste zich niet zien.

Overal in Nederland en België zitten wel enkele goede duiven. Of België nog altijd de boventoon voert qua kwaliteit, betwijfel ik steeds meer. Tussen de nationale Asduiven en overwinningen vind je tenslotte steeds meer Nederlandse genen.

Ik streef naar het allerbeste en dat valt niet altijd mee. Bij tal van tophokken heb ik duiven gehaald, maar vaak waren ze gelijkwaardig of zelfs slechter. Andere raakten gemakkelijker verloren of konden zich moeilijk gezond houden.

Natuurlijk heb ik uit bijgehaalde duiven ook enkele toppers, die zijn overgebleven na selectie. Ik houd dan liever die duiven aan dan hun ouders waaruit ik er tientallen moest kweken voor die ene goede.

Uit drie duiven – aangekocht door mijn Chinese vriend – kwamen ook enkele superjongen, maar zijn duiven verblijven hier maximaal een jaartje alvorens ze naar China gaan.